Anal polipowe przyczyny, objawy, leczenie

Polipem odbytu jest guz nowotworowy wywodzący się z błony śluzowej regionu odbytu - ostatniego odcinka jelita grubego..

Jest to łagodna struktura, ale jest to przedrakowe tworzenie błony śluzowej odbytnicy., w związku z tym, w przypadku wykrycia, powinien zaalarmować specjalistów medycznych i być pod stałą kontrolą. Druga strona - objawy kliniczne polipa odbytu mogą nie ujawniać się przez długi czas, dlatego patologię często rozpoznaje się w późniejszych stadiach, kiedy zaczęła się złośliwa degeneracja tkanek polipa odbytu. 

Dane ogólne

Polipy analne mogą rozwijać się niemal we wszystkich grupach wiekowych, poczynając od dzieci, a kończąc na zgrzybiałych staruszkach. Mężczyźni i kobiety są w równym stopniu dotknięci. Patologia występuje niemal z taką samą częstotliwością na całym świecie, ale w Ameryce Łacińskiej i Azji jest nieco mniej powszechna, co wiąże się ze specyfiką odżywiania (spożywanie większej ilości błonnika, co przyczynia się do lepszego przechodzenia kału przez jelito grube, aw rezultacie i podrażnienie błony śluzowej odbytnicy).

Zwróć uwagę

Mieszkańcy dużych miast i miast przemysłowych rozwijają polip analny częściej niż mieszkańcy małych osiedli, co wskazuje na rolę środowiska w występowaniu tego stanu patologicznego.

Powody

Podobnie jak w przypadku innych nowotworów (łagodnych i złośliwych), natychmiastowe przyczyny, dla których komórki błony śluzowej obszaru odbytu nagle zaczynają się mnożyć energicznie i tworzą wzrost, są nadal niezrozumiałe.

Niemniej jednak badano czynniki, przeciw którym obserwuje się aktywne tworzenie polipa odbytu.. Powszechnie wiadomo, że u dorosłych ten nowotwór prawie nigdy nie pojawia się na całkowicie zdrowej i niezmienionej błonie śluzowej odbytnicy.. W większości przypadków jego pojawienie się jest związane z uprzednio przeniesionymi (często - przewlekłymi) zmianami zapalnym błony śluzowej w tym miejscu - nawet najbardziej nieistotnym. Najczęściej jest to zmiana zapalna, która występuje na tle chorób takich jak:

  • przewlekłe zapalenie okrężnicy - niespecyficzne zapalenie błony śluzowej jelita grubego, w szczególności jego końcowa część odbytnicza. Może to być spowodowane wieloma czynnikami - pokarmowym (pokarmem), zakaźnym, chemicznym, fizycznym (w tym promieniowaniem) i tak dalej;
  • wrzodziejące zapalenie jelita grubego - uszkodzenie zapalne błony śluzowej okrężnicy z powstawaniem jej owrzodzeń - defekty różnych głębokości, w szczególności w odcinku odbytnicy;
  • wrzodziejące zapalenie proktosigmoidów - w swojej manifestacji ta sama choroba, jak opisano powyżej, ale ze zmianą w czysto końcowych częściach jelita grubego - esicy i odbytnicy;
  • dur brzuszny - ostrą jelitową chorobę zakaźną wywoływaną przez Salmonellę i charakteryzującą się transmisją odżywczą (pokarmową);
  • czerwonka - ostra zakaźna patologia jelit spowodowana przez Shigellę i wpływająca głównie na odcinki końcowe jelita grubego.

Osobno wyodrębnia się grupę zaburzeń fizjologicznego dobrego samopoczucia przewodu pokarmowego, które są również czynnikami przyczyniającymi się do tworzenia polipa odbytu. To jest:

  • przewlekłe uporczywe zaparcia;
  • przewlekła biegunka różnego pochodzenia;
  • dyskinezy jelitowe (osłabiona aktywność motoryczna ściany okrężnicy);
  • zmniejszona kwasowość soku żołądkowego.

Nieco odmienną sytuację obserwuje się u pacjentów w dzieciństwie - mają polipy odbytu, które mogą pojawić się na tle absolutnego zdrowia na całkowicie nienaruszonej, bezkompromisowej błonie śluzowej odbytowej części przewodu pokarmowego. Ten stan rzeczy często obserwuje się w zaburzeniach rozwojowych tego działu z powodu różnych zakłóceń podczas rozwoju wewnątrzmacicznego..

Rozwinęła się również wirusowa teoria występowania polipów odbytu.. Jego celowość potwierdza fakt, że w przypadku powstawania tego nowotworu cząsteczki wirusa są wykrywane w odbytnicy. Ale nie ustalono bezpośredniego związku, ponieważ u wielu pacjentów choroba przebiega bez komponentu wirusowego..

Ponadto, powstawanie polipa odbytu może być wspierane przez szereg czynników, których rola występuje w powstawaniu nowotworów w innych miejscach ciała ludzkiego.. W szczególności jest to:

  • palenie tytoniu - szczególnie w przypadku palaczy z doświadczeniem (od pięciu lat i dłużej);
  • trwałe naruszenie diety;
  • niewystarczająca ilość w błonniku pokarmowym;
  • naruszenie systemu ekologicznego w obszarze zamieszkania;
  • predyspozycje genetyczne.

Przejaw działania tych czynników jest zmienny - na przykład niektórzy pacjenci mogą przylgnąć do diety, ale zachorują na polip anorektalny, podczas gdy inni mogą jeść z zaburzeniami życia, a jednocześnie mają zdrową śluzówkę, nie podatną na odrodzenie.

Rozwój choroby

Anorektalne polipy tworzą się w końcowej, odbytowej części odbytnicy.. Ich różnorodność morfologiczna jest bardzo wyraźna - takie polipy to:

  • według ilości - pojedynczy i wielokrotny;
  • według lokalizacji - oderwane, "rozproszone" równomiernie w błonie śluzowej rejonu odbytu lub grupy "zgrupowane". Z kolei takie grupy polipów mogą być również pojedyncze i wielokrotne;
  • na zasadzie zapinania - uprawiane na szeroką skalę (wyglądają jak zdeformowany grzyb) lub związane z błoną śluzową odbytnicy za pomocą cienkiej długiej łodygi (mają postać glonów luzem);
  • w formie - w rzeczywistości grzyb, a także kulisty, owalny (w postaci lekko spłaszczonej kuli), rozgałęziony (często w postaci złożonego rozgałęzienia).

Rozmiar takich polipów jest również dość zmienny - od kilku milimetrów (wielkość ziarna prosa) do średnicy 2-3 centymetrów (wielkość przeciętego orzecha włoskiego).

Struktura morfologiczna polipów odbytu to:

  • gruczolakowaty;
  • wełnisty;
  • włóknisty (tkanka łączna);
  • mieszane.

Przez większość czasu gruczołowy (jako gruczolak) polipy odbytnicy - suma częściej niż inne typy tych nowotworów łącznie. Z wyglądu takie polipy często nie różnią się od niezmienionych obszarów błony śluzowej obszaru odbytu - mają one miękki różowy kolor i regularny układ naczyniowy, ich powierzchnia jest gładka, bez guzowatości, struktura ma gęstą konsystencję. Z kolei występuje duża liczba przypadków złośliwej transformacji polipów gruczolakowatych..

Miej kosmiczne polipy istnieje szeroka baza i gąbczasta struktura, charakteryzująca się tym, że potrafią dość łatwo krwawić.

Włókniste polipy odbytu w większości przypadków mają nogę. Ich cecha - dość często wyrastają z normalnego hemoroidy. Trzon tkanki łącznej jest w stanie rosnąć na długości, z powodu swojego wzrostu, włókniste polipy odbytu mogą wypaść ze światła odbytnicy na zewnątrz..

Mieszane polipy W swoim składzie mają żelazne struktury i elementy tkanki łącznej.

Objawy

W większości przypadków patologia może występować przez długi czas bez żadnych objawów. Objawy pojawiają się ze znacznym wzrostem polipa lub jego utratą na zewnątrz z powodu wydłużonej nogi, która zaczęła rosnąć dość szybko.

Objawy kliniczne polipów odbytu zależą od takich czynników, jak:

  • ich lokalizacja;
  • widok;
  • wymiary;
  • stopy wzrostu.
Zwróć uwagę

Ogólnie rzecz biorąc, objawy kliniczne polipów odbytu nie są specyficzne i bardzo często przypominają obraz innych chorób przewodu pokarmowego jako całości, a jego końcowy (końcowy) odcinek w szczególności - w rzeczywistości inne patologie nowotworowe..

Objawy najczęściej występujące w obecności polipa odbytu to:

  • dyskomfort;
  • uczucie niepełnego opróżniania;
  • krwawienie z odbytu;
  • wypływ z odbytnicy lub zanieczyszczenia w kale;
  • zaburzenia dyspeptyczne.

Uczucie dyskomfortu powstaje w odbycie, ponieważ wolna część polipa, poruszająca się w świetle odbytnicy, powoduje podrażnienie błony śluzowej jej ściany, usiane sensorycznymi receptorami nerwów. Może wzrosnąć wraz z ruchem pacjenta, zmianą pozycji ciała lub inną aktywnością, w stanie spokoju, zatrzymany.

Zwróć uwagę

Poczucie niepełnego opróżnienia jest jednym z pierwszych objawów. Wydaje się pacjentowi, że nawet po pozornie długim czuwaniu nad toaletą i produktywnym wysiłkiem w odbytnicy, stolec wciąż pozostaje. Wrażenie powstaje z tego samego powodu, co odczucie dyskomfortu w odbytnicy..

Krwawienie z odbytu obserwowane przy aktywnej częstej migracji kału w odbytnicy, które zakłócają polip, "ocierają" jego powierzchnię, aw przypadku ich gęstej konsystencji mogą nawet poważnie uszkodzić tkanki polipa odbytu. Najczęściej krwawienie z odbytu objawia się w postaci paska świeżej czerwonej krwi na powierzchni kału. Rzadko, ze znacznym uszkodzeniem polipa odbytu, krew może zostać uwolniona z odbytu. Opisany objaw pojawia się, gdy dystalna (niska) lokalizacja polipa odbytu.

Wyładowanie z odbytnicy lub zanieczyszczenia w masie kałowej, które można zaobserwować po defekacji, oznacza, że ​​polipy odbytu znajdują się wyżej. W takim przypadku zrzut może mieć charakter:

  • śluzowaty;
  • krew i śluzowaty.

W tym przypadku śluz wytwarzany jest w odbytnicy w nadmiarze, ponieważ błona śluzowa jest ciągle podrażniona przez polip odbytowy, a odbyt wydaje się próbować "wypłukać" obcy przedmiot z jego światła śluzem..

W tej patologii praca jelita w większości przypadków nie cierpi - rzadko obserwuje się zaburzenia dyspeptyczne. Mogą wystąpić, jeśli polip odbytu osiągnie imponujący rozmiar.. W takim przypadku mogą pojawić się:

  • zaparcie lub biegunka;
  • tenesmus - fałszywa zachęta do wypróżniania się, które powstają w wyniku stałego (stałego) podrażnienia błony śluzowej odbytnicy za pomocą polipa.

Zespół bólu występuje w bardzo rzadkich przypadkach. Jego powody:

  • zniszczenie tkanki polipa, który przeszedł złośliwą degenerację;
  • podrażnienie błony śluzowej odbytnicy, które zostało już upośledzone przez proces zapalny lub jakikolwiek inny proces patologiczny.

Diagnostyka

Rozpoznanie polipa odbytu może być trudne ze względu na brak subiektywnych skarg pacjenta. W przypadku "cichego" (klinicznie nie manifestującego się) polipa może to być przypadkowe odkrycie w zabiegach diagnostycznych lub terapeutycznych w przypadku jakichkolwiek innych chorób - nie tylko odbytnicy, ale także jelita grubego.

Ponieważ, w celu uniknięcia nowotworów złośliwych (degeneracja złośliwa), proktolodzy są zainteresowani wczesnym wykryciem polipa odbytu, dodatkowe metody diagnostyczne powinny być zaangażowane we wczesne etapy, a także w najmniejszej symptomatologii regionu odbytu - upośledzone opróżnianie, niezrozumiałe i nieprzyjemne odczucia w odbytnicy, i tak dalej.

Często proste cyfrowe badanie odbytnicy może wykryć polip..

To dzięki tej elementarnej metodzie diagnozy zidentyfikowano wiele polipów, które się nie objawiły, a to oznacza, że ​​zapobiega się wielu przypadkom ich złośliwej degeneracji. Metodologia badania jest niezwykle łatwa. Pacjent przyjmuje pozycję kolanowo-łokciową (klęcząc z lekko rozwiedzionymi nogami i spoczywa symetrycznie na obu łokciach), lekarz staje się bokiem, a palec w rękawicy bada wszystkie ściany kanału odbytu i dolny odcinek odbytnicy w strefie zasięgu palców. 

Instrumentalne metody diagnostyczne pomagające w identyfikacji polipów to:

  • anoskopia - badanie odbytu przy użyciu wszczepionego wziernika odbytnicy;
  • sigmoidoskopia - badanie odbytnicy za pomocą sigmoidoskopu (endoskop z wbudowanym systemem optycznym i oświetleniem), który pozwala badać jego głębsze sekcje i wykrywać polipy odbytu, których wolny koniec może "iść" wysoko w kierunku esicy;
  • kolonoskopia - wykrywanie polipów odbytu podczas procedury badania kolonoskopu (elastyczna sonda endoskopowa z układem optycznym) nie tylko odbytnicy, ale także innych części jelita grubego;
  • irygoskopia - wykonuje się je, jeśli w klinice nie ma sprzętu endoskopowego. Środek kontrastowy (zawiesina barowa) wstrzykuje się do ostatnich odcinków jelita grubego, a następnie wykonuje się zdjęcia radiograficzne w celu wykrycia polipa..

Podczas anoskopii i wszystkich opisanych endoskopowych metod diagnostycznych wykryto polipa odbytu. biopsja - uszczypnięcie fragmentu jego tkanek (najlepiej w kilku miejscach), które są następnie badane pod kątem budowy morfologicznej i potencjalnej transformacji nowotworowej.

Techniki badań laboratoryjnych odgrywają rolę w ocenie powikłań polipa odbytu. Zastosuj do:

  • pełna liczba krwinek - stopień zmniejszenia liczby czerwonych krwinek i stężenia hemoglobiny wskazuje na ciężkość utraty krwi, stopień wzrostu liczby leukocytów i ESR - nasilenie procesu zapalnego, jeśli doszło do połączenia;
  • badanie histologiczne materiał z biopsji polipów odbytu - wykonywany w celu wczesnego rozpoznania złośliwego zwyrodnienia tkanek polipowatych.

Diagnostyka różnicowa

Diagnostyka różnicowa prawdziwych polipów odbytu powinna być przeprowadzona z patologiami takimi jak:

  • pseudopolyps. Są to formacje, które składają się z tkanki ziarninowej i mogą powstawać z powodu różnych chorób zapalnych jelita grubego, które mają tak zwany charakter produktywny - to znaczy charakteryzują się powstawaniem tkanki atypowej (ale nie jest to klasyczny nowotwór, a tym bardziej nie jest podatny na złośliwe zwyrodnienie). Pseudopolipy (lub fałszywe polipy) charakteryzują się nieregularnym wielokątnym kształtem, zaczynają krwawić dość łatwo nawet z minimalnym podrażnieniem tkanek, w większości przypadków nie mają nóg i są uformowane na tle zapalonej błony śluzowej;
  • zapalenie brodawki - przerośnięte (zarośnięte) sutki umiejscowione w odbycie. Stanowią rodzaj wzniesienia w obszarze zatok odbytu;
  • pierwotny nowotwór złośliwy odbytnicy - przede wszystkim rak;
  • wewnętrzne hemoroidy;
  • ciała obce odbytnicy;
  • niespecyficzne zapalenie jelita grubego z lokalizacją w okolicy odbytu;
  • wrzodziejące zapalenie jelita grubego w tej samej lokalizacji.
Zwróć uwagę

W dzieciństwie najczęściej zmuszano do różnicowania polipa odbytu i wrzodziejącego zapalenia jelita grubego. Trudności diagnostyczne wynikają z faktu, że obie choroby mają podobne objawy w postaci krwawienia i okresowego wyładowania śluzowego ze światła odbytnicy.

Komplikacje

Najczęstsze powikłania polipa odbytu to:

  • złośliwe odrodzenie;
  • opadanie z odbytu, kłucie i martwica (śmierć);
  • krwawienie;
  • niedokrwistość, która rozwija się na tle okresowego wyraźnego lub niewielkiego, ale regularnego krwawienia.

Leczenie polipa odbytnicy

Możliwe jest pozbywanie się polipów tylko metodą radykalną. Sposoby ich usunięcia to:

  • wycięcie endoskopowe;
  • elektrokoagulacja;
  • terapia falami radiowymi;
  • klasyczna resekcja (usunięcie).

Dzięki wycięcie endoskopowe Endoskop wkłada się do prześwitu odbytnicy i wycina polip, lecząc powierzchnię rany za pomocą elektrokoagulatora, aby uniknąć krwawienia..

Właściwy elektrokoagulacja do zniszczenia polipów używać, gdy są małe.

Terapia falami radiowymi - jest to szkodliwy wpływ na tkankę polipów przy użyciu fal radiowych o zadanej częstotliwości.

Jest ważny

Jeśli polip jest większy, w niektórych przypadkach jest zmuszony go usunąć fragmentarycznie, z powtarzanym usuwaniem pozostałych tkanek po kilku tygodniach..

Polipy zlokalizowane raczej wysoko w odbytnicy są najtrudniejsze do usunięcia. Problematyczne jest również polipowatość - wielokrotne polipy w błędzie śluzowym odbytu. W takich przypadkach proktolodzy są zmuszani do wykonania resekcji ściany odbytnicy w niezmienionych tkankach, po czym przeprowadza się operacje plastyczne w celu przywrócenia integralności jelita..

Jako preparat do leczenia chirurgicznego stosuje się metody leczenia zachowawczego. To jest:

  • lewatywa oczyszczająca wieczorem przed operacją i dwie godziny przed operacją;
  • leki przeciwzapalne - w celu złagodzenia procesu zapalnego, jeśli się zdiagnozuje;
  • terapia antybiotykowa - w celu zapobiegania pooperacyjnym powikłaniom infekcyjnym;
  • dieta numer 0 (głód) na dzień przed operacją i 1-2 dni po nim w żywieniu pozajelitowym (dożylne składniki odżywcze).

Okres rekonwalescencji po radykalnym leczeniu może trwać od 3-5 dni do 2-3 tygodni.. Podczas tego zabiegu pacjent musi stosować się do odpoczynku w łóżku i diety, która opiera się na przyjmowaniu łatwo przyswajalnych produktów, które nie tworzą kału w dużych ilościach..

Zapobieganie

Ponieważ polipy odbytu są w istocie nowotworami, nie ma konkretnych metod zapobiegania ich powstawaniu - powstawanie raka jest procesem, którego jeszcze nie nauczyliśmy się zarządzać. Ryzyko polifobii zmniejsza się przy zachowaniu zdrowego stylu życia:

  • właściwe odżywianie;
  • wychowanie fizyczne;
  • odrzucenie złych nawyków;
  • dostosowany tryb pracy, odpoczynku, odżywiania, snu i życia seksualnego.

Ważne jest również zapobieganie złośliwej transformacji polipów odbytu.. Pacjenci, u których wcześniej zdiagnozowano jakiekolwiek choroby medyczne odbytnicy, powinni poddawać się okresowym rutynowym kontrolom u proktologa.

Prognoza

Prognozowanie na czas diagnozy i właściwe radykalne leczenie polipa odbytu korzystne. Pogarsza się w przypadku wyraźnej porażki polipów odbytnicy, w szczególności, jeśli większa część odbytnicy musiała zostać usunięta w celu radykalnego leczenia. Pacjenci tacy powinni przebywać w przychodni i poddawać się badaniu endoskopowemu co 1,5-2 miesiące po operacji, a następnie co najmniej raz w roku.

Kovtonyuk Oksana Vladimirovna, komentator medyczny, chirurg, lekarz konsultant