Badanie radiologiczne zatok i przydatków nosa jest stosowane w medycynie od prawie wieku. Chociaż warto zauważyć, że na początku lekarze traktowali promieniowanie rentgenowskie z ostrożnością. Dziś radiografia jest nieodzowną metodą diagnostyczną w dziedzinie otorynolaryngologii, która umożliwia identyfikację niemal każdej choroby zatok nawet we wczesnym stadium jej rozwoju..
Ten rodzaj egzaminu ma zdolność do prowadzenia wszystkich placówek medycznych posiadających wyspecjalizowany pokój i sprzęt..
Wskazania do zatok rentgenowskich
Badanie rentgenowskie zatok nosowych jest informacyjną metodą diagnostyczną, która pozwala określić rozwój w obliczu zmian patologicznych różnego rodzaju, w tym zakaźnych..
Najczęściej pacjenci są kierowani do badania rentgenowskiego zatok, gdy:
- Ból w części twarzowej.
- Ciągle duszny nos.
- Uraz z przodu głowy.
- Prowadzenie próchnicy.
- Podejrzenie rozwoju różnych typów formacji (polipy, cysty, nowotwory).
- Ciężkie krwawienia z nosa.
- Połknięcie obcych ciał do jamy nosowej.
- Częste bóle głowy o niepewnej naturze.
Najczęstszą przyczyną zatok rentgenowskich jest ich zakaźne zapalenie, tak zwane zapalenie zatok, któremu towarzyszy nagromadzenie śluzu lub ropy. W tłumaczeniu z łaciny termin "zapalenie zatok" oznacza zapalenie (zapalenie) zatok (zatok). Ta patologia może rozwijać się w jednym lub więcej zatokach nosowych..
W zależności od umiejscowienia stanu zapalnego, zapalenie zatok może pojawić się w postaci:
- antritis (zapalenie rozwija się w górnej części twarzy);
- zapalenie przednie (zapalenie jest skoncentrowane w przedniej części);
- etoiditis (choroba zapalna błon śluzowych zatoki sitowej);
- zapalenie ksenoidów (ośrodek zapalenia - kość klinowa).
Objawy zapalenia zatok obejmują:
- Zatkanie nosa.
- Obecność grubego sekretu, głównie żółtego lub zielonego.
- Ból, skoncentrowany w przedniej części głowy, między oczami, w okolicy górnej szczęki.
- Obrzęk wokół oczu i nosa.
- Kaszel.
- 6. Ból ucha.
- Zły zmysł węchu.
- Gorączka.
- Zwiększone zmęczenie, osłabienie.
Jeśli wysoka temperatura, osłabienie organizmu i pogorszenie ogólnego stanu łączą się z dolegliwościami pacjenta, zostaje skierowany do pilnego badania radiograficznego..
Przygotowanie do wykonania prześwietlenia zatoki nosa
Wśród pozytywnych aspektów rentgenowskich zatok nosowych są:
- zawartość informacyjna;
- łatwość wdrożenia;
- szybkość uzyskania wyników ankiety;
- bezbolesność;
- niski koszt metody radiologicznej;
- dostępność. Zdjęcia rentgenowskie zatok można wykonać w prawie każdej publicznej lub prywatnej klinice..
Ponadto badanie rentgenowskie zatok nie wymaga żadnego specjalnego przeszkolenia: promieniowanie rentgenowskie można wykonać w dowolnym dniu, bez żadnych ograniczeń dotyczących żywności. Ponadto diagnostykę rentgenowską można przeprowadzić niezależnie od dobrego samopoczucia pacjenta..
Głównym wymogiem badania rentgenowskiego jest:
- usunięcie wszystkich biżuterii i przedmiotów metalowych (szkieł, protez) znajdujących się w badanym obszarze. Wynika to z faktu, że tego rodzaju przedmioty mogą "zasłonić" część radiogramu, uniemożliwiając w ten sposób lekarzowi prawidłowe zinterpretowanie;
- podczas robienia zdjęcia, trzymaj głowę w bezruchu, jak to możliwe. Jeżeli badany obszar jest źle ustalony, wówczas zdjęcie rentgenowskie może okazać się mgliste, nieczytelne, a zatem będzie musiało zostać ponownie napromieniowane..
Cechy rentgenowskie zatok nosowych
Zdjęcie rentgenowskie zatok można wykonywać zarówno w pionie, jak iw poziomie. Należy jednak zauważyć, że na zdjęciu radiologicznym wykonanym w pozycji na plecach bardzo trudno jest zidentyfikować płyn wewnątrz zatoki, zwłaszcza gdy jest on mały..
Najczęściej podczas badania pacjent stoi w urządzeniu, opierając podbródek na specjalnym stojaku. W tym samym czasie usta powinny być otwarte. Aby pacjent mógł wygodniej mocować głowę, w nowoczesnych urządzeniach zapewniono specjalne urządzenia wspomagające. Jeśli mówimy o urządzeniach rentgenowskich starej próbki, to aby pomóc pacjentowi wcześniej użyć zagłówków piankowych, worków z piaskiem lub elastycznych opatrunków.
Jest ważnyAby chronić ciało przed promieniami Roentgena, stosowane są specjalne fartuchy ochronne..
Badanie rentgenowskie zatok nosowych przeprowadza się w czterech głównych projekcjach:
- Przód (pozycja Caldwella). Zdjęcie wykonane w takim rzucie pozwala nam badać zatoki czołowe i sitowe z góry. Aby wykonać rzut przedni, pacjent musi opierać głowę i nos o ekran, jakby jego głowa była lekko pochylona do przodu..
- Strona (w "profilu"). Roentgenogram wykonany w tej projekcji umożliwia badanie granic zatok szczękowych, czołowych i klinowych. Aby zrobić zdjęcie w widoku bocznym pacjenta, należy umieścić go z otwartymi ustami, tak aby jego podbródek dotykał ekranu.
- Projekcja Chin-czaszka, wykonywana w celu zbadania zatoki klinowej, a także przedniej i tylnej ściany zatoki czołowej.
- Rzut Watersa, na który pacjent musi odrzucić głowę i oprzeć brodę o ekran. Uzyskany w podobny sposób radiogram umożliwia ocenę budowy zatok szczękowych, dna orbity, a także przedniej części komórek zatokowych sitowych..
http://rentgenovski.ru/wp-content/uploads/2017/05/rentgen-nosa_4.jpg
Pierwsze dwie projekcje są najczęściej używane w praktyce medycznej.. Jeśli potrzebne są dodatkowe informacje, aby dokładniej zbadać proces patologiczny, pacjent może zostać wysłany w celu wykonania zdjęć rentgenowskich w innych projekcjach..
Po umieszczeniu głowy pacjenta w prawidłowej pozycji, próbnik rentgenowski jest wysyłany w celu zrobienia zdjęcia. Na jego polecenie pacjent powinien wstrzymać oddech na kilka sekund. Gdy technik laboratoryjny jest przekonany, że zdjęcie rentgenowskie było dobrej jakości, jest ono przekazywane do opisu przez radiologa. Migawkę opisu można przekazać osobiście pacjentowi lub przekazać lekarzowi prowadzącemu. Zasadą jest, że cała procedura rentgenowska, od początku diagnozy do otrzymania wyników badań, trwa nie dłużej niż piętnaście minut..
W wysokiej jakości migawce radiolog może zobaczyć:
- Obecność ostrego procesu zapalnego. Mogą to wskazywać następujące objawy:
- śluzowe pogrubienie;
- obecność poziomego poziomu płynu we wnęce zatoki;
- ukośnie zlokalizowana granica zawartości zatoki, która może mówić o ropieniu.
- Przewlekłe zapalenie, którego obecność może wskazywać:
- znacznie pogrubione ściany;
- zwężające się światło zatoki, aż do całkowitego jej zniknięcia (brak pneumatyzacji).
- Konsekwencje urazu: złamania, pęknięcia, przemieszczenie fragmentów.
- Ciało obcego utknęło w nosie.
- Obecność cyst, polipów, guzów.
Obecność jakiegokolwiek procesu patologicznego może wskazywać na wyraźne zaciemnienie na obrazie, różniące się formą.
Cechy radiografii z kontrastującymi zatokami
Jeśli lekarz podejrzewał obecność w okolicy zatok nosowych jakiegokolwiek rodzaju, może zlecić dodatkowe badanie rentgenowskie za pomocą środka kontrastowego. Ponadto tego rodzaju metoda diagnostyczna może być stosowana przed operacją, która ma na celu leczenie przewlekłego zapalenia zatok..
Istota kontrastowania polega na utrzymywaniu w jamie zatoki za pomocą cienkiej igły od trzech do pięciu mililitrów substancji zawierającej jod (na przykład jodolipon). Ze względu na kontrast na radiogramie można wykryć wszelkie zmiany patologiczne, w tym drobne.
Przed wstrzyknięciem substancji jodu do jamy zatoki, wstrzykuje się miejscowy środek znieczulający..
Najtrudniej jest wstrzyknąć kontrastującą substancję do jamy zatoki czołowej, ponieważ musi to być wykonane przez wąską przetokę fronto-nosową przy użyciu endoskopu..
Po wprowadzeniu jodu do jamy zatok przynosowych wykonuje się zdjęcie rentgenowskie. Około kilka godzin po rozpoczęciu tej procedury kontrastująca substancja zaczyna się samo-wydalać. Czasami proces ten jest opóźniony i może trwać do dwóch dni..
Warto zauważyć, że radiografia z użyciem substancji kontrastowej jest obecnie przeprowadzana znacznie rzadziej, ponieważ alternatywne metody badania, choć droższe, CT i MRI, stają się coraz bardziej popularne..
Jak niebezpieczna jest radiografia zatok? Przeciwwskazania
Ogólnie rzecz biorąc, prześwietlenie zatok nie jest niebezpieczną procedurą dla ludzkiego zdrowia. Zgodnie z danymi, w trakcie przeprowadzania badania rentgenowskiego na zwykłym sprzęcie medycznym, pacjent przyjmuje obciążenie promieniowaniem 0,05 mSv (milisievert). Dla porównania należy zauważyć, że przeciętnie rok otrzymuje promieniowanie w około 1 - 3 mSv.
Jeśli chodzi o to, ile razy w roku można wykonać tę procedurę, nie ma ścisłych zaleceń. Innymi słowy, możliwe jest wykonanie zdjęcia rentgenowskiego zatok w procesie leczenia wykrytej patologii. Jeśli nie ma specjalnej potrzeby, wówczas ta procedura jest korzystnie nie więcej niż dwa lub trzy razy w roku..
Jednak powinieneś wiedzieć, że prześwietlenie zatok ma kilka przeciwwskazań:
- Ciąża Badania radiograficzne są surowo zabronione podczas ciąży, ponieważ liczne badania wykazały, że ekspozycja na promieniowanie X może mieć negatywny wpływ na rozwój płodu..
- Dzieci do 1 roku (względne przeciwwskazanie). Wynika to z faktu, że organizmy dzieci rozwijają się gwałtownie, istnieje ciągły podział komórek, w tym podstawa kostna głowy..
Jeśli zajdzie taka potrzeba, USG lub MRI będą przepisywane przyszłym matkom i dzieciom..
U wszystkich pozostałych pacjentów prześwietlenie zatok nie ma przeciwwskazań. Ta procedura może być wykonywana na dowolnym etapie choroby, z dowolnym stanem fizycznym pacjenta..
Konev Alexander, terapeuta, recenzent medyczny