Osteochondroza

Osteochondroza kręgosłupa lędźwiowego

Treść artykułu:

  • Co to jest osteochondroza lędźwiowa?
  • Objawy osteochondrozy lędźwiowej
  • Przyczyny osteochondrozy lędźwiowej
  • Stopień osteochondrozy kręgosłupa lędźwiowego
  • Co to jest niebezpieczna osteochondroza lędźwiowa?
  • Metody diagnostyczne
  • Leczenie osteochondrozy kręgosłupa lędźwiowego

Co to jest osteochondroza odcinka lędźwiowego kręgosłupa?

Osteochondroza kręgosłupa lędźwiowego jest chorobą, która jest specjalną formą uszkodzenia kręgosłupa. Pacjenci z tą chorobą skarżą się na zmęczenie, ból w plecach, nogi, co powoduje ograniczenie aktywności fizycznej. W osteochondrozie dochodzi do deformacji krążka międzykręgowego, obserwuje się zmniejszenie ich wysokości, dystrofię i proliferację kłykadeł kręgosłupa. Przy diagnostyce na dyskach rentgenogramy dyski są wyraźnie widoczne..

Odkształcenie tkanki chrzęstnej podczas rozwoju osteochondrozy jest złożonym procesem, w tym zmianami biochemicznymi i naczyniowymi. Przede wszystkim następuje destrukcja pierścienia włóknistego, w wyniku czego wprowadzany jest do niego implant miazgi. W wyniku tego włóknisty pierścień zostaje przerwany i powstaje przepuklina dysku. W tym samym czasie najdłuższy odcinek lędźwiowy szyny dolnej i dolnej jest poddawany największemu obciążeniu. Przepuklina dysku, ściskanie rdzenia kręgowego lub jego korzeni, powoduje ból pleców, który reaguje na nogę.

Najsilniejszy nerw kulszowy w ludzkim ciele jest utworzony przez sakralne korzenie rdzenia kręgowego. To one, podobnie jak dolne odcinki lędźwiowe, są podrażnione osteochondrozą. Od łacińskiej nazwy nerwu kulszowego w związku z tym powstała druga nazwa choroby - rwa kulszowa.

Z powodu zaburzeń struktury chrząstki krążki międzykręgowe, które są specjalnymi strukturami chrzęstnymi, nie mogą już pełnić wszystkich swoich funkcji. Prowadzi to do utraty elastyczności i ruchomości kręgosłupa. Procesy, które w początkowych stadiach choroby wpływają tylko na krążki międzykręgowe, stopniowo rozszerzają się na same kręgi..

Ból pleców przeszkadza ponad 80% populacji w Rosji. Jednak tylko połowa pacjentów doświadczających dyskomfortu zwraca się do specjalistów..

Dyskogenne zapalenie korzeni, które jest uważane za jeden z najczęstszych objawów osteochondrozy, występuje u prawie co piątej osoby powyżej 30 lat na świecie. Osoby w wieku produkcyjnym są najczęściej zagrożone. Osteochondroza pozbawia zdolność do energicznej aktywności i często powoduje niepełnosprawność.


Objawy osteochondrozy lędźwiowej

Głównymi objawami osteochondrozy lędźwiowej są silne bóle pleców. Jednak oprócz tej funkcji istnieje wiele innych. Tak więc, pacjenci cierpiący na tę chorobę, szybko zmęczeni, skarżą się na bóle głowy, zmęczenie i drażliwość. Dyskomfort w okolicy pleców nie pozwala wybrać wygodnej pozycji do spania, więc ciało nie może w pełni odpocząć i zregenerować się po zakończeniu dnia. Awaria zmusza pacjenta do zminimalizowania aktywności fizycznej i uniknięcia bólu. Prowadzi to do tego, że z biegiem czasu staje się ona niezdolna do wykonywania nawet prostych czynności, na przykład w celu zaspokojenia własnych potrzeb domowych..

Problemy z układem moczowo-płciowym mogą być również jednym z objawów osteochondrozy lędźwiowej. Występują one w postaci bólu w nerkach. U pacjentów z osteochondrozą oddawanie moczu jest upośledzone, być może nieoczekiwane wystąpienie bezprzyczynowego dyskomfortu. Jest to spowodowane niestabilnością kręgów, które nie są ustalone przez krążki międzykręgowe z powodu deformacji. Obciążenie kręgosłupa powoduje przemieszczenie kręgosłupa lędźwiowego z kości krzyżowej pod wpływem grawitacji. Proces ten prowadzi do uszkodzenia narządów wewnętrznych, problemów w ich pracy. U kobiet najczęściej cierpią jajniki, przydatki i macica, podczas gdy u mężczyzn ich działanie jest zakłócone..

Osteochondroza charakteryzuje się zwiększoną wrażliwością nóg, w tym stóp, ud i nóg. Powodują skurcze, które mogą doprowadzić do całkowitej utraty pulsu. Skóra pacjenta z osteochondrozą na nogach jest bardzo sucha, łuszcząca się i gęsia skórka w obszarze dyskomfortu. Podczas ataków bólowych pot ulega zaburzeniu..

Wszystkie objawy osteochondrozy można podzielić na następujące grupy:

Zespół korzeniowy

Cienienie krążków międzykręgowych prowadzi do utraty stabilności kręgosłupa. Stając się mobilnymi, z nagłym ruchem i ciężkim wysiłkiem fizycznym, zaczynają drażnić i ściskać naczynia krwionośne i korzenie nerwowe. Proces ten minimalizuje ból w okolicy lędźwiowej, jednak wznawia się z nową siłą, w której nerw jest ściskany. Ból jest ostry i ma nudny charakter. Największy dyskomfort wyraża się w podudzie, udzie, stopie i pośladku. Nieprzyjemne odczucia powodują zmianę chodu pacjenta, pochylając się w przeciwnym kierunku niż wyciskany nerw.

Kiedy korzenie nerwowe są podrażnione przez długi czas, pojawiają się ich stan zapalny, obrzęk, przekrwienie żylne i zatrucie. Ból rozciąga się na mięśnie, więzadła. Jest najostrzejszy w chwilach wysiłku fizycznego, zwłaszcza jeśli przeprowadza się go bez rozgrzewki natychmiast po spanie lub w spoczynku. Ból często towarzyszy nadmiernemu poceniu się, które zostaje zastąpione uczuciem dreszczy..

Objawy zespołu korzeniowego obejmują także mrowienie, drętwienie i utratę czucia. Mięśnie tracą swój ton, więc pacjenci nie są w stanie wytrzymać długotrwałego wysiłku fizycznego, na przykład schodzenia i wchodzenia po schodach, szybko się męczą. Funkcje miednicy są upośledzone w ciężkich przypadkach. Możliwe jest nawet wystąpienie paraliżu i niedowładu..   

Zespół niedokrwienny

W pobliżu korzeni nerwowych znajdują się naczynia krwionośne, które są ściskane podczas deformacji. We wczesnych stadiach osteochondrozy, tętnice są kompresowane okresowo, ale potem skurcz staje się trwały. W takim przypadku występuje "chromanie przestankowe", pacjent z długim spacerem powinien często zatrzymywać się i odpoczywać.

Ściskanie naczyń krwionośnych prowadzi do tego, że organy miednicy nie otrzymują niezbędnych składników odżywczych. To powoduje ból na wewnętrznych udach, kroczu, pośladkach, aż do ich porażenia..  

Zespół kręgowy

Pod wpływem bólu, zespołu niedokrwiennego i korzeniowego szkielet pacjenta z osteochondrozą ulega deformacji. Mężczyzna zaczyna się garbić, jego miednica i kręgosłup są przechylone, mięśnie osłabiają się, atrofia. Wszystkie te zmiany wpływają na chód, który jest dostosowywany w zależności od obszaru bólu, staje się napięty i niepewny. Stopniowo cały układ mięśniowo-szkieletowy jest narażony na osteochondroza, a dyski międzykręgowe nadal się zapadają..    

Zespół bólu (ból w osteochondrozy lędźwiowej)

Dyskomfort i dyskomfort w plecach - główne objawy osteochondrozy. Charakter i siła bólu zmienia się wraz z etapem choroby..

Na początku odczuwany jest tylko w okolicy lędźwiowej w momencie zwiększonego napięcia stawów, mięśni i więzadeł, to znaczy podczas wykonywania czynności fizycznych. Może to być również ciągły, dokuczliwy charakter. Ale wraz z rozwojem osteochondrozy, ostry ból lub ból pleców występuje nawet podczas kichania, kaszlu.

Palpacja, z reguły, pozwala określić pieczęć w mięśniach. Atak bólu może trwać kilka dni i przez cały ten czas pacjent musi spać w łóżku, aby zminimalizować nieprzyjemne odczucia na plecach. Wszelkie nagłe ruchy, podnoszenie ciężarów wywołuje dyskomfort.  


Przyczyny osteochondrozy lędźwiowej

Istnieją następujące główne przyczyny rozwoju osteochondrozy lędźwiowej:

  • Nierówne obciążenie kręgosłupa. Według ekspertów, osteochondroza jest charakterystyczna dla człowieka jako gatunku biologicznego, ponieważ w dużej mierze wynika to z jego stylu życia i chodzenia w pionie. Konieczność utrzymania pozycji ciała w określonej pozycji wymaga stałego napięcia układu mięśniowo-szkieletowego. Optymalne obciążenie kręgosłupa będzie w pozycji stojącej. W pozycji leżącej jest minimalna, z boku - trochę więcej. Ale w pozycji siedzącej obciążenie kręgosłupa lędźwiowego znacznie się zwiększa. Pochylenie ciała do przodu tworzy dodatkowe napięcie dla przedniej krawędzi kręgów i kręgosłupa. Dlatego zaleca się okresową zmianę pozycji ciała, dając mięśniom odpoczynek i przesuwanie obciążenia kręgosłupa oraz utrzymywanie pleców prosto.

  • Hipodynamia. Siedzący tryb życia, korzystanie z samochodu i transportu publicznego, spędzanie czasu przy komputerze i telewizji - wszystko to przyczynia się do rozwoju problemów z kręgosłupem, w tym osteochondrozy. Znaczna część populacji nie ma aktywności ruchowej. Tryb pasywny prowadzi do osłabienia układu mięśniowo-szkieletowego. W pozycji siedzącej kręgosłup poddawany jest obciążeniu maksymalnemu, co powoduje deformację tkanki chrzęstnej, aw rezultacie osteochondroza kręgosłupa lędźwiowego. Dlatego ważne jest, aby wstawać okresowo i wykonywać zestaw ćwiczeń. Kiedy człowiek spędza dużo czasu w pozycji zgiętej, mięśnie zginaczy rozciągają się i tracą ton..

  • Nadmierny wysiłek fizyczny. Zwiększona aktywność motoryczna, jak również jej brak, może również powodować osteochondrozy. Bóle kręgosłupa są często zakłócane przez sportowców uprawiających ciężary. Ten sport wymaga podnoszenia ciężarów, co powoduje dodatkowe napięcie mięśni pleców i prowokuje powstawanie przepuklin międzykręgowych. 

  • Zła postawa. Gdy zakrzywiona pozycja obciążenia kręgosłupa jest rozkładana nierównomiernie, a to prowadzi do odkształcenia krążków międzykręgowych. Ten sam efekt ma złe chodzenie. Starsi i starsi ludzie są zagrożeni, ponieważ dyski międzykręgowe z czasem stają się mniej elastyczne, tracą swoją mobilność i łatwiej ulegają uszkodzeniu..

  • Wady układu kostnego i predyspozycje genetyczne, urazy i choroby zakaźne. Z reguły osteochondroza powoduje wrodzone problemy z układem mięśniowo-szkieletowym. Ponadto przyczyną choroby może być naturalna kruchość tkanki chrzęstnej. Osteochondroza rozwija się również jako powikłanie po urazach rdzenia kręgowego, zapaleniu szpiku i gruźlicy..

  • Flatfoot. Pacjenci cierpiący na płaskostopie, łuk stopy nie wykonuje funkcji amortyzacji, jak to się dzieje w normalnym stanie. Tak więc, podczas przenoszenia, krążki międzykręgowe przejmują cały ładunek, w wyniku czego szybko się zużywają..

  • Nadwaga. Dodatkowe funty są źródłem dodatkowego stresu dla serca i układu mięśniowo-szkieletowego, w tym kręgosłupa. Według statystyk osoby z nadwagą są bardziej podatne na różne choroby..

  • Procesy zapalne w ciele. Rozwój osteochondrozy jest promowany przez takie czynniki, jak zmiany hormonalne, problemy ze stawami kręgosłupa, na przykład reumatoidalne zapalenie stawów, zaburzenia hormonalne, trawienne i sercowo-naczyniowe..

  • Sposób życia Wielu pacjentów nie zwraca uwagi na ich zdrowie: poruszają się mało, nie śpią, nie jedzą prawidłowo. Prowadzi to do zwiększonego zmęczenia, upośledzenia stanu psycho-emocjonalnego, stresu. Wszystko to sprawia, że ​​ciało jest bardzo wrażliwe i przyczynia się do rozwoju osteochondrozy lędźwiowej..


Stopień osteochondrozy kręgosłupa lędźwiowego

Istnieją 4 stopnie osteochondrozy lędźwiowej:

  1. Wewnątrz włóknistego pierścienia pojawiają się pęknięcia wypełnione substancją z galaretowatego jądra, co powoduje podrażnienie. Na tym etapie deformacja krążków międzykręgowych jest łagodna i objawia się w postaci objawów odruchowych bólu. Pacjent może skarżyć się na ból w sercu, dolnej części pleców. W obszarze pleców nagłe ruchy i podnoszenie ciężaru powodują dyskomfort. W zależności od natury występują 2 rodzaje bólu: lumbodynia i lumbago. W pierwszym przypadku jest stabilny, aw drugim występuje nagle;

  2. Zniszczenie pierścienia włóknistego trwa. Jednak zmniejsza się szczelina między kręgami, a zakończenia nerwowe są uwięzione. Na tym etapie charakterystyczne jest takie zjawisko jak pseudospondyloleza lędźwiowa. Jest to nazwa procesu przemieszczania kręgów względem siebie, co prowadzi do zaciskania zakończeń nerwowych i powoduje ból. Kolumna kręgosłupowa charakteryzuje się niezwykłą mobilnością. W osteochondrozy stopnia 2 pacjenci skarżą się na wyraźny dyskomfort w plecach, w rejonie lędźwiowym gorączkę i zimno są na przemian odczuwalne. Ból objawia się atakami, podczas których osoba ma gęsią skórkę na skórze i wzrasta potliwość;

  3. Włóknisty pierścień zostaje ostatecznie złamany, a galaretowate jądro jest wytłoczone na zewnątrz. Pojawia się przepuklina międzykręgowa. Ściśnięcie jądra w okolicy kanału kręgowego prowadzi do ucisku naczyń i korzeni nerwów rdzeniowych.

    Deformacja kręgosłupa ma postać lordozy, kifozy lub skoliozy. Z lordozą kręgosłup jest wybrzuszony do przodu. Takie naruszenie normalnej pozycji znacznie utrudnia pracę narządów wewnętrznych i ich systemów. W kifozie górny kręgosłup jest wygięty, aw zaniedbanych przypadkach pojawia się poczucie przygarbienia lub garbusa. Boczne skrzywienie przejawia się w postaci skoliozy. Gdy pacjent cierpiący na osteochondroza z taką krzywizną kręgosłupa pochyla się do przodu, staje się zauważalna asymetria z powodu wystającego łopatki lub żebra;

  4. Ostatni stopień osteochondrozy jest najbardziej niebezpieczny, ponieważ kręgosłup jest całkowicie zdeformowany, co uniemożliwia pełną aktywność motoryczną. Na rentgenogramie widoczne stają się wzrosty kości. Chociaż ból nie przeszkadza pacjentowi przez jakiś czas, nie jest to oznaką poprawy. Osteochondroza stopnia 4 najczęściej powoduje niepełnosprawność.


Co to jest niebezpieczna osteochondroza lędźwiowa?

Osteochondroza prowadzi do osłabienia układu mięśniowo-szkieletowego, atrofii. Ponadto choroba przyczynia się do problemów z różnymi narządami w organizmie. Najczęstsze z nich to zaburzenia układu moczowo-płciowego. W przypadku kobiet, osteochondroza stwarza ryzyko deformacji krążków międzykręgowych podczas ciąży, gdy kręgosłup znajduje się pod znacznym obciążeniem. Mężczyźni mają problemy z potencją. Odkształcenie krążków międzykręgowych z powodu osteochondrozy prowadzi do pojawienia się przepuklin. Wymagają długiego i kompleksowego leczenia, w niektórych przypadkach konieczna jest interwencja chirurgiczna..

W osteochondrozy naczynia krwionośne są ściskane, a otwory międzykręgowe, przez które przechodzą, są zmniejszone. W związku z tym istnieje ryzyko niedokrwienia uciskowo-naczyniowego. To implikuje dodatkową kompresję, gdy uszkodzony kręgosłup porusza się i naczynia są zaciśnięte. Zjawisko "wąskiego złoża" wiąże się z niedokrwieniem uciskowo-naczyniowym. Zaciśnięcie naczynia podczas odruchu następuje poprzez otwarcie kanału kręgowego.

Inną komplikacją, która może powodować osteochondroza, jest występowanie krążka międzykręgowego. W przyszłości prowadzi do rozwoju tak poważnej choroby, jak przepuklina międzykręgowa. Podczas wysuwania krążki międzykręgowe wystają poza granice pierścienia włóknistego, nie powodując jego pęknięcia. Procesowi temu towarzyszą bóle trwałe. Wypukłości są wskazane przez mrowienie w stopach, drętwienie, ból stóp i palców podczas oddawania moczu..

Jako powikłanie osteochondrozy możliwe jest spondylarthrosis. Czasami wyróżnia się jako specjalna forma choroby. Spondyloartroza objawia się w postaci przyrostów przypominających kolce kostne. Ból jest zlokalizowany. W przeciwieństwie do dyskomfortu z takimi powikłaniami osteochondrozy jako przepukliny, występu, nie rozciąga się na nogi, nie powoduje odrętwienia i mrowienia. Ból wzrasta z ostrymi skrętami i niektórymi innymi ruchami kręgosłupa..

Pacjenci z osteochondroza są bardziej podatni na niedowład nóg. W tym przypadku mają one ból w plecach, który stopniowo rozprzestrzenia się na obszar podkolanowy, a następnie powoduje naruszenie funkcji stopy. Nie podnosi się i nie zwisa. Podczas chodzenia pacjent jest zmuszony podnieść nogę wysoko. W większości przypadków niedowład wymaga operacji, aby przywrócić funkcje stopy..

Deformacja krążków międzykręgowych z osteochondrozą powoduje spondylozę. Sugeruje to pojawienie się wypukłego bruzdy lub ostrogi na grzbiecie ponad wystającymi krążkami międzykręgowymi. Takie wzrosty kości są rodzajem mechanizmu ochronnego, który działa w odpowiedzi na zmiany w chrząstce. Gdy osteochondroza kręgosłupa staje się niestabilna, tak ciało próbuje go naprawić, zwiększając obszar ciała kręgu. Tak rozwija się spondyloza..

Wszystkie powikłania spowodowane osteochondroza są traktowane z trudnością i znacznie komplikują życie pacjenta, ograniczając jego zdolność do pracy i zdolność poruszania się. Dlatego ważne jest, aby rozpocząć walkę z chorobą na czas, zapobiegając poważnym konsekwencjom i niepełnosprawności..   

Powiązane: Ból krzyża - rodzaje bólu, jak go usunąć i pozbyć się go?


Metody diagnostyczne

Rozpoznanie osteochondrozy polega na zastosowaniu różnych metod, w szczególności palpacji lędźwiowej..

W trakcie tego, w obecności tej choroby, występują następujące objawy:

  • kifoza, czyli klinowa deformacja kręgów;

  • skolioza, która jest asymetrią ciała lub krzywizną kręgosłupa. W skoliozie pacjent ma żebra lub łopatkę, które nie powinny znajdować się w zdrowej osobie;

  • zmiana skrzywienia kręgosłupa - spłaszczenie lordozy;

  • ból lędźwiowy;

  • przemieszczenie jednego z pośladków.

Pacjenci z reguły mają trudności z wykonywaniem aktywnych ruchów z obciążeniem kręgosłupa.

Najnowocześniejsze metody diagnostyczne to:

  • Radiografia kręgosłupa lędźwiowego. Wykonywany jest w prostych rzutach z tyłu i boku, które są wzajemnie prostopadłe. Specjalista określa kształt, budowę i kontury kręgów, zniekształcenia kręgosłupa i przyrosty kości na nim. W osteochondrozie na zdjęciu radiologicznym można zauważyć, że szczelina międzykręgowa jest zwężona, w tkankach dysku znajdują się złogi soli, a obserwuje się narastające narośla kręgosłupa;

  • Tomografia komputerowa odcinka lędźwiowego. Zastosowanie tej metody ma mniejsze obciążenie promieniowaniem ciała w porównaniu z radiografią. Pacjent nie odczuwa bólu podczas badania. W wyniku tomografii można uzyskać więcej obrazów informacyjnych niż w przypadku radiografii.

  • Rezonans magnetyczny kręgosłupa lędźwiowego. MRI, podobnie jak pozostałe dwie metody, nie powoduje dyskomfortu pacjenta i nie uszkadza organizmu. Zgodnie z obrazami, które są tworzone za pomocą promieniowania elektromagnetycznego, możliwe jest zdiagnozowanie nie tylko osteochondrozy, ale także wielu innych chorób kręgosłupa.


Leczenie osteochondrozy kręgosłupa lędźwiowego

Leczenie osteochondrozy wymaga kompleksowej terapii złożonej, która wymaga umiarkowanych ćwiczeń fizycznych, stosowania leków, masażu, fizjoterapii, trakcji kręgosłupa, terapii manualnej. Do interwencji chirurgicznej stosuje się tylko w niektórych przypadkach..

Z reguły konieczność operacji jest sygnalizowana przez zespół skrzypu, a także utrata kontroli pacjenta nad oddawaniem moczu i defekacją. Należy przeprowadzić rezonans magnetyczny w celu potwierdzenia rozpoznania. Przed wykonaniem operacji zaleca się konsultację z kilkoma specjalistami, ponieważ często można zarządzać zachowawczymi metodami leczenia..

Lfk z osteochondrozą lędźwiową

Fizjoterapia jest jednym z najskuteczniejszych sposobów na pozbycie się osteochondrozy. Często porównywany jest do masażu, który zapewnia krótkotrwały efekt. Przecież masażysta może rozciągnąć kręgosłup, ale jeśli mięśnie nie będą wspierać kręgów w pożądanej pozycji, wkrótce pojawi się ból i zniekształcenie..

Aby zaangażować się w fizykoterapię osteochondrozy, należy pod kierunkiem instruktora. Znaczenie ćwiczeń jest ważne, więc lepiej je wykonywać przed lustrem. Aby uzyskać najlepsze wyniki, treningi powinny być regularne. Pozwala to kręgosłupa przywrócić elastyczność, ruchliwość, normalizować metabolizm organizmu, tworząc mięśniowy gorset.

Gimnastyka z osteochondrozą lędźwiową

Gimnastyka z osteochondrozą powinna obejmować tylko te ćwiczenia, które nie powodują dyskomfortu pacjenta. Jeśli występowi niektórych towarzyszy ból, powinieneś wrócić do niego później, kiedy nastąpi zauważalna poprawa zdrowia kręgosłupa. Konieczne jest również zapobieganie zbyt dużemu napięciu mięśni, aby stopniowo zwiększać obciążenie..

W ramach gimnastyki z osteochondrozą możesz wykonać następujące ćwiczenia:

  • od pozycji stojącej, aby pochylić całe ciało w przód iw tył, w prawo iw lewo;

  • stań ​​na czworakach i zrób kilka kroków do przodu, a następnie wróć do pozycji wyjściowej, powtórz ćwiczenie kilka razy;

  • połóż się na płaskiej powierzchni i napnij mięśnie brzucha, przyciskając plecy do podłogi;

  • wyciągnij ręce za głowę i sięgnij po nie całym swoim ciałem.

Masaż dla osteochondrozy lędźwiowej

Masaż osteochondrozy jest tak samo skuteczny jak fizjoterapia. Istnieje jednak szereg przeciwwskazań, w tym ostry ból u pacjenta, obecność otwartych ran na ciele oraz choroby skóry i krwi. Masaż ręczny będzie bardziej skuteczny, co w znacznym stopniu wykracza poza aparaturę aparaturową, pozytywnie wpływając na układ nerwowy..

Ta metoda leczenia pomaga złagodzić napięcie mięśni i ból, stymuluje krążenie krwi i wzmacnia naczynia krwionośne. Wśród pozytywnych efektów, jakie masaż ma na organizm, również wzmacniających układ odpornościowy i poprawiających metabolizm.  

Wg tematu: Leczenie osteochondrozy w domu

Zastrzyki w osteochondrozy kręgosłupa lędźwiowego

Podczas ataków osteochondrozy pacjenci odczuwają silny ból. W pierwszym etapie pigułki i maści pomagają sobie z nimi poradzić, ale wraz z rozwojem choroby nie dają już pożądanego efektu. Dlatego częściej stosuje się zastrzyki jako środek przeciwbólowy. Zastrzyki mają wiele zalet, między innymi szybkość działania..

Zanim tabletka zmniejszy ból, musi minąć co najmniej pół godziny. Dzięki iniekcjom można znacznie szybciej poradzić sobie z dyskomfortem. Ponadto wstrzyknięcie jest umieszczane w obszarze bólu, który pozwala uniknąć negatywnego wpływu leku na inne narządy. Po wstrzyknięciu dawka jest obliczana dokładniej..

W osteochondrozie lędźwiowym stosuje się następujące grupy leków:

  1. Przeciwbólowe. Najbardziej znane środki - Analgin i Baralgin. Leki w tej grupie są stosowane tylko w przypadku silnego bólu..

  2. Niesteroidowe leki przeciwzapalne. Konkretny lek jest przepisywany w zależności od intensywności bólu i jego natury, stopnia rozwoju osteochondrozy. Najskuteczniejsze leki z tej grupy to Ibuprofen, diklofenak sodowy. Eliminują stany zapalne, ból i obrzęk, zapobiegają kompresji zakończeń nerwowych. 

  3. Miotropowe przeciwskurczowe. Mydocalm - lek, który pozwala wyeliminować skurcz mięśni szkieletowych kręgosłupa i pozbyć się bólu. Wstrzyknięcie wykonuje się 2 razy dziennie. Po podaniu leku receptory bólowe są blokowane i przestają wysyłać sygnały do ​​rdzenia kręgowego..

  4. Glukokortykosteroidy. Z leków w tej grupie jest szeroko znany Ambene. Ten złożony środek zapewnia wielopłaszczyznowy efekt, eliminując zapalenie i pozytywnie wpływając na układ nerwowy. Na dzień wykonuje 2 do 3 zastrzyków Ambene.