Wodonercze nerki powoduje, diagnostyka, metody leczenia chirurgicznego / Urologia

Wodonercze jest stanem patologicznym nerki / nerek związanym z upośledzonym odpływem moczu, prowadzącym do deformacji miedniczek nerkowych i układu krążenia.

Jeżeli, oprócz jam nerek, moczowód rozszerza się, wówczas proces ten nazywa się "moczowód nerkowy".

Jest ważny

Transformacja hydronetrotyczna jest niebezpieczna, ponieważ z powodu atrofii miąższu skroniowego traci się funkcjonalną zdolność nerek, co oznacza, że wynikiem długotrwałego wodonercza jest rozwój przewlekłej niewydolności nerek..

U dzieci patologia występuje w 15% przypadków, a proces hydrotransformacji nerek jest dwustronny.

Kobiety są poddawane patologii 1,5 razy częściej niż mężczyźni.

Podczas diagnozowania wodonercza u osób w wieku powyżej 40 lat zmiany są zwykle wtórne..

Przyczyna wodonercza - wszystkie choroby, które uniemożliwiają odpowiedni przepływ moczu.

Mogą to być przeszkody lub skurcze w dowolnej części układu moczowego: od segmentu miedniczno-moczowodowego do zewnętrznego otworu cewki moczowej.

Wodonercze mogą być jednostronne (na tle niedrożności moczowodu) i 2-stronne (na tle niedrożności pęcherza), dotyczy to wszystkich kategorii ludzi..

Klasyfikacja Hydronephisis

Patologia jest konwencjonalnie podzielona na wrodzoną i nabytą.

Powód wrodzony wodonercze - nieprawidłowości w budowie układu moczowo-płciowego, zaburzające przepływ moczu.

Nabyta transformacja hydronetrotyczna zawsze wtórne i jest powikłaniem innych nabytych patologii układu moczowo-płciowego.

Wodonercze mogą być ostre i przewlekłe, skomplikowane lub nieskomplikowane..

Na przykład w chronicznym, nieskomplikowanym wodonerczu może nie występować wtórny proces zapalny w nerkach, ich funkcje są zachowane, a sama transformacja istnieje od kilku lat..

Przyczyny wodonercza

Istnieją wewnętrzne, zewnętrzne i funkcjonalne przyczyny, które zapobiegają przepływowi moczu..

Związany z patologią moczowodów

Przyczynami wewnętrznymi są:

rachunek moczowodu;
moczowód;
Zwężenie LMS;
określone zmiany, takie jak gruźlica moczowo-płciowa;
zmiana endometriozy;
martwica brodawek nerkowych;
niedrożność w dowolnej części moczowodu;
tamponada hemo;
polipy lub inne nowotwory moczowodu.

Powody funkcjonalne obejmują: niewydolność wypieracza i atonii w pęcherzu neurogennym, śródmiąższowym zapaleniu pęcherza moczowego i długotrwałym utrzymywaniu się flory bakteryjnej z przewlekłym zakażeniem dróg moczowych.

Przyczyny zewnętrzne:

anomalia rozwoju naczyń krwionośnych (ucisk moczowodu z dodatkowymi naczyniami);
procesy onkologiczne w przestrzeni zaotrzewnowej;
wyciskanie moczowodów torbieli jajnika;
niektóre nowotwory złośliwe z kiełkowaniem z niedrożnością ujść moczowodów, na przykład raka pęcherza moczowego, prostaty, macicy, jajników itp..
zapalenie uchyłka;
tętniak aorty brzusznej;
osłabienie mięśni dna miednicy z wypadnięciem macicy;
zmiany ciążowe dróg moczowych podczas ciąży;
jatrogenne uszkodzenie moczowodów podczas procedur diagnostycznych lub leczenia chirurgicznego;
tubowo - jajnikowy ropień z rozprzestrzenianiem się na moczowody;
niektóre patologie jelit.

Ponadto nieprawidłowe rozmieszczenie moczowodów, załamań, skrętów i skrzywień prowadzi do wodonercza.

Związany z pęcherzem

Przyczyny endogenne:

kamienie w pęcherzu;
nowotwory;
strukturalne odkształcenie szyjki pęcherza;
cystocele;
uchyłka pęcherza.

Przyczyny funkcjonalne:

odpływ pęcherzowo-moczowodowy;
nadaktywny pęcherz.

Przyczyny egzogeniczne

lipomatosis.

Związany z cewką moczową

Przyczyny wewnętrzne

zwężenie
zawory;
uchyłek;
infekcja grzybicza wzrostem kolonii grzybów;
brak zewnętrznego otwarcia w cewce moczowej;

Przyczyny zewnętrzne - przerost gruczołu krokowego na tle gruczolaka lub raka.

U chłopców wodonercze nerki mogą rozwijać się z powodu bliznowatości bliznowatych, gdy normalne oddawanie moczu jest trudne..

Wodonercze stadium

Etap 1 - ekspansja jednej miednicy (pyeloectasia) nie jest bardzo wyraźna, funkcja nerek prawie nie jest zaburzona.

Etap 2 - progresja patologii. Zarówno miseczki, jak i miednica są znacznie powiększone (hydrocalycosis).

Miąższ parenchyma, upośledzona zdolność funkcjonalna.

Etap 3 - nerka jest ostro powiększona, a zanik miąższu jest w rzeczywistości workiem wypełnionym moczem o niskiej grawitacji właściwej. Brak funkcji (wodonercze).

Jest ważny

Nasilenie wodonercza zależy od ciężkości i poziomu niedrożności, czasu trwania, cech anatomii układu miednicy-miednicy.

Patologia jest bardziej wyraźna wraz z lokalizacją wewnątrz miednicy.

Miednica położona poza szpitalem jest dość elastyczna, a uszkodzenie kubków jest mniej wyraźne.

Objawy i oznaki transformacji hydronetrotycznej

Nie ma konkretnych objawów wodonercza. Czasami patologia przebiega bezobjawowo, nawet w zaawansowanym stadium i tylko wtedy, gdy instrumentalne metody badania ustalają diagnozę.

Jeśli u pacjenta występuje kamica nerkowa lub nawracające odmiedniczkowe zapalenie nerek, obraz kliniczny jest bardziej wyraźny..

W przypadku wodonercza charakterystyczne są takie objawy, jak tępy ból w okolicy lędźwiowej, zmiany w ogólnej analizie moczu..

Czasami u pacjentów z niewysprasowaną tkanką tłuszczową, powiększona, średnio bolesna nerka hydronefrotyczna jest wyczuwalna..

Wzrost reakcji temperatury, osłabienie, dreszcze wskazują na rozwój ostrego stanu zapalnego.

Krew w moczu w wodonercza jest związana z krwawieniem z naczyń krwionośnych na tle spadku ciśnienia wewnątrznaczyniowego i występuje w 20% przypadków.. Hematuria brutto ma następujące cechy:

całkowity (cały mocz podczas oddawania moczu jest równomiernie czerwony);
krótkoterminowe.

Zmętnienie w moczu, pojawienie się nieprzyjemnego zapachu, częste oddawanie moczu wskazują na infekcję.

Spośród typowych objawów należy wymienić osłabienie, zmęczenie, pragnienie, dużą ilość dziennego moczu, bladą skórę na tle anemii..

Jest ważny

Takie objawy mają przewlekłą niewydolność nerek, dlatego konieczne jest pełne badanie..

Oprócz przewlekłej niewydolności nerek wodonercza może być powikłana kamicą nerkową (kamicą moczową), podwyższonym ciśnieniem krwi pochodzenia nerczycowego i ostrym stanem zapalnym w nerkach..

Środki diagnostyczne

Ważne jest, aby nie tylko wykryć wszystkie objawy diagnostyczne wodonercza, ale także zidentyfikować przyczynę, aby ocenić funkcjonalną zdolność przeciwnej nerki..

Badanie kliniczne i urologiczne przeprowadza się w następującym tomie:

ogólna analiza krwi i moczu;
moczu z definicją patogenu;
biochemia krwi;
elektrolity;
badania przesiewowe na gruźlicę moczowo-płciową (przy stałej obecności leukocytów w moczu, ale jałowe wyniki wysiewu moczu dla flory);
Ultradźwięki nerek z dopplerem;
recenzja i urografia wydalnicza;
cystouretrografia naczyniowa;
scyntygrafia dynamiczna z oceną zdolności funkcjonalnej każdej nerki.

Jeśli podejrzewa się patologię guza, można wykonać rezonans magnetyczny..

Zgodnie ze wskazaniami można przeprowadzić dodatkowe badania..

Diagnostyka różnicowa

Diagnostyka różnicowa jest przeprowadzana z zespołem policystycznych chorób nerek (z procesem dwukierunkowym), torbiel samotną, nowotwór złośliwy.

Przy współistniejącym bólu wyłącza się kamicę i nefroptozę. Często występuje połączenie obniżonej nerki ze zwężeniem LMS..

Jeśli w pyurii moczu i krwiomoczu, wyklucza onkologię, ropień nerkowy i gruźlicę.

Pyelkalokalektazja, z wyjątkiem wodonercza, może wystąpić w takich warunkach, jak:

przyjmowanie leków moczopędnych;
moczówka prosta;
miednica nadnercza;
torbiel parapelvica;
martwica brodawek;
uchwyty na kubki;
ciąża.

Jak leczyć wodonercze

Radykalne leczenie wodonercza - chirurgia. Jeśli nie jest to możliwe z powodu ciężkich chorób, należy przepisać objawowe leczenie zachowawcze..

Zastosuj następujące leki:

przeciwskurczowe;
leki przeciwnadciśnieniowe;
antybiotyki;
środki do poprawy krążenia krwi;
ziołowe środki zaradcze.

Chirurgiczne leczenie pacjentów

W zależności od stadium choroby i stanu przeciwległej nerki, wybierz ilość leczenia chirurgicznego. Operacje wodonercza wykonuje się przez podawanie narządów i konserwowanie narządów.

Jeśli prawie nic nie pozostało z tkanki miąższu nerki, a nerkowe nadciśnienie lub ropień nerkowy są obecne jako powikłanie, używają nefrektomii.

Celem operacji wodonercza jest przywrócenie normalnego przepływu moczu..

Wskazania do zabiegu:

nawrót odmiedniczkowego zapalenia nerek;
wtórna kamica nerkowa;
ujemna dynamika we wskaźnikach biochemicznych we krwi, co wskazuje na utratę funkcjonalnej zdolności nerek;
niedopuszczalna jakość życia z powodu bólu;
CKD.

Wskazania do CHNS lub stentowania:

ostre zapalenie;
progresja przewlekłej niewydolności nerek z 2-stronną zmianą;
jedyna wrodzona lub funkcjonująca nerka z transformacją hydronofrotyczną;
u pacjentów z bólem, z ciężkimi współistniejącymi chorobami, co jest przeszkodą w radykalnej interwencji;
w końcowych etapach wodonercza, aby móc ocenić działanie nerek przed podjęciem decyzji o nefrektomii lub chirurgii rekonstrukcyjnej.

Rekonstruktywne interwencje są otwarte, endourologiczne, laparo - i zaotrzewnowe..

Otwórz:

ureteropieloanastamosis z wycięciem zwężonego fragmentu (plastyk Andersen-Heins);
patchworkowa chirurgia plastyczna (Calpe de Wyrd, Foley);
ureterokalikoanastamoz (Neyvirt).

Powyższe operacje - klasyczne interwencje w urologii dla wodonercza. Stosunkowo niedawne zastosowanie dostępu przezskórnego lub przezcewkowego w chirurgii endoskopowej:

bougienage;
dylatacja balonowa;
endotomia.

To, która operacja jest lepsza dla wodonercza, jest podejmowane indywidualnie w każdym przypadku.

Zalety otwartych interwencji obejmują sukces, wystarczające doświadczenie, możliwość bardziej zaawansowanych zabiegów chirurgicznych, jeśli to konieczne. Należy pamiętać, że w przypadku niepowodzenia nefrektomia jest wykonywana w 6-10% przypadków..

Operacje laparoskopowe mają swoje negatywne strony i zalety:

są mniej traumatyczne,
okres rehabilitacji jest krótszy,
nie ma żadnej blizny.

Wady obejmują techniczną złożoność wykonania, dłuższe znieczulenie.

Zwróć uwagę

Według statystyk metody endoskopowe wodonercza odnoszą sukces w 75-100% przypadków z pierwotną interwencją i 65-90% z powtarzaniem.

Endopyelotomia wykonywana przez dostęp przezskórny lub przezcewkowy, z instalacją drenażu stentu przez 1,5 miesiąca - najskuteczniejsza ze wszystkich interwencji endoskopowych.

Co zrobić po operacji, aby szybciej odzyskać

Po 4-6 tygodniach, jeśli nie ma procesu zapalnego, stent usuwa się po operacji endoskopowej..

Jeśli operacja była otwarta, drenaż usuwany jest po 3-6 tygodniach..

Po wypisaniu ze szpitala pacjent powinien być monitorowany przez urologa ambulatoryjnego..

Do celów profilaktycznych zalecane są uroseptiki i diuretyki roślinne.. Co 14 dni należy szukać wskaźników krwi i moczu. U większości pacjentów zmiany w moczu utrzymują się przez długi czas, do 2 - 3 miesięcy. Poziom mocznika i kreatyniny we krwi jest okresowo monitorowany. Przy wzroście tych wskaźników pokazano konsultacje z nefrologiem.

Jeśli nie ma zmian w analizach, krew i mocz są podawane raz na 3 miesiące w ciągu pierwszego roku po operacji. Rozpoznanie USG przeprowadza się 2 razy w roku..

Wodonercze: wynik choroby

Rokowanie, jakość życia i potencjał rehabilitacji zależą od powodzenia powrotu moczu i odsetka funkcjonalnej zdolności nerek.. Jeśli wskaźniki mocznika, kreatyniny są prawidłowe, a na ogół w badaniach klinicznych nie ma dowodów na ostry proces zapalny, na ogół rokowanie jest korzystne.

Objawowa terapia wodonercza w przypadku braku operacji jest nieskuteczna, dlatego w tym przypadku rokowanie jest poważne, zwłaszcza jeśli proces transformacji hydronetrotycznej jest dwukierunkowy.

Victoria Mishina, urolog, recenzent medyczny