Ogromny odsetek wszystkich wniosków od kobiet do urologa jest brany pod uwagę przez kategorię pacjentów z dolegliwościami częstego, bolesnego oddawania moczu, skurczami i bólami miednicy, które od dawna niepokoją i nie ustępują po przebiegu leków przeciwbakteryjnych. Wszystkie te objawy stanowią charakterystyczny kliniczny obraz przewlekłego zapalenia pęcherza moczowego, a urolog, na pierwszym miejscu, będzie szukał infekcji jako mechanizmu wyzwalającego chorobę. Ale w dużym odsetku przypadków przyczyna może nie być czynnikiem zakaźnym, ale znacznie poważniejszym stanem - leukoplakią pęcherza..
Lokalizacja leukoplakii pęcherza moczowego
Termin "leukoplakia" pochodzi z języka greckiego i jest tłumaczony jako "biała tablica". Leukoplakia pęcherza jest patologicznym stanem, w którym występuje keratynizacja normalnej błony śluzowej pęcherza. Kobiety są narażone na leukoplakię znacznie częściej niż mężczyźni, co wiąże się z cechami strukturalnymi kobiecego aparatu moczopłciowego. Najczęstszym miejscem lokalizacji leukoplakii w pęcherzu moczowym jest trójkąt urologiczny lub trójkąt Leto. Jest to obszar błony śluzowej umiejscowiony w dnie pęcherza. Jego "ostre kąty" tworzą moczowody i wewnętrzne ujście cewki moczowej. Cechą charakterystyczną trójkąta Lietho jest to, że tylko w tym obszarze błona śluzowa jest całkowicie gładka, podczas gdy jest złożona w całym pęcherzu. Ta strona jest ulubionym miejscem lokalizacji tablic leukoplakii..
Przyczyny leukoplakii pęcherza moczowego
Leukoplakię pęcherza uważano za dość rzadką chorobę przez długi czas, ale biorąc pod uwagę pojawienie się nowoczesnych metod diagnostycznych, diagnoza ta jest coraz częściej ustalana. Jednak etiologia zmian leukoplazmy w pęcherzu nadal nie jest dobrze poznana. Leukoplakię uważa się za chorobę polietylologiczną. Główne czynniki, które odgrywają rolę w rozwoju leukoplakii, obejmują następujące stany:
- choroby zakaźne układu moczowo-płciowego;
- uraz pęcherza;
- obecność ognisk przewlekłego zakażenia innej lokalizacji;
- patologia endokrynologiczna;
- palenie;
- osłabienie ogólnej odporności.
Obraz kliniczny leukoplakii pęcherza moczowego
Leukoplakia pęcherza jest często diagnozowana na tle objawów przewlekłego zapalenia pęcherza. Pacjenci skarżą się na częste bolesne oddawanie moczu, a ból pojawia się nie tylko pod koniec oddawania moczu, co jest charakterystyczne dla zapalenia pęcherza, ze względu na proces zapalny, ale podczas całego procesu oddawania moczu. Pacjenci odczuwają niepokój z powodu naglącej potrzeby oddawania moczu, podczas gdy w trakcie działania emitowane są tylko kilka kropli moczu, takie zakłócenia zakłócają je o każdej porze dnia i nocy. Charakterystycznym objawem jest silny ból miednicy, wyginający ból w pęcherzu. Standardowy schemat leczenia lekami przeciwbakteryjnymi nie jest skuteczny w tym przypadku, aby nieznacznie złagodzić stan pacjenta możliwe jest tylko przy przeciwskurczu.
Metody diagnozowania leukoplakii pęcherza moczowego
W diagnozie leukoplakii pęcherza znajduje się kilka głównych punktów. Wymagane jest stosowanie laboratoryjnych metod diagnostycznych oraz obowiązkowe badanie przez ginekologa w celu wykrycia chorób przenoszonych drogą płciową. Próbki z trzema stacjami i bakteriologiczna hodowla moczu są przeprowadzane w celu wykrycia czynników zakaźnych, a także w celu wykluczenia patologii nerek. Badanie ultrasonograficzne nerek i pęcherza oraz badania urodynamiczne (uroflowmetria, cystometria) dostarczają ważnych informacji o stanie funkcjonalnym narządów układu moczowego.
Złotym standardem diagnozy leukoplakii jest instrumentalne badanie endoskopowe - cystoskopia z biopsją. W tym badaniu można bezpośrednio zobaczyć stan błony śluzowej pęcherza, gdzie zmodyfikowany obszar będzie zwizualizowany w postaci białych płytek, górujących nad niezmienionymi obszarami błony śluzowej. Biopsja i badanie histologiczne zmodyfikowanego obszaru jest ostatnim etapem potwierdzającym rozpoznanie leukoplakii błony śluzowej pęcherza moczowego.
Leczenie leukoplakii pęcherza
Konserwatywne metody leczenia przewlekłego zapalenia pęcherza wywołane przez leukoplakię pęcherza często nie są wystarczająco skuteczne. Oczywiście, gdy wykryje się infekcję układu moczowo-płciowego lub ogniska chronicznej infekcji innej lokalizacji, konieczne jest wyeliminowanie czynnika zakaźnego za pomocą antybiotykoterapii. Wprowadza się do pęcherza srebrne preparaty (kołnierz), które niestety dają tylko krótkoterminowy efekt. Stosunkowo nową metodą leczenia leukoplakii jest nawadnianie zmodyfikowanego miejsca przez cewnik za pomocą analogicznych preparatów glikozoaminoglikanów (heparyny), które przyczyniają się do procesu regeneracji uszkodzonego nabłonka..
Najskuteczniejszą obecnie metodą leczenia leukoplakii jest metoda chirurgiczna - resekcja przezcewkowa (TUR). Istotą operacji jest wycięcie zmodyfikowanej części błony śluzowej pod kontrolą cystoskopową. Obecnie na Ukrainie używane są już urządzenia, które pomagają wizualizować nawet te obszary leukoplakii, których nie można zobaczyć za pomocą cystoskopu podczas operacji, co pomaga wyeliminować prawdopodobieństwo nawrotu choroby.
Współczesne badania wykazały, że leukoplakia pęcherza nie jest chorobą przedrakową, ponieważ obszary zrogowaciałe nie są podatne na nowotwory złośliwe. Jednak długotrwały stan zapalny wpływa na sprawność funkcjonalną pęcherza. Aby zapobiec występowaniu możliwych powikłań leukoplakii pęcherza, konieczna jest szybka diagnoza i odpowiednia terapia.