Tkanka kostna ciała jest podstawą ludzkiego szkieletu i jest magazynem soli mineralnych. Tkanka kostna bierze udział w metabolizmie, więc zaburzenia metaboliczne wpływają na stan kości ludzkich. Osteomalacja jest jednym z syndromów metabolicznych, który charakteryzuje się upośledzoną mineralizacją utworzonej macierzy kostnej u dorosłych. Podobne zaburzenia metaboliczne w ciele dziecka nazywa się krzywicą. Pomimo faktu, że osteomalacja wpływa na kości, ta choroba jest patologią endokrynologiczną. Główne przyczyny osteomalacji i objawy choroby mówią .
Dlaczego powstaje i jak objawia się zespół kości kostno-kostnej
Osteomalacja kości jest patologią ogólnoustrojową, charakteryzującą się upośledzonym metabolizmem mineralnym z uszkodzeniem kości. Samo słowo "osteomalacja" oznacza "zmiękczenie kości", co wyjaśnia naturę patologii. W wyniku braku witamin, soli wapnia i kwasu fosforowego w ciele pacjenta kości miękną i deformują się, które stają się zbyt elastyczne. Stan taki, oprócz charakterystycznych objawów, które pogarszają jakość życia pacjenta, grozi rozwojem poważnych powikłań, więc patologia wymaga wczesnego wykrycia i skutecznego leczenia..
Osteomalacia kości:
- klasyfikacja zespołu kostno-kostnego: główne formy;
- etiologia zespołu kostno-kostnego: przyczyny ogólne;
- obraz kliniczny zespołu kostno-kostnego.
Klasyfikacja zespołu kostno-kostnego: główne formy
Kości osteomalacji występują prawie 10 razy częściej u kobiet. W zależności od tego, kiedy w ciele człowieka pojawiają się pierwsze oznaki choroby, osteomalacja jest klasyfikowana następująco:
- dziecięce i młodzieńcze formy osteomalacji - charakteryzujące się dominującym uszkodzeniem kości kończyn przez proces patologiczny;
- formy klimakteryczne i starcze - charakteryzują się zmianami w obrębie kręgów, co prowadzi do skrócenia ciała i kifozy;
- Osteomalacja Puerpera - rozwija się u kobiet w ciąży i charakteryzuje się zmianami w obrębie kości miednicy, niższych kręgosłupa i kości udowych.
Etiologia zespołu kostno-kostnego: przyczyny ogólne
W zależności od czynników etiologicznych, osteomalacja kości podzielona jest na dwie duże grupy: osteomalację, rozwijającą się w wyniku upośledzonej mineralizacji i osteomalację, występującą na tle wtórnej nadczynności przytarczyc i hipofosfatemii. Istnieją takie przyczyny rozwoju osteomalacji w tych przypadkach:
- osteomalacja na tle wtórnej nadczynności przytarczyc i hipofosfatemii może wystąpić w wyniku niedoboru przyjmowania i wchłaniania witaminy D lub utraty wiążących ją białek, zaburzeń 25-hydroksylacji, jak również patologii odpowiedzi narządów docelowych na kalcytriol;
- wady mineralizacji, takie jak: patologia kości, hipofosfatazja, przyjmowanie inhibitorów mineralizacji, niedobór fosforanów, a także wady reabsorpcji nerkowej, mogą prowadzić do rozwoju osteomalacji.
Obraz kliniczny zespołu kostno-kostnego
Obraz kliniczny zespołu kostno-kostnego obejmuje objawy charakterystyczne dla uszkodzenia układu mięśniowo-szkieletowego w procesie patologicznym. Pacjenci mogą skarżyć się na osłabienie mięśni, które występuje głównie w kończynach proksymalnych i jest połączone z atrofią mięśni. W rezultacie pacjenci odczuwają znaczny dyskomfort podczas ruchów i rozwijają tak zwany "chód kaczki". Pacjenci martwią się także pojawieniem się bólu w kościach, które są bardziej widoczne w okolicy lędźwiowo-krzyżowej, kościach miednicy i kończynach dolnych. Bóle są nudne, łamiące się, pogarszają ruchy. Cechą charakterystyczną, a zarazem powikłaniem zespołu kostno-kostnego jest występowanie złamań. Warto zauważyć, że złamania mogą wystąpić nawet przy niewielkich obrażeniach lub bez urazu jako takiego. W przypadku długotrwałej ciężkiej osteomalacji u dorosłych dochodzi do deformacji kości..