Pemphigus wegetatywny należy do najcięższych chorób dermatologicznych z niekorzystnym rokowaniem dla pacjenta. Ta postać kliniczna pęcherzyca charakteryzuje się bardzo specyficznym objawem - najpierw duży pęcherz tworzy się na skórze o wiotkich ścianach, a kiedy pęka, na dnie uformowanej erozji występują małe wzrosty - roślinność.
Ponadto ta choroba ma charakterystyczną lokalizację - i wszystkie te objawy powinny pomóc lekarzowi jak najszybciej i dokładniej zdiagnozować pemphigus wegetatywny.
Dokładne przyczyny i czynniki prowokujące, z powodu których rozwija się wegetatywny pęcherzyca, nie są w pełni badane. Eksperci uważają, że ta choroba jest autoimmunologiczna i uważają, że zaburzenia immunologiczne wywołują jej rozwój. W wyniku tej niewydolności immunologicznej organizm pacjenta zaczyna produkować przeciwciała przeciwko własnemu naskórkowi. Objawy procesu zapalnego to pęcherzyki, które występują na błonach śluzowych, w obszarze naturalnych otworów i fałd skórnych.
Istnieją inne możliwe teorie rozwoju pęcherzycy. Na przykład, niektórzy ludzie uważają, że ta choroba jest neuro-troficzna, ponieważ często rozwija się po silnych wstrząsach emocjonalnych i nerwowych. Inni eksperci rozważają wymianę teorii rozwoju pęcherzycy, gdy z powodu dysfunkcji kory nadnerczy dochodzi do awarii w białku, metabolizmu wody i pojawia się pęcherzyca..
W każdym przypadku, niezależnie od pochodzenia, bez szybkiego i odpowiedniego leczenia, proces postępuje szybko i ma złe rokowanie dla pacjenta..
Osobliwości manifestacji i objawów wegetatywnego pęcherzyca
Pierwszymi objawami rozwoju pęcherza wegetatywnego są bąbelki o surowiczym krwotoku na błonie śluzowej jamy ustnej. Po krótkim czasie na skórze pojawiają się podobne bąbelki w następujących charakterystycznych miejscach:
- pod pachami,
- między pośladkami,
- w fałdach pod gruczołami mlecznymi,
- w pachwinie,
- za uszami.
Bąbelki zwiotczałe, szybko pękają i tworzą erozję, czasami nawet do 15 cm średnicy. Jasne czerwone przerosty u podstawy uformowanych erozji stają się charakterystycznym znakiem wegetatywnego pęcherzyca. Wyładowanie z erozji ma zapach cuchnący, dotknięte obszary powodują silny ból i pieczenie. Zespół bólu jest tak silny, że uniemożliwia pacjentowi poruszanie się.
Jeśli leczenie rozpoczyna się na czas i jest skuteczne, wówczas dalsze wzrosty papillomatous na dole erozji spłaszczają się, dotknięte obszary wysychają i goją się, plamy pigmentu pozostają na swoim miejscu. W przypadku progresji choroby i niepowodzenia leczenia pacjent ma ciężką kacheksję, a rokowanie staje się niekorzystne..
Rozpoznanie wulgarnego pęcherzyca i jego leczenie
Ponieważ objawy pęcherzyca sromu mają bardzo charakterystyczną lokalizację, diagnoza nie jest trudna. W okolicach zmiany chorobowej wykrywa się inny objaw charakterystyczny dla pęcherzycy: gdy skóra zaczyna złuszczać się pod niewielkim naciskiem na skórę. Wraz z uogólnieniem choroby zjawisko to obserwuje się nawet w obszarach zdrowej skóry..
Leczenie wegetatywnego pęcherzyca odbywa się za pomocą preparatów kortykosteroidowych. Co więcej, specyfika leczenia jest taka, że terapia powinna rozpoczynać się od wysokich dawek, a gdy wystąpi pozytywny efekt, dawka zostaje zmniejszona. Z jednej strony długotrwała terapia tymi lekami powoduje komplikacje w postaci zaburzeń neurologicznych, chorób żołądkowo-j elito wych, z drugiej strony zniesienie kortykosteroidów powoduje nawroty wegetatywnego pęcherzyca. W przypadku ciężkiej choroby zalecana jest terapia cytostatykami..
Rokowanie wegetatywnego pęcherzyca jest niekorzystne, zwłaszcza gdy uogólnia się proces i łączy wtórne infekcje, często powodując sepsę.