Anisocytoza erytrocytów (czerwone krwinki) jest wskaźnikiem szerokości ich rozkładu. Środek ten jest wskazany w wynikach analizy jako RDW. Wcześniej krzywą Price-Jones używano do określenia anizocytozy, co było dość trudne do narysowania..
Współczesna diagnostyka laboratoryjna praktycznie nie wykorzystuje tej krzywej, ponieważ wizualna ocena rozmazu krwi pod mikroskopem wiąże się z wieloma błędami. Badanie sprzętu w tym zakresie jest znacznie dokładniejsze i bardziej pouczające, o ile instrumenty działają poprawnie. Dlatego definicja anizocytozy we współczesnej medycynie jest zadaniem, które spada na urządzenie analizujące, a nie na asystenta laboratoryjnego..
Treść artykułu:
- Norma dotycząca czerwonych krwinek
- Gdy rozwija się anizocytoza?
- Potrzeba rozmazania dostawy
- Niedokrwistość i anizocytoza
- Anisocytoza płytek krwi
Norma dotycząca czerwonych krwinek
Historycznie zarówno lekarze, jak i pacjenci nazywają erytrocyty dokładnie komórkami, choć w rzeczywistości tak nie jest. Jednak zmiana czegoś w umysłach obywateli nie ma sensu. Słysząc, że dziecko ma anizocytozę, każdy rodzic zaczyna wykazywać niepokój, ponieważ termin ten najczęściej nie jest znany osobom niezwiązanym z medycyną. Warto zauważyć, że anizocytozę można wykryć u dzieci i dorosłych. Anizocytoza z przewagą mikrocytów jest charakterystyczna dla okresu dojrzewania i dzieciństwa, co jest oznaką niedokrwistości z niedoboru żelaza. W przeciwnym razie nie ma różnic między anizocytozą u osoby dorosłej lub dziecka..
Erytrocyty są elementami krwi, które mają owalny kształt, przypominający dysk, wypukły po obu stronach. Pozwala to na zwiększenie rozmiarów krwinek czerwonych w funkcji wymiany gazowej.
Normalnie, średnica erytrocytów wynosi 7-8 mikronów, a norma fizjologiczna jest uważana za 5,5-9,5 mikronów (w sensie graficznym, jest to krzywa Price-Jones). Średnia objętość czerwonych krwinek (MCV) wynosi 80-100 femtolitrów. Takie komórki wykazują normalne wskaźniki zdrowia ludzkiego, nazywane są normocytami, a we krwi zwykle musi być więcej niż reszta.
Urządzenia, które obliczają współczynnik RDW, określają liczbę takich składników krwi, takich jak:
MCH - średni poziom hemoglobiny (Hb).
MCHC - średnia zawartość hemoglobiny w każdym erytrocytach.
MCV - średnia objętość czerwonych krwinek.
Zatem normalny wskaźnik RDW waha się w przedziale 11,5-14,5%. Anisocytoza może rozwinąć się w wyniku braku witaminy B12, żelaza i kwasu foliowego w organizmie, na tle chorób nowotworowych, po transfuzji krwi, z naruszeniem funkcji krwiotwórczej szpiku kostnego, w przewlekłych chorobach zakaźnych, w chorobie niedokrwiennej serca.
Gdy rozwija się anizocytoza?
W zależności od przyczyny, która spowodowała anizocytozę, wielkość czerwonych ciałek krwi będzie się zmieniać, dotyczy to nie tylko ich średnicy, ale także objętości. Oprócz normocytów we krwi znajdują się krwinki czerwone o różnych rozmiarach..
Eterytrocytość erytrocytów omawia się w następujących przypadkach:
Czerwone krwinki są znacznie powiększone, opuchnięte do 9,5 mikronów lub więcej. Te komórki nazywa się megablastami..
Nieco mniejsze od megablastów będą komórki krwi zwane makrocytami..
Jeśli czerwone krwinki są małe, nazywa się je mikrokrytami..
Aby określić skład komórkowy krwi, wszystkie analizatory używają następującego wzoru do obliczenia anizocytozy:
RDW (%) = SD / MCV (fl) * 100%
SD jest standardowym odchyleniem objętości Er, MCV jest średnią objętością Er.
Anisocytoza może być wysoka, ale nigdy nie może być zmniejszona. Jeśli wartości są poniżej normy, oznacza to nieprawidłowe działanie urządzenia, które jest używane do obliczenia formuły.
Potrzeba rozmazania dostawy
Chociaż analizatory do przyrządów stały się mocno zakorzenione w praktyce diagnostycznej, nie oznacza to, że pracownicy laboratoriów zostali bez pracy. Umieszczając próbkę krwi w urządzeniu, specjalista maluje i maluje rozmaz, który będzie kontrolował niezależnie..
Jeśli całe badane pole jest wypełnione erytrocytami tego samego rozmiaru, nie jest to wyświetlane na hemogramie. Jeśli występuje wiele nieprawidłowych czerwonych krwinek, lekarz zaznacza anizocytozę. Kiedy duże komórki przeważają we krwi, lekarz wskazuje na makrocytozę, a gdy małe krwinki przeważają we krwi, to mikrokoza.
Możliwe jest również wykrywanie mieszanej anizocytozy. W tym samym czasie anomalne komórki zajmą połowę pola, ale po prostu niemożliwe jest ustalenie, który z nich jest większy. Można podejrzewać, że pacjent ma niedobór witaminy B12, kwasu foliowego lub niedokrwistości złośliwej. W takim przypadku pacjent musi poddać się kompleksowemu badaniu. Niedokrwistość z niedoborem żelaza jest wskazywana przez wzór rozmazu, w którym przeważają mikroskopijne krwinki czerwone..
Warto zauważyć, że analizator nie zawsze może określić liczbę dużych i małych czerwonych krwinek, co czasami powoduje, że technik wykonuje ręczne obliczenia za pomocą krzywej Price-Jones.
Istnieje również kilka stopni anizocytozy:
Liczba zmienionych komórek wynosi nie więcej niż 25% - niewielka anizocytoza. W wynikach będzie jeden. +.
Liczba zmienionych komórek nie przekracza 50% - umiarkowana anizocytoza. Wyniki będą dwa ++.
Liczba zmienionych komórek nie przekracza 75% - wyraźna anizocytoza. Wyniki będą trzy +++.
Liczba zmienionych komórek wynosi 100% - ostra anizocytoza. Wyniki będą cztery ++++.
Krzywa Price-Jones wyświetla rozmiar rozkładu zmodyfikowanych czerwonych krwinek o średnicy, a histogram uzyskany z analizatora pokazuje ich rozkład w objętości.
Niedokrwistość i anizocytoza
Anisocytoza to wskaźnik krwi, który pozwala diagnozować następujące zaburzenia:
Jeśli we krwi dominują duże krwinki czerwone, może to oznaczać niedobór witaminy B12, kwasu foliowego i innych czynników krwiotwórczych, które biorą udział w procesie tworzenia krwi. W tym przypadku lekarz wskazuje na niedokrwistość megaloblastyczną lub makrocytarną..
Jeśli we krwi jest więcej mikrocytów, może to wskazywać na niedokrwistość z niedoboru żelaza. W takim przypadku lekarz może postawić diagnozę niedokrwistości mikrocytarnej..
Normalna liczba czerwonych krwinek we krwi nie zawsze oznacza, że wszystko jest w porządku ze zdrowiem. Jednocześnie nie można wykluczyć niedokrwistości aplastycznej, która rozwija się na tle przewlekłych chorób organizmu..
Jeśli czerwone krwinki są jednorodne, ale zmodyfikowane w kierunku makrocytów, należy wziąć pod uwagę wskaźnik MCV. Umożliwia to ustawienie diagnostyki różnicowej między różnymi rodzajami niedokrwistości..
Ponadto, aby analiza była jak najbardziej wiarygodna, należy porównać wartości cyfrowe wydane przez analizator z danymi histogramu, które pokazują liczbę czerwonych krwinek o różnych rozmiarach..
Anisocytoza płytek krwi
Nowoczesne urządzenia umożliwiają obliczenie nie tylko liczby erytrocytów, leukocytów, hemoglobiny, wskaźnika erytrocytów i formuły leukocytów, ale także liczby płytek krwi, a także wskaźnika płytek krwi i anizocytozy płytek krwi (PDW).
W tym celu analizatory są wyposażone w elektroniczne dyskryminatory, które umożliwiają różnicowanie:
Macrothrombocyte.
Erytrocyty erytrocytów.
Schizocyty (fragmenty czerwonych krwinek).
Komórkowe szczątki (fragmenty leukocytów).
PDW jest wskaźnikiem anizotiozy płytek krwi, która zwykle powinna wynosić 14-20%. Niezbędne w diagnostyce chorób, dane te nie mają. Histogram dystrybucji płytek krwi w tym zakresie jest znacznie bardziej pouczający..
Jeśli wzrasta anizocytoza, wówczas można podejrzewać procesy mieloproliferacyjne w organizmie, a jeśli się zmniejsza, wówczas można podejrzewać białaczkę, DIC, niedokrwistość aplastyczną, ciężką chorobę wątroby i nie tylko..