Neurologia

Zespół zaburzeń motorycznych u niemowląt, jaki jest, jak leczyć

Szczególnym problemem we wczesnym wieku jest upośledzenie funkcji ruchowej u dzieci, a w okresie noworodków i dzieciństwa zaburzenia ruchowe znacząco i fundamentalnie różnią się od tych w wieku dorosłym, a nawet u starszych dzieci..

Zazwyczaj problemy sfery motorycznej są związane ze zmianami układu nerwowego - zwłaszcza mózgu lub rdzenia kręgowego, które są odpowiedzialne za funkcje motoryczne i ich koordynację. Mogą również występować problemy związane z uszkodzeniem obwodowych ogniw łańcuchów motorycznych - włókien nerwowych i samych mięśni, jak to jest możliwe w przypadku niektórych wad wrodzonych..

Najczęściej, w młodym wieku, zaburzenia motoryczne objawiają się osłabionym napięciem mięśniowym lub problemami z odruchami i ruchami. Zaburzenia ruchowe mogą być tak łatwe i łatwe do usunięcia w wyniku masażu i gimnastyki, jak również poważnych zaburzeń progresywnych, w tym patologii, takich jak porażenie mózgowe.

Trudności w określaniu problemów niemowląt

Tkanka nerwowa nie zakończyła jeszcze swojego rozwoju przez okres narodzin, a proces jej dojrzewania i formowania trwa. Uszkodzenia mają zazwyczaj poważną skalę i trudności w identyfikacji. Jeśli uszkodzenie układu nerwowego i tkanki mózgowej występuje w czasie ciąży lub przy urodzeniu, jest to zwykle uogólnione (rozległe) uszkodzenie i niezwykle trudno jest określić początkową lokalizację uszkodzenia, najbardziej dotkniętego obszaru (na przykład, gdzie występuje krwiak, torbiel, niedokrwienie). Czasami neurolodzy mogą mówić tylko o dominujących zmianach w niektórych częściach mózgu - tułowiu, móżdżku, skroniowej, czołowej.

Układ piramidowy i układ pozapiramidowy są zaangażowane w działania motoryczne (są to specjalne obszary, w których przechodzą łuki odruchów motorycznych). W młodym wieku nawet doświadczeni lekarze czasami mają trudności z odróżnieniem szkód piramidalnych od innych i jest to ważne dla dalszej taktyki i przewidywania.. Głównymi kryteriami i cechami, które działają w diagnozowaniu problemów z układem nerwowym i sferą ruchową niemowląt są:

  • Ton mięśni
  • Odruchy działają.
Jest ważny

Tylko lekarz znający fizjologię wieku dzieci może prawidłowo ocenić napięcie mięśniowe, ponieważ w pierwszym roku zmiany w tonie są dość znaczne, a także odruch dziecka.

Jest szczególnie ważne, aby prawidłowo ocenić napięcie mięśni u dzieci w momencie urodzenia, a następnie, w okresach do trzech miesięcy i od trzech do sześciu miesięcy - mają one swoistość - fizjologiczne nadciśnienie mięśni, które pojawia się w pewnych okresach.. Zaburzenia funkcji motorycznych w VOS (zespół zaburzeń motorycznych) mogą objawiać się jako:

  • Dysto mięśni obszarów ciała
  • Nadciśnienie mięśniowe (miejscowe lub rozproszone)
  • Hipotonia mięśniowa (również miejscowa lub pospolita).
Zwróć uwagę

Zmiana napięcia mięśniowego nie jest chorobą, jest tylko patologicznym zespołem spowodowanym pewnymi zmianami w układzie nerwowym (wynikiem urazu, niedokrwienia i innych urazów).

Hipotonia mięśniowa: przyczyny rozwoju, manifestacje

W zespole hipotonii mięśni u niemowląt występuje zmniejszona odporność na bierne ruchy, a zwiększenie objętości jest typowe, jeśli lekarz lub rodzice wykonują ruch ramionami i nogami. Oznacza to, że zginanie rąk i nóg okruchów nie napotyka oporu, w trudnych sytuacjach dzieci mogą być jak "szmacianskie lalki". W ciężkim niedociśnieniu elementów mięśniowych dobrowolna aktywność motoryczna może być znacznie ograniczona lub spontaniczne (chaotyczne ruchy noworodków) cierpią, co jest spowodowane przez odruchy, jest związane z normalnym odruchem ścięgna lub patologicznym (nieprawidłowy wzrost lub spadek). Czasami niektóre odruchy mogą być nieobecne (porzucić), wszystko zależy od specyfiki uszkodzenia układu nerwowego..

Syndrom mięśniowej hipotonii przez neurologów jest szczególnie często wykrywany u dzieci w okresie noworodkowym iw okresie niemowlęcym, może być tworzony od samego urodzenia lub rozwija się i staje się surowszy wraz z narodzinami dziecka..

Wrodzona hipotonia mięśniowa jest typowa dla:

  • Ciężka hipoksja przenoszona w macicy lub podczas porodu, niedotlenienie dziecka
  • Wrodzone postacie chorób nerwowo-mięśniowych
  • Urazy głowy lub kręgosłupa podczas porodu, obejmujące mózg lub rdzeń kręgowy
  • Uszkodzenia porodowe nerwów obwodowych (strefy łokciowe lub ramienne, udowe, twarzowe)
  • Dziedziczne zaburzenia metaboliczne prowadzące do zmian w sile tkanki nerwowej
  • Zespoły chromosomowe, nieprawidłowości genetyczne
  • W obecności patologii z wrodzoną otępieniem lub sytuacjami, w których nabywa się ją we wczesnym wieku.

Powinieneś także wiedzieć, że hipotonia mięśni może się najpierw objawić lub stać się bardziej poważna i ciężka na dowolnym etapie dojrzewania, czasami jej pojawienie się powstaje po kilku miesiącach od chwili narodzin, a jej postęp postępuje stopniowo do ciężkich stanów. W tym przypadku mówimy o ciężkim i dość powszechnym niedociśnieniu, które wychwytuje dużą ilość mięśni, co prowadzi do ostrych odchyleń w zdrowiu dziecka..

Jest ważny

Niedociśnienie, wyrażane od wczesnego dzieciństwa, może stopniowo przekształcić się w normalne napięcie mięśniowe lub dystoniczne, nadciśnienie mięśniowe, lub też pozostaje jednym z głównych objawów VDS u dzieci w pierwszym roku życia..

Nasilenie tej anormalnej hipotonii mięśni u dzieci może się różnić od niewielkiego i nieznacznego spadku (słaba odporność na bierne działania i ruchy są prawie nieodczuwalne) aż do całkowitego wyłączenia aktywnych ruchów i prawie całkowitego ataku lub bezruchu.

Co to jest niebezpieczne niedociśnienie, jaki jest jego wpływ na rozwój niemowląt

Naturalnie, osłabione napięcie włókien mięśniowych może znacząco wpłynąć na zdrowie dziecka i zakłócić jego pełny rozwój, szczególnie jeśli chodzi o niedociśnienie.

Zwróć uwagę

Jeśli spadek napięcia mięśniowego zostanie wykryty w nieostrej postaci i nie ma połączenia z żadnymi innymi patologiami neurologicznymi, ten stan nie wpływa ani na wzrost i fizjologiczny rozwój dziecka, ani nie prowadzi do zahamowania i opóźnienia rozwoju psychoruchowego dziecka, zwykle zaczynając od w drugiej połowie roku, w tym czasie, działają silniki i najważniejsze umiejętności.

Co więcej, typowe jest, że opóźnienie rozwojowe jest nierównomierne, raczej złożone czynności motoryczne i funkcje, które mogą wymagać jednoczesnej i skoordynowanej interakcji różnych grup mięśni w celu ich realizacji mogą być zahamowane. Przykładem może być fakt, że dziecko w wieku około 9 miesięcy z niedociśnieniem mięśniowym, jeżeli siedzi on u lekarza lub rodziców, może usiąść, ale może siedzieć sam, koordynując swoje ciało - nie może.   

Istnieją opcje niedociśnienia mięśni:

  • zlokalizowane w obrębie jednej kończyny, powstające jako efekt traumatyczny (niedowład ramienia lub nogi). W takich przypadkach opóźnienie w kształtowaniu umiejętności będzie ograniczone do dotkniętego obszaru i jego wpływu na resztę ciała dziecka..
  • często, z wyraźną obecnością ciężkiej hipotonii mięśniowej. Fakt ten może mieć poważny i znaczący wpływ na rozwój motoryczny niemowląt. Na przykład rozwój czynności motorycznych w patologii, takiej jak amyotrofia kręgosłupa (czyli zespół Hoffmanna-Werdniga) u dziesięciomiesięcznego dziecka odpowiada poziomowi 3 miesięcy.  

Opóźnienia w rozwoju funkcji motorycznych, oczywiście, mogą stać się przyczyną i cechami w kształtowaniu i kształtowaniu funkcji umysłowych dziecka. Ważne jest, aby zrozumieć, że gdy nie ma możliwości arbitralnego chwytania przedmiotów za pomocą uchwytów, prowadzi to do niewystarczającego kształtowania koordynacji wzrokowo-ruchowej i różnych manipulacji z przedmiotami i zabawkami..  

Często tworzenie mięśniowej hipotonii łączy się z różnymi innymi zaburzeniami neurologicznymi w postaci niedowładu nerwów czaszkowych, rozwoju wodogłowia lub zespołu konwulsyjnego., Wszystko to, w połączeniu z okolicznościami obciążającymi, wpływa na opóźnienie normalnego rozwoju i jest determinowane nie tylko przez zmniejszenie napięcia mięśniowego, ale także przez wszystkie inne wpływy.. 

Równocześnie warto zauważyć, że lokalizacja i dotkliwość obniżonego napięcia mięśniowego, jego wpływ na zahamowanie rozwoju fizycznego i umysłowego będą w dużej mierze zależały od choroby, która doprowadziła do podobnych zjawisk. W przypadku zespołu konwulsyjnego, na tle wrodzonej otępienia (lub wczesnej postaci nabytej), nie tylko niedociśnienie, ale także opóźnienie w rozwoju umysłowym prowadzi do wyraźnego upośledzenia i rozwoju prawidłowych ruchów..

Zespół dystonowy u dzieci

W pierwszym roku po urodzeniu koncepcja VOS u niemowląt może również obejmować stan taki jak dystonia mięśni - ta zmiana w grupach mięśni kończyn (zazwyczaj rąk lub nóg, rzadziej w ciele) zarówno zmniejsza napięcie mięśniowe, jak i zwiększa, lub zmiana w tonie elementów mięśniowych w oparciu o pewne efekty na układ nerwowy.

Tak więc, w spoczynku u takich dzieci, w obecności tylko pasywnych czynności motorycznych, oczywiste będzie niedociśnienie mięśniowe, które ma charakter ogólny. Ale kiedy próbują wykonać określone ruchy, albo na tle pozytywnych emocji, albo negatywnych, zaczyna się wzrost napięcia mięśniowego, powstawanie wyraźnych odruchów patologicznych, które w przeważającej mierze mają charakter toniczny. Zjawisko to nazywa się ataki napadów dystonicznych.

Zwróć uwagę

Szczególnie często to zjawisko zaburzeń dystonicznych obserwuje się u dzieci, u których w chwili urodzenia wystąpiła choroba hemolityczna, które urodziły się, gdy rodziły konflikt Rh lub ciążę niezgodną z ciążą..  

Wraz z wyraźnym zespołem dystonii mięśni, powstaje złożoność z rozwojem odruchów pełnego prostowania w obszarze ciała w karapuzu oraz cierpi na powstawanie reakcji równowagi. Wynika to z ciągle zmieniającego się napięcia mięśni. Kiedy jest to zespół łagodnej i przejściowej dystonii mięśni, nie będzie miał wyraźnego negatywnego wpływu na proces wzrostu i rozwoju dziecka w miarę starzenia się. Stopniowo, gdy mózg centruje się, wszystko ustępuje..

Nadciśnienie mięśni u dzieci

Zespół nadciśnienia tętniczego poszczególnych elementów lub całych grup mięśniowych będzie charakteryzował się przeciwnymi zjawiskami, a nie niedociśnieniem. Jest to zwiększona odporność na bierne ruchy, a ponadto ograniczenie wynikające z tej dobrowolnej lub spontanicznej aktywności ruchowej niemowląt.. Typowe jest również zwiększenie odruchów ścięgnistych z rozszerzeniem strefy, patologiczne ustawienia klamek i stóp (obrócone, zaciśnięte). Zwykle w obszarze zginaczy mięśniowych może występować zwiększone napięcie mięśniowe, a także osoby utrzymujące pozę, mięśnie w biodrach i ramionach mogą być znacząco zmienione, co powoduje, że dziecko przyjmuje pewną typową pozę. Ale tylko na postawie postawionej diagnozy nie układają się, a nadciśnienie mięśniowe nie jest natychmiast określane - są to dodatkowe i względne kryteria patologii.. 

Zwróć uwagę

Dodatkowymi kryteriami będą zmiana wrodzonych odruchów i szczególnych objawów Gordona, Babinsky'ego lub Oppenheima. W normalnych warunkach są one łagodne, mają nietrwałe występowanie, a wraz z rozwojem dziecka słabną i zanikają. Na tle zwiększonego napięcia mięśniowego są one stale odnotowywane i nie mają dynamiki wyginięcia..

Pod względem ciężkości, nadciśnienie mięśniowe może mieć opcje począwszy od lekkiego wzrostu i zwiększonej odporności na bierne ruchy niemowlęcia aż do całkowitego unieruchomienia i kutrowania (to się nazywa sztywność decerebralna - całkowita niemożność dobrowolnych i innych ruchów, mięśnie są tak stonowane).

W tak poważnych przypadkach nawet stosowanie leków o właściwościach zwiotczających mięśnie (rozluźniające mięśnie) nie może prowadzić do rozluźnienia mięśni, a im bardziej niemożliwe jest wykonywanie ruchów biernych przez ręce rodzica lub lekarza.

Jeśli zespół nadciśnienia ma słabą manifestację, nie łączy się z obecnością odruchów patologicznych (są tonikami) lub nie jest skomplikowany przez inne zaburzenia neurologiczne, to wpłynie na rozwój niewiele. Zazwyczaj objawia się to zahamowaniem rozwoju zdolności motorycznych u dzieci w pierwszych miesiącach (do jednego roku życia) - zawracają one później, zaczynają się czołgać itp. W oparciu o lokalizację, w której grupy mięśni ton jest bardziej podniesiony, rozwój pewnych umiejętności i czynności motorycznych zostanie spowolniony..

Na przykład, jeśli napięcie mięśni jest nadmierne w obszarze uchwytów, może wystąpić opóźnienie w rozwijaniu kierunkowych ruchów uchwytów w stosunku do przedmiotów, trudności w chwytaniu zabawek lub manipulowaniu przedmiotami. Szczególnie wyraźne może cierpieć umiejętność chwytania w ręce. Równolegle z faktem, że maluchy później zaczną chwytać rzeczy i zabawki do manipulacji, przez długi czas będą palić specyficzny (łokciowy) chwyt - biorą przedmioty za pomocą całego pędzla. Ale szczypczyki z palcami można formować powoli, w niektórych przypadkach wymagając specjalnego treningu i dodatkowej stymulacji. Rozwój funkcji ochronnych dłoni może zostać spowolniony, w takich sytuacjach można odpowiednio spowolnić reakcje utrzymywania równowagi między leżeniem na brzuchu, uczeniem siadania i wstawania, a także chodzeniem..

Jeśli napięcie mięśni nóg cierpi, reakcje podparcia nóg i umiejętności samodzielnego siedzenia mogą zostać zahamowane, wtedy takie dzieci z trudnością i niechęcią wstają na nogach, wolą czołgać się, z podporą ze stojaka na palcach.

Zalecamy przeczytanie: Co jest niebezpieczne i jak rozpoznać hipertonię mięśni u dzieci

Zaburzenia móżdżku: rola zaburzeń ruchowych u dzieci

Ludzki móżdżek jest ważnym ośrodkiem mózgu, odpowiada za koordynację ruchów i statyki, a także za gładkość i kombinację czynności motorycznych, utrzymując postawę. Uszkodzenie postaci móżdżku u niemowląt od wczesnego dzieciństwa może być wynikiem niedorozwoju w okresie prenatalnym (agenezja móżdżku - niedorozwój, niedorozwój - zmniejszenie objętości), a także może mieć na nią wpływ uraz porodowy lub ostra uduszenie podczas porodu. Czasami dziedziczne problemy z jej rozwojem lub wczesną degeneracją mogą być specjalną opcją, tkanka wymiera wkrótce po urodzeniu..

Takie problemy powodują zmniejszenie napięcia mięśniowego, problemy z koordynacją ruchów ramion, a także zaburzenia równowagi, kiedy dzieci stopniowo opanowują umiejętności w zależności od wieku - ucz się siadać i stać, a potem chodzić. Ponadto, zespoły móżdżkowe charakteryzują się pojawieniem drżenia w ramionach i nogach, problemami z koordynacją i niestabilnością chodu, można je określić po dobrowolnych i aktywnych ruchach dziecka..

Jest ważny

Po raz pierwszy rodzice mogą zacząć podejrzewać problemy w koordynacji, jeśli obserwują swoje dzieci i ich przyciąganie do zabawek, mogą być chwytani za długopisy i pociągane w kierunku ust, a także jak stoją lub siedzą, a potem idą.

Dzieci w okresie niemowlęcym, które mają problemy z móżdżkiem i koordynacja w próbach chwytania i trzymania zabawek, mogą wykonywać wiele niepotrzebnych ruchów, zwłaszcza że jest to wyraźne, gdy dzieci siedzą w pozycji siedzącej.. Ich niezależne posiedzenie jest formowane z wyraźnym opóźnieniem, około 10-12 miesięcy, często w tym okresie dzieci mają trudności z utrzymaniem równowagi, natychmiast upadają, jeśli to konieczne, by odwrócić się na bok lub w razie potrzeby wziąć przedmioty. Dziecko boi się upaść i dlatego nie bawi się przedmiotami oburącz, tylko jednym, trzymając się i utrzymując wsparcie kosztem drugiej ręki. Dzieci zaczynają zbliżać się do dwóch lat życia, podczas gdy często upadają, a niektóre dzieci z tego powodu wolą czołgać się w okresie, w którym od dawna mają czas na normalne chodzenie.

W niektórych przypadkach podczas zaburzeń móżdżkowych można zaobserwować ruchy pływające i zaburzenia mowy w pierwszym roku życia., pierwsze objawy dyzartrii móżdżkowej. Jeśli uszkodzenie łączy się z uszkodzeniem nerwów czaszkowych, mogą pojawić się specyficzne opóźnienia rozwojowe - późne utrwalenie oczu na przedmiotach, śledzenie ich, a następnie problemy z koordynacją motoryczno-wzrokową i dezorientacja orientacji w przestrzeni, wraz z ich wzrostem, występują znaczne problemy z rozwojem mowy a szczególnie aktywny.

Formacja porażenia mózgowego jako skrajna wersja zaburzeń

Najcięższą i skrajną postacią zespołu zaburzeń ruchowych u dzieci w pierwszych miesiącach będzie rozwój porażenia mózgowego (zjawiska porażenia mózgowego). Zestaw objawów klinicznych (objawy) z porażeniem mózgowym będzie zależeć od obecności zaburzeń napięcia mięśniowego i ich nasilenia, ale zwiększony ton jest typowy dla wszystkich postaci patologii, nasilenie zaburzeń jest różne. Tak więc niektóre dzieci rodzą się z już wysokim napięciem mięśniowym, postępując w miarę dorastania, inne początkowo mają zmniejszone napięcie lub występuje wyraźna dystonia, która następnie przechodzi w hipertonik. Ta kategoria dzieci od urodzenia wygląda na spowolnionych, a wraz z ubóstwem spontanicznej aktywności, są one przygnębione przez bezwarunkowe odruchy, do drugiego miesiąca życia, jeśli dziecko jest umieszczone na brzuchu lub trzymane pionowo, aby spróbować trzymać głowę, są oznaki dystonii. Dziecko może martwić się okresami, napięcie mięśni gwałtownie rośnie, uchwyty rozchylają się i obracają do wewnątrz w barku i przedramieniu, nadgarstku, palce są ściskane w krzywki. W takim przypadku nogi rozchylają się i przecinają, są skierowane do wewnątrz. Takie ataki trwają kilka sekund, powtarzają się przez cały dzień i mogą być wyzwalane przez różne bodźce z zewnątrz - krzyki, głośne dźwięki.

Pojawienie się zaburzeń motorycznych w powstawaniu porażenia mózgowego będzie spowodowane faktem, że uszkodzenie struktur mózgu, które są wciąż niezwykle niedojrzałe, może zakłócić prawidłową sekwencję w dojrzewaniu mózgu. Z tego powodu wyższe ośrodki korowe, które są odpowiedzialne za koordynację i koordynację wszystkich ruchów i tworzenie umiejętności, nie mogą zaprzeczyć hamującemu wpływowi na prymitywne wrodzone odruchy łodygi. W związku z tym zanik nieuwarunkowanej aktywności odruchowej jest hamowany, odruchy patologiczne nie są blokowane, zmiany napięcia mięśniowego, co staje się przeszkodą w tworzeniu wyprostowania ciała i powstawaniu jego równowagi, rozwój jest hamowany i zaburzony, ciało nie jest posłuszne prawidłowym impulsom mózgowym, które są poważnie uszkodzone.

Metody leczenia małych dzieci

Pod wieloma względami złożoność leczenia zależy od tego, jak wcześnie ujawniono problemy oraz jak złożone i trudne są, czy istnieją organiczne uszkodzenia mózgu o nieodwracalnym charakterze. Dzisiaj neurolodzy mają wiele skutecznych metod, które mogą wyeliminować zaburzenia motoryczne we wczesnym okresie oraz szybko i skutecznie. Po pełnym leczeniu medycznym i dodatkowym, zaburzenia czynnościowe znikają bez śladu, a wraz z zaburzeniami organicznymi w niewydanych stadiach można znacznie poprawić sytuację.. Naturalnie wszystkie zalecenia są indywidualne, ale w ogólnych zasadach leczenie polega na:

  • Ogólne kursy masażu terapeutycznego prowadzone wyłącznie przez specjalistę z doświadczeniem w regulacji napięcia mięśni u niemowląt
  • Przebieg fizjoterapii i specjalny tryb motoryczny, regularne zajęcia z dzieckiem
  • Zastosowanie fizjoterapii z różnymi typami efektów
  • Zastosowanie grup leków poprawiających przekazywanie impulsów nerwowych i ich postrzeganie przez włókna mięśniowe
  • Leki, które normalizują reakcje mięśniowe na napływające impulsy z układu nerwowego
  • Preparaty witaminowe z serii neurotroficznych (grupa B)
  • Rehabilitacja, zajęcia w domu z rodzicami za pomocą specjalnych metod.

W obecności lekkich wariantów VOD u dzieci, wszystko można szybko poprawić, jednak poważne patologie organiczne mogą być niekompletnie korygowane, a następnie ciągłe monitorowanie i kursy rehabilitacji będą wymagane przez całe życie..

Alyona Paretskaya, pediatra, recenzent medyczny