Witamina B9, jak stosować kwas foliowy z korzyściami zdrowotnymi

Przy braku witaminy B9 osoba ma uczucie depresji, a także może mieć trudności w rozwiązaniu wszelkich istniejących problemów. Odkrywcy witaminy B9 ściśle związali ją z zapobieganiem anemii. U ludzi tej witaminy nazywany jest "kwasem foliowym". Wszyscy prawdopodobnie słyszeli o tej witaminy, ale bardzo niewiele osób wie o jej znaczeniu, roli i potrzebach w ciele. powie ci, dlaczego eksperci przepisują lek dla kobiet w ciąży, a także, jak można temu zapobiec.

Rola witaminy B9

Z wyglądu ten lek jest żółtawym kryształem - substancja przypomina proszek i łatwo rozpuszcza się w wodzie. Lek jest niezwykle użyteczny dla kobiet w ciąży, ponieważ pomaga w rozwoju nerwowej rurki płodu. Najczęściej jest to konieczne dla pozytywnego wzrostu łożyska. Prawdopodobieństwo wad rozwojowych płodu staje się znacznie niższe przy stabilnym poziomie witaminy B9 w organizmie..

Kwas foliowy bierze udział w wytwarzaniu DNA, metabolizm, normalizuje funkcję przewodu pokarmowego, odgrywa istotną rolę w syntezie immunologicznych komórek krwi.

Podsumowując, można powiedzieć, że witamina B9 bierze udział w podziale komórek, w metabolizmie tłuszczów, białek i węglowodanów, co jest ważne w tworzeniu i regeneracji tkanek, odgrywa rolę w zapewnieniu prawidłowego tworzenia krwi, normalizuje metabolizm tłuszczów w wątrobie, metabolizm choliny, cholesterolu i niektórych witaminy, dostarcza syntezę aminokwasów, neuroprzekaźników, serotoniny, kwasów nukleinowych i norepinefryny.

Jakie pokarmy zawierają

Duża ilość witaminy B9 można znaleźć w pokarmach roślinnych:

  • odciąć,
  • koperek,
  • pietruszka,
  • szpinak,
  • rzepa,
  • banany,
  • buraki,
  • grzyby,
  • łuk,
  • owies,
  • orzech,
  • grejpfrutowy,
  • suszone morele,
  • drożdże,
  • dynia,
  • fasola i dr.

Ponadto kwas foliowy jest bogaty w: drób, pstrąg, mleko, jaja, wątrobę, jagnięcinę, okoń, ser, nerki, wołowinę, wieprzowinę itp..

Warto zauważyć, że podczas obróbki cieplnej witamina traci swoje właściwości lecznicze. Tak więc, podczas smażenia mięsa, redukcja witaminy wynosi 95%, podczas gotowania jaj - do 50%, podczas gotowania warzyw - 70-90%. Puszkowane warzywa mają niski poziom kwasu foliowego..

Co to jest niedobór B9 w organizmie?

Brak witaminy B9 może być przede wszystkim czynnikiem rozwoju niebezpiecznych chorób, w tym udarów i zawałów serca. Wcześniej lekarze stwierdzili, że poprzez zauważalny spadek zawartości homocysteiny we krwi, stały lek zmniejsza umieralność z powodu chorób sercowo-naczyniowych. Ryzyko udaru zmniejsza spożycie kwasu - potwierdzają to badania.

Ponieważ wysoki poziom homocysteiny we krwi ma również zastosowanie do czynników wywołujących kancerogenezę, brak kwasu foliowego może również wywołać raka. Według ekspertów, zmniejszenie ryzyka raka jest stosowanie kwasu foliowego.

Zapobieganie Nowotworom

Witamina B9 może zapobiegać rakowi. Kwas foliowy jest przepisywany w celu zapobiegania zaburzeniom metabolicznym. Jednakże, jeśli już postawiłeś taką diagnozę, wtedy lek nie może być użyty w żadnym wypadku. W takich sytuacjach inne leki odgrywają rolę zawieszającą w zwiększaniu guza..

Według danych z badań, jeśli kobiety stosują witaminę B9 w profilaktyce na bieżąco, wówczas można zapobiec 75% przypadków raka okrężnicy.

Wskaźniki chorobowe były najniższe u dziewcząt i kobiet, które w ciągu ostatnich 10-15 lat regularnie spożywały witaminę. Nie zaleca się stosowania leków zawierających kwas foliowy bez zalecenia lekarza dla osób starszych, ponieważ mają one wysokie ryzyko raka.

Profilaktyczne dawki witaminy B9

Nadużywanie witaminy B9 nie jest tego warte. Dzienne zapotrzebowanie na witaminę B9 wynosi 400 mikrogramów dziennie dla osoby dorosłej. W rzeczywistości, wszystkim kobietom zaleca się przyjmowanie 600-800 mikrogramów leku na dobę, w ciągu czterech tygodni organizm odzyska zdrowie. Przydaje się również, aby przyszli ojcowie dodawali kwas foliowy do swojej dziennej racji pokarmowej: potwierdzono, że każde 100 μg dziennego spożycia zmniejsza cząsteczkę nieprawidłowych plemników o około 3,6%. Czas trwania terapii może wynosić od dwudziestu do trzydziestu dni - lekarz wyznacza czas.