Syndrom Doriana Graya lub pogoń za wieczną młodością

Pewnego dnia jego przyjaciel namalował portret, w którym przekazał całą młodość i atrakcyjność Doriana. Podziwiając jego obrazy, Dorian nagle wyobraził sobie, co stanie się z nim, gdy stanie się starcem: jak jego twarz będzie pomarszczona, jak jego włosy będą się ścierać i stają się szare, i jak jego wygląd będzie nudny. Był tak przerażony, że chciał za wszelką cenę zamienić się miejscami ze swoim portretem, aby pozostać na zawsze młodym. A teraz jego życzenie się spełniło. Portret się zestarzał, a Dorian Gray pozostał młody i świeży. Ale wieczna młodość uczyniła z niego osobę, która pożerała się przyjemnościami bez duszy i zasad moralnych. I na koniec nasz bohater postanawia na zawsze pozbyć się straszliwego starca z portretu i tym samym zabija się. Oto smutny koniec dążenia do wiecznej młodości..   

Jak rozumiesz, syndrom Doriana Graya jest zaburzeniem psychicznym z pragnieniem posiadania wiecznej młodości. Dzisiaj staje się plagą nowoczesności: mężczyźni i kobiety od 20 lat starają się zatrzymać czas, pozostając młodymi. Zaprzeczają swojemu wiekowi, pozostają infantylni, nieodpowiedzialni, noszą niewłaściwe ubranie i fryzury, używają nierozsądnie kosmetyków i często wpadają pod nóż plastikowych chirurgów. Często zespół Doriana Graya rozwija się na tle narcyzmu. Tacy ludzie zawsze dążą do ideału i, podejmując ogromną liczbę prób poprawy, nigdy nie osiągają pożądanych celów. Są zawsze niezadowoleni ze swojego wyglądu, zawsze jest jakaś wada, która uniemożliwia osiągnięcie ideału. I tak okazuje się błędne koło.   

W celu przedłużenia młodości, są gotowi na wszystko: płacić duże pieniądze, sprzedawać duszę, poświęcać relacje i bliskich, wielokrotnie pozwalać się ściąć, interesuje ich tylko jedna rzecz - wieczna młodość. Ale, niestety, czas mija, wszystko się zmienia, a nasz wiek się zmienia. I dobrze byłoby uświadomić sobie i wziąć dokładnie swój wiek, bo za każdym razem są zalety i uroki. A sekret młodości, jak mi się wydaje, leży w optymizmie i zainteresowaniu życiem, w jego osobistej i społecznej realizacji. W końcu żadne inne środki nie zapewnią ci harmonii z samym sobą i uczucia szczęścia.!