Astma oskrzelowa jest poważną przewlekłą chorobą układu oddechowego, która znacząco wpływa na jakość życia pacjenta. Im dłuższa i trudniejsza jest patologia, tym większe prawdopodobieństwo jej przejścia do następnego stopnia nasilenia, a także prawdopodobieństwo powikłań. Dlatego wczesna diagnoza astmy odgrywa bardzo ważną rolę w dalszym prognozowaniu przebiegu choroby. Ponieważ objawy astmy oskrzelowej, takie jak kaszel i duszność, mogą wystąpić w wielu innych patologiach, bardzo ważne jest, aby zadać pacjentowi właściwe pytania, które znacznie ułatwiają proces diagnostyczny astmy oskrzelowej..
Laboratoryjne i instrumentalne metody diagnozy astmy oskrzelowej
Rozpoznanie astmy jest dość skomplikowanym procesem, który opiera się głównie na danych anamnestycznych i wynikach obiektywnego badania. Za pomocą prawidłowo zebranych informacji można nie tylko potwierdzić przypuszczalną diagnozę astmy oskrzelowej, ale także wybrać odpowiedni schemat leczenia odpowiedni dla konkretnego pacjenta. Instrumentalne i laboratoryjne metody stosowane do diagnozowania astmy oskrzelowej mogą wyjaśniać naturę zmiany i nasilenie patologii. Znajomość głównych kryteriów diagnostycznych dla astmy znacznie ułatwia proces diagnozy.
Rozpoznanie astmy oskrzelowej:
- Jakie pytania należy zadać pacjentowi w procesie diagnozowania astmy oskrzelowej;
- laboratoryjne i instrumentalne metody diagnozowania astmy oskrzelowej;
- główne kryteria diagnozy astmy oskrzelowej.
Jakie pytania należy zadać pacjentowi w procesie diagnozowania astmy oskrzelowej
Umiejętność czytania i pisania oraz umiejętność zadawania właściwych pytań znacznie ułatwia diagnostykę każdej choroby. Jakie pytania należy zadać pacjentowi w przypadku podejrzenia astmy oskrzelowej:
- Czy pacjent ma świszczący oddech?
- Czy pacjent ma napady ciężkiego, bolesnego kaszlu wieczorem??
- Czy po ćwiczeniach występuje kaszel i świszczący oddech??
- Czy kontakt z alergenami w powietrzu wpływa na wystąpienie powyższych objawów u pacjenta??
- czy pacjent często cierpi na zapalenie błony śluzowej nosa lub zapalenie gardła jest skomplikowane przez zapalenie oskrzeli, lub trwa dłużej niż 10 dni?
- Czy terapia przeciw astmie pomaga wyeliminować wszystkie te objawy??
Odpowiedzi twierdzące na wszystkie te pytania z dużym prawdopodobieństwem wskazują na obecność astmy oskrzelowej u pacjenta..
Laboratoryjne i instrumentalne metody diagnozy astmy oskrzelowej
Dodatkowe metody badawcze znacznie pomagają w diagnozowaniu astmy oskrzelowej. Przede wszystkim należy zbadać funkcję oddychania zewnętrznego pacjenta. Zgodnie z wynikami spirometrii, zmniejszenie FEV1 i PSV wskazuje na obecność niedrożności oskrzeli, a wzrost FEV1 po zastosowaniu leków rozszerzających oskrzela wskazuje na odwrotny skurcz oskrzeli, który jest charakterystyczny dla astmy oskrzelowej. Wyznaczanie wysokich poziomów eozynofilów, spirali Kurshmana i kryształów Charcot-Leiden w wydzielinach oskrzelowych również wskazuje na astmę. Ważne jest zbadanie poziomów immunoglobulin we krwi pacjenta. Przeprowadzanie testów czynnościowych z lekami rozszerzającymi oskrzela pomaga ustalić odwracalność zespołu obturacyjnego oskrzeli, co jest ważne dla określenia ciężkości astmy oskrzelowej.
Główne kryteria rozpoznania astmy oskrzelowej
Do chwili obecnej istnieją jasne kliniczne anamnestyczne i instrumentalne kryteria rozpoznawania astmy oskrzelowej.
Kryteria kliniczne i anamnestyczne:
- obecność duszności, kaszlu i świszczącego oddechu;
- obecność astmy u krewnych pacjenta;
- obciążona historia alergologiczna.
Kryteria instrumentalne:
- odwracalne zaburzenie czopowania oddychania zewnętrznego;
- wysoki poziom eozynofilów we krwi;
- obecność eozynofilów, spirali Kurshmana i kryształów Charcot-Leiden w plwocinie pacjenta.
Znajomość wszystkich tych kryteriów i porównanie ich z danymi pacjenta znacznie ułatwia diagnostykę astmy oskrzelowej..