Klasyfikacja pneumokoniozy, etapy, objawy, leczenie i zapobieganie

Pneumoconiosis to koncepcja złożona. Łączy szereg chronicznych chorób płuc, z których osoba cierpi, wdychając kurz z różnymi zanieczyszczeniami, i w których płuca kiełkują tkankę łączną. Pneumonioza jest chorobą zawodową: wdychanie szkodliwego pyłu, prowadzące do zmian w płucach, występuje w niebezpiecznej produkcji w przeważającej większości przypadków..

Pylica płuc znana jest od dawna - zostały one wymienione w ich traktatach Hipokrates i Paracelsus. Już w naszych czasach niektóre odmiany tej patologii zaczęły być nazywane różnymi terminami, dzięki którym można ją zrozumieć z powodu jakiej szkodliwej substancji cierpiała osoba. Są to najczęstsze choroby zawodowe na świecie..

Zwróć uwagę

Pomimo faktu, że warunki pracy stale się poprawiają, wciąż istnieją setki tysięcy pacjentów cierpiących na pylicę płuc.

Powody

Przyczyną choroby jest kurz z różnymi zanieczyszczeniami.. W zależności od zanieczyszczeń istnieją rodzaje pyliciozy, takie jak:

  • krzemica - powstaje w wyniku wdychania pyłu o wysokiej zawartości krzemionki;
  • pylica azbestowa - z powodu pyłu azbestowego;
  • antracia - z powodu pyłu węglowego;
  • sideroza - z powodu pyłu ze związkami żelaza;
  • talk z powodu talku;
  • cementowa pneumokonioza - ze względu na cement;
  • metaloonioza - najczęściej z powodu glinu, berylu, żelaza, baru, a nawet srebra;
  • Karbokonioza - z powodu sadzy i grafitu

i wiele innych.

Uwzględniono także pneumokoniozy wywołane wdychaniem zmieszanego pyłu..

Szczególnie wysoki stopień agresywności to pył z dwutlenkiem krzemu - pylica krzemowa, wywołana przez nią, to pylica płucna o najcięższych objawach i niekorzystnym rozwoju. Tradycyjnie występuje w:

  • górnicy (pierwsi cierpią wiertnicy i górnicy);
  • pracownicy pracujący w przedsiębiorstwach zajmujących się obróbką metali (konstruktorzy);
  • obsługa produkcji materiałów ogniotrwałych;
  • pracownicy porcelany i fajansu

i tak dalej.

Azbest zajmuje drugie miejsce pod względem szkodliwości związków krzemu. Pozostałe silice charakteryzują się łagodniejszymi manifestacjami i przebiegiem..

Przyczyny powstawania nieodwracalnych zmian w płucach mogą powodować wdychanie pyłów organicznych:

  • bawełna;
  • ziarno;
  • pościel;
  • wełna;
  • trzcina

i tak dalej.

Wdychanie takiego pyłu może spowodować zmiany w drogach oddechowych - na przykład astmę oskrzelową, alergiczne zapalenie pęcherzyków płucnych. Ale nie będzie wyraźnego kiełkowania płuc z tkanką łączną, jak w przypadku klasycznej pneumokosyzy. Dlatego choroby wywoływane przez wdychanie pyłów organicznych odnoszą się do pylicy płuc.

Rozwój choroby zależy od postaci, w której znajdują się szkodliwe zanieczyszczenia.. Na przykład związki krzemu w postaci kryształów (kwarc) mają bardziej destrukcyjne właściwości niż ich amorficzne analogi (opal).

Nasilenie pyłu (dyspersji) może również wpłynąć na ciężkość pylicy płuc. Od tego zależy przede wszystkim:

  • głębokość wnikania pyłu do tkanki płuc;
  • szybkość wydalania.
Jest ważny

Najmniejszy kurz nie oznacza "najbardziej szkodliwy". Najbardziej aktywny jest pył o średnicy cząstek 1-2 mikronów. Większe cząstki pyłu są hamowane przez rzęski nabłonka dróg oddechowych i wypychane, mniejsze są usuwane strumieniem wydychanego powietrza. Ale forma cząsteczek pyłu praktycznie nie wpływa na ciężkość choroby..

Postęp choroby

W celu rozwoju patologicznych zmian w płucach spowodowanych wdychanym pyłem, konieczne jest, aby:

  • koncentracja pyłu osiągnęła pewien poziom;
  • rzęskowy nabłonek dróg oddechowych nie działał dobrze.

Przy wysokich stężeniach w przepływie wdychanego powietrza cząsteczki pyłu dostają się do pęcherzyków płucnych. Następnie przenikają do normalnej tkanki łącznej płuc na dwa sposoby:

  • z przepływem krwi;
  • są połknięte i transportowane przez makrofagi - komórki jedzące związane z układem odpornościowym organizmu. Część makrofagów, wypełniona drobinami kurzu (są one również nazywane komórkami kurzu), wchodzi do układu limfatycznego, a także rozprzestrzenia się w płucach..

Istnieją trzy czynniki wpływające na zapylenie tkanki płucnej:

  • fizyczne
  • chemiczne;
  • biologiczny.

Główną szkodliwą właściwością pyłu z zanieczyszczeniami jest to, że wywołuje on zwiększoną produkcję tkanki łącznej, która w płucu zastępuje tkankę roboczą - miąższ (czynnik fizyczny). Proces rozpoczyna się z tego powodu, że ostre krawędzie cząstek stałych uszkadzają tkankę płucną i reagują ze zwiększonym tworzeniem się elementów tkanki łącznej..

Również intensywność tworzenia nadmiaru tkanki łącznej w płucach zależy od rozpuszczalności pyłu (czynnik chemiczny), ale nie tak wyraźne, jak na twardości cząstek.

Efekty biologiczne (Czynnik) kurzu w tkance płucnej polega na tym, że białka osadzają się na cząstkach pyłu i zmieniają ich właściwości, rozpoczynając w ten sposób proces nadmiernej produkcji tkanki łącznej. Spośród wszystkich białek globuliny najbardziej aktywnie przywierają do cząstek pyłu..

Jak wygląda płuco w pylicy płuc

Kurz (makrofagi przepełnione cząstkami pyłu) akumulują:

  • wokół oskrzeli;
  • wokół statków;
  • w pęcherzykach płucnych.

Komórki znajdują się w tkance w tej formie:

  • gromadzenie się w postaci guzków (z guzkową formą pylicy płuc)
  • gromadzenie się w formie węzłów (z formą węzłową);
  • rozproszony w normalnej tkance łącznej płuc (z postacią śródmiąższową).

W postaci guzowatej płuco jest usiane małymi guzkami składającymi się z komórek kurzu ("młodych" guzów). Następnie kiełkują włókna tkanki łącznej i stają się "dojrzałymi" guzkami. Takie guzki wypełniają tkankę płuc, deformując naczynia krwionośne i oskrzela, a następnie stają się martwe i rozkładają się - wapno może osadzać się w pustkach.

Duże węzły w płucach (forma guzkowa) powstają w wyniku fuzji małych. Mogą być tak duże, że mogą zajmować cały płat płuca..

Jeśli nie ma guzów per se, a płuco jest równomiernie pokryte komórkami kurzu - jest to śródmiąższowa postać pylicy płuc.

Jest ważny

Z biegiem czasu, nie tylko płuca kiełkują z nadmierną tkanką łączną - takie kiełkowanie rozciąga się na opłucną i błonę śluzową oskrzeli, co dodatkowo pogarsza proces oddychania.

Zarówno w powstawaniu guzków, jak iw śródmiąższowych zmianach w płucach, oprócz zwłóknienia, powstaje rozedma płuc - ogniska rozdętej tkanki płucnej.

Objawy pylicy płuc

Każda pneumokonioza ma jedną wspólną cechę, która jest ważna dla diagnozy - ich objawy kliniczne mogą pozostać niewystarczające, chociaż proces w płucach jest już w pełni., o czym świadczą dodatkowe metody badawcze.

Główne niespecyficzne objawy zapalenia płuc:

  • ból klatki piersiowej;
  • skrócenie oddechu podczas ćwiczeń;
  • kaszel.

We wstępnych stadiach choroby ból charakteryzuje się następującymi objawami:

  • piercing charakter;
  • umiarkowana intensywność (do zaakceptowania);
  • okresowe;
  • są one głównie zaburzone w obszarze międzyłopatkowym, aw niektórych przypadkach powyżej łopatek;
  • pogarsza się przez próby głębokiego oddychania, kaszlu i chłodzenia.

Wraz z rozwojem choroby ból w klatce piersiowej i duszność zmieniają swój charakter. Bóle stają się:

  • bardziej wyraźny;
  • stały;
  • opresyjna lub ograniczająca natura.

Zaczyna się manifestować duszność:

  • przy najmniejszym wysiłku fizycznym;
  • w spoczynku.

Taka zmiana objawów wskazuje na utrzymujący się postęp pylicy płuc i wzrost zwłóknienia w płucach (kiełkowanie przez tkankę łączną).

W początkowych stadiach występuje ciągły kaszel o umiarkowanym nasileniu (pojawia się żmudny, stały kaszel, który dodatkowo wpływa na pacjenta psychologicznie z powodu uporu i wystąpienia w najbardziej nieodpowiednim momencie). Kaszel jest przeważnie suchy lub z wydzielaniem niewielkiej ilości lepkiej plwociny (czasami trudnej do oddzielenia - pacjent musi podjąć wysiłek, aby otkharkat). Jeśli kaszel się zwiększa, często nie jest to dowód na postępy pylicy płuc, ale na moment pojawienia się zakażenia.. Kolejny mocny dowód, że czynnik zakaźny przeniknął do tkanki płucnej dotkniętej pylicą płuc - plwocina staje się większa, staje się ropna.

Zwróć uwagę

W niektórych przypadkach z krzemicą nie ma związku między intensywnością objawów a stopniem rozwoju choroby..

Dla wszystkich objawów pneumokonicznych niewydolności oddechowej. Ale stopień jego rozwoju zależy nie tyle od stadium choroby, ile od powikłań, które mogą dołączyć do wczesnych stadiów choroby.. Komplikacje są szybsze u pacjentów, którzy przed wystąpieniem pylicy płuc cierpieli na choroby układu oddechowego i układu krążenia, przede wszystkim:

  • astma oskrzelowa;
  • obturacyjne zapalenie oskrzeli;
  • dławica piersiowa;
  • choroba nadciśnieniowa;
  • arytmie różnego pochodzenia.

Typowe objawy pylicy płuc są albo nieobecne, albo raczej słabe. Z nieskomplikowaną krzemicą może wystąpić:

  • słabość;
  • niewyraźne pocenie;
  • umiarkowany wzrost temperatury ciała (do 37,1-37,5 stopni Celsjusza).

Podczas nawiązywania powikłań pylicy płuc może wystąpić znaczne pogorszenie stanu ogólnego..

Zgodnie z rozwojem objawów pylicy płuc są:

  • szybko postępujący;
  • powoli postępujący;
  • cofanie;
  • późno.

Dwie ostatnie opcje rozwijają się, gdy kontakt z pyłem zostaje zatrzymany. Typ regresyjny kursu może rozwinąć się natychmiast po tym, jak pacjent opuścił szkodliwą produkcję, później - po pewnym czasie. Warto zauważyć, że późna krzemica może charakteryzować się niekorzystnym postępującym przebiegiem, chociaż pacjent przestał kontaktować się z czynnikiem prowokującym.. U pacjentów, którzy zaprzestali pracy w produkcji niebezpiecznej, późne postępy obserwowano w 10-20% przypadków w początkowych stadiach choroby iw prawie 100% przypadków w późnym okresie choroby..

Powikłania pylicy płuc

Najczęściej komplikacje pneumokoniczne:

  • gruźlica;
  • spontaniczna odma opłucnowa;
  • zapalenie płuc;
  • rozstrzeń oskrzeli;
  • astma oskrzelowa.
Jest ważny

W późniejszych stadiach krzemicy gruźlica jest związana w 80% przypadków. Inne powikłania występują rzadziej. Nowotwory u pacjentów z pylicą płuc są bardzo rzadkie.

Rozpoznanie pylicy płuc

Istotną rolę w diagnozowaniu pylicy płuc odgrywa historia pacjenta pacjenta - obowiązkowa obecność w niej doświadczeń z substancjami szkodliwymi. Skargi nie są specyficzne - są również charakterystyczne dla innych chorób układu oddechowego. Dlatego do dokładnej diagnozy pylicy płuc należy zastosować dodatkowe metody badań - fizyczne, instrumentalne i laboratoryjne.

Dane z badań fizycznych są raczej słabe - ogólny stan takich pacjentów pozostaje zadowalający przez długi czas.. Kolor skóry i widocznych błon śluzowych, który na ogół jest ważnym kryterium diagnostycznym dla chorób układu oddechowego, z pneumokoniozą pozostaje normalny przez długi czas. Sinica skóry i błon śluzowych pojawia się tylko:

  • w zaawansowanych przypadkach;
  • z powikłaniami układu oddechowego.

Jest to głównie sinica warg i palców..

Przy długim procesie w płucach u pacjentów (nie wszystkich) obserwuje się deformację końcowych paliczków palców i paznokci - paliczki są spłaszczone (objaw "podudzia"), a paznokcie są szerokie i zaokrąglone (objaw "szkiełkowych").

W pneumokoniozie mogą dochodzić do upadków nad- i podobojczykowych, a także do eminacji (nawet w początkowych stadiach) dolnych bocznych części klatki piersiowej. Ale ten objaw obserwuje się u niewielkiej części pacjentów - jego brak nie wskazuje na brak pylicy płuc. Ruchliwość klatki piersiowej może również pogorszyć się podczas aktu oddychania. Ale można go zastąpić tylko dokładnym badaniem i wielokrotnym badaniem porównawczym (jeśli pacjent był wcześniej widziany przez lekarza i znał cechy fizjologiczne jego pacjenta).

Słuchanie klatki piersiowej pacjenta za pomocą fonendoskopu jest bardziej pouczające. - oddychanie jest słabe, szczególnie w dolnych partiach płuc. Jest niewiele świszczących oddechów, ale jeśli dorastają - może to być pośrednim objawem krzemicy.. Często oddychanie jest mozaiką - trudne na niektórych obszarach i natychmiast osłabione na sąsiednich obszarach.. Jest to obserwowane, gdy w obszarach płuc masywnego wzrostu tkanki łącznej i obrzęk tkanki płucnej na przemian..

Instrumentalne metody diagnostyczne stosowane do wykrywania pyliciozy to:

  • grafika rentgenoskopowa i narządów klatki piersiowej jest wiodącą metodą wykrywania pyliciozy;
  • Radiografia rentgenowska - do ukierunkowanego badania zmodyfikowanych tkanek;
  • tomografia - służy do odróżnienia pylicy płuc od chorób podobnych w klinice;
  • fluorografia wielkoformatowa - stosuje się, gdy podczas rutynowej kontroli przeprowadza się badanie masy przy niebezpiecznej produkcji;
  • spirografia - badana jest funkcja oddechowa. Ciężkie nieprawidłowości obserwowane w późnych stadiach choroby.

Podczas badania rentgenowskiego w płucach wykrywa się cienie - są to małe guzki i węzły powstałe podczas ich łączenia z wyraźnymi zarysami. Proces rozpoczyna się od pojedynczych małych formacji do 1-1,5 mm średnicy. Pneumokonioza charakteryzuje się tym, że takie guzki są bardziej lub mniej równomiernie rozmieszczone w tkance płucnej. W niektórych przypadkach guzki są bardziej na prawo (prawy oskrzela jest krótszy i szerszy niż lewy - dzięki temu powstają lepsze warunki, aby pył mógł przedostać się przez nie do płuc). Ważne jest, aby pacjent, który pracuje w branży inhalacji pyłu, przeprowadzał powtarzaną radiografię, tzw. Badanie dynamiczne.. Z powodu ponownego badania odnotowano wzrost wielkości guzków (do 10 mm średnicy). Wzrost liczby guzków nie zawsze jest obserwowany.

W zaawansowanych przypadkach zdjęcia rentgenowskie pokazują masywne kiełkowanie płuc przez tkankę łączną - prowadzi to do wyraźnych zmian na zdjęciach, takich jak deformacja:

  • tkanka płucna;
  • drzewo oskrzelowe;
  • narządy śródpiersia.

Również charakterystyczny znak - plamy w węzłach chłonnych (z powodu osiadania w nich wapna).

Z laboratoryjnych metod informacyjnego badania plwociny. Zawiera różne inkluzje (w zależności od rodzaju pylicy płuc) - na przykład w pylicy azotowej są to tzw. "Ciała azbestowe" (włókna w postaci hantli).

Diagnostyka różnicowa

Ze względu na podobieństwo objawów, a także podobne guzki i zwłóknienie, określone radiograficznie, pylicę płuc należy odróżnić od:

  • gruźlica;
  • guzy płuc;
  • sarkoidoza (zmiany w płucach z wieloma guzkami - ziarniniaki);
  • zmiany wieku.

Leczenie pyliciozy

Zwróć uwagę

Jak dotąd nie opracowano leków, które mogłyby pomóc w usuwaniu pyłu z płuc, a także przyczyniły się do regresji guzków i włóknistych narośli. Możliwość leczenia pyliciozy jest badana za pomocą leków z grupy wielonienasyconych molekuł poliwinylopirydyny, które hamują proces włóknienia.

Pacjenci z pylicą płuc otrzymują leczenie wspomagające, którego misją jest zatrzymanie lub spowolnienie postępu choroby, a także zapobieganie jej powikłaniom. Najczęściej lekarze przepisują:

  • odżywianie białkowe - w celu normalizacji procesów metabolicznych w płucach;
  • terapia witaminowa - w tym samym celu;
  • leki hormonalne - z postępem krzemicy;
  • lek rozszerzający oskrzela - poprawia wydzielanie plwociny, ułatwia oddychanie;
  • enzymy proteolityczne - nie tylko pomagają w odkrztuszaniu plwociny, a przez to poprawiają oddychanie, ale także spowalniają tempo tworzenia się tkanki łącznej w płucach;
  • leki przeciwbakteryjne - w momencie przystąpienia do infekcji;
  • tlenoterapia - z objawami niewydolności oddechowej;
  • procedury fizjoterapii, które hamują rozwój zwłóknienia (ultradźwięki, elektroforeza, i tak dalej);
  • ćwiczenia oddechowe.

Pacjenci z pylicą płuc powinni okresowo poddawać się leczeniu uzdrowiskowemu w specjalistycznych sanatoriach..

Zapobieganie pylicy płuc

Jedyną metodą zapobiegania pylicy płuc z efektem 100% jest unikanie szkodliwych gałęzi przemysłu, które mogą wdychać szkodliwy pył..

Jest ważny

Nie ma sposobu, aby zapobiec rozwojowi pylicy płuc, ale jednocześnie osoba nadal pracuje nad produkcją krzemu, azbestu, baru i innych prowokatorów chorób..

Środki techniczne i sanitarne do zwalczania pyłu (w tym maski i respiratory elementarne) zmniejszają prawdopodobieństwo choroby. Barierą dla rozwoju masywnej pneumokoniozy są badania lekarskie przy ubieganiu się o pracę w takim przedsiębiorstwie. - w przypadku chorób niekompatybilnych z pracą w warunkach zapylenia, odmawia się zatrudnienia.

Nie należy też ignorować profilaktycznych badań lekarskich - powinny one być przeprowadzane w przedsiębiorstwie przynajmniej raz w roku..

Aby zapobiec rozwojowi już istniejącej pylicy płuc, pacjenci już w początkowym okresie choroby powinni zostać przeniesieni do innej pracy (jeśli krzemica potwierdzona radiologicznie - nawet przy braku dolegliwości i objawów klinicznych). Taka praca musi spełniać następujące warunki:

  • nie mogą być związane z narażeniem na pył i drażniące gazy;
  • przejść z uniknięciem niekorzystnych warunków pogodowych (podwyższona lub obniżona temperatura, wysoka wilgotność itp.);
  • nie wymagają nadmiernego wysiłku fizycznego.

Należy również spełnić społeczne wymagania dla pracowników w niebezpiecznych branżach:

  • krótsze godziny pracy;
  • dodatkowe święta;
  • dodatkowe wynagrodzenie materialne;
  • Leczenie uzdrowiskowe kosztem firmy;
  • specjalne jedzenie.

Prognoza

Każda pneumokonioza jest chorobą o przewlekłym charakterze, dlatego istnieje możliwość kontrolowania jej przebiegu, unikania progresji i przestrzegania powikłań. Niemniej jednak, rokowanie pyliciozy, względnie korzystne dla życia, trudne dla zdrowia. Regres zmian w płucach spowodowany wdychaniem pyłu szkodliwymi zanieczyszczeniami występuje bardzo rzadko, a nie we wszystkich rodzajach pylicy płuc. W zaawansowanych przypadkach prowadzi to do całkowitej utraty sprawności i niepełnosprawności pacjenta..

Prognoza na zdrowie zależy od:

  • obecny wiek pacjenta;
  • wiek, w którym rozpoczął się kontakt ze szkodliwym czynnikiem;
  • wcześniej przeniesione lub obecnie widoczne choroby układu oddechowego i sercowo-naczyniowego;
  • stany reaktywności immunologicznej.

Penvmokoniosis może rozwijać się w krótkim czasie - od kilku lat do kilku miesięcy. Przyspieszony rozwój obserwuje się, gdy połączenie takich niekorzystnych czynników, jak:

  • podeszły wiek;
  • już istniejące choroby dróg oddechowych (szczególnie skomplikowane);
  • wysokie stężenie szkodliwego środka w powietrzu wdychanym.

W przypadku zdiagnozowanej choroby, jeśli pacjent kontynuuje pracę przy tej samej produkcji, występuje 3 stopnie zaawansowania pylicy płuc wraz z przejściem do następnego etapu:

  • szybko postępuje - pogorszenie występuje średnio przez 4-5 lat;
  • ze średnim stopniem postępu - średnio przez 6-10 lat;
  • powoli postępuje - średnio przez 11-20 lat i dłużej.

Kovtonyuk Oksana Vladimirovna, komentator medyczny, chirurg, lekarz konsultant