Objawy i leczenie okołoobszarowe

Krwawienie szczęki jest poważną chorobą zagrażającą życiu pacjenta. Jest to rozproszone ropne zapalenie tkanki podskórnej zlokalizowane w strefie szczękowo-twarzowej, ponadto zdrowa tkanka nie jest oddzielona od dotkniętej chorobą. Jeśli podejrzewasz, że rozwój flegmii wymaga natychmiastowej hospitalizacji pacjenta w specjalistycznym oddziale szpitala w celu kompleksowego (w tym chirurgicznego) leczenia.

Przyczyny porażenia pachołków

Admaxillary flegmona - poważna patologia, która w większości przypadków ma charakter odontontogenny, to znaczy, że nie jest natychmiast wyleczyć konsekwencją chorób jamy ustnej (w tym skomplikowanych próchnicy ..) ...

Istnieją także osteogenne flegmons periomaxillary. Są one wynikiem monogennego zapalenia szpiku i znacznie komplikują przebieg choroby podstawowej..

Wśród innych powodów i czynników prowokujących:

  • krostkowy stan zapalny skóry (drętwienie i karbunkulowanie);
  • zapalenie sialadenitis (zapalenie ślinianek);
  • wrzodziejące zapalenie jamy ustnej;
  • zmniejszenie ogólnej i lokalnej odporności;
  • predyspozycje alergiczne.

 Czynniki zakaźne, które prowokuje ropnie admaxillary rozwój są bakterie beztlenowe - pallidum zębów, a także wiele gatunków Streptococcus i stafikokokkov. Specyficzna struktura żył i węzłów chłonnych regionu szczękowo-Łuchevoy przyczynia się do szybkiego przenikania czynników zakaźnych do głębokich struktur.

Klasyfikacja patologii jest przeprowadzana zgodnie z lokalizacją zmiany..

Możliwe konsekwencje

Flegmina obwodowa zagraża rozprzestrzenianiu się infekcji w śródpiersiu (zapalenie śródpiersia) i oponach (zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych). Jeżeli odpowiednie środki nie zostaną podjęte na czas, rozwija się posocznica (zakażenie krwi) prowadzące do śmierci pacjenta. Inne niebezpieczne komplikacje obejmują uduszenie i niedrożność żył twarzy z ropnymi masami..

Symptomatologia

Główne objawy kliniczne to:

  • ciężki stan ogólny;
  • wzrost całkowitej temperatury ciała;
  • gorączka;
  • trudność otwierania ust;
  • silny obrzęk twarzy i szyi;
  • dysfagia (problemy z połykaniem);
  • nadmierne ślinienie (zwiększone wydzielanie śliny);
  • asymetria szczękowo-twarzowa.

Ostroga szczęki charakteryzuje się ostrym początkiem; okres prodromalny jest bardzo krótki. Początkowo pacjent odczuwa ogólne osłabienie i wzmożone zmęczenie, ale wkrótce zaczyna się gorączka i nasilają się lokalne objawy procesu zapalnego. Ponieważ zmiana nie jest ograniczona do zdrowych tkanek otaczających, objawy ogólnego zatrucia szybko rosną. Pacjent ma silny ból głowy, znacznie zmniejszony apetyt (przed anoreksją). Pacjent nie może zasnąć, a ogólna temperatura ciała szybko wzrasta do stanu podgorączkowego i gorączkowego..

Flegmon szczękowy na zewnątrz jest bolesną rozproszoną infiltracją. W projekcji zaznaczono wyraźny zapalny obrzęk błony śluzowej i przekrwienie skóry. Jeśli odpowiednie środki nie zostaną podjęte w odpowiednim czasie, nastąpi konsolidacja infiltracji. W jego centralnej części, gdzie ropne zespolenie tkanek jest najbardziej wyraźne, określana jest strefa fluktuacji. Miejscowe objawy kliniczne są mniej wyraźne z głęboką lokalizacją zmiany..

Zwróć uwagę

Zespół bólowy gwałtownie wzrasta podczas badania palpacyjnego.

Badanie krwi wykazuje wzrost ESR i leukocytozy, a surowica wykazuje charakterystyczne białko C-reaktywne w stanie zapalnym..

Diagnostyka

Podstawą diagnozy są historia, skargi pacjentów i dane z badania zewnętrznego. Dane laboratoryjne (badanie krwi) pozwalają ocenić nasilenie procesu, a także proces leczenia - w celu określenia jego skuteczności.

Zazwyczaj identyfikacja położonej powierzchownie śluzówki szczękowej nie przedstawia żadnych trudności. Z głębokiej lokalizacji ropnia często wymaga przebicia..

Rozpoznanie różnica prowadzi się zapalenie ślinianki i węzłach limfatycznych podżuchwowych, suppurations torbieli obszaru szyjki macicy, a także sprowadza i carbuncles na wczesnym etapie rozwoju.

Leczenie phlegmon szczęki

Flegmoza, zlokalizowana w okolicy szczękowej, jest bezwzględnym wskazaniem do złożonego leczenia.

Na wczesnym etapie (początek formowania ropnego ogniska) w rzadkich przypadkach można prowadzić leczenie zachowawczo..

Jeśli zostanie wykryta strefa fluktuacji (płyn toczący podczas dotykania obszaru problemowego), interwencja chirurgiczna jest obowiązkowa.. Polega ona na otwarciu ropnego ogniska, jego dokładnym oczyszczeniu antyseptycznym i odwodnieniu w celu zapewnienia odpływu ropnego wyładowania..

W tym samym czasie przepisywane są zmasowane antybiotyki, a także leczenie odczulające i detoksykacyjne. Pacjentom, którzy cierpią na tę patologię, pokazano środki wzmacniające, a także immunomodulatory i środki immunostymulujące..

Po zaprzestaniu wypływu ropa zaleca się leczenie fizjoterapeutyczne w celu przyspieszenia gojenia się ran - terapia mikrofalowa, terapia magnetyczna, ekspozycja na prądy o ultra wysokiej częstotliwości i promieniowanie ultrafioletowe..

Prognoza

Dzięki szybkiemu rozpoznaniu i natychmiastowemu leczeniu rokowanie jest całkiem korzystne. Już po kilku tygodniach pacjent jest w stanie powrócić do normalnego trybu życia. Kiedy zgniły parathormalny ropień i wtórne powikłania, rokowanie dla życia jest bardziej wątpliwe.

Plisov Vladimir, dentysta, Melitsinsky obrevatel