Złamanie objawów i leczenia klatki piersiowej / Złamania

Złamanie kręgosłupa piersiowego jest nazywane naruszeniem integralności jednego lub więcej kręgów piersiowych. Może występować pod wpływem czynników traumatycznych lub z naruszeniem struktury tkanki kostnej, co z kolei obserwuje się w wielu chorobach. W większości przypadków złamanie kręgosłupa piersiowego wynika z efektu wysokiej energii (siły)..

Wszelkie naruszenia kręgosłupa w traumatologii i ortopedii są uważane za poważną patologię. Jego złamania są odrębną kategorią uszkodzeń wymagających zwiększonej uwagi i często bardzo szybkich decyzji medycznych: rdzeń kręgowy znajduje się w kanale kręgowym, a jego uszkodzenie podczas złamania kręgosłupa jest obarczone poważnymi konsekwencjami neurologicznymi..

Dane ogólne

Złamanie kręgów piersiowych uważa się za dość powszechne uszkodzenie kręgosłupa, które występuje w każdej kategorii wiekowej..

Naruszenie to dotyczy dzieci i młodzieży, głównie z silnym traumatycznym skutkiem. U osób starszych złamanie kręgosłupa piersiowego jest częściej patologiczne i często obserwuje się je nawet przy niewielkich obrażeniach, a często nie jest diagnozowane..

Ponieważ ta patologia urazu najczęściej występuje z urazami wysokoenergetycznymi, często łączy się ją z innymi urazami - to jest:

urazowe uszkodzenie mózgu (TBI);
urazy klatki piersiowej i pojedyncze złamania żeber;
urazowe uszkodzenie kości miednicy;
złamania kości kończyn górnych i dolnych;
tępy uraz brzucha.

Zwróć uwagę

Złamanie kręgosłupa piersiowego jest często elementem urazu wielonarządowego - naruszeniem integralności struktur kostnych i tkanek miękkich o różnej lokalizacji.

Patologia jest jedną z tych, które najczęściej prowadzą do rozwoju szoku traumatycznego - naruszenia mikrokrążenia z powodu silnego bólu. W przypadku złamania kręgosłupa piersiowego podczas wielonawowego uszczerbku na zdrowiu, fakt ten znacznie pogarsza stan pacjenta, powoduje dłuższy czas leczenia i rehabilitacji, ogranicza wybór metod leczenia, a także komplikuje rokowanie..

Pacjenci z nieskomplikowanymi złamaniami kręgosłupa piersiowego są leczeni przez traumatologów. Pacjenci z uszkodzeniem rdzenia kręgowego i korzeni nerwowych są nadzorowani przez neurochirurgów i neuropatologów..

Powody

Wszystkie złamania kręgosłupa piersiowego dzieli się na:

traumatyczne;
patologiczny.

Urazy urazowe występują z silnym wpływem zewnętrznej siły fizycznej na kręgosłup, która do momentu urazu nie uległa zmianie..

Patologiczne złamania występują, gdy pacjent cierpi na chorobę, która spowodowała pogorszenie wytrzymałości kości.. Takie szkody powstają, gdy:

nawet nieznaczny wpływ zewnętrzny;
wykonywanie normalnych działań.

Zwróć uwagę

Przy znacznym uszkodzeniu kości kręgu piersiowego tej lub innej patologii złamanie może nastąpić nawet pod ciężarem masy własnego ciała..

Ze wszystkich mechanizmów występowania urazowych złamań kręgosłupa piersiowego najczęściej prowadzą do nich:

ciężki uraz w wypadkach drogowych;
spaść z wysokości (drzewo, drabina, drabina i tak dalej).

Rozwój patologii

Złamania kręgosłupa piersiowego są:

pojedynczy;
wielokrotny.

Liczba złamanych kręgów nie zawsze koreluje z ciężkością stanu ofiary - konsekwencje złamania ciała jednego kręgu z przemieszczeniem i dysfunkcją rdzenia kręgowego są bardziej krytyczne niż w przypadku złamań kręgosłupa w kilku kręgach.

Najczęstszymi złamaniami kręgosłupa piersiowego są złamania kompresyjne. kręgosłup piersiowy - dosłownie spłaszczają przedni krąg.

Ten rodzaj uszkodzenia obserwuje się po wystawieniu na działanie osi kręgosłupa - najczęściej obserwuje się go przy upadku z wysokości:

na pośladkach;
pieszo.

Takie złamania kompresyjne mogą być nie tylko traumatyczne, ale również patologiczne..

Złamania kompresyjne odcinka piersiowego kręgosłupa są często wielokrotne - należy o tym pamiętać i przeprowadzić dokładną diagnostykę, ponieważ dostępne oznaki mogą wskazywać na uszkodzenie tylko jednego kręgu. Wpływa głównie na dolny odcinek kręgosłupa piersiowego (jedenasty dwunasty kręg).

Urazy, które mogą powodować rozwój patologicznych złamań, są często absolutnie nieistotne i z tego powodu mogą zostać przeoczone.. Warunkiem wystąpienia złamań patologicznych jest:

wrodzona niewydolność tkanki kostnej, która rozwija się z powodu nieprawidłowego działania wewnątrzmacicznego układania kości. Taka awaria może mieć charakter lokalny, gdy rozwój kręgów jest zaburzony lub systemowy, w którym tkanka kostna cierpi w wielu miejscach;
osteoporoza - kruchość kości spowodowana "wypłukiwaniem" z niej związków mineralnych;
zapalenie szpiku - ropne zapalenie tkanki kostnej, w którym tworzą się przetoki (patologiczne przejścia);
osteomalacja - zmiękczenie tkanki kostnej w odcinku piersiowym;
gruźlica kręgosłupa - uszkodzenie jej kości (i nie tylko) struktur przez prątki gruźlicy (różdżka Kocha);
zniszczenie raka (zniszczenie).

Złamania patologiczne w odcinku piersiowym kręgosłupa najczęściej występują w osteoporozie iw większości przypadków występują u starszych kobiet. Często z taką patologią u pacjentów powstaje tak zwany "garb starczy" - postępująca deformacja kręgosłupa piersiowego..

Zwróć uwagę

Patologiczne złamania kompresyjne spowodowane zniszczeniem nowotworu bardzo często występują z przerzutowymi zmianami w obrębie kręgosłupa występującymi u osób, u których zdiagnozowano nowotwory złośliwe różnych narządów i tkanek..

Oddzielna kategoria złamania kręgów piersiowych - rozdrobnione złamania. Kiedy tworzą fragmenty kości, które mogą być zwarte lub poruszać się. Takie złamania są mniej powszechne niż normalne, ale powinny wystrzegać się więcej ze względu na cięższy uraz rdzenia kręgowego. Rozdrobnione złamania występują z osiowym mechanizmem działania na rdzeń kręgowy, ale szczególnie intensywne. Drzazgi mogą uszkodzić:

zakończenia nerwowe;
naczynia krwionośne;
sam rdzeń kręgowy.

Tak zwane "pęknięcie wybuchowe" uważane jest za najcięższy i niebezpieczny rodzaj rozdrobnionego pęknięcia - z tym kręgu piersiowym dosłownie dzieli się na kilka fragmentów, a takie fragmenty bardzo często tracą kontakt z innymi strukturami kręgu.

Objawy

Objawy złamania odcinka piersiowego kręgosłupa są następujące:

ból;
ograniczenie ruchu;
naruszenie czułości poniżej miejsca złamania;
miejscowy obrzęk tkanek miękkich;
naruszenie narządów wewnętrznych.

Charakterystyka bólu:

lokalizacja - oznaczona z tyłu w obszarze uszkodzenia;
pod względem dystrybucji - nie ma klasycznego napromieniowania jako takiego, ale bóle w sąsiednich lokalizacjach mogą powstać z powodu siniaka;
z natury - ból, ciągnięcie;
intensywność - średnia intensywność;
przez wystąpienie - występujące w czasie urazu, są wzmacniane podczas próby aktywności ruchowej.

Zwróć uwagę

W złamaniu kręgosłupa piersiowego charakterystyczny będzie następujący symptom: ofiary zauważają, że w czasie urazowego urazu odczuwali wstrzymanie oddechu.

Ograniczenie ruchów może być częściowe lub całkowite, obserwuje się je głównie od strony kończyn dolnych.

Lokalny obrzęk tkanek miękkich występuje w obszarze uszkodzenia i może wzrosnąć w pierwszych godzinach po urazie. Krwiak może również występować w tym obszarze w wyniku uszkodzenia naczyń krwionośnych..

Naruszenie narządów wewnętrznych objawia się w postaci:

niedowład jelita;
zatrzymanie moczu.

Z kolei niedowład jelita objawia się w postaci:

wzdęcia;
opóźnione odprowadzanie kału.

Objawy kliniczne patologicznych złamań kręgosłupa piersiowego są nieco inne niż w klinice złamań urazowych - na ogół objawy są mniej wyraźne. Moment wystąpienia szkody nie towarzyszy:

ostry ból;
wstrzymując oddech.

Ponadto obraz kliniczny jest również mniej wyraźny:

ból mniej mniej intensywny, nieostry;
obrzęk tkanek miękkich jest nieobecny lub nieistotny;
jeśli występuje ograniczenie ruchu, często jest niedostrzegalne.

Ten ostatni wzorzec rozwija się z tego powodu, że patologiczne złamanie było już poprzedzone naruszeniem kręgów, co również wywołało wojenne odczucia. Z tego powodu ofiary mogą udać się do kliniki dopiero po długim czasie od urazu kręgosłupa..

W niektórych przypadkach, przy niewyrażonych złamaniach patologicznych dochodzi do konsolidacji (innymi słowy, zespolenie kręgów) bez pomocy medycznej. Z tego powodu konsekwencje takich złamań są diagnozowane po raz pierwszy podczas rutynowej kontroli lub rutynowego badania osteoporozy..

W przypadku rozdrobnionego typu złamań kręgów piersiowych obraz kliniczny jest podobny do kliniki złamania kompresyjnego kręgosłupa, ale jednocześnie zespół bólowy, obrzęk i ograniczenie ruchów są bardziej wyraźne. Ogólny stan ofiary jest umiarkowany lub poważny, znacznie rzadziej bliski satysfakcji.. Z rozdrobnionym rozdrobnieniem często występują:

zaburzenia neurologiczne;
szok traumatyczny;
zatrzymanie moczu;
zaburzenia jelit.

W przypadku drobnych złamań, zaburzenia neurologiczne rozpoznaje się w około 90% wszystkich przypadków klinicznych..

Objawy kliniczne są całkowicie różne - w zależności od tego, czy uszkodzone zostały korzenie nerwowe czy rdzeń kręgowy.. Mogą to być:

niedowład;
zaburzona wrażliwość w ograniczonym obszarze tkanki miękkiej;
dysfunkcja narządów miednicy w różnym stopniu;
całkowite porażenie (unieruchomienie).

Często zaburzenia neurologiczne postępują z czasem..

Uszkodzenie korzeni nerwowych i rdzenia kręgowego może być:

jednostopniowy (natychmiast po urazie);
stopniowe.

W tym ostatnim przypadku pojawiają się objawy neurologiczne z powodu zaburzeń w dopływie krwi do rdzenia kręgowego - i cierpi z powodu pourazowego zwężenia kanału kręgowego..

W przypadku złamań kompresyjnych w większości przypadków objawy neurologiczne nie występują. Zaburzenia ineracji występują z reguły wtedy, gdy występują objawy takie jak wąski anatomiczny kanał kręgowy i znaczne zmniejszenie wysokości kręgosłupa. Jednocześnie mogą wystąpić zaburzenia aktywności ruchowej i wrażliwości, objawy niedowładu jelitowego i zatrzymanie moczu..

Diagnostyka

Rozpoznanie złamania kręgosłupa piersiowego dokonuje się na podstawie skarg poszkodowanego, anamnezy patologicznej (fakt uszkodzenia), wyników dodatkowych metod badania..

Podczas wyjaśniania choroby ważne jest, aby wyjaśnić, jaki był mechanizm szkody:

opadające na pośladki lub nogi (szczególnie wydłużone) - częściej;
upadek dużego ciężkiego przedmiotu na zgiętych ramionach lub górnej części pleców - mniej.

Podczas przeprowadzania badania fizykalnego, próba obciążenia osiowego jest wskazująca: ofiara znajduje się w pozycji stojącej, jest naciskany na głowę lub ramiona, a zespół bólu zaostrza się. Ale jeśli istnieją inne informatywne metody badań, zaleca się powstrzymanie się od takiego testu, ponieważ naruszenie krzywdzonych kręgów może zostać zaostrzone.

Do potwierdzenia diagnozy stosuje się badanie instrumentalne. Przyciąga:

radiografia kręgosłupa piersiowego w dwóch projekcjach - szczególnie wyraźnie widać zmniejszenie wysokości ciała złamanego kręgu w obrazie bocznym. W tym samym czasie kość wydaje się spłaszczony. W przypadku złamań wieloramiennych obrazy pokazują rozszerzanie się trzonu kręgu i redukcję przestrzeni międzykręgowych;
tomografia komputerowa (CT) - wykonuje się to z małym informacyjnym badaniem rentgenowskim. Sekcje komputerowe dostarczają więcej informacji podczas badania uszkodzonego kręgu;
rezonans magnetyczny (MRI) - jego wartość informacyjna i możliwości są takie same jak w przypadku CT;
mielografia jest badaniem rentgenowskim podpajęczynówkowej (podpajęczynówkowej) przestrzeni rdzenia kręgowego, którą wykonuje się za pomocą środka kontrastowego. Jest stosowany do oznak kompresji rdzenia kręgowego lub korzeni nerwowych;
elektromiografia - metoda obejmuje badanie aktywności bioelektrycznej mięśni, a także transmisji nerwowo-mięśniowej. Zgodnie z wynikami tego badania, możliwe jest pośrednie osądzenie zaburzeń korzeni nerwowych i rdzenia kręgowego;
elektroneurografia jest pomiarem prędkości przejścia sygnału nerwowego wzdłuż silnika i włókien czuciowych nerwów obwodowych. Określany na miejscu od wyjścia korzeni nerwowych od mózgu i rdzenia kręgowego do gałęzi nerwowych w mięśniach i więzadłach. Pomaga również ocenić zaburzenia unerwienia (wsparcie nerwowe) w przypadku urazów kręgosłupa piersiowego;
testy monodynamiczne - pozwalają nam oszacować ciśnienie płynu mózgowo-rdzeniowego.

Komplikacje

Powikłaniami, które często towarzyszą złamaniu kręgosłupa piersiowego są:

niestabilność segmentu;
powstawanie kifozy;
zaburzenia neurologiczne.

Niestabilność segmentu polega na "razbaltyvanii" uszkodzonego obszaru kręgosłupa, staje się bardziej mobilny.

To powikłanie występuje, gdy wysokość kręgu spada o 50% lub więcej.. Z niestabilnością kręgosłupa są przestrzegane:

przewlekły ból;
uszkodzenie struktur nerwowych (kompresja lub naruszenie integralności zakończeń nerwowych);
progresji osteochondrozy, jeśli pacjent już cierpiał.

Kifozę obserwuje się głównie u starszych kobiet z osteochondrozą. Prowadzi to do rozwoju takich wtórnych powikłań jak:

nadmierne obciążenie niektórych części kręgosłupa;
przeciążenie mięśni pleców, co prowadzi do ciągłego bólu;
ograniczenie amplitudy ruchów ścianki klatki piersiowej, aw konsekwencji naruszenie oddychania zewnętrznego;
zwiększone ciśnienie w krążeniu płucnym.

Leczenie złamania kręgosłupa piersiowego

Leczenie złamań kręgosłupa piersiowego może być zachowawcze i operacyjne.

Terapia zachowawcza stosowana jest w takich przypadkach, jak:

nieskomplikowane złamania kompresji;
rozdrobnione złamania bez uszkodzenia więzadeł rdzeniowych.

Leczenie rannych - hospitalizowanych. Spotkania są następujące:

układ na łóżku z tarczą;
trakcja szkieletowa;
blokada przykręgowa - wykonuje się ją w celu wyeliminowania zespołu bólowego wyrażonego bólem, który nie jest zatrzymywany przez inne rodzaje znieczulenia (w szczególności przez pozajelitowe podawanie środków znieczulających). W tym samym czasie do tkanek przykręgosłupowych wstrzykuje się środki znieczulające i glukokortykoidy..

Konieczna jest korekta aktywności ruchowej - zabronione jest wykonywanie ruchów przez ofiary, z powodu których deformacja uszkodzonego kręgu może zostać zaostrzona.

nie siedźcie i nie podnoszcie ciężarów;
konieczne jest ograniczenie zakrętów i zwojów ciała na bok.

Po okresie leczenia szpitalnego ofiary powinny przez pewien czas nosić specjalne gorsety (paski), które:

naprawić kręgosłup piersiowy w pozycji nadmiernego zginania;
zmniejszyć ilość ruchu w uszkodzonym obszarze.

Przy pomocy gorsetu zmniejszony nacisk na uszkodzony obszar kręgu.

Jest ważny

Będąc hospitalizowanym po leczeniu szpitalnym, pacjenci ze złamaniem odcinka piersiowego kręgosłupa powinni być regularnie badani przez traumatologa i przeprowadzane jest badanie radiograficzne - konieczne jest stałe monitorowanie stopnia konsolidacji (adhezji) fragmentów kości.

Leczenie chirurgiczne przeprowadza się zgodnie ze wskazaniami takimi jak:

niestabilność kręgosłupa piersiowego;
ściskanie korzeni nerwowych i rdzenia kręgowego.

Wielkość interwencji chirurgicznej zależy od niuansów złamania. Główne cele operacji to:

dekompresja struktur nerwowych - manipulacje, dzięki którym struktury nerwowe przestają być kompresowane;
stabilizacja uszkodzonej części kręgosłupa piersiowego.

Podczas operacji wykonaj następujące operacje:

usuń luźne fragmenty kości;
wznowić poprzednią wysokość uszkodzonego obszaru kręgu;
zapiąć jego fragmenty;
przywrócić normalną oś kręgosłupa.

W okresie pooperacyjnym prowadzi również leczenie zachowawcze. Wśród nominacji:

funkcjonalny odpoczynek;
środki przeciwbólowe (w razie potrzeby - narkotyczne);
metody leczenia fizjoterapeutycznego - UHF, mikrofalówka, magnetoterapia i inne;
gimnastyka oddechowa w zapobieganiu stagnacji zapalenia płuc.

Zapobieganie

Zapobieganie złamaniu odcinka piersiowego kręgosłupa składa się z następujących działań i środków:

unikanie sytuacji i warunków, w których może wystąpić uraz kręgosłupa piersiowego;
gdy niemożliwe jest uniknięcie takich sytuacji - użycie urządzeń zabezpieczających: pasy bezpieczeństwa w samochodach, wymagane są uchwyty bezpieczeństwa podczas pracy na wysokości i tak dalej;
zapobieganie chorobom, które mogą prowadzić do osłabienia tkanki kostnej w kręgach piersiowych - zapaleniu kości i szpiku, osteomalacji, osteoporozie, a jeśli wystąpiły - ich wczesnym wykryciu i skorygowaniu.

Prognoza

Rokowanie w przypadku złamania kręgosłupa piersiowego jest dość skomplikowane. Zależy to nie tylko od wieku i indywidualnych cech ofiary, stopnia traumy, ale także od terminowości pomocy doraźnej, a następnie od adekwatności późniejszego leczenia i rehabilitacji..

Nawet po niepowikłanych złamaniach takie ofiary powinny przejść kurs rehabilitacji, z szeregiem ograniczeń związanych z aktywnością fizyczną..

Prognozy pogarszają się w takich okolicznościach, jak:

zaawansowany wiek dotknięty;
choroby kręgosłupa, przeciwko którym nastąpiło złamanie klatki piersiowej;
retrauma kręgów piersiowych.

Kovtonyuk Oksana Vladimirovna, komentator medyczny, chirurg, lekarz konsultant