Ostre zapalenie szpiku nazywa się ostrym ropnym zapaleniem kości, które dotyka wszystkich jego elementów - okostnej, kości i szpiku kostnego. Jest to nieprzyjemna choroba, w której struktury kości są dosłownie "pochłaniane" przez patologiczny proces. Ponadto wciąga się do niego otaczająca tkanka miękka..
Choroba powoduje chorobotwórczą mikroflorę, która jest w stanie przeniknąć do kości przez krwioobieg (z przepływem krwi) lub kontakt (poprzez rany w tkankach miękkich, które docierają do kości lub przez tkanki w stanie zapalnym bez uszczerbku na ich integralności).
Oprócz występowania przetoki, bólu, obrzęku, jak w przewlekłej postaci zapalenia kości i szpiku, występują również oznaki naruszenia stanu ogólnego.
Często ostre zapalenie kości i szpiku próbuje się zatrzymać tylko metodami zachowawczymi, ale często jego leczenie ogranicza się do interwencji chirurgicznej..
Traumatolodzy leczą pacjentów z tą chorobą..
Dane ogólne
Ostre zapalenie szpiku to gwałtownie rozwijający się rodzaj ropnej zmiany kości..
Uważa się, że termin ten nie w pełni wskazuje na istotę patologii. W roku 1931 lekarz Raynauda wprowadził go do użytku klinicznego, nazwa ta oznacza "zapalenie szpiku kostnego", ale w rzeczywistości nie ma wyizolowanych zmian szpiku kostnego, którym nie towarzyszą inne zaburzenia kości. uważany za kazuistowski. Patologia, która jest nazywana zapaleniem kości i szpiku, obejmuje, oprócz szpiku kostnego, także tkankę kostną i okostną (cienką warstwę tkanki łącznej pokrywającą kość). Ale termin przyzwyczaił się i nadal jest używany..
W większości przypadków zachorują w średnim wieku produkcyjnym - od 30 do 45 lat. Mężczyźni cierpią częściej niż kobiety, tak szczególna częstość występowania płci wynika z faktu, że mężczyźni w praktyce zawodowej i w zwykłym życiu częściej uszkadzają struktury kostne, co przyczynia się do częstszego powstawania tej patologii.
Objawy i przebieg ostrej postaci zapalenia kości i szpiku zależą od bardzo różnych czynników:
- metoda infekcji (ścieżka zakażenia patogenami do kości);
- ogólny stan ciała;
- wiek pacjenta;
- obecność lub brak przewlekłych patologii, a także zatrucia
i wiele innych.
Zwróć uwagęOstre zapalenie kości i szpiku uważane jest za "niewygodną" chorobę - jest dość łatwo chronione, kość może gnić przez miesiące, a nawet lata, i trzeba włożyć dużo wysiłku, aby zatrzymać proces, gdy jest jeszcze ostry..
Powody
Bezpośrednią przyczyną rozwoju procesu zapalnego w dowolnej strukturze kości jest patogenna mikroflora. Może to być:
- niespecyficzne - najczęściej;
- specyficzne - znacznie mniej.
Specyficzny czynnik zakaźny to taki, który może wywołać rozwój wielu zapalnych i ropnych stanów zapalnych w różnych narządach i tkankach. Występowanie ostrego zapalenia kości i szpiku często tworzą nieswoiste patogeny, które już utworzyły warunkową "pulę", bardzo często wykrywaną w nieswoistych ropnych zmianach narządowych i tkankowych - martwica, guz, ropień i ropnia. Często są to patogeny takie jak:
- Staphylococcus (w tym Staphylococcus aureus) - wśród innych niespecyficznych prowokatorów ostrego zapalenia kości i szpiku są najczęściej wykrywane;
- pneumokoki;
- streptococci.
Ponadto w ostrym zapaleniu kości i szpiku często występują tak zwane asocjacje mikroorganizmów - połączenie kilku rodzajów nieswoistych patogenów. Bardzo często w takich skojarzeniach wykrywa się pseudoporowate pałeczki, Escherichia coli lub wulgarne protei. Istnieje opinia, że wspomniane mikroorganizmy "czekają" na rozwój zakaźnego procesu w strukturach kostnych, osłabiają obronę organizmu, a dopiero potem łączą się, tworząc związki patogenów. Takie szczegóły są ważne, aby poznać prawidłowe taktyki leczenia..
W niektórych przypadkach można wykryć Klebsiella (również w połączeniu z innymi patogenami opisanej patologii).
Specyficzne patogeny rodzaju prątków gruźlicy lub bladego treponemy ("inicjatora" kiły) są rzadko wykrywane w ostrym zapaleniu kości i szpiku. Są to czynniki zakaźne, które mogą powodować patologię tylko jednego typu (na przykład gruźlica jest wywoływana jedynie przez prątki gruźlicy, a kiła jest spowodowana przez bladą treponemę).
Istnieje spór o to, czy określone patogeny mogą bezpośrednio zainicjować proces ropny w strukturach kostnych, czy też po prostu się łączą, gdy proces ropny już się rozwinął, będąc sprowokowanym niespecyficznymi patogenami..
Podkreśla się wiele czynników, przeciw którym ostre zapalenie kości i szpiku postępuje szybciej, a jeśli już się pojawiło, postępuje i staje się bardziej skomplikowane. To jest:
- infekcje wirusowe;
- ostre i przewlekłe choroby zapalne - w tym aseptyczne (to znaczy bez udziału czynnika zakaźnego);
- hipotermia;
- naruszenie zasad zdrowego żywienia;
- hipowitaminoza;
- niedobór odporności.
Urazy okostnej lub kości mogą odgrywać pewną rolę, dla której nie przeprowadzono odpowiedniego leczenia..
Ponadto istnieje kilka teorii sugerujących rolę jednego lub drugiego czynnika w rozwoju ostrego zapalenia kości i szpiku:
- alergiczny;
- neuro-odruch.
Niektórzy klinicyści sugerują, że pewne formy ostrego zapalenia kości i szpiku (mianowicie krwiotwórczej) mogą powstawać na tle opóźnionego typu reakcji alergicznej. Z kolei taka reakcja zachodzi w wyniku uwrażliwienia organizmu (zwiększona wrażliwość) na tle utajonej (ukrytej) mikroflory bakteryjnej..
Zwolennicy teorii neuro-refleksu uważają, że ostre zapalenie kości i szpiku rozwija się na tle zaburzonej regulacji nerwowej naczyń krwionośnych. Z tego powodu nasila się napięcie naczyniowe, powstaje ich długi spazm, na tle którego powstają sprzyjające warunki do "sedymentacji" chorobotwórczej mikroflory w tkance kostnej..
Rozwój patologie
Ostre zapalenie kości i szpiku, jak również jego postać przewlekła, w zależności od metody penetracji czynnika zakaźnego to:
- endogenny;
- egzogenny.
Postać endogenna jest również nazywana hematogenną.. W tym przypadku patogen jest wprowadzany do struktury kości z przepływem krwi, który przenika z:
- pierwotna ostrość infekcyjna;
- ogniskowa infekcja latentna.
Główne ogniska zakażeń, w których najczęściej rozwija się ostre zapalenie kości i szpiku, znajdują się głównie w:
- region limfoidalnego pierścienia gardłowego;
- błony śluzowe nosogardła i jamy ustnej;
- już uformowały struktury patologiczne z ropą.
W tym drugim przypadku jest to:
- felon - ropne i zapalne zmiany palców rąk i nóg;
- golonka jest ropnym procesem w mieszku włosowym, do którego wciągają się otaczające tkanki miękkie;
- guz - ropne zapalenie zapalne kilku worków na włosy, które również pokrywa otaczającą tkankę;
- ropne zapalenie skóry - ropne uszkodzenie powierzchniowych warstw skóry;
- ropne rany o różnej lokalizacji - ropiejące wady, które powstały w wyniku urazu miękkich (i nie tylko) tkanek.
U niemowląt, ogniska i wysypka pieluszkowa mogą służyć jako źródło infekcji i pewnego rodzaju "dostawcy" mikroorganizmów, które mogą wywoływać ostre zapalenie kości i szpiku..
Zwróć uwagęEndogenna postać ostrego zapalenia kości i szpiku rozwija się częściej u dzieci niż u dorosłych - wynika to z pewnych cech dopływu krwi do struktur kostnych u dzieci.
Ostre egzogenne zapalenie kości i szpiku - takie, które rozwija się, gdy patogen przenika z zewnątrz (ze środowiska zewnętrznego lub tkanek ciała, które zostały już zainfekowane) do struktur kostnych. Jednak zdarza się:
- pourazowe z powodu urazu i integralności tkanki. Mogą to być rany kłute, siekane, siekane, gryzione, rany postrzałowe;
- pooperacyjne - ze względu na śródoperacyjną traumatyzację, która nastąpiła z powodu naruszenia techniki interwencji chirurgicznej lub z pewnymi trudnościami technicznymi spowodowanymi przez osobliwości struktury organizmu;
- kontakt - przy dystrybucji czynnika zakaźnego bezpośrednio z sąsiednich tkanek miękkich.
Wyróżnia się jedną cechę egzogennego ostrego zapalenia kości i szpiku, na której może polegać klinika i rozwój patologii - jest to rozprzestrzenianie się ropnego procesu zapalnego na wszystkie elementy kostne bez uprzedniego utworzenia pierwotnego ogniska zapalnego w szpiku kostnym..
Ostre endogenne zapalenie kości i szpiku
Ta forma opisywanej patologii często rozwija się w dzieciństwie - należy pamiętać, że w 30% wszystkich zdiagnozowanych przypadków klinicznych cierpią dzieci w wieku poniżej 1 roku życia.
W ostrym endogennym zapaleniu kości i szpiku wpływa:
- długie rurkowe kości - częściej;
- krótkie i płaskie kości - rzadziej.
W niektórych przypadkach kilka ropnych ognisk powstaje jednocześnie w różnych kościach..
Opisano trzy typy patologii:
- toksyczny (jest również nazywany adynamicznym);
- lokalny;
- septyczno-pyemicheskaya.
Postać toksyczna ostrego endogennego zapalenia kości i szpiku charakteryzuje się piorunującym rozwojem, z ogólnymi objawami. Obraz kliniczny, który rozwija się w pierwszych dniach choroby, przedstawia się następująco:
- ciężka hipertermia (podwyższona temperatura ciała) - często do 39,0-39,5 stopni Celsjusza;
- niższe ciśnienie krwi;
- objawy meningalne;
- drgawki;
- utrata przytomności.
Na tle toksycznej formy ostrego endogennego zapalenia kości i szpiku często rozwija się ostra niewydolność sercowo-naczyniowa, co wymaga pilnych działań medycznych..
Na tle wyraźnego ogólnego obrazu, lokalne objawy wydają się słabe lub całkowicie nieobecne. Z tego powodu może być trudno postawić diagnozę, a zatem wizyty lekarskie.
Z kolei lokalna forma opisywanej patologii jest stosunkowo korzystna w porównaniu do innych jej postaci.. Ogólny stan nie ulega istotnym zmianom, przeważają lokalne objawy wskazujące na proces zapalny w dotkniętej kości:
- ból;
- obrzęk tkanek miękkich;
- przekrwienie (zaczerwienienie) skóry w tym obszarze.
Postać septyczno-pyemicheska opisanej patologii zaczyna się ostro od takich znaków jak:
- wzrost temperatury do liczby gorączkowej (38, -38,7 stopni Celsjusza);
- dreszcze (jeśli obserwuje się je wraz z hipertermią, wówczas ten stan nazywa się gorączką);
- powtarzające się wymioty, które nie przynoszą ulgi;
- bóle głowy.
W ciężkich przypadkach może dojść do naruszenia świadomości, nawet do stopnia delirium..
Uderzającym znakiem septyczno-pyemicznej postaci opisanej patologii jest to, że w ciągu dwóch dni poważne bóle w strukturze kości, które mają wyraźną lokalizację, zaczynają przeszkadzać. Jeśli ma to wpływ na tworzenie kości kończyny, to jest w pozycji wymuszonej, jej funkcje są osłabione.. Występują miejscowe objawy:
- obrzęk tkanek, który się zwiększa;
- zmiany w skórze w postaci przekrwienia (zaczerwienienia), hipertermii i napięcia;
- pojawienie się żylnego wzoru;
- oznaki zapalenia stawów przylegającego stawu - proces zapalny w nim.
Obraz kliniczny wyprzedza prześwietlenie - ten ostatni objawia się we wszystkich odmianach ostrego krwiopochodnego zapalenia kości i szpiku:
- u dorosłych, pod koniec 1-2 tygodni choroby;
- dla niemowląt - 4-5 dni.
Na obrazie radiologicznym w początkowych stadiach można odkryć pogrubienie okostnej, rozmycie obrysu kości, środki zagęszczania i rozrzedzenie. Po pewnym czasie powstają sekwestrusze (ogniska zniszczonej tkanki kostnej) - otoczone są pogrubioną i pogrubioną tkanką kostną..
Czasami badanie rentgenowskie nie pozwala na rozróżnienie niuansów zmian, dlatego zalecają takie metody badania dotkniętego obszaru, jak:
- ultradźwięki (ultradźwięki);
- tomografia komputerowa (CT);
- rezonans magnetyczny (MRI).
Ostre egzogenne zapalenie kości i szpiku
Ta forma opisywanej patologii rozwija się jako komplikacja:
- otwarte złamania;
- rany postrzałowe;
- operacje na strukturach kostnych.
Ostre egzogenne zapalenie kości i szpiku powstaje w ciągu 2-3 tygodni po traumatyzacji lub zabiegu chirurgicznym. Jego bezpośrednią przyczyną mogą być niedociągnięcia w przestrzeganiu zasad aseptyki i antyseptyków podczas operacji, a także w leczeniu ran pooperacyjnych..
Prawdopodobieństwo, że pacjent będzie miał tę postać zapalenia kości i szpiku, zależy od obecności różnych czynników - po pierwsze, jest:
- stopień zniszczenia (zniszczenia) tkanek;
- ciężkość skażenia mikrobiologicznego;
- zjadliwe właściwości czynnika zakaźnego (jego zdolność do wywoływania procesu patologicznego);
- stopień lokalnych zaburzeń przepływu krwi;
- nasilenie reakcji organizmu na obrażenia.
Ostre egzogenne zapalenie kości i szpiku charakteryzuje się również miejscowymi i powszechnymi objawami.. Następuje silne toksyczne uszkodzenie organizmu, objawiające się takimi objawami, jak:
- złamanie;
- letarg;
- słabość,
- wzrost temperatury ciała do 38,5-39,0 stopni Celsjusza;
- dreszcze;
- nudności;
- ból głowy.
Objawy miejscowe są nieco późne i zwykle pojawiają się 5-7 dni po wystąpieniu typowych objawów.. Główne objawy, które występują w dotkniętym obszarze to:
- silny ból;
- obrzęk tkanek;
- zaczerwienienie skóry;
- wzrost lokalnej temperatury ciała.
Jeśli proces ropny postępuje, wtedy duża ilość ropnej zawartości jest uwalniana z rany..
Rodzaj ostrego egzogennego zapalenia szpiku to jego forma kontaktowa - pojawia się, gdy proces zapalny rozprzestrzenia się z otaczających tkanek do kości.. Ta forma opisywanej patologii rozwija się wraz z długotrwałymi procesami ropnymi - głównie są to:
- rozległe rany (często na skórze głowy);
- różne formy przestępcy
i tak dalej.
Główne manifestacje to:
- wzrost lokalnego bólu;
- zwiększony obrzęk tkanek;
- przetoki.
Diagnostyka różnicowa
Rozpoznanie różnicowe (charakterystyczne) ostrego zapalenia kości i szpiku przeprowadza się z reguły przy takich chorobach i stanach patologicznych jak:
- przewlekłe zapalenie kości i szpiku;
- niszczenie różnych typów złośliwych nowotworów kości;
- ostre zapalenie stawów - zapalenie stawu, które jest w pobliżu.
Komplikacje
Ostremu zapaleniu kości i szpiku, niezależnie od jego postaci, mogą towarzyszyć takie komplikacje, jak:
- ropień tkanki miękkiej - ograniczony ropień;
- zapalenie tkanki łącznej - rozlane ropne uszkodzenie tkanki;
- sepsa - rozprzestrzenianie się infekcji w organizmie z powstawaniem wtórnych wrzodów w narządach i tkankach.
Leczenie
Leczenie ostrego endogennego zapalenia kości i szpiku - chirurgiczne i zachowawcze
Interwencja chirurgiczna polega na otwarciu ropnia tkanek miękkich, jeśli w ogóle, jak również sekwestremii (usunięcie sekwestracji). W przypadku progresywnego procesu patologicznego można wykonać resekcję podokostnową - usunięcie fragmentu kości. Często wykonuje się również osteoporację - jest to tworzenie otworów w dotkniętej kości, do której wprowadza się rurkę do śródkostnego podawania leków antyseptycznych i przeciwbakteryjnych..
Po operacji, dotknięta kończyna jest unieruchomiona, a następnie przeprowadzana jest terapia zachowawcza.. Opiera się na kilku różnych spotkaniach:
- leki przeciwbakteryjne;
- terapia infuzyjna do detoksykacji;
- środki immunostymulujące;
- odczulanie narkotyków;
- produkty medyczne przeciwutleniacze;
- biostymulanty, które pomogą przyspieszyć proces zadośćuczynienia (uzdrowienia);
- hormony anaboliczne;
- kompleksy witaminowe.
W przypadku ciężkiego zespołu toksycznego przeprowadzana jest detoksyfikacja - przeprowadzana jest przy użyciu takich metod fizjoterapeutycznych jak:
- laserowe napromieniowanie krwi (ILBL);
- Krew UBI;
- wymiana plazmy
- hemosorpcja.
Leczenie ostrego egzogennego zapalenia szpiku jest również chirurgiczne i zachowawcze, te dwie metody uzupełniają się wzajemnie, ale główną metodą jest nadal operacja.
Jeśli patologia rozwinęła się po zabiegu operacyjnym, przeprowadza się następujące manipulacje:
- dla poprawienia odpływu ropy z rany bez uszkodzenia usuń szwy;
- podczas wykrywania przepływów ropy są one otwierane;
- przeprowadzić dokładną rewizję (badanie) dotkniętej kości, usunięto martwe fragmenty kości i ropne tkanki ziarninowe;
- rana jest myta dużą ilością antyseptycznych roztworów;
- rana pooperacyjna jest odwodniona - zainstalowane są rurki z polichlorku winylu (jeden koniec znajduje się w ranie, a drugi jest wyciągnięty). Są one niezbędne do mycia rany, a także do wydalania ropnej lub ropnej surowiczej zawartości, która będzie wytwarzana przez pewien czas..
Można przeprowadzić immobilizację (unieruchomienie) fragmentów kości, a wybór metody przeprowadza się indywidualnie. Najczęściej wykonywane:
- trakcja szkieletowa
- osteosyntezy zewnątrzwydzielniczej za pomocą aparatu Ilizarowa.
W ostrym egzogennym zapaleniu kości i szpiku, które rozwinęło się w wyniku urazu, rany chirurgiczne są leczone w takiej samej ilości, jak w zapaleniu kości i szpiku, które wystąpiły na tle interwencji chirurgicznej..
Terapia zachowawcza w ostrym egzogennym zapaleniu kości i szpiku jest przeprowadzana w niemal takiej samej ilości, jak w ostrych endogennych.
Jest ważnyWraz z szybkim rozprzestrzenianiem się ropnego procesu na inne części kończyny, rozwojem ciężkiego zatrucia i rozwojem ciężkich powikłań, pacjent może wykonać amputację kończyny, aby uratować życie.
Zapobieganie
Podstawą profilaktyki ostrego zapalenia kości i szpiku są takie zalecenia, jak:
- zapobieganie powstawaniu zakaźnych ognisk dowolnej lokalizacji w ciele. Jeśli już zostały utworzone, ważne jest ich szybkie wykrycie i wyeliminowanie - leczenie próchnicy, usunięcie migdałków w przewlekłym często nawrotowym zapaleniu migdałków (zmiany zapalne) i tak dalej;
- skuteczne leczenie wszelkich patologii zakaźnych - w szczególności wirusów nieśmiertelnych;
- unikanie hipotermii;
- walczyć z niedoborem odporności;
- niedobory witamin.
Prognoza
Rokowanie w ostrym zapaleniu kości i szpiku jest bardzo różne. Możliwe wyniki są następujące:
- powstrzymywanie patologii;
- przejście do postaci przewlekłej;
- rozwój powikłań, a następnie negatywne konsekwencje dla pacjenta.
Bardzo ważne jest, aby zapobiec przewlekłości tej patologii, ponieważ ulga w chronicznej postaci patologii może zająć więcej czasu i środków niż ostry.
W przypadku ciężkiego lub późnego leczenia pacjenta w klinice mogą wystąpić ciężkie powikłania..
Kovtonyuk Oksana Vladimirovna, komentator medyczny, chirurg, lekarz konsultant