Treść artykułu:
- Objawy zespołu Pageta-Shrettera
- Przyczyny zespołu Pageta-Schrettera
- Leczenie zespołu Pageta-Schrettera
Zespół Pedzhetta-Shrettera - zakrzepica w ostrej fazie, wpływająca na żyłę podobojczykową lub pachową.
Według dostępnych statystyk choroba występuje 2 razy częściej po prawej stronie niż po lewej stronie. Wśród pacjentów z tym zespołem jest więcej mężczyzn niż kobiet. A wszyscy mężczyźni są w większości młodzi. Manifestacja zespołu rzadko przebiega spontanicznie, ponieważ jego debiut wymaga wpływu określonych czynników. Syndrom wysiłkowy - czasami to wywołuje ta zakrzepica w praktyce medycznej..
Objawy zespołu Pageta-Shrettera
Choroba przechodzi dwa etapy rozwoju: ostry (łagodny, umiarkowany i ciężki, ciężkość zależy od poziomu ciśnienia żylnego) i przewlekła.
Objawy zespołu Pageta-Shrettera są następujące:
W pachy lub w okolicy obojczyka występuje silny ból. Jest to niespodziewane dla osoby, ponieważ pojawia się nagle. Natura bólu jest nudna, łukowata. Czasami wędrujące uczucie pieczenia może wystąpić w różnych miejscach barku i przedramienia..
W obszarze zapalenia występuje uczucie ciepła lub ciepła..
W przebiegu żył może zaczerwienienie lub niebieska skóra.
Obrzęk rozciąga się od ręki do obszaru podobojczykowego i zyskuje maksymalnie 24 godziny po debiucie zespołu. W rezultacie cała kończyna górna pogrubia się, mięśnie napinają się. Wraz z postępem choroby napięcie z tkanek dłoni zmniejsza się, a obrzęk staje się luźny. Możliwe jest rozsiewanie obrzęków do górnej części klatki piersiowej..
Dystalne kończyny stają się sinicze.
W obszarze pod pachami, w pobliżu szyi od chorego boku, zaczyna pojawiać się żylna siatka.
W dole łokciowym i przedramieniu naczynia krwionośne puchną i rozszerzają się, co wskazuje na niemożność poradzenia sobie z odpływem krwi..
Jeśli zakrzep rozprzestrzenia się na żyły ramienia i pachowe, choroba staje się ciężka. Obrzęk narasta, blokując tętno na tętnicy promieniowej, dotknięta kończyna jest zimna, istnieje ryzyko powstania zgorzeli.
W miarę cofania się choroby obserwuje się odwrotny rozwój obrazu klinicznego, chociaż nie zawsze możliwe jest osiągnięcie całkowitego zaniku objawów..
Jeśli te objawy wystąpią, konieczne jest szybkie leczenie, ponieważ zwiększa się ryzyko zatorowości płucnej.
Przyczyny zespołu Pageta-Schrettera
Przyczyny zespołu Pageta-Schröttera są różne, a wśród nich:
Predyspozycje do powstania zespołu występują u osób o wysokim stanie pierwszego żebra. Ryzyko zakrzepicy wzrasta wraz z przerostem mięśnia podobojczykowego i ścięgna mięśnia piersiowego piersiowego.
Sport lub ciężka praca fizyczna często prowadzą do zaciśnięcia mięśni podobojczykowych w wyniku wyraźnego napięcia mięśni obręczy barkowej w połączeniu z ruchami stawu barkowego. Mięsień jest zaciśnięty przez obojczyk i pierwsze żebro.
Czynnikiem ryzyka jest podnoszenie ciężarów.
Nieprawidłowości postawy zwiększają ryzyko rozwoju głębokiej zakrzepicy żyły podobojczykowej.
Patologia kości ma negatywny wpływ (proliferacja kręgów szyjnych, obecność dodatkowego żebra szyjnego).
Czynnikami prowokatorami są przeniesione złamania obojczyka, szczególnie te, którym towarzyszy pojawienie się kalusa..
Ważne jest położenie dłoni podczas snu. Pod negatywnym wpływem postawy, w której głowa ludzka spoczywa na ramieniu.
Zasadnicze znaczenie dla rozwoju zespołu Pageta-Schröttera ma:
Ciężki wysiłek fizyczny w żyle;
Jej długotrwała systematyczna trauma.
Leczenie zespołu Pageta-Schrettera
Leczenie zespołu Pageta-Schrettera w zdecydowanej większości przypadków zachowawczych. Celami działań terapeutycznych są: hamowanie procesu tworzenia skrzepliny, utrwalanie skrzepliny w ścianie żylnej, usuwanie skurczu, eliminacja stanu zapalnego, normalizacja mikrokrążenia w tkankach.
Pacjentowi nie pokazano ścisłego leżenia w łóżku, jednak dla zranionej ręki konieczne jest zapewnienie maksymalnego komfortu. Wskazane jest trzymanie jej w podniesionej pozycji..
W razie potrzeby można stosować antykoagulanty: heparynę w połączeniu z fibrynolizą. Leki podaje się dożylnie, a następnie domięśniowo..
Natychmiast po przejściu syndromu lekarze przepisują pacjentowi flawonoidy: Venoruton, Detralex, Troxevasin, Ecusan, Glevenol. Leki te mogą wyeliminować ból i stany zapalne, poprawić metabolizm..
Aby złagodzić skurcz, poprawić przepływ krwi, zaleca się podanie dożylne produktu Trental lub Xantinol. Po ustąpieniu ostrej fazy można przyjmować No-shpu, Halidor, Papaverin.
Wskazaniem do interwencji chirurgicznej jest groźba powstania gangreny, wyraźne zaburzenia hemodynamiczne.
Jeśli choroba jest chroniona, możliwe jest wykonywanie operacji naczyniowych mających na celu rekonstrukcję żyły w celu poprawy odpływu żylnego.
Jeśli chodzi o rokowanie, jest ogólnie korzystne, jednak całkowite wyleczenie może nie wystąpić. Poważne powikłania, takie jak zgorzel i choroba zakrzepowo-zatorowa, występują dość rzadko.