Pneumosclerosis

Pneumoskleroza płuc

Termin "pneumoskleroza" jest stosowany przez lekarzy od 1819 r., Po raz pierwszy został użyty przez Laenneca, aby opisać stan pacjenta, który miał uszkodzoną ścianę oskrzeli, a jej część została powiększona. Koncepcja zjednoczyła dwa greckie słowa - światło i kondensacja..


Co to jest płucne zwłóknienie płuc?

Pneumoskleroza płuc jest niespójnym wzrostem wielkości tkanki łącznej, która może wystąpić w płucu człowieka (płucach) w wyniku zapalenia i procesu dystroficznego. Strefy dotknięte takimi tkankami tracą swoją elastyczność, obserwuje się patologiczne zmiany w budowie oskrzeli. Tkanka płuc jest pomarszczona i zagęszczona, narząd przybiera gęstą, bezpowietrzną konsystencję, występuje ściskanie. Najczęściej na tę chorobę mają wpływ przedstawiciele płci męskiej (ale kobiety również nie są chronione), grupa wiekowa nie odgrywa roli.


Przyczyny pneumosklerozy

Istnieją choroby, brak terminowej i adekwatnej terapii, która może prowadzić do rozwoju pneumosklerozy u pacjenta:

  • sarkoidoza płucna;

  • gruźlica (opłucna, płuca), grzybica;

  • przewlekłe zapalenie oskrzeli;

  • zapalenie płuc (zakaźne, aspirator, wirusowe);

  • gazy przemysłowe;

  • radioterapia (w walce z rakiem);

  • zapalenie pęcherzyków płucnych (włóknienie, alergia);

  • uszkodzenie ścian naczyń krwionośnych (ziarniniakowatość);

  • przewlekły refluks żołądkowo-przełykowy;

  • uszkodzenie mostka, urazy miąższu płuca;

  • predyspozycje genetyczne (choroba płuc);

  • wysiękowy zapalenie opłucnej (ciężki, długotrwały przebieg);

  • obcy element w oskrzelach.

Choroba może być również wywołana przez przyjmowanie wielu leków (apresyna, kordaron). Ponadto złe nawyki (palenie papierosów), zła ekologia (życie w strefie zagrożenia) są uważane za czynniki ryzyka..

Istnieją również zawody, których właściciele są w grupie wysokiego ryzyka. Szkodliwa produkcja, kopalnie - miejsca, gdzie rozwijają się szkodliwe gazy i pyły. Niebezpieczeństwo zagraża krajaczom szkła, budowniczym, szlifierkom i tym podobne..


Objawy pneumosklerozy

Główne objawy płucnego zwłóknienia płuc są przejawem choroby, w wyniku której stał się.

Możliwe są również następujące objawy wskazujące na konieczność natychmiastowego odwiedzenia lekarza:

  • duszność, która staje się trwała, utrzymuje się nawet w stanie bezczynności;

  • silny kaszel, któremu towarzyszy wyładowanie, mające postać śluzowo-opłucnej plwociny;

  • chroniczne zmęczenie, osłabienie, ataki zawrotów głowy;

  • bóle klatki piersiowej;

  • sinica skóry;

  • utrata masy ciała;

  • deformacja klatki piersiowej;

  • ciężka niewydolność płuc;

  • falangi palców przypominających podudzia (palce Hipokratesa);

  • świszczący oddech podczas osłuchiwania (suchy, drobny pęcherzyk).

Nasilenie objawów choroby zależy bezpośrednio od ilości nienormalnej tkanki łącznej. Drobne objawy, głównie charakterystyczne dla ograniczonego zwłóknienia płuc.


Rodzaje pneumosklerozy

W zależności od intensywności rozkładu w miąższu płucnej tkanki łącznej zwyczajowo rozróżnia się następujące typy miażdżycy naczyń:

  • Zwłóknienie Charakteryzuje się naprzemiennością tkanki łącznej i płucnej u pacjenta.

  • Miażdżyca Parenchymię płucną zastępuje się tkanką łączną, której struktura ulega deformacji..

  • Marskość. Konsolidacja opłucnej, wymiana naczyń krwionośnych, oskrzeli i pęcherzyków z kolagenem, nieprawidłowe działanie wymiany gazowej. Ten etap uważany jest za najbardziej niebezpieczny.

W miejscu zmiany wyróżnia się następujące typy chorób:

  • reklama pełnoekranowa;

  • okołowiecowy;

  • pęcherzykowaty;

  • okołoboczny;

  • okołonaczyniowy.

Jeśli u pacjenta rozwinie się śródmiąższowa pneumosklera, najprawdopodobniej źródłem jest śródmiąższowe zapalenie płuc. Obszar obok oskrzeli i naczyń staje się głównym celem tkanki łącznej, a także przegrody międzypęcherzykowe..

Pojawienie się okołooskrzelowych często staje się wynikiem przebiegu przewlekłego zapalenia oskrzeli. W przypadku tej postaci typowe jest zajęcie obszaru otaczającego oskrzela pacjenta, powstaje tkanka łączna zamiast tkanki płucnej. Choroba w większości przypadków kaszle tylko o sobie, po chwili można dodać odkrztuszanie..

Periaskularna pneumoskleroza oznacza uszkodzenie obszaru otaczającego naczynia krwionośne. Zarodnik prowadzi do lokalizacji zmiany wzdłuż mostków międzyzębowych.

Ponadto zwłóknienie płuc jest podzielone na typy zależne od choroby, która zapewnia jej rozprzestrzenianie się.

Wyróżnia się następujące grupy:

  • stwardnienie płuc;

  • postnecrotic;

  • dyscirculatory.

Ponadto bierze się pod uwagę częstość występowania choroby - ograniczone, rozproszone zwłóknienie płuc.

Forma ograniczona jest z kolei podzielona na lokalną i ogniskową:

  • Miejscowa pneumoskleroza może być obecna w organizmie człowieka przez długi czas, nie dając żadnych objawów. Można go wykryć tylko dzięki delikatnemu bulgotaniu i ciężkiemu oddychaniu podczas słuchania. Zdjęcie rentgenowskie również pomoże zdiagnozować, a migawka pokaże fragment zagęszczonej tkanki płucnej. Przyczyną niewydolności płucnej tego typu nie może być.

  • Źródłem ogniskowych gatunków jest ropień płuca, który powoduje porażenie miąższu płucnego. Przyczyną mogą być również jaskinie (gruźlica). Możliwy wzrost tkanki łącznej, uszkodzenie istniejących i już wyleczonych zmian.

Rozlany płucny zwłóknienie płuc

Docelowym rozlanym włóknieniem płuc może być nie tylko jedno płuco (lewe lub prawe), ale i jedno i drugie. W tym przypadku możliwe jest pojawienie się torbieli w płucach i możliwe są zmiany patologiczne w naczyniach. Jakość tlenu dostarczanego do tkanki płucnej ulega pogorszeniu, a procesy wentylacji zostają zakłócone. Rozproszona forma może powodować powstawanie "serca płucnego". Ten stan charakteryzuje się szybkim wzrostem prawego serca, spowodowanym wysokim ciśnieniem krwi..

Anatomia płuc w rozlanej pneumosklerozie podlega następującym zmianom:

  • Kolagenizacja płuc - zamiast dystrofii włókien elastycznych pojawiają się duże obszary włókien kolagenowych.

  • Objętość płuc jest zmniejszona, struktura ulega deformacji..

  • Pojawiają się ubytki wyłożone nabłonkiem oskrzelowo-pęcherzykowym.

Głównymi przyczynami rozwoju tej choroby są procesy zapalne występujące w klatce piersiowej. Ich źródło może być inne - gruźlica, przewlekłe zapalenie płuc, choroba popromienna, działanie chemikaliów, kiła, uszkodzenie klatki piersiowej.

Nie zawsze rozproszona pneumoskleroza ostrzega przed specyficznymi objawami dotyczącymi samej siebie. Pacjent może odczuwać duszność, początkowo występującą wyłącznie przy zmęczeniu, ciężkiej pracy i treningu sportowym. Potem następuje etap, w którym pojawia się zadyszkę i stan wyciszenia, podczas odpoczynku. Ten objaw nie jest jedyny, jest również możliwy kaszel (suchy, częsty), ciągły ból w okolicy klatki piersiowej.

Możliwe również objawy, takie jak trudności w oddychaniu, sinica skóry, spowodowana brakiem tlenu. Pacjent może dramatycznie stracić na wadze, odczuwać stałe osłabienie..

Podstawowa pneumoskleroza

Najczęstszym źródłem radykalnej pneumosklerozy jest zapalenie oskrzeli, które ma postać przewlekłą. Truciznami szkodliwych substancji, zapaleniem płuc i gruźlicą mogą również być odpowiedzialne za choroby. Rozwój choroby, z reguły, dzieje się na tle procesów zapalnych, dystrofii. Charakterystyczne objawy - utrata elastyczności dotkniętego obszaru, wzrost wielkości tkanki łącznej, który występuje w podstawowych obszarach płuc. Dodano także wymianę gazową z naruszeniem przepisów.

Podstawowa pneumoskleroza

Jeśli tkanka płuc zostanie zastąpiona przez tkankę łączną głównie w regionach podstawowych, stan ten określa się jako podstawowe włóknienie płuc. Jednym z głównych źródeł tej choroby jest zapalenie płuc w dolnym odcinku i możliwe jest, że pacjent miał kiedyś do czynienia z tą chorobą. Rentgen będzie wykazywał zwiększoną klarowność tkanek podstawowych podziałów, zwiększony wzór.


Leczenie płucnego zwłóknienia płuc

W przypadku wystąpienia objawów zwłóknienia płuc, należy zapisać się na konsultację z terapeutą lub pulmonologiem. Sposoby leczenia określa się na etapie, na którym zlokalizowana jest choroba. Początkowa, łagodna postać, której nie towarzyszą poważne objawy, nie wymaga aktywnej terapii. Biorąc pod uwagę, że pneumoskleroza w większości przypadków działa jako choroba współistniejąca, konieczne jest leczenie jej źródła..

Komórki macierzyste

Innowacyjny sposób walki z pneumosklerozą - terapia komórkowa. Komórki macierzyste są prekursorami wszystkich komórek w ludzkim ciele. Ich unikalne "talenty" polegają na zdolności do przekształcenia się w dowolne inne komórki. Ta jakość jest aktywnie wykorzystywana w terapii komórkowej przeciwko płucnemu włóknieniu płuc..

Po wstrzyknięciu dożylnym komórki macierzyste przepływają przez krew do dotkniętego narządu. Następnie zastępują tkankę uszkodzoną przez chorobę. Równolegle aktywowana jest ochrona immunologiczna organizmu, procesy metaboliczne są aktywowane. Normalna tkanka płuc odradza się.

Skuteczność terapii komórkowej zależy od czasu jej rozpoczęcia. Wskazane jest rozpoczęcie leczenia, zanim wszystkie płuca zostaną wychwycone przez proces zwłóknienia. Sukces zależy również od dostępności zdrowej platformy tkankowej wymaganej przez komórki do bezpiecznego przyłączenia i rozpoczęcia procesów odbudowy..

Leczenie komórkami macierzystymi prowadzi do prawidłowych procesów metabolicznych w organizmie pacjenta ze zwłóknieniem płuc. Funkcje układu endokrynnego, odpornościowego i nerwowego zostają przywrócone. Komórki wytwarzają również skuteczne działanie przeciwnowotworowe. Dotknięte ciało w wyniku terapii traci utraconą funkcjonalność, staje się zdrowe.

Rezultatem leczenia "komórkami" jest przywrócenie struktury płuc, zanik duszności i suchy kaszel, które były główną przyczyną wiecznych udręk pacjenta. Bezpieczeństwo i skuteczność terapii potwierdzają liczne badania..

Terapia tlenowa 

Terapia tlenowa jest nowoczesną techniką medyczną, opartą na wdychaniu przez pacjenta mieszaniny tlen-gaz. Procedura pozwala zrekompensować niedobór tlenu, który utworzył się w organizmie. Jednym z głównych wskazań do jego wdrożenia jest pneumoskleroza płuc..

Gaz, który jest instrumentem terapii tlenowej, jest nasycony tlenem w takiej samej objętości, że jest skoncentrowany w powietrzu atmosferycznym. Gaz najczęściej dostarczany jest przez donosowe (donosowe) cewniki, może to być również:

  • maski (usta i nos);

  • namioty z markizą tlenową;

  • rurki (tracheostomia, intubacja);

  • hiperbaryczne natlenianie.

Odżywki tlenowe prowadzą do aktywnego przywrócenia metabolizmu komórkowego..

Terapia farmakologiczna

Jeśli przebiegowi miażdżycy towarzyszą zaostrzenia zapalne (zapalenie płuc, zapalenie oskrzeli), pacjentowi przepisuje się leki:

  • antybakteryjny;

  • przeciwzapalne;

  • wykrztuśny;

  • mukolityczne;

  • lek rozszerzający oskrzela.

Jeśli pneumoskleroza jest ciężka, następuje szybki postęp choroby, lekarze łączą glikokortykosteroidy. Terapia zajęciowa, polegająca na stosowaniu środków hormonalnych w małych dawkach, jest praktykowana w celu zatrzymania procesu zapalnego, powstrzymania wzrostu tkanki łącznej. Często leki te są łączone z lekami immunosupresyjnymi. Można również przepisać preparaty anaboliczne i witaminowe..

Do leczenia farmakologicznego należała najskuteczniejsza, stosowana bronchoskopia lecznicza. Ta manipulacja umożliwia dostarczanie leków bezpośrednio do tkanki oskrzelowej, usuwanie stagnacji i zapalnych treści układu oskrzelowo-płucnego..

Fizjoterapia

Jeśli pacjent ma stwardnienie płuc, może otrzymać zaleconą fizjoterapię. Zadaniem zabiegów fizjoterapeutycznych w tym przypadku jest złagodzenie zespołu w fazie nieaktywnej, stabilizacja procesu w aktywnej.

W przypadku braku niewydolności płuc jontoforeza jest pokazana za pomocą chlorku wapnia, nowokainy. Można również podawać ultradźwięki z nowokainą. Jeśli choroba jest na etapie kompensacji, wskazane jest przeprowadzenie indukcji i diatermii w okolicy klatki piersiowej. W przypadku słabej separacji plwociny stosuje się system Vermel (elektroforeza z jodem), w przypadku niedożywienia - promieniowanie ultrafioletowe. Mniej skuteczną alternatywą jest ekspozycja na lampę Solux..

Jeśli to możliwe, zaleca się połączenie fizjoterapii z kuracją klimatyczną. Pacjentów z miażdżycą przedstawiono jako odpoczynek na brzegu Morza Martwego. Lokalny klimat wywoła uzdrawiający wpływ na chore ciało..

Fizykoterapia

Główne zadanie, którego osiągnięcie przyczynia się do ćwiczeń terapeutycznych, - wzmocnienie mięśni oddechowych. Zajęcia prowadzone są koniecznie pod ścisłym nadzorem profesjonalnych instruktorów, a zajęcia amatorskie mogą być bardziej szkodliwe..

Kompensowana pneumoskleroza jest wskazaniem do gimnastyki oddechowej. Każde ćwiczenie powinno być wykonywane bez napięcia, przy zachowaniu powolnego lub średniego tempa, stopniowo zwiększając obciążenie. Najlepszym miejscem do ćwiczeń jest ulica, świeże powietrze zwiększa efektywność ćwiczeń. Fizjoterapia ma przeciwwskazania - wysoką gorączkę, ciężką formę choroby, powtarzane krwioplucie.

Przy rekompensowaniu patologicznego procesu pacjenci mogą łączyć niektóre sporty. W przypadku pneumosklerozy przydatne są wiosłowanie, jazda na łyżwach i jazda na nartach. Często lekarze zalecają i masują klatkę piersiową. Za pomocą procedur eliminuje się zastoinowe zdarzenia, które tworzą się w tkance płuc. Masaż poprawia stan serca, oskrzeli, płuc, hamuje rozwój zwłóknienia płuc.

Interwencja operacyjna

Radykalna interwencja może być odpowiednia, jeśli pacjent ma lokalną postać choroby, zniszczenie tkanki płucnej, ropienie miąższu płucnego, zwłóknienie i marskość płuc. Istotą leczenia jest chirurgiczne usunięcie dotkniętego obszaru tkanki płucnej..


Środki zapobiegawcze

Zapobieganie pneumosklerozie jest zawsze łatwiejsze niż ostateczne pozbycie się tego. Najważniejszą rzeczą do zrobienia jest terminowe leczenie zapalenia płuc, gruźlicy, zapalenia oskrzeli i przeziębień. Pomocne będą również następujące działania:

  • zaprzestanie palenia;

  • zmiana pracy z częstymi interakcjami z zagrożeniami zawodowymi;

  • ograniczenie do minimum używania napojów alkoholowych;

  • procedury hartowania;

  • regularne ćwiczenia oddechowe, gimnastyka;

  • zbilansowane odżywianie, kompleksy witamin;

  • częste spacery w powietrzu;

  • roczna radiografia.

Rzucenie palenia jest najważniejszą pozycją na tej liście. Papierosy poważnie pogarszają stan płuc, przyczyniają się do rozwoju chorób narządów oddechowych.

Jeśli zapalenie płuc zostanie wykryte w czasie, poddane odpowiedniemu leczeniu, pacjent będzie ściśle przestrzegać wszystkich zaleceń lekarza i prowadzić zdrowy tryb życia, choroba zostanie pokonana..