Nagłe zaprzestanie menstruacji nie może jednak zaalarmować żadnej kobiety w wieku rozrodczym. Jeśli nie ma powodu, aby myśleć o przerwaniu miesiączki w wyniku zajścia w ciążę, oznacza to, że wtórne miesiączkowanie jest spowodowane przez jakąkolwiek patologię. Oporny zespół jajników jest jedną z tych patologii, które powodują wtórne nie miesiączkowanie jajników. Pojawiające się zaburzenia miesiączkowe prowadzą do tego, że kobieta nie może zajść w ciążę, co jest szczególnie ważne, biorąc pod uwagę, że zespół podatności jajników dotyka młode kobiety w wieku poniżej 35 lat..
Resistant Ovary Syndrome: Objawy i metody leczenia
Oporny zespół jajników obejmuje wtórny brak miesiączki, niepłodność, normalny rozwój drugorzędowych cech płciowych i niezmienionych jajników, ze znacznie podwyższonym poziomem gonadotropin: luteinizujących i hormonów folikulotropowych. Oporny zespół jajników stanowi około 10% wszystkich braków miesiączkowania. Przyczyny rozwoju takiego stanu dzisiaj nie są jasno zrozumiane, naukowcy są skłonni do autoimmunologicznej teorii źródła tego syndromu. Niektóre źródła mówią także o czynnikach jatrogennych, takich jak operacje na jajnikach, ekspozycja na promieniowanie, leki cytotoksyczne, leki immunosupresyjne.
Resistant Ovary Syndrome:
- obraz kliniczny opornego zespołu jajników;
- kryteria diagnostyczne dla opornego zespołu jajników;
- oporne leczenie zespołu jajników.
Obraz kliniczny opornego zespołu jajników
W obrazie klinicznym opornego na leczenie zespołu jajników na pierwszy plan wysuwają się zaburzenia menstruacyjne. Pacjenci zgłaszają wczesny początek miesiączki i pojawienie się braku miesiączki 5-10 lat po pierwszej miesiączce. W tym samym czasie większość pacjentów w tym czasie miała sporadyczne rzadkie miesiączki. Częste skargi to również uderzenia gorąca w głowę. Zwykle pacjenci z opornym zespołem jajników o normalnej budowie i dobrze rozwiniętym drugorzędowym charakterze płciowym. Ale podczas badania ginekologicznego występują objawy niewydolności jajników: przekrwienie i ścieńczenie błony śluzowej pochwy i sromu, łagodny objaw źrenicy, KPI do 25%.
Kryteria diagnostyczne dla opornego zespołu jajników
Rozpoznanie zespołu opornego jajnika opiera się na kompetentnym gromadzeniu i analizie danych anamnestycznych, wynikach laboratoryjnych i instrumentalnych metod badawczych. Główne kryteria diagnostyczne dla opornego zespołu jajników są następujące:
- nagłe ustanie menstruacji (wtórny brak miesiączki);
- "uderzenia gorąca" i rzadkie krwawienie;
- wysokie poziomy gonadotropin;
- niski poziom estrogenu w osoczu krwi;
- pozytywny test z estrogen-progestyną w trybie cyklicznym;
- zmniejszony rozmiar macicy i jajników za pomocą ultradźwięków i laparoskopii;
- w próbkach z biopsji jajnika - pęcherze pierwotne i przedsionkowe.
Metody leczenia zespołu opornego jajnika
Leczenie zespołu opornego jajnika jest obecnie niezwykle trudnym procesem, ponieważ wiarygodne czynniki etiologiczne dla rozwoju choroby nadal nie są jasne. Pacjentom przepisuje się hormonalną terapię zastępczą mającą na celu korektę poziomu estrogenu i zmniejszenie wydzielania hormonów gonadotropowych. Leczenie estrogenowe opiera się na blokadzie endogennych gonadotropin i osiągnięciu tak zwanego efektu odbicia. Niestety, nie można osiągnąć całkowitego odzyskania i przywrócenia funkcji rozrodczej u pacjentów z zespołem opornych jajników. Sen o macierzyństwie dla takich kobiet realizowany jest poprzez zapłodnienie in vitro komórką jajową dawcy..