Około 30% wszystkich przypadków zdiagnozowanej helminthiasy występuje w kostkach. Choroba ta jest spowodowana przez okrągłe pasożyty z rodziny Ancylostomatidae. Są one podzielone na dwa podgatunki: kologolovka (Ancylostoma duodenale) i necator (Ancylostoma duodenale). Pomimo pewnych różnic w wielkości i strukturze jamy ustnej, pod względem dotarcia do larw dojrzewania, te nosiciele tęgoryjca mają wiele wspólnego.
Treść artykułu:
- Hookworm Life Cycle
- Objawy Hookworm
- Diagnostyka zakażeń tęgakiem
- Jak pozbyć się tęgoryjca?
- Zapobieganie zakażeniu tęgorytem
- Konsekwencje choroby dla ludzkiego ciała
Hookworm Life Cycle
W organizmie ankilostomii, osoba przechodzi przez cykl dojrzewania do dojrzałego osobnika, to znaczy jest ostatnim gospodarzem pasożyta. Głównym siedliskiem robaków jest dwunastnica, skąd jajka gromadzą się razem z kałem w środowisku..
Cykl rozwoju tęgorogów:
Po wejściu w glebę larwy przekształcają się w postać różnobarwną, a następnie stają się larwami filarialnymi. Ta forma jest zdolna do infekcji. Do takiego przekształcenia jajek w larwy wymagane są określone warunki: temperatura nie mniejsza niż + 27 ° C, wysoka wilgotność, napowietrzona ziemia.
Przez półtora roku larwa filarowa zachowuje zdolność do inwazji (przeniknięcia) do ludzkiego ciała, aby osiągnąć dojrzałość.
Przezskórna droga zakażenia odbywa się przez skórę. Po wniknięciu w głębokie warstwy skóry właściwej larwa przenika do krwi, a jej prąd wchodzi do układu oddechowego, do jamy ustnej, a stamtąd do jelita.
Infekcję jamy ustnej prowadzi się poprzez spożycie larw. Natychmiast wpadają w ich siedlisko i zaczynają atakować błonę śluzową jelita..
Po 1,5-3 miesiącach przebywania w przewodzie pokarmowym żeńskie tęgoryjce stają się dojrzałe seksualnie, składają jaja.
Po selekcji jaj ankilostomijnych, wraz z kałem, rozpoczyna się nowy cykl rozwoju robaków.
Wydajność jednej żeńskiej tęgoryjca wynosi 6-55 tysięcy jaj dziennie. Jaja nie są widoczne gołym okiem, mają owalny kształt, cienką powłokę, widoczną tylko pod mikroskopem.
Sposoby zarażenia pasożytami:
Chodząc boso;
Przy stosowaniu surowej wody i słabo umytych warzyw, uwięzionych w ciele z drobinami gleby;
Podczas pracy w kopalni;
Kiedy dzieci wchodzą w kontakt z ziemią zanieczyszczoną piaskiem na placu zabaw.
Objawy Hookworm
Podczas utajonego ruchu larw ankylostoma u ludzi w całym ciele, nie zawsze jest możliwe określenie początku infekcji w czasie. Choroba występuje w dwóch postaciach: ostrej i przewlekłej..
Objawy ostrej postaci, zdiagnozowane tylko przezskórne zakażenie (przez skórę):
Zapalenie skóry w miejscu wprowadzenia larw, zaczerwienienie i swędzenie skóry, łuszczenie, pęknięcia, erozja i pęcherzyki;
Alergiczny nieżyt nosa, obrzęk i wysypki z powodu uszkodzenia toksycznego;
Wtórne zakażenie skóry (krosty, drapanie, pioderma);
Objawy Löfflera podczas migracji larw do układu oddechowego (uduszenie, duszność, chrypka, objawy fałszywego zadu).
Objawy postaci przewlekłej, zdiagnozowanej, gdy pasożyt zlokalizowany jest w dwunastnicy 12:
Niestrawność (wymioty, nudności, brak apetytu, uczucie ciężkości w żołądku);
"głodne" bóle pod łyżką o wysokiej intensywności;
Bóle spazmatyczne wokół pępka;
Biegunka;
Niedokrwistość z niedoboru żelaza (zmęczenie, blada skóra, łamliwe włosy i paznokcie, łysienie, pieczenie języka).
Ankilostomiasis prawie zawsze towarzyszy zapalenie jelita cienkiego (zapalenie dwunastnicy, periduodenitis).
Diagnostyka zakażeń tęgakiem
Główną metodą diagnozowania ankilostomatozy u ludzi jest badanie kału. Prowadzenie coprogram może wykryć nie tylko jaja robaków, ale również dorosłych infekcji tęgoryjec. Ponadto lekarz chorób zakaźnych bierze pod uwagę historię medyczną pacjenta podczas diagnozy. Może być ostrzeżony przez połączenie alergii i anemii, dolegliwości ze strony patologii przewodu pokarmowego. Ponieważ tropiki i subtropiki są endemiczne dla tęgoryjców, przebywanie tam zawsze stanowi powód do niepokoju..
Dodatkowe metody badawcze:
Pełna morfologia krwi - wykryto niski poziom hemoglobiny, zmniejszono liczbę czerwonych krwinek, zwiększono stężenie eozynofili.
Biochemiczna analiza krwi - obniżenie poziomu potasu (z biegunką), poziom białka całkowitego.
Endogastroduodenoskopia (EGDS) - diagnoza zmiany błony śluzowej jelita cienkiego uszkodzonej przez pasożyty.
Lekarz przeprowadza rozróżnianie tęgoryjca od innych typów robaczycy, wrzodów żołądka i jelita cienkiego, pokrzywki alergicznej, błonkowo-opotriozy.
Jak pozbyć się tęgoryjca?
Nowoczesne leki pomogą wypędzić robaka w krótkim czasie:
Albendazol | Wszechstronny lek, który pomaga w wielu rodzajach pasożytniczych infekcji, skuteczny, bezpieczny i niedrogi. De-worming course - od 1 do 3 dni. |
Lewamizol | Skuteczny lek, ma dużą liczbę przeciwwskazań, przebieg leczenia - 1 dzień. |
Pyrantel | Skuteczny i bezpieczny, stosowany w leczeniu dzieci i kobiet w ciąży. De-worming course - od 1 do 3 dni. |
Mebendazol | Jest najczęściej używany przy wyrzucaniu necatora. Przebieg leczenia wynosi od 1 do 3 dni.. |
Kontroluj skuteczność programów do badań wyników leczenia. W obecności jaj ze strupów w kale powtórzyć leczenie. Dodatkowo terapia anemii za pomocą żelaza i kwasu foliowego.
Zapobieganie zakażeniu tęgorytem
Aby nie narażać zdrowia na ryzyko zakażenia tym typem robactwa, wystarczy ściśle przestrzegać podstawowych zasad higieny: myć ręce po skorzystaniu z toalety, przed jedzeniem, wlać gorące warzywa i owoce przed użyciem ich do jedzenia. Nie pij czystej wody, powinna być gotowana przed piciem. Podczas zwiedzania kopalni lub piwnicy piwnica powinna nosić obcisłe, zamknięte buty. W obszarze endemicznym dla tęgoryjca nie trzeba chodzić boso po trawie lub piasku. Dokładnie umyć ręce w ogrodzie po pracy w ogrodzie.
Konsekwencje choroby dla ludzkiego ciała
Nieleczona tęgoryjka prowadzi do niedokrwistości (niedokrwistości z niedoboru żelaza), ponieważ robak zużywa błony śluzowe jelit do 0,3 ml dziennie na dzień. Zatrucie pasożytami prowadzi do częstych reakcji alergicznych. Mobilność pasożytów, ich trwałe przywiązanie do błony śluzowej prowadzi do urazu jelita. Czynnik ten jest powodem do wystąpienia wtórnej infekcji bakteryjnej, degeneracji złośliwej..
W odpowiednim czasie leczona kostka mięśniowa nie pozostawia poważnych konsekwencji i powikłań, ma korzystne rokowanie.