Infekcja gruźlicy jest jednym z głównych problemów medycznych XXI wieku.

Infekcja gruźlicy jest jednym z głównych problemów medycznych XXI wieku. Współczesna medycyna aktywnie się rozwija i co roku wymyślane są coraz lepsze metody diagnozowania i leczenia różnych chorób. Do chwili obecnej trwają badania w dziedzinie fisjologii. Jednak nie jest jeszcze możliwe całkowite wyeliminowanie epidemii gruźlicy. Zastosowanie szczepionki BCG znacznie zmniejszyło liczbę pacjentów z gruźlicą, ale nadal rozpoznawane są nowe przypadki. Terminowa diagnoza gruźlicy pozwala nie tylko zidentyfikować i wyeliminować patologiczny proces u danego pacjenta, ale także zapobiec jego rozprzestrzenianiu się.

Jakie metody diagnozy gruźlicy są dziś stosowane

Rozpoznanie gruźlicy płuc jest dość długim i złożonym procesem, ponieważ ta choroba w niektórych przypadkach może być bezobjawowa. Jednocześnie kliniczny obraz gruźlicy płuc przypomina niektóre inne patologie układu oskrzelowo-płucnego, dlatego szczególnie ważne jest przeprowadzenie diagnostyki różnicowej gruźlicy płuc. Do tej pory zastosowano kompleksowe podejście diagnostyczne w celu potwierdzenia rozpoznania zakażenia gruźlicą: stosowane są laboratoryjne i instrumentalne metody diagnostyczne, skargi i anamnestyczne dane każdego pacjenta są dokładnie analizowane.

Rozpoznanie gruźlicy płuc:

  • które grupy są podzielone na metody diagnozowania gruźlicy;
  • diagnostyka mikrobiologiczna gruźlicy: mikroskopia według Zill-Nelsena;
  • Zdjęcie rentgenowskie w gruźlicy płuc: co można zobaczyć na zdjęciu.

Które grupy są podzielonymi metodami diagnozy gruźlicy

Rozpoznanie gruźlicy płuc wymaga koniecznie kilku kolejnych etapów. W tym przypadku wszystkie stosowane metody diagnostyczne są podzielone na trzy duże grupy:

  • obowiązkowe minimum diagnostyczne, które obejmuje analizę skarg pacjenta i danych anamnestycznych, klinicznych badań krwi i moczu, co najmniej trzykrotne badanie mikroskopii plwociny Zil-Nelsen, jak również badanie rentgenowskie klatki piersiowej i Mantoux;
  • Dodatkowe metody badawcze o charakterze nieinwazyjnym i inwazyjnym implikują diagnostykę mikrobiologiczną za pomocą PCR i hodowli plwociny w celu określenia odporności kleszcza na leki, tomografii komputerowej płuc i ultradźwięków, testu immunologicznego, bronchoskopii z biopsją, przebicia jamy opłucnej, torakoskopii i otwartej biopsji płuc;
  • Metody opcjonalne mają na celu zbadanie stanu funkcjonalnego narządów wewnętrznych i procesów metabolicznych i obejmują określenie poziomu glukozy we krwi, badanie czynności wątroby i oddychania zewnętrznego, określenie składu gazu we krwi i przepływu krwi w płucach itp..

Diagnostyka mikrobiologiczna gruźlicy: mikroskopia Zil-Nelsen

W celu wykrycia Mycobacterium tuberculosis w plwocinie pacjentów wykonuje się następujące diagnostyczne metody mikrobiologiczne:

  • mikroskopia plwociny metodą Ziehl-Nelsena;
  • mikroskopia fluorescencyjna materiału patologicznego;
  • reakcja łańcuchowa polimerazy;
  • metoda hodowli.

Mikroskopia preparatów plwociny według metody Ziehl-Nelsena jest dziś główną metodą diagnozowania gruźlicy płuc. Na podstawie wyników tego badania można wyciągnąć wnioski, czy w preparacie testowym obecne są kwasopochodne prątki. Rozmazy materiału patologicznego traktuje się fuksyną karbolową, po czym odbarwia się roztworem kwasu siarkowego lub kwasu chlorowodorowego i odbarwia roztworem błękitu metylenowego. Następnie preparaty analizuje się za pomocą mikroskopu świetlnego z układem zanurzeniowym: prątki są zabarwione na czerwono, a otaczające je tło jest niebieskie..

Zdjęcie rentgenowskie w gruźlicy płuc: co można zobaczyć na zdjęciu

Badanie rentgenowskie narządów klatki piersiowej jest również dość prostą i niedrogą metodą diagnozy gruźlicy płuc. Radiografia wykonywana jest z przodu iz boku, co jest niezbędne, aby niezawodnie wyjaśnić lokalizację patologicznego procesu. Zdjęcie rentgenowskie gruźlicy płucnej różni się polimorfizmem i naturą zmian naciekowych oraz lokalizacją ognisk patologicznych. Przejawy specyficznego zapalenia gruźliczego mogą być różnorodne: od pojedynczego i wielokrotnego konfluentnego ogniska do lobarskiego gruźliczego zapalenia płuc. Najczęstszym miejscem do zlokalizowania procesu gruźliczego są górne i górne segmenty płuc. Co więcej, dla wszystkich wariantów gruźlicy płuc charakterystyczne są nie tylko cienie ogniskowe i naciekowe, ale często obecność wnęk, którym z reguły towarzyszy rozprzestrzenianie się oskrzeli..