Zapalenie i zaburzenia powiek

Ankyloblefaron - wrodzona i nabyta fuzja powiek

Ankyloblefaron jest połączeniem krawędzi górnej i dolnej powieki, co uniemożliwia normalne widzenie..

Rozwój patologii poprzedza strukturalne zmiany w tkankach powiek, dzięki którym stają się sztywne (niezgodne) i ostatecznie ulegają koalescencji. Ta fuzja może być częściowa i kompletna..

Fuzja powiek jest wykrywana podczas kontroli, ale jej przyczyny - przy stosowaniu instrumentalnych metod badań (jeśli to konieczne - i laboratoryjnych). Kompleks leczenia - chirurgiczny i medyczny.

Dane ogólne

Od greckiego terminu "ankyloblefaron" tłumaczone jest dosłownie "zakrzywiona powieka". Nazwa nie odzwierciedla istoty choroby, ale powstała historycznie - wcześniej sądzono, że taka fuzja była poprzedzona zakrzywieniem pewnego rodzaju bazy tkanek, która ma grubość powiek..

Patologia dzieje się:

  • wrodzony;
  • nabyte.

Wrodzony rodzaj choroby rzadko zdiagnozowana. Dokładne statystyki nie są dostępne. Okazało się, że w wyniku rozwoju wewnątrzmacicznego płodu, ankylobakterio może być łączony z wieloma innymi wrodzonymi patologiami - niektóre z nich powodują śmierć dziecka we wczesnych stadiach po urodzeniu, dlatego opisana choroba po prostu nie zmniejsza się do identyfikacji i ustalenia statystycznego.

Zostało to empirycznie ujawnione nabyta forma ankyloblepharonu pojawia się 10-15 razy częściej niż wrodzone. Patologia należy do kategorii tych, które mogą wystąpić dosłownie w pierwszych dniach od chwili urodzenia dziecka (w tym przypadku konieczne jest odróżnienie nabytej formy od wrodzonej) iw skrajnym wieku.

Zwróć uwagę

Często ankyloblefaron okazuje się przypadkowym odkryciem diagnostycznym - jest wykryty podczas badań profilaktycznych lub podczas badania osoby z powodu innej choroby okulistycznej, która doprowadziła go do gabinetu lekarskiego.

Mężczyźni i kobiety są w równym stopniu dotknięci. Patologia rozpoznawana jest głównie w krajach rozwiniętych. Zakłada się, że faktycznie w krajach afrykańskich (z reguły - w Afryce Południowej i Zachodniej) częściej chorują na tle chorób tropikalnych, ale patologię rzadko wykrywa się z powodu niskiego poziomu pomocy medycznej - w szczególności w głębi Afryki.

Przyczyny i rozwój wrodzonej postaci

Przyczyną wrodzonego ankylobilamentu jest naruszenie genów, przez co dochodzi do nieprawidłowego rozwoju tkanek stulecia, co powoduje ich fuzję. Przeniesienie takich wadliwych genów z rodziców na dziecko może zachodzić zarówno w sposób recesywny, jak i dominujący.. Recesywny sposób oznacza, że ​​oba sparowane geny muszą zostać zmutowane, aby opisana patologia mogła się rozwinąć. Dominująca ścieżka Przeniesienie oznacza, że ​​aby dziecko mogło przykryć powieki, wystarczy przeniesienie genu tylko jednego z rodziców. Jeśli jeden gen jest przekazywany na dominującej ścieżce, to występuje częściowy związek powiek, jeśli oboje od obojga rodziców są kompletni.

Wrodzona ankylobilament może rozwijać się u dziecka, nawet jeśli oboje rodzice nie są nosicielami wadliwych genów i nie przenoszą ich - w tym przypadku mutacje genowe pojawiają się w samym płodzie.. Mogą wystąpić:

  • spontanicznie;
  • ze względu na wpływ niektórych czynników agresywnych na organizm kobiety w ciąży, a więc na organizm płodu.

"Spontaniczna mutacja" jest kontrowersyjną koncepcją (i to nie tylko w przypadku ankyloblefaron). Uważa się, że wszelkie naruszenia struktur genów zawsze rozwijają się z jakiegoś powodu, ale nie zawsze są ujawniane.. 

Czynniki, które wpływają na ciało kobiety w czasie ciąży mogą powodować wrodzone nieprawidłowości płodu.. Jest ich wielu, więc oni podzielony na grupy:

  • fizyczne;
  • zakaźny;
  • chemiczne;
  • środowisko;
  • złe nawyki.

Wpływają negatywnie na ektodermę - jedną z warstw germinalnych, z których rozwijają się struktury wieku..

Czynniki fizyczne wpływające na ektodermę, wywołujące rozwój wrodzonego ankylobliefonu, to:

  • różne rodzaje promieniowania - mianowicie promieniowanie ultrafioletowe i promieniowanie;
  • naruszenie temperatury;
  • efekt mechaniczny na brzuchu ciężarnej kobiety (uraz).

Inwestycje w ultrafiolecie dotyczą kobiety w ciąży, wywołując patologie ektodermy, w takich przypadkach jak:

  • solarium;
  • pozostawać w bezpośrednim świetle słonecznym podczas jego maksymalnej aktywności.

Narażenie na promieniowanie z późniejszym naruszeniem rozwoju płodu (w tym przypadku - wystąpieniem wrodzonego ankylobliefonu) jest obarczone:

  • procedury medyczne - diagnostyczne (badanie za pomocą metod radiologicznych), medyczne (radioterapia jako recepta na nowotwory złośliwe o różnej lokalizacji);
  • kontakt z obiektami radioaktywnymi (substancjami, sprzętem) podczas wykonywania zadania zawodowego;
  • nieautoryzowany dostęp do nich;
  • wpływ narażenia na promieniowanie podczas działań wojennych.

Wyraźny wzrost temperatury wywołuje znacznie częściej mutacje genów (a więc i występowanie wrodzonej postaci choroby) niż ich zmniejszenie. Z reguły ma to miejsce, gdy ciężarna kobieta odwiedza wannę lub saunę, a także przebywa w warunkach wysokiej temperatury otoczenia (w Azji, Afryce lub Ameryce Łacińskiej).

Zwróć uwagę

Mechaniczny wpływ na brzuch matki ciężarnej jest ważny dla wystąpienia mutacji genowych we wczesnej ciąży - kiedy narządy i tkanki są ułożone.

Zidentyfikowano szereg infekcji u kobiety w ciąży, u których normalny płód może rozwinąć mutacje genetyczne z późniejszym rozwojem zaburzeń domacicznych - w tym przypadku ankyloblawiamentu. To jest:

  • szkarlatyna - choroba bakteryjna, której cechą charakterystyczną jest czerwonoskrzydła wysypka;
  • różyczka - wirusowe uszkodzenie z niewielką wysypką na skórze;
  • odra - choroba wirusowa z powstawaniem plamki grudkowo-plamkowej; 
  • toksoplazmoza - patologia pasożytnicza spowodowana przez toksoplazmę;
  • Infekcja wirusem opryszczki - zakażenie wirusem opryszczki pospolitej z pierwotną zmianą tkanek otaczających i struktur nerwowych;
  • cytomegalowirus - porażka patogenu z kategorii wirusów opryszczki, objawiająca się objawami przeziębienia.

Substancje agresywne są czynnikiem chemicznym, który raz w ciele płodu może wywołać mutację genów z późniejszym pojawieniem się wad wrodzonych - w tym przypadku ankiloblefaron. Mogą to być:

  • egzogenny - z zewnątrz;
  • endogenne - wytwarzane w tkankach ciała matki, a następnie wchodzące do krwioobiegu nienarodzonego dziecka.

Egzogenne chemiczne prowokatory mutacji genowych to:

  • sprzęt gospodarstwa domowego - do pielęgnacji domowej i domowych;
  • związki stosowane w rolnictwie, produkcji przemysłowej, a także w medycynie do celów technicznych to benzopiren, toluen, chlorek winylu, aldehydy, dioksyny, pestycydy, formalina, formaldehyd i wiele innych;
  • leki - klasycznymi przykładami są antybiotyki.

Substancje tworzone w narządach i tkankach na tle wielu patologii mogą działać jako agresory chemiczne - często są one związane z wprowadzeniem patogennego czynnika zakaźnego. Są to:

  • egzotoksyny drobnoustrojów - te, które patogen wydziela w tkankach organizmu;
  • ich endotoksyny są substancjami tworzącymi same drobnoustroje;
  • produkty rozkładu martwych ciał bakteryjnych i wirusowych;
  • produkty martwicy i ropienia ludzkich tkanek.

Długi pobyt ciężarnej w warunkach niekorzystnych ekologicznie wywołuje rozwój mutacji genowych u płodu. Wartością jest wdychanie powietrza oraz stosowanie żywności i wody zanieczyszczonej przez szkodliwe substancje.

Szkodliwe nawyki - jeden z najniebezpieczniejszych czynników, które prowadzą do mutacji genowych nienarodzonego dziecka z późniejszym rozwojem wad wrodzonych (w tym przypadku wrodzonej postaci ankylobliefonu). Takimi prowokującymi czynnikami są palenie, używanie alkoholu i narkotyków..

Najczęściej pojawiają się zaburzenia wrodzone, które rozwijają się równocześnie z tą formą opisywanej patologii:

  • rozszczep wargi - rozcięcie górnej wargi;
  • rozszczep podniebienia - rozszczep podniebienia twardego;
  • pominięcie górnej powieki;
  • brak fragmentu naczyniówki

i kilka innych. 

Przyczyny i rozwój nabytej formy

Przyczyny nabytego ankylobliefonu można podzielić na kilka grup:

  • traumatyczne;
  • zakaźne i zapalne.

W pierwszym przypadku, od strony powiek, rozwijają się bliznowate zaburzenia pourazowe, a mianowicie:

  • urazy mechaniczne;
  • oparzenia.

Sturystyczne rany, które mogą prowadzić do naruszenia struktury morfologicznej i połączenia, z reguły są:

  • w plasterkach;
  • rozdarty.

Oparzenia oczu są jedną z najczęstszych przyczyn jazdy samochodem ankylobleglaronu.. Są to:

  • termiczne;
  • chemiczny.

Najczęściej, ankyloblepharon występuje po oparzeniach cieplnych oka z powodu ekspozycji na niego:

  • wrząca woda;
  • stopiony metal;
  • stały gorący metal.

Oparzenia chemiczne powodujące rozwój opisanej choroby mogą wystąpić po ekspozycji na oczy:

  • kwas;
  • alkalia.

Infekcyjno-zapalne zmiany w powiekach, przeciwko którym rozwija się ankiloblefaron, to:

  • pikantny
  • przewlekły.

W pierwszym przypadku opisana choroba najczęściej występuje na tle zmiany spowodowanej przez zakażenie:

  • niespecyficzne - przez gronkowce, paciorkowce, Escherichia coli, bakteroidy i tak dalej;
  • specyficzne - różdżka Kocha, blady treponema.
Jest ważny

Z reguły pojawienie się ankylobilamentonu poprzedza nie tylko proces zapalny, ale towarzyszy mu ropne komplikacje..

Spośród przewlekłych chorób i stanów patologicznych ze składową zapalną najczęstszymi przyczynami rozwoju nabytego ankylobliefonu są:

  • półpasiec - patologia skóry pochodzenia wirusowego, która manifestuje się jako wysypka na płonem, w tym przypadku rozciąga się na skórę powiek;
  • blizny spojówkowe (głównie u osób w podeszłym wieku);
  • Zespół Stevensa-Johnsona - ostre toksyczne, alergiczne zmiany skórne;
  • błonica oka - ostra choroba zakaźna wywołana przez bakterie błonicy.

Objawy Ankyloblepharone

Symptomatologia tej patologii zależy od stopnia zespolenia powiek. Przy częściowej przyczepności, szczelina oka zwęża się, z całkowitym brakiem.

Charakterystyka wrodzonego ankylobilamentu:

  • lokalizacja - z reguły od strony świątyni, rzadziej - od nosa;
  • według cech - struktury łez są przesuwane w kierunku nosa;
  • przez dotkliwość - w postaci skoczka lub szerokiego paska tkanki łącznej;
  • zgodnie z charakterystyką gałki ocznej - bez cech.

Objawy nabytej postaci opisanej choroby różnią się w zależności od stopnia uszkodzenia tkanki. Mogą to być cienkie, prawie przezroczyste zworki między górną a dolną powieką, oraz całkowite zespolenie ich krawędzi, które "ciasno" chowa gałkę oczną.

Towarzyszące objawy w obu rodzajach opisywanej patologii mogą być takimi objawami, jak:

  • ból;
  • zwiększone wydzielanie łez;
  • obrzęk błony śluzowej oka.

Charakterystyka bólu:

  • lokalizacja - w obszarze fuzji powiek;
  • pod względem jego dystrybucji, napromieniowanie jako takie jest nieobecne, ale z wyraźnymi manifestacjami i bliznowatymi zmianami bólu, oba stulecia mogą wpływać jednocześnie;
  • przez postać - uciskająco. Co do zasady, charakter bólu zależy od tego, że powieki, rosnące razem, tworzą blizny, które ścierają śluzową błonę oka - pojawia się ból. Naciskowy charakter bólu zależy od obrzęku spojówek pod zamkniętymi wiekami, a powieki naciskają na niego;
  • w intensywności - silny;
  • na wystąpienie - rozwijają się od momentu, gdy pogrubienie blizn pojawia się w miejscu połączenia górnej i dolnej powieki.

Diagnostyka

Zamknięcie górnej i dolnej powieki, zmniejszenie lub brak szpary powiekowej, można wykryć bez specjalnego badania - do tego wystarczające jest rutynowe badanie. Ale ważniejsze jest określenie natury ankylobliefonu (wrodzonego lub nabytego), konkretnych przyczyn jego nabytego typu, a także zmian w gałce ocznej. Aby to zrobić, zbadaj historię (historię) choroby, wykonaj instrumentalne i laboratoryjne metody badawcze.

Z anamnezy dowiedz się, co następuje:

  • kiedy pojawiła się synteza;
  • co go poprzedzało - czy były urazy (w szczególności oparzenia) czy zapalne choroby oczu?.

Wyniki badania fizykalnego będą:

  • po badaniu stwierdza się częściowe lub całkowite zamknięcie górnej i dolnej powieki, przy niepełnym zamknięciu wykrywa się wyraźny obrzęk spojów;
  • z obmacywaniem (palpacją) - po naciśnięciu gałki ocznej przez zrośnięte powieki stwierdza się ból.

Instrumentalne metody badawcze stosowane w diagnostyce wrodzonego i nabytego ankyloblastonu są następujące:

  • bezpośrednia oftalmoskopia - badanie stanu struktur gałki ocznej za pomocą oftalmoskopu (urządzenia optycznego). Główne zaburzenia to zmętnienie rogówki i wyraźny obrzęk błony śluzowej z możliwą śmiercią;
  • biomikroskopia oka - badanie mikroskopowe spojówki;
  • tonometria - pomiar ciśnienia wewnątrzgałkowego;
  • USG gałki ocznej (ultradźwięk) - badanie stanu jego tkanek za pomocą ultradźwięków;
  • Rezonans magnetyczny (MRI) to bardzo dokładna metoda diagnostyczna, która w tym przypadku pozwoli nam ocenić nie tylko stan spojówki, ale także jej warstwy;
  • badanie pól widzenia - definicja przestrzeni, która może "zakryć" oko w stanie statycznym.

Metody badań laboratoryjnych obejmują wyjaśnienie przyczyn nabytego typu opisanego naruszenia.. To jest:

  • pełna liczba krwinek - wzrost liczby leukocytów (leukocytoza) i ESR wskazuje na obecność procesu zapalnego;
  • badanie bakterio-skopowe - pod mikroskopem w maziowej mazi spojówki zidentyfikowano patogen, który może wywołać proces zapalny, który doprowadził do fuzji powieki;
  • badania bakteriologiczne - wykonuj rozmaz spojówki na specjalnych pożywkach, oczekuj wzrostu kolonii, określają czynnik sprawczy.

Diagnostyka różnicowa

Diagnostyka różnicowa (charakterystyczna) jest najczęściej przeprowadzana między chorobami a stanami patologicznymi, na tle których może wystąpić opisane naruszenie.

Ważna jest również diagnostyka różnicowa między różnymi postaciami ankylobleglonu.. Jeśli jest to wrodzony typ opisywanej choroby, należy uważać na inne wrodzone patologie, które występują w połączeniu z tą patologią.. Na pewnym etapie rozwoju nie manifestują się one klinicznie, więc Ankyloblefaron może być jedynym "sygnałem ostrzegawczym" wskazującym na ich możliwe wystąpienie..

Ze względu na podobieństwo objawów należy również postawić diagnozę różnicową między anylobjawharonem a simblefaron, fuzją spojówek, która wyściela wnętrze powieki spojówką twardówki..

Komplikacje

Powikłania towarzyszące ankyloblastronowi są następujące:

  • zaburzenia widzenia - z powodu mechanicznego ograniczenia pola widzenia;
  • patologie zakaźne.

Fuzja powiek nie przyczynia się do naturalnego oczyszczenia gałki ocznej - pomiędzy nią a akronicznymi powiekami tworzy się zamknięta torebka, w której powstają warunki odpowiednie do rozwoju chorobotwórczej mikroflory, która przypadkowo weszła tutaj. W rezultacie następuje proces zakaźny z klęską tych struktur gałki ocznej, które są obecnie predysponowane do tego. To jest:

  • zapalenie spojówek - zapalenie błony śluzowej oka (zasłanianie gałki ocznej i wyściółki wewnętrznej powierzchni powieki);
  • zapalenie rogówki - zapalenie rogówki;
  • zapalenie tęczówki jest procesem zapalnym, który rozwija się w tęczówce;
  • zapalenie tęczówki - połączone zapalenie tęczówki i ciała rzęskowego (fragment naczyniówki, który służy do zawieszenia soczewki i zapewnienia miejsca na gałkę oczną);
  • zapalenie naczyniówki - zapalenie naczyniówki;
  • zapalenie siatkówki - zapalenie siatkówki;
  • panophthalmitis - proces zapalny, w którym rysuje się wszystkie struktury gałki ocznej;
  • zapalenie nadtwardówki - zmiana zapalna, w której następuje pociągnięcie (tkanka łączna między twardówką a spojówką).

Przy dalszym postępie procesu zakaźnego może rozprzestrzenić się na struktury znajdujące się poza okiem.. Kiedy to nastąpi:

  • zapalenie drożdżakowe jest zmianą zapalną, w którą wciągano ściany kanału nosowo-łzowego;
  • zapalenie powiek - zapalenie powiek;
  • meybomit - zapalenie gruczołów mimowolnych (struktury gruczołowe o grubości stulecia);
  • zapalenie kanalików - zapalenie przewodów łzowych;
  • zapalenie mięśni na orbicie - zapalenie komórek mięśniowych;
  • phlegmon worka łzowego - jego rozlane ropne uszkodzenie.

Leczenie Ankylobeglharone

Patologię można wyeliminować tylko za pomocą operacji - nie ma takich "wchłanialnych" środków, po których uderzeniu rozdzielono powieki.

Dzięki wrodzona ankyloblepharon przeprowadzić rozbiór zrostów między stuleciami. Operację można wykonać prawie natychmiast po urodzeniu.

Ujawnianie nabył ankyloblefaron, Powinien nie tylko go wyeliminować, ale także znaleźć przyczynę. Jeśli jest to stan zapalny, przed operacją zaleca się leczenie przeciwzapalne. Leczenie chirurgiczne nabytego łożyska wielodzietnego jest bardziej złożone niż jego wrodzona postać - podczas operacji nie tylko oddzielają zrośnięte powieki, ale w razie potrzeby wykonują ich tworzywa sztuczne.

Zapobieganie

Zapobieganie rozwojowi wrodzonego ankylobliefonu nie jest możliwe. Ale możliwe jest zmniejszenie ryzyka rozwoju patologii, jeśli kobieta w ciąży będzie przestrzegać zaleceń, takich jak:

  • Unikanie wpływu na organizm agresywnych czynników fizycznych i chemicznych;
  • zapobieganie, wykrywanie i leczenie patologii infekcyjnych;
  • życie w środowisku przyjaznym dla środowiska;
  • zdrowy styl życia podczas ciąży i nie tylko.

Główne środki zapobiegania nabytemu ankylobliefonowi to:

  • uniknąć obrażeń oczu, a jeśli tak się stanie - właściwe złagodzenie konsekwencji;
  • zapobieganie, wykrywanie i leczenie zapalnych zmian oftalmologicznych.

Prognoza

Rokowanie dla wrodzonego ankylobilamentonu jest bardziej korzystne niż przy nabyciu. W pierwszym przypadku jest to tylko mechaniczne naruszenie, które jest eliminowane poprzez interwencję chirurgiczną. W drugim przypadku rokowanie pogarsza się z powodu zmian zapalnych w stuleciu, których przyczyna powinna zostać zidentyfikowana i wyeliminowana..

Kovtonyuk Oksana Vladimirovna, komentator medyczny, chirurg, lekarz konsultant