Rozwój martwicy dzieli się na cztery etapy. Pierwszy etap charakteryzuje się paranokrosą - zmianami odwracalnymi. W drugim etapie powstają nieodwracalne zmiany dystroficzne - nekrobioza. Trzeci etap obejmuje rozkład martwego substratu - autolizę. Całkowitą śmierć komórki obserwuje się w czwartym etapie. Choroba jest bardzo nieprzewidywalna, dlatego bardzo trudno jest dokładnie określić czas potrzebny na te etapy..
Mózg jest centralnym organem układu nerwowego, który reguluje wszystkie funkcje ludzkiego ciała. Jest to symetryczna struktura składająca się z dwóch dużych półkul pokrytych bruzdami i żyrandolami. Z tyłu znajduje się móżdżek, poniżej pnia mózgu wchodzi do rdzenia kręgowego.
Dostarczanie krwi do mózgu zapewnia tętnice szyjne, rozgałęziające się w duże gałęzie łączące różne sekcje. Istnieją mechanizmy ochronne, które wspierają przepływ krwi w mózgu w przypadku obrażeń. Przyczyną chorób mózgu może być zwężenie naczyń krwionośnych w arteriosklerozie tętnic, gdy zmniejsza się światło naczynia ze względu na rosnące blaszki utworzone na ścianach tętnic.
W wyniku tego przepływ krwi zostaje zablokowany, rozwija się niewydolność krążenia i pojawia się blokada naczyniowa. W strefie zwężenia zostaje zakłócona elastyczność naczynia, pojawiają się pęknięcia, na których powstaje zakrzep, całkowicie pokrywający tętnicę. W rezultacie komórki tkanki umierają i rozwija się martwica. Choroba przebiega bezobjawowo, pacjenci odczuwają bezprzyczynowe zmęczenie, pierwsze oznaki mogą wskazywać na udar niedokrwienny..
Udar niedokrwienny mózgu przyczynia się do zatrzymania przepływu krwi do mózgu i prowadzi do śmierci poszczególnych jego sekcji, tj. Do zawału mózgu. Zawał mózgu jest następstwem chorób układu sercowo-naczyniowego, nadciśnienia, astmy oskrzelowej, białaczki, cukrzycy, procesów zapalnych w nerkach. Stres, nadużywanie alkoholu, palenie tytoniu, otyłość, rozpowszechnienie w diecie tłustych potraw - niekorzystne czynniki wpływające na rozwój niedokrwienia mózgu.
Tak więc, różne procesy biochemiczne są wyzwalane w ciele, co prowadzi do śmierci komórki mózgowej i nieodwracalnych zmian martwiczych. Martwica mózgu - atak serca, wywołany przez zakrzepicę, zator, stały skurcz tętnic, stan niedotlenienia. Pod względem koloru zawał mózgu jest biały. Ponieważ tkanki mózgu są bogate w płyn i są ubogie w białka, rozwijają martwicę kolizyjną (mokrą), charakteryzującą się topnieniem martwej tkanki..
Po radioterapii może wystąpić martwica. Dzieje się tak, ponieważ leczenie guza mózgu ma destrukcyjny wpływ na barierę krew-mózg. Mechanizm pojawiania się martwicy w tym przypadku jest następujący: dużo płynu gromadzi się w obszarze mózgu, co staje się przeszkodą w dostarczaniu krwi nasyconej tlenem, co powoduje martwicę tkanek..
Martwica rdzenia kręgowego
Rdzeń kręgowy wypełnia kanał kręgowy i jest cylindrycznym ciałem z wewnętrzną wnęką. Jest utrzymywany przez więzadła łączące powłokę i wewnętrzną ścianę kanału kostnego. Rdzeń kręgowy ma prostą strukturę. Łączy mózg z peryferiami i zapewnia aktywność segmentów odruchowych..
Przestrzeń między ścianami kanału a mózgiem w kanale kręgowym wypełniona jest tkanką tłuszczową, błonami mózgu, naczyniami krwionośnymi i płynem mózgowo-rdzeniowym. Szara materia zawiera ciała komórek nerwowych i ich procesy. W przypadku urazu rdzeń kręgowy i jego błony są uszkodzone. W nich, podobnie jak w korzeniach, często pojawiają się siniaki i obszary martwicy. Wszystko to spowodowane jest złym krążeniem..
Nacisk na martwicę powstałą w wyniku uszkodzenia rozciąga się w górę iw dół od miejsca zranienia. Występuje pierwotna i wtórna martwica rdzenia kręgowego. Ich połączenie powoduje rozprzestrzenianie się zmian martwiczych daleko poza strefę zranioną. Martwica rdzenia kręgowego poprzedzona jest naczyniowymi zmianami zapalnymi w istocie szarej i białej. Proces ten charakteryzuje się pojawieniem się nacieku limfatycznego ścian naczyń krwionośnych, ogniskowego wzrostu krążenia krwi, obrzęku, drobnych krwotoków, śmierci komórek nerwowych.
Wykrywane są zmiany dystroficzne i nekrobotyczne. Gorączka, ból głowy, silne złe samopoczucie, ból w plecach i między łopatkami, w dłoniach, w dolnej części pleców. Przy niekorzystnym przebiegu choroby, szczególnie ciężkie ogniska występują w rdzeniu kręgowym szyjnego. Długotrwałe leczenie mające na celu normalizację niewydolności oddechowej i uporczywe zaburzenia funkcji różnych narządów.