Hematolodzy uważają, że konwersja fibrynogenu do fibryny w sposób ciągły zachodzi w osoczu krwi. Ponieważ fibryna jest głównym składnikiem skrzepów krwi, wydaje się, że proces ten powinien negatywnie wpływać na ludzkie ciało. Jednak nie dzieje się tak ze względu na skoordynowane działanie układu fibrynolitycznego i koagulacyjnego. Faktem jest, że włókna włóknika rozpuszczają się pod działaniem układu przeciwzakrzepowego, uczestnicząc w procesie fibrynolizy. Do śledzenia funkcjonowania układu hemocoagulacji w klinicznej diagnostyce laboratoryjnej stosuje się specjalny marker - D-dimer.
D-dimer to para fragmentów fibrynogenu, pozwalająca obserwować proces jego tworzenia i rozpuszczania.
Treść artykułu:
- D-dimer - co to jest?
- Przyczyny D-dimerów
- Szybkość D-dimer, efekty niskiej i wysokiej stawki
- D-dimer podczas ciąży
- Co zrobić, jeśli D-dimer jest zwiększany lub zmniejszany.?
D-dimer - co to jest?
Zastosowanie D-dimeru jako testu do diagnozowania wczesnych stadiów powstawania zakrzepu krwi było praktykowane od lat 90. ubiegłego wieku. Metoda ta zaczęła być stosowana w praktyce jako jeden z głównych testów, umożliwiając na wczesnym etapie wykrycie w warunkach laboratoryjnych warunków predysponujących do tworzenia się skrzepów krwi. Taka cecha D-dimerów, podobnie jak pojawianie się związków białkowych po rozpadzie zakrzepu, była znana na 20 lat przed zastosowaniem tej analizy w praktyce, ale odkrycie nie miało praktycznego znaczenia ze względu na brak znajomości tej metody..
Jeśli wcześniej definicja D-dimera była dostępna tylko dla wyspecjalizowanych klinik, wówczas we współczesnej medycynie każda instytucja medyczna, która zapewnia pomoc w ostrych patologiach hemostazy, ma sprzęt do wdrożenia tej techniki. Diagnostyka awaryjna, prowadzona na wysokim poziomie, pomaga rozpocząć leczenie w odpowiednim czasie i chronić zdrowie i życie pacjentów..
Przyczyny D-dimerów
Po aktywacji hemostaza rozpoczyna proces fibrynolizy. Jego główny katalizator, plazmina, stymuluje rozkład fibryny i fibrynogenu. Oprócz przewidywanych produktów rozpadu - fragmenty D i E powstają produkty uboczne - dimery i trimery.
Pojawienie się D-dimerów w osoczu krwi wskazuje na zbyt aktywną fibrynolizę. Intensywny proces rozszczepiania wskazuje na wzrost progu krzepnięcia krwi i akumulację nierozpuszczalnej fibryny w poprzednich etapach. Jeżeli podczas badania wykrywane są D-dimery w osoczu krwi, oznacza to, że istnieje zwiększone ryzyko zakrzepicy, należy podjąć natychmiastowe działania w celu skorygowania hemostazy..
Szybkość D-dimer, efekty niskiej i wysokiej stawki
Test indeksu D-dimeru testuje aktywację hemostazy na najwyższym poziomie. Technika jest dość skomplikowana i nie jest zawarta w standardowym zestawie diagnostycznym..
Normalne stężenie markera w osoczu krwi osoby zdrowej wynosi do 0,5 μg / ml (500 ng / ml), lub w ogóle nie jest wykrywane, ma wartości ujemne.
Zwiększony poziom D-dimerów powyżej tych wskaźników - oznaka rozwoju zakrzepicy, rozsiane wewnątrznaczyniowe krzepnięcie krwi (DIC), zakrzepica żył głębokich, płucna choroba zakrzepowo-zatorowa.
Stany, w których poziom D-dimerów wzrasta w osoczu:
Fizjologiczne zmiany podczas ciąży;
Ostry przebieg procesu zapalnego;
Zakaźne zmiany o dowolnej etiologii;
Rak;
Skutki leczenia trombolitycznego;
Choroby prowadzące do uszkodzenia miąższu wątroby;
Trombofilia podczas ciąży lub niepłodności;
Niedokrwienie, zawał mięśnia sercowego;
Krwawienia z dużych obszarów, znaczące obrażenia;
Interwencja chirurgiczna;
Zaawansowany wiek.
W 2% przypadków, gdy wartości D-dimerów są znacznie niższe od normy z istniejącymi oznakami zakrzepicy, konieczne jest ustalenie przyczyny paradoksalnych wyników..
Przyczyny niskich wartości:
Minimalna wielkość skrzepów krwi;
Długotrwałe narażenie materiału na badania (ponad 6 godzin) w pojemnikach laboratoryjnych;
Odroczone testy;
Brak plazminogenu lub nadmiernie wysokie stężenie inhibitora aktywacji plazmin.
Korzystając z badania poziomu D-dimerów, można ocenić ryzyko rozwoju zakrzepicy, DIC, aby śledzić dynamikę leczenia patologii hemostazy. Pomimo dokładności i informatywności techniki, nie trzeba czekać, aż jej wyniki rozpoczną leczenie przeciwzakrzepowe. Terapię prowadzi się w oparciu o obraz kliniczny choroby, nie tracąc czasu.
Badanie poziomu D-dimerów odbywa się przy zwiększonym ryzyku wystąpienia chorób sercowo-naczyniowych (niedokrwienie), podejrzeń procesów patologicznych w układzie hemostatycznym.
D-dimer podczas ciąży
W leczeniu ciąży duże znaczenie ma oznaczenie poziomu fibrynogenu w osoczu krwi. Im bliższy jest czas pracy, tym wyższe liczby. Należy zauważyć, że nadmierny wzrost poziomu fibrynogenu nie zawsze pasuje do normalnych wartości, czasami jest oznaką zakrzepicy żył głębokich..
Przed porodem i bezpośrednio w procesie porodu osiąga maksymalny poziom, po 3 dniach intensywnie opada, w 30-35 dni dochodzi do standardowych wartości.
Tabela: Norma D-dimerów według dni ciąży:
Wiek ciążowy | Wartości D-dimerów po tygodniu ciąży są normalne w ng / ml | W μg / ml |
Do 13 tygodni | Do 550 | Do 0,56 |
13-20 tygodni | 200 - 1400 | 0,2 - 1,4 |
21-28 tygodni | 300-1700 | 0,3 - 1,7 |
29 - 35 tygodni | 300-3000 | 0,3 - 3,0 |
Od 36 tygodni do urodzenia | 400 - 3100 | 0,4 - 3,1 |
Zgodnie z danymi w tabeli można wywnioskować, że w czasie ciąży stężenie markera zwiększa się wraz z okresem ciąży. Rozszyfrowanie wartości pomoże zapobiec patologii ciąży i porodowi, uzupełni informacje uzyskane w tradycyjnej analizie wyników koagulogramu.
Co zrobić, jeśli D-dimer jest zwiększany lub zmniejszany.?
W przypadku negatywnego wyniku analizy D-dimeru istnieje wysokie prawdopodobieństwo, że zdolność do zakrzepicy u takiej osoby jest minimalna. Jednak nawet przy takim wyniku pozostaje część prawdopodobieństwa wystąpienia choroby zakrzepowo-zatorowej. Nawet najbardziej czuły test ma błąd nie większy niż 1%, gdy D-dimer jest ujemny, ale wciąż istnieje zakrzepica.
Przy pozytywnych wynikach i wysokim poziomie D-dimeru konieczne jest przeprowadzenie dogłębnej diagnostyki w celu wykrycia głębokiej żylnej zakrzepicy kończyn dolnych lub tętnicy płucnej. W tym celu stosuje się ultradźwięki naczyń i scyntygrafię. Podczas interpretacji wyników testu ważne jest rozważenie korekty wieku..
Wynik nie zawsze wynika z warunków, które powodują niejednoznaczną reakcję hemostazy, prawda, i to również należy wziąć pod uwagę.
Przyczyny wysokich (fałszywie dodatnich) wartości:
Procesy zapalne w ciele;
Obecność nowotworów;
Choroba wątroby;
Ciąża;
Ostatnio przeniesiono urazy i operacje, które mobilizują system hemokoagulacji;
Zwiększony czynnik reumatoidalny.
Przyczyny niskiego (negatywnego) wyniku:
We krwi znajdują się antykoagulanty, które zakłócają tworzenie się skrzepów krwi lub rozpuszczają istniejące skrzepy krwi, co całkowicie zniekształca wyniki analizy;
Próbka krwi została pobrana niepoprawnie, w krótkim czasie po wytworzeniu się skrzepu krwi lub późno, w pierwszym przypadku układ hemocoagulacji nie miał czasu na reakcję, w drugim przypadku próbka krwi była przechowywana zbyt długo.
Błąd techniczny może również dawać fałszywe wyniki, na przykład w przypadku niedopasowania między ilością pobranej krwi a objętością antykoagulanta, chociaż odsetek takich błędów jest bardzo mały. Nowoczesne analizatory i odczynniki do szybkiego testu są niezwykle czułe, co umożliwia szybkie wykrywanie poważnych patologii związanych z zakrzepicą..