Hipoglikemia jest niebezpiecznym stanem, który rozwija się na tle spadku stężenia cukru we krwi, co może być spowodowane zarówno przyjmowaniem glukozy, jak i dużą ilością insuliny. Dużo insuliny może być w przypadku łagodnego guza trzustkowego - insuliny. Insulinoma to łagodne tworzenie się komórek trzustkowych, które wydzielają insulinę. W bardzo rzadkich przypadkach insulinoma może być złośliwa..
U osób w wieku 40-60 lat występuje insulinoma, patologia występuje dość rzadko w dzieciństwie.
Patogeneza rozwoju guza trzustki - insulinoma
Głównym objawem guza trzustki (insulinoma) jest hipoglikemia, która wynika z niekontrolowanego wydzielania insuliny przez komórki Langerhansa. W prawidłowym ciele wydzielanie insuliny zmniejsza się gwałtownie, gdy spada wychwyt glukozy. W komórkach nowotworu trzustki mechanizm ten jest zaburzony, co stwarza warunki do rozwoju zespołu hipoglikemii.
Najbardziej wrażliwymi komórkami do obniżenia poziomu cukru we krwi są komórki mózgu, ponieważ glukoza jest dla nich głównym substratem energetycznym. Dlatego w obecności takiego nowotworu trzustki u ludzi obserwuje się zjawisko neuroglikopenii, a przy długotrwałej hipoglikemii rozwijają się zmiany dystroficzne w OUN. Wraz z rozwojem hipoglikemii, do krwi uwalniane są hormony dopochwowe norepinefryna, glukagon, somatotropina, kortyzol, które tworzą objawy adrenergiczne..
Jak nie przegapić insuliny? Objawy kliniczne insulinoma
W przebiegu klinicznym insulinoma rozróżnia fazę względnego samopoczucia i wyraźne objawy kliniczne hipoglikemii i reaktywnej hiperadrenalinii. Jeśli chodzi o okres dobrostanu, w tym okresie jedynym objawem może być zwiększony apetyt i otyłość.
Atak hipoglikemii z insulinoma rozwija się na pusty żołądek rano, po długiej przerwie w posiłku. Zawartość glukozy podczas ataku poniżej 2,5 mmol / l.
Klinika objawów neuroglikopenicznych jest bardzo podobna do zaburzeń psychicznych i neurologicznych. U takich pacjentów dochodzi do zamieszania, ataksji, osłabienia mięśni i bólu głowy. Zdarza się, że atakowi towarzyszy pobudzenie psychoruchowe, halucynacje, niepokój ruchowy, euforia, brak motywacji agresywnej. System nadnerczy reaguje na to poprzez pojawienie się drżenia i lęku, tachykardię, zimny pot i parestezje.
Wraz z dalszym postępem ataku z insulinoma, może rozwinąć się napad padaczkowy, utrata przytomności i śpiączka. Atak jest dobrze zatrzymany przez dożylną glukozę. Po powrocie do świadomości pacjenci nie pamiętają, co się dzieje..
Powikłania hipoglikemii z insulinoma
Podczas takiego ataku z insulinoma zawał mięśnia sercowego może rozwinąć się na tle ostrego niedożywienia mięśnia sercowego i mogą pojawić się oznaki miejscowego uszkodzenia układu nerwowego, które mogą być postrzegane jako udar..
W przypadku insulinoma i często nawracających takich procesów rozwija się przewlekła hipoglikemia. Przejawia się to objawami neurologicznymi w okresach międzyprzedmiotowych. Są to: utrata pamięci, apatia, upośledzenie umysłowe, bóle mięśni, niewyraźne widzenie. U mężczyzn rozwija się impotencja..
Podczas badania pacjentów z insulinoma, neuropatolog ujawnia asymetrię odruchów ścięgnistych i okostnowych, zmniejszenie odruchów brzusznych, obecność patologicznych odruchów Rossolimo, Marinescu-Radovich, Babinsky. Zwrócono uwagę na oczopląs i niedowagę oka. Dlatego tacy pacjenci są często błędnie diagnozowani z powodu polimorfizmu i niespecyficznych objawów klinicznych..
Jak rozpoznać insulinę? Metody diagnostyczne dla insulinoma
Aby potwierdzić lub zaprzeczyć obecności insulinoma, kierują się one patognomoniczną triadą Whipple'a. Wykrywane jest to przez testowanie z głodem. Triada Whipple'a polega na obecności objawów neuropsychicznych podczas postu, spadku poziomu glukozy do 2,78 mmol / l oraz skuteczności powstrzymania tego stanu poprzez wstrzyknięcie glukozy dożylnie..
Jeśli wynik dodatni, dalsze rozpoznanie insulinoma obejmuje USG trzustki i jamy brzusznej, MRI trzustki, scyntygrafię, diagnostyczną laparoskopię.
Insulina musi być odróżniona od zespołu wysypu, niewydolności nadnerczy, hipoglikemii alkoholowej i lekowej, raka nadnerczy, galaktozemii.
Metody leczenia insulinoma. Rokowanie dla insuliny
Preferowana strategia leczenia jest chirurgiczna. Interwencja chirurgiczna może być różnego rodzaju i objętości. Po zabiegu jego skuteczność ocenia się poprzez dynamiczną obserwację poziomu glukozy. Możliwe powikłania pooperacyjne, takie jak martwica trzustki, przetoka trzustkowa, zapalenie trzustki lub zapalenie otrzewnej.
Jeśli insulinoma nie nadaje się do terapii, wykonuje się leczenie zachowawcze adrenaliną, glukagonem, noradrenaliną, glikokortykosteroidami. Kiedy złośliwą naturą insulinoma jest chemioterapia..
Rokowanie insulinoma przedstawia się następująco: u większości pacjentów po chirurgicznym usunięciu insulinoma obserwuje się powrót do stanu klinicznego. Wczesna diagnoza i szybkie leczenie chirurgiczne prowadzą do regresji zmian w ośrodkowym układzie nerwowym. Nawrót występuje tylko w 3% przypadków. W przypadku złośliwego insulinoma, rokowanie jest złe.
Pacjenci, u których stwierdzono insulinoma powinni przebywać w przychodni u neurologa i endokrynologa.