Laparoskopia to innowacyjna metoda diagnostyki i leczenia narządów wewnętrznych zlokalizowanych w jamie brzusznej i miednicy mniejszej. Zabieg wykonuje się przy użyciu sprzętu endoskopowego - laparoskopu. Aby uzyskać dostęp do narządów wewnętrznych, lekarz wykonuje kilka nakłuć na skórze pacjenta i to dzięki nim wprowadza się niezbędne instrumenty. Laparoskopia nie zajmuje dużo czasu, z reguły czas operacji wynosi 15-40 minut. Chociaż liczba ta zależy od złożoności interwencji. Czasami czas operacji jest rozciągnięty na kilka godzin..
Treść artykułu:
- Laparoskopia w ciąży pozamacicznej
- Jak laparoskopia jest lepsza niż laparotomia??
- Z historii operacji
- Struktura jajowodu
- Aparaty do laparoskopii jajowodów
- Opcje laparoskopowe
- Metoda laparoskopii
- Przygotowanie kobiety do laparoskopii
- Wskazania do laparoskopii jajowodów
- Przeciwwskazania
- Znieczulenie
- Rehabilitacja pooperacyjna
- Konsekwencje i powikłania laparoskopii jajowodów
Laparoskopia w ciąży pozamacicznej
Niepłodność to faktyczny problem współczesnego społeczeństwa. WHO przytacza następujące statystyki: ponad 10% kobiet w wieku rozrodczym nie ma możliwości poczęcia dziecka z powodu problemów zdrowotnych.
Diagnoza "niepłodności" jest ustalana, gdy małżeństwo ma regularne życie seksualne przez 12 miesięcy, nie jest chronione, ale ciąża nie występuje.
Przyczyny niepłodności można zmieniać:
30% rodzin nie może począć dziecka z powodu problemów zdrowotnych u mężczyzn.
60% rodzin nie może zajść w ciążę z powodu problemów zdrowotnych.
10% rodzin nie może zostać rodzicami ze względu na to, że oboje partnerzy seksualni mają problemy zdrowotne.
Przyczyną niepłodności u kobiet w 50% przypadków jest jedna lub druga patologia jajowodów.
Lekarze mówią o pierwotnej niepłodności, jeśli kobieta nigdy nie była w ciąży i nie może teraz począć dziecka. Rozpoznanie "drugorzędnej niepłodności" dotyczy przedstawicieli pięknej połowy ludzkości, którzy już mieli ciążę, ale nie są w stanie wyobrazić sobie dziecka w czasie wizyty u lekarza..
Jeśli weźmiemy pod uwagę powody, które prowadzą do bezpłodności jajowodów, to jest to pierwsza przeszkoda w macicy (około 40% wszystkich przypadków). Przeszkody, które tworzą się w jajowodach, uniemożliwiają normalne zapłodnienie komórek jajowych i przenoszenie ich do macicy po impregnacji. Dlatego w niektórych przypadkach zapłodnione jajo osiada w jajowodach. Jeśli ciąża pozamaciczna nie zostanie zdiagnozowana w czasie, spowoduje to pęknięcie wyrostka robaczkowego z późniejszym krwawieniem wewnętrznym. A jeśli natychmiastowa pomoc chirurgiczna nie okaże się w tej chwili kobietą, może to spowodować śmierć..
Aby uniknąć poważnych problemów zdrowotnych podczas noszenia dziecka, musisz przestrzegać następujących zaleceń:
Jeśli w następnej miesiączki wystąpi opóźnienie, należy wykonać badanie ultrasonograficzne, które potwierdza fakt ciąży i pozwoli określić miejsce, w którym znajduje się zarodek.
Natychmiast musisz zgłosić się do gabinetu lekarskiego po wykryciu ciąży pozamacicznej podczas badania ultrasonograficznego..
Ustalono, że ciąża pozamaciczna występuje częściej u kobiet palących.
Należy natychmiast skonsultować się z lekarzem, jeśli podczas ciąży zaobserwuje się następujące objawy: bolesne odczucia pojawiają się w dolnej części brzucha w spoczynku lub podczas opróżniania pęcherza i jelit. Dźwięk lęku jest również konieczny w przypadku krwawego wypisu z pochwy.
Laparoskopia jest skuteczną metodą eliminacji ciąży ektopowej..
Inną techniką chirurgiczną stosowaną w ciąży ektopowej jest chirurgia laparotomiczna. Polega na nacięciu jamy brzusznej i usunięciu patologii. Jednak po wprowadzeniu do praktyki chirurgicznej laparoskopowych metod leczenia, laparotomię stosowano niezwykle rzadko..
Jak laparoskopia jest lepsza niż laparotomia??
Laparoskopia to operacja minimalnie inwazyjna, po wykonaniu której na ciele kobiety pozostają trzy małe dziurki, które ostatecznie stają się niewyczuwalne. Po laparotomii kobieta będzie miała wyraźny szew..
Laparoskopia to nie tylko technika terapeutyczna, ale także diagnostyczna. Laparotomia - wyłącznie metoda terapeutyczna.
Okres rekonwalescencji po laparoskopii trwa 2-3 dni. Po laparotomii kobieta zostanie wypisana do domu nie wcześniej niż 5-7 dni..
Zdalny okres rehabilitacji po laparoskopii wynosi 7-12 dni. Po laparotomii trwa około 30 dni..
Podczas laparoskopii lekarz wyświetla obraz, który potrzebuje 40 razy, co minimalizuje ryzyko uszkodzenia sąsiednich tkanek i narządów. Podczas laparotomii lekarz polega wyłącznie na własnych oczach i na wrażliwości skóry..
Jeśli podczas laparoskopii dojdzie do pęknięcia jajowodu lub pęknięcia naczynia krwionośnego, krwawienie można łatwo zatrzymać przez spalenie (koagulację) istniejącego uszkodzenia, zastosowanie klipsów i małych szwów. Jeśli podobna sytuacja wystąpi podczas laparotomii, wówczas w celu zatrzymania krwawienia konieczne będzie wycięcie narządu, w tym przypadku maciczne wyrostek robaczkowy..
Sprzęt laparoskopowy nie uszkadza narządów i tkanek. Podczas laparotomii lekarz używa wielu narzędzi (luster, rozszerzaczy, skalpeli itp.), Które mogą uszkodzić naczynia, narządy i tkanki..
Zrosty po laparoskopii pojawiają się znacznie rzadziej niż po laparotomii.
Sukces operacji zależy w dużej mierze od wielu czynników:
Opanowanie chirurga;
Skala interwencji;
Obecność innych patologii;
Stan zdrowia kobiety;
Stopień zaawansowania choroby, który jest korygowany chirurgicznie.
Z historii operacji
Chociaż laparoskopia jest nowoczesną metodą chirurgii, została wynaleziona ponad sto lat temu..
Po raz pierwszy na psie wykonano badanie narządów jamy brzusznej rurką z lustrem. Stało się to w 1901 roku. Po kolejnych 9 latach lekarz G. H. Jacobeus wykonał podobną operację u osoby. Zakończyło się sukcesem, po którym pojawiła się nowa koncepcja w terminologii medycznej - laparoskopii.
W 1929 roku laparoskop został uzupełniony o soczewkę, która pozwoliła powiększyć obraz. To zasługa słynnego niemieckiego hepatologa Goynitza Kalki. W ciągu następnych kilku dziesięcioleci metoda interwencji chirurgicznej przy użyciu sprzętu endoskopowego uległa różnym ulepszeniom..
Ten przełom został dokonany przez japońskich inżynierów w 1987 roku, kiedy wyposażyli sprzęt w kamerę wideo. Pozwoliło to śledzić w czasie rzeczywistym na monitorze wszystkie manipulacje chirurga na chorym narządzie..
Dzisiaj laparoskopia zajmuje wiodącą pozycję we wszystkich rozwiniętych krajach świata, jako procedura diagnostyczna i terapeutyczna..
Struktura jajowodu
W ciele kobiety znajdują się dwie jajowody. Ich długość wynosi 10-12 cm, a średnica nie przekracza 5 mm. Odsuwają się od macicy do jajników. Oocyty i plemniki poruszają się wzdłuż wnęki rur, spotykają się i nawożą.
Wewnątrz jajowodów wyłożone są trzema warstwami:
Wewnętrzna powierzchnia rurek jest reprezentowana przez błonę śluzową składającą się z rzęskowego nabłonka. Na nim znajdują się rzęski, które są w ciągłym ruchu. Jest to spowodowane ich synchronicznymi oscylacjami, że jajko porusza się do macicy i wychodzi do jej wnęki..
Warstwa mediana jest reprezentowana przez mięśnie okrężne i podłużne. Cały czas kurczą się, pomagając wepchnąć jajo do macicy..
Od góry, od strony otrzewnej, macica jest pokryta śluzową błoną. Wytwarza płyn, który chroni jajowody, zapewniając ich normalny stan. Jeśli zapalenie pojawia się w przydatkach, surowa błona natychmiast reaguje na nią, zmieniając jej konsystencję. Jego powierzchnia pogrubia, staje się mętna i szorstka..
Rury mają 3 działy:
Pełnoekranowa, która przechodzi do ściany macicy.
Ismichesky, który znajduje się w centrum.
Ampekcja, która znajduje się na końcu rury, ma najszerszą średnicę i kończy się w lejku..
Lejek ma na końcu fimbrie - to kosmki, które znajdują się nad jajnikiem. Chwytają jajko i wsuwają je do jajowodu. Jeśli w tym czasie występuje plemnik mężczyzn, następuje nawożenie. Po całkowitym wniknięciu plemnika w skorupę jaja powstaje zygota..
Zygota, przechodząc przez jajowód, ciągle się dzieli i zwiększa. Jednocześnie śluzowa warstwa rurki wytwarza płyn, który karmi zygotę, aż przenika do jamy macicy..
Tydzień po zapłodnieniu jajo jest wprowadzane do warstwy śluzowej macicy, gdzie będzie rosło.
Aparaty do laparoskopii jajowodów
Sprzęt laparoskopowy jest reprezentowany przez następujący zestaw narzędzi:
Trokary są instrumentami, w których nakłuwana jest otrzewna. Woda i gaz pochodzą z nich.
Nożyczki, szpilki, retraktory - niezbędne do cięcia tkanek, ich hodowli.
Igły i uchwyt igły. Z ich pomocą szyta.
Igła Veressa. Służy do wprowadzania gazu.
Elektrody, w których dochodzi do koagulacji tkanek.
Zaciski, które są potrzebne do zaciśnięcia naczyń krwionośnych.
Klipy zaprojektowane w celu zatrzymania krwawienia.
Co to jest sprzęt endoskopowy:
Wewnątrz laparoskopu znajduje się endoskopowa kamera, która transmituje wideo na ekranie komputera. Obraz jest przesyłany przy wielokrotnym powiększeniu..
Monitor, który pozwala lekarzowi zobaczyć wszystkie jego działania, które wykonuje w jamie brzusznej.
Żarówka, która oświetla obsługiwany obszar.
Inflator jest urządzeniem, które pozwala na usunięcie gazu z jamy otrzewnej.
Aspirator-irygator, który jest zasilany solą fizjologiczną w celu umycia obszaru wpływu.
Opcje laparoskopowe
Możliwe jest wykonanie laparoskopii jako oddzielnej operacji i jako technika pomocnicza podczas innych interwencji. Tak więc laparoskopia może towarzyszyć chirurgii pochwy, histeroskopii itp. Może być zaplanowana i awaryjna.
Odmiany laparoskopowe:
Procedura przeprowadzana w celu diagnozy. Z jego pomocą można znaleźć przyczynę niepłodności u kobiet, aby ocenić charakter patologii. Podczas diagnozy możliwe jest wykonanie działań terapeutycznych, na przykład wycięcie zrostów.
Zabieg wykonuje się w celu leczenia: eliminacji przyczyny niepłodności, po postawieniu diagnozy.
Powtarzana laparoskopia. Przeprowadza się go w celu kontroli poprzedniego typu interwencji..
Metoda laparoskopii
Laparoskopię wykonuje się w bloku operacyjnym szpitala szpitalnego. Chirurg jest ginekologiem. Warunkiem pomyślnej operacji jest całkowita sterylność..
Kobieta musi usunąć wszystkie włosy łonowe, oddać mocz i podważyć przed pójściem na operację..
Na stole operacyjnym pacjent otrzymuje znieczulenie, następnie za pomocą alkoholu i jodu traktuje się strefę, w której wykonywana jest operacja..
Za pomocą trokarów lekarz wykonuje 3 lub 4 nacięcia na ścianie brzusznej, z których każda nie przekracza 5-10 mm.
Są one niezbędne do doprowadzenia sprzętu do jamy otrzewnej:
Igła Veress, przez którą dostaje się dwutlenek węgla, zostaje wprowadzona do obszaru pępka przez pierwsze przebicie. Pozwala to rozszerzyć wewnętrzną jamę otrzewnej i daje lepszy widok..
Drugie przebicie jest konieczne do wprowadzenia kamery wideo. Następnie lekarz otrzymuje możliwość wizualizacji na monitorze wszystkich swoich manipulacji..
Instrumenty laparoskopowe wchodzą do jamy brzusznej przez 3 i 4 nakłucia.
Operacja kończy się ekstrakcją wszystkich narzędzi i ściegów. Średni czas trwania procedury wynosi 20-30 minut, jeśli ma orientację diagnostyczną. Laparoskopia terapeutyczna trwa od pół godziny do 1,5 godziny.
Robota
Da Vinci to nazwa nowoczesnych chirurgów-robotów, którzy potrafią wykonywać operacje laparoskopowe. Technika została "ochrzczona" na cześć słynnego artysty, Leonarda Da Vinci, ponieważ to właśnie on stworzył rysunek robota, który znalazł się wśród jego dzieł..
Chirurg kontroluje robota naciskając na pedały i dźwignie. Reguluje pracę wszystkich swoich 4 rąk: 3 z nich to instrumenty laparoskopowe, a jeden to endoskop.
Ta procedura ma kilka zalet:
Wszelkie niedokładności podczas operacji są eliminowane, ponieważ "ramiona" robota nie drżą i nie są w stanie wykonywać ostrych ruchów;
Utrata krwi i uraz tkanki podczas operacji będą minimalne, ponieważ ręka robota ma 7 stopni swobody działania (laparoskop w rękach chirurga ma tylko 3 stopnie);
Minimalne ryzyko infekcji podczas operacji;
Pacjent odzyskuje w krótkim czasie..
Przygotowanie kobiety do laparoskopii
Przygotowanie jest ważnym krokiem przed laparoskopią..
Pozwala zminimalizować ryzyko komplikacji i obejmuje następujące działania:
Badanie przed zabiegiem
Składanie pełnej morfologii krwi. Badanie pozwala na wykrycie procesów zapalnych, anemii. Możliwe pobranie krwi z żyły lub palca.
Pełna analiza moczu. Badanie dostarcza informacji na temat obecności kobiety pewnych chorób, takich jak cukrzyca, stany zapalne nerek itp. Do analizy trzeba zebrać porcję porannego moczu.
Oddawanie krwi do analizy biochemicznej. Krew pobierana jest z żyły. Analiza dostarcza informacji na temat stanu zdrowia kobiet.
Oznaczanie czynnika Rh i grupy krwi. Ten test jest wykonywany w przypadku, gdy transfuzja krwi jest wymagana podczas lub po operacji..
Badanie krwi na obecność wirusa HIV i kiły.
Fluorografia lub prześwietlenie płuc.
Przekazanie USG miednicy.
Rozmycie płotu z pochwy. Badanie to pozwala zidentyfikować możliwe choroby zakaźne narządów płciowych..
Usunięcie EKG. Badanie dostarcza informacji na temat pracy serca.
Po tym jak kobieta przejdzie wszystkie testy, lekarz przekaże jej następujące zalecenia:
Dieting. 2-3 dni przed planowaną interwencją należy jeść lekkie posiłki. Odmowa powinna pochodzić z produktów, które zwiększają tworzenie się gazów w jelitach, obejmują one śliwki, jabłka, rośliny strączkowe, gruszki, kapustę, buraki, ziemniaki. Nie pij wody z gazem, alkohol należy wykluczyć. Jelita są obciążane, a produkty takie jak wieprzowina, smalec i wędzone mięso są trawione przez długi czas. W menu mogą znaleźć się zupy warzywne, rosół z kurczaka, kurczak, ryby, płatki owsiane.
W nocy musisz wziąć prysznic i dobrze się umyć..
Przed pójściem spać w nocy i rano operacji, kobieta potrzebuje lewatywy, aby oczyścić jej wnętrzności..
Ostatni posiłek powinien być nie później niż 18.00 w przeddzień zabiegu..
Ważne jest, aby wykluczyć Aspirynę na kilka dni przed operacją. Jeśli kobieta zażywała jakieś leki, musi ostrzec o tym swojego lekarza..
Psychologiczne przygotowanie pacjenta
Ważne jest, aby kobieta miała właściwe nastawienie psychiczne do zbliżającej się operacji. Nadmiar zakłóceń i doświadczeń może negatywnie wpłynąć na jej zdrowie. Skoki ciśnienia krwi, bóle głowy itp. Nie są wykluczone, jeśli lekarz wykazuje zainteresowanie zdrowiem pacjenta i nie wykazuje obojętnego nastawienia, to pozwala jej to dostroić się w pozytywny sposób..
Etap premedykacji
To bardzo ważny etap przygotowań. Dzięki niemu udaje mu się osiągnąć następujące cele:
Przygotuj ciało pacjenta w kategoriach fizjologicznych;
Aby zmniejszyć poziom lęku u pacjenta;
Minimalizuj ryzyko powikłań po operacji;
Aby ulepszyć kolejne znieczulenie.
Aby osiągnąć opisane efekty, można stosować następujące leki:
Seduxen, Alzolam, Diazepam - są to leki nasenne, które pozwalają lepiej spać;
Corvalol, Valerian, Valocordin - leki te pomagają zmniejszyć poziom lęku, zmniejszyć nerwowość;
Analgin, Promedol, Baralgin - leki o działaniu przeciwbólowym;
Suprastin, Zirtek, Tavegil - leki zmniejszające nasilenie reakcji alergicznych;
Atropina, Platifillin - leki antycholinergiczne, szeroko stosowane w anestezjologii.
Przetwarzanie pola chirurgicznego
Ten etap obejmuje następujące działania:
Poranny prysznic;
Usunięcie włosów łonowych;
Leczenie strefy łonowej alkoholem;
W oddziale chirurgicznym obszar chirurgiczny jest dodatkowo przecierany jodem..
Wskazania do laparoskopii jajowodów
Głównym zadaniem laparoskopii jest normalizacja drożności jajowodów..
W zależności od skali operacji dostępne są następujące opcje:
Zadanie: usunięcie małych zrostów. Realizacja: salpingoliza.
Zadanie: normalizacja lejka wyrostka robaczkowego. Realizacja: Fimbrioplastyka.
Zadanie: przywrócenie drożności lejka jajowodu. Realizacja: salpingostomia.
Czasami konieczne jest usunięcie wielu zrostów nie tylko w jajowodach, ale także w jamie brzusznej.
Podczas laparoskopii możliwe jest usunięcie narośli endometriozy, torbieli, mięśniaków macicy.
Operacja usunięcia ciąży ektopowej. W takim przypadku możliwe jest całkowite usunięcie jajowodu lub jego nacięcie i usunięcie zarodka. Jednak lekarze często wycinają cały jajowód, ponieważ tworzenie się w nim zarodka poważnie go uszkadza, więc istnieje wysokie ryzyko, że następna ciąża będzie również ektopowa..
Sterylizacja pacjenta. Rury mogą usuwać kobiety, które nie chcą już mieć dzieci. Należy jednak rozumieć, że resekcja jest procesem nieodwracalnym..
Laparoskopia jajowodów jest wykonywana w przypadku, gdy istnieje potrzeba przywrócenia prawidłowej postaci wyrostka robaczkowego, a także w celu wyeliminowania istniejących struktur patologicznych. W przyszłości pozwoli to kobiecie począć dziecko. Czasami zdarza się, że jajowodów nie można przywrócić, na przykład, gdy są poważnie zdeformowane. W takim przypadku są one usuwane..
Jeśli w rok po operacji para nie wyobrazi sobie dziecka w naturalny sposób, powinieneś uciekać się do zapłodnienia in vitro.
Zasadniczo laparoskopia jajowodów nie jest zalecana dla każdego pacjenta. Na przykład, gdy kobieta ma więcej niż 35 lat i nie może wyobrazić sobie dziecka przez dłuższy czas (ponad rok), wykazuje się, że przechodzi ona IVF, ponieważ laparoskopia będzie w tym przypadku nieskuteczna. Podczas gdy młode kobiety cierpiące na niepłodność jajowodów, laparoskopia pozwala na poczęcie dziecka w 80-95% przypadków..
Przeciwwskazania
Kompleksowe badanie przed operacją pozwala zidentyfikować przeciwwskazania do jego realizacji. Jeśli zaniedbamy ten etap, możliwe są poważne komplikacje zdrowotne, a nawet śmierć kobiety przy stole operacyjnym..
Laparoskopii nigdy nie można wykonać w następujących przypadkach:
Rak kobiecego układu rozrodczego;
Niewydolność nerek i wątroby;
Przepuklina przełyku otworu przepony;
Przepuklina biała linia brzucha;
Naruszenie krzepliwości krwi;
Ekstremalne wyczerpanie ciała;
Coma.
Ponadto istnieją czasowe przeciwwskazania do laparoskopii, po usunięciu których możliwe jest przeprowadzenie operacji na jajowodach:
Otyłość (stopień 3 i 4);
Diabetes mellitus;
Krwawienie menstruacyjne;
Nadciśnienie;
Naruszenia krwi i moczu;
Choroby zakaźne, na przykład ARVI, grypa itp..
Znieczulenie
Laparoskopia wymaga znieczulenia ogólnego, dlatego anestezjolog musi być obecny w oddziale operacyjnym. Po podaniu leku kobieta zasypia i nie odczuwa bólu. Aby śledzić wszystkie objawy życiowe w tym czasie, różne czujniki są połączone z ciałem pacjenta..
Znieczulenie podaje się dożylnie lub podaje się przez maskę poprzez inhalację. Efekt dożylnego znieczulenia trwa około 20 minut. Jeśli operacja nie zostanie jeszcze zakończona, anestezjolog wstrzyknie dodatkową dawkę leku..
Znieczulenie wziewne wykonuje się za pomocą tchawicy lub maski. W pierwszym przypadku pacjent jest zanurzony w śnie, po czym do krtani wprowadza się rurkę, przez którą wchodzi substancja narkotyczna. Ten rodzaj znieczulenia wziewnego wymaga podłączenia pacjenta do respiratora. Zaletą metody dotchawiczej jest również to, że nie ma ryzyka przedostania się treści żołądkowej do dróg oddechowych, a lekarz jest w stanie kontrolować dawkę leku..
Jeśli chodzi o znieczulenie za pomocą maski, stosuje się ją, gdy nie można połączyć kobiety z respiratorem. Jednak w tym przypadku zwiększa się ryzyko, że zawartość żołądka dostanie się do dróg oddechowych, co prowadzi do uszkodzeń. Maska znieczulenia stosowana jest głównie wtedy, gdy operacja trwa kilka minut i nie jest trudna dla chirurga.
Nie zapominaj, że wprowadzenie znieczulenia zawsze wiąże się z wieloma komplikacjami, w tym:
Rozwój ostrej niewydolności oddechowej lub niewydolności serca;
Rozwój obrzęku krtani;
Zawał mięśnia sercowego;
Depresja zdolności oddechowej;
Kichanie.
Rehabilitacja pooperacyjna
Rehabilitacja po operacji u wszystkich pacjentów przebiega w różny sposób i zależy od wielu czynników:
Zastosowana metoda znieczulenia;
Czas trwania laparoskopii, jej typ i objętość operacji;
Wiek pacjenta, stan zdrowia, obecność innych chorób.
Po zakończeniu laparoskopii kobieta znajduje się pod nadzorem lekarza..
Jednocześnie oceniane są następujące parametry:
Kolor skóry Jeśli stan pacjenta jest stabilny, skóra powinna mieć bladoróżowy odcień..
Temperatura ciała nie powinna przekraczać 37,5 stopnia.
Ciśnienie krwi i puls. Wskaźniki te powinny być takie same jak przed laparoskopią..
Na minutę kobieta powinna wykonać około 17 ruchów oddechowych..
Ważne jest, aby pacjent nie odczuwał zatrzymania moczu..
Kobieta powinna być przygotowana na to, że po wyjściu ze znieczulenia może mieć halucynacje, słabość i zawroty głowy będą obecne, nudności i wymioty.
Może również występować pewien dyskomfort w okolicy pępka i płuc. Jest to związane z faktem, że dwutlenek węgla jest wstrzykiwany do jamy brzusznej, którego pozostałości są zatrzymywane po operacji. Te pozostałości pochodzą z układu płucnego. Aby szybciej wypuścić gaz, pacjent powinien rozpocząć ruch następnego dnia po operacji, w tym wstać z łóżka i chodzić.
Aby przywrócić normalny stan jelit, należy dobrze zjeść - często, ale w małych porcjach. Przez 24 godziny po operacji należy pić tyle wody, ile jest to możliwe, buliony i soki są dozwolone. Wszystkie dania muszą być poddane delikatnej obróbce termicznej - gotować lub gotować. Należy skupić się na żywności białkowej i żywności o wysokiej zawartości węglowodanów..
Produkty do uwzględnienia w menu:
Owoce;
Zupy na bazie warzyw i puree;
Produkty mięsne: pierś z kurczaka, chude ryby;
Kasze: ryż, kasza gryczana, płatki owsiane;
Chleb razowy;
Sok, woda bez gazu, słaba herbata, galaretka, sok owocowy.
Z menu należy wykluczyć następujące produkty:
Sól, przyprawy, przyprawy;
Marynaty;
Tłuste ryby i mięso;
Smaki ze smalcem i wędzonym mięsem;
Czekolada, wyroby cukiernicze;
Produkty, które promują tworzenie gazu w jelicie;
Dzianie owoców i jagód;
Kawa, alkohole, woda z gazem.
Jeśli kobieta czuje się dobrze i przestrzega wszystkich zaleceń lekarza, może zostać wypisana ze szpitala po 2-3 dniach..
Przed wypuszczeniem pacjenta do domu lekarz powinien przekazać jej następujące informacje:
Pierwsza seksualna intymność powinna nastąpić nie wcześniej niż miesiąc po laparoskopii. Ten sam termin odnosi się do intensywnego wysiłku fizycznego..
Kobieta może rozpocząć pracę tydzień po operacji, pod warunkiem, że jej stan zdrowia nie zostanie zakłócony..
O możliwości poczęcia dziecka, musisz porozmawiać z lekarzem. Z reguły eksperci uważają, że optymalny czas na poczęcie wynosi 2-3 miesiące po zabiegu, ale nie dłużej niż 6 miesięcy. W przyszłości wyniki będą zminimalizowane, ponieważ zwiększa się ryzyko tworzenia się nowych zrostów..
Kobieta będzie musiała dokładnie monitorować, czy zaszła w ciążę, czy nie, i regularnie przeprowadzać testy. Faktem jest, że po laparoskopii istnieje ryzyko ciąży pozamacicznej..
Konsekwencje i powikłania laparoskopii jajowodów
Następujące objawy powinny zaalarmować kobietę i natychmiast doprowadzić ją do lekarza:
Hyperemia tkanek otaczających szwy;
Pojawienie się ropnego lub krwawego wyładowania;
Ciężki ból brzucha;
Zwiększona temperatura ciała;
Chrypka głosu, która stale rośnie.
Co do powikłań po operacji, są one niezwykle rzadkie - w 7% przypadków.
Następujące niebezpieczeństwa mogą czekać na kobietę:
Naruszenie struktury narządów wewnętrznych z powodu ich uszkodzenia przez sprzęt laparoskopowy.
Krwawienie pooperacyjne.
Zakrzepy krwi.
Powstawanie podskórnej rozedmy płuc.