Pancerz piodermy - ropienie i śmierć skóry

Zgorzelina pjodermy jest chorobą skóry objawiającą się martwicą tkanek i powstawaniem wrzodów pokrytych ropnymi wydzielinami. Choroba występuje na tle różnych patologii ogólnoustrojowych, dlatego odnosi się do wtórnych.

Ta patologia ma kilka odmian klinicznych, ale klasyczną manifestacją jest owrzodzenie skóry..

Diagnoza uwzględnia obecność chorób układowych w historii i identyfikację wrzodów ropotwórczych (ropnych).

Aby uratować pacjenta przed gangreną piodermii, ważne jest, aby leczyć nie tylko powstałe owrzodzenia, ale także pierwotną patologię, która doprowadziła do pojawienia się tej patologii..

 

Dane ogólne

Pancerz pjodermy to ciężka postępująca martwica skóry. Jednocześnie obserwuje się znaczące zaburzenia troficzne, w wyniku których jakość życia pacjentów cierpi bardzo..

Zwróć uwagę

Rocznie zgorzelina piodermy jest wykrywana u 1-3 osób na 100 000 osób. Ta częstość nie jest wysoka, ale ponieważ patologia występuje na tle wielu "popularnych" chorób, oznacza to, że nikt nie jest odporny na jej wystąpienie, ponieważ nie ma ludzi, którzy nie doświadczyli żadnej choroby w swoim życiu.

Często zgorzelina zgorzelinowa pojawia się na tle patologii, takich jak:

• zmiany zapalne w różnych częściach przewodu pokarmowego (w 30% przypadków klinicznych opisanej patologii);
• patergia - różne formy zmian w wrażliwości organizmu na jakiekolwiek czynniki;
• zapalenie stawów - zapalenie stawów;
• nowotwory (w tym białaczki - choroby nowotworowe szpiku kostnego, w których dochodzi do niekontrolowanego gromadzenia niedojrzałych białych krwinek).

W przeciwieństwie do innych chorób skóry, pyoderma gangrenosum była badana stosunkowo niedawno - na początku ubiegłego wieku..

Opisana choroba ma inne nazwy - jest to fagmatyzm geometryczny, wrzodziejące zapalenie skóry, serpinginating i zgorzelinowo-wrzodziejące ropne zapalenie skóry. Są one stosowane w zależności od cech głównego objawu - ropnych nekrotycznych wrzodów. Fagiczna forma patologii rozwija się w populacji zamieszkującej wyłącznie tropikalne i subtropikalne kraje północnej i południowej półkuli (te, w których klimat jest wilgotny i gorący). Inne formy rozwijają się bez georeferencji..

Pancerz piodermii może wystąpić w każdym wieku, ale zaobserwowano, że szczytowa częstość występowania występuje w grupie wiekowej od 20 do 40 lat, a dzieci rzadko chorują. Przedstawicielki kobiet cierpią częściej niż mężczyźni.

Pacjenci nadzorują dermatologów i ze znacznymi ropnymi zmianami skórnymi - chirurdzy.

Przyczyny gangrenii Pyodermy

Bezpośrednie powody, dla których ropienie i śmierć skóry zaczynają się od zgorzelinowatej piodermii, są nieznane. Fakt, że patologia rozwija się na tle wielu chorób, nie daje podstaw do stwierdzenia, że ​​są one natychmiastowym impulsem do jej wystąpienia. Przedstawiono kilka teorii, według których lekarze i naukowcy wyjaśniają prawdopodobne przyczyny zgorzelinowej ropni.. Najbardziej prawdopodobne są teorie:

• dziedziczna;
• odporny.

Zwolennicy teorii dziedzicznej opierają się na fakcie, że zgorzelina piszczelowa w postaci kompleksu objawów jest częścią niektórych rzadkich genetycznie zdiagnozowanych chorób.. Są to syndromy:

• PAPA - objawiający się ropnym zapaleniem stawów, piodermią zgorzelinową, trądzikiem zgorzelinowym;
• PASH - podczas tego zespołu, oprócz zgorzelinowej piodermy, trądzik i ropne zapalenie hydradenitis są wykrywane u pacjentów;
• PASS - zespół objawia się ropnym zapaleniem stawów, piodermią zgorzelinową, trądzikiem (powstawanie guzków zapalnych w skórze) i ropnym zapaleniem hydradenitis (zapalenie gruczołów potowych).

Ustalono, że przyczyną wymienionych zespołów są mutacje genów pod etykietą PSTPI1 / CD2BP1.

Zwolennicy teorii odporności na rozwój gangodii piodermii twierdzą, że choroba ta wynika ze zwiększonej wrażliwości skóry na różne czynniki - egzogenne (ze środowiska) lub endogenne (upośledzone w tkankach organizmu). Jako takich prowokatorów rozważa się:

• bezpośrednio choroby immunologiczne;
• czynniki fizyczne;
• czynniki chemiczne;
• zakaźna zmiana;
• patologie somatyczne ciała;
• jego wyczerpanie;
• zmiany hormonalne;
• złe nawyki.

Patologie immunologiczne, które mogą wywołać rozwój piodermii zgorzelinowej:

• wrodzone zaburzenia niedoboru odporności;
• nabyte choroby immunologiczne - AIDS.

Czynniki fizyczne, które przyczyniają się do nadwrażliwości skóry, przed którą może wystąpić gangodystna pioderma, to:

• zmiana temperatury;
• efekt mechaniczny na skórze;
• promieniowanie jonizujące.

Czynników temperatury, hipotermii i odmrożenia są najważniejsze..

Zwróć uwagę

Efekt mechaniczny, przyczyniający się do rozwoju piodermii zgorzelinowej, to jakiekolwiek uszkodzenie skóry. Mogą nawet być niewyrażonymi siniakami lub skaleczeniami..

Promieniowanie jonizujące, które zgodnie z teorią odpornościową, przyczynia się do rozwoju zgorzelinowej ropniaka, można zaobserwować w kontakcie z substancjami radioaktywnymi lub wyposażeniem ze względu na aktywność zawodową, badanie (diagnostyka radiologiczna) lub leczenie (radioterapia nowotworów złośliwych).

Czynniki chemiczne nie tylko wpływają na ogólną odporność, przyczyniając się, zgodnie z teorią odporności, do rozwoju opisywanej choroby, ale także bezpośrednio drażnią skórę, co zwiększa szansę zgorzelinowej ropni u osób wrażliwych. Czynniki te obejmują urządzenia gospodarstwa domowego, a także chemiczne związki agresywne, które są wykorzystywane w produkcji lub w rolnictwie..

Zgodnie z teorią odporności, infekcja, która dostała się do organizmu, nie tylko osłabia odpowiedź immunologiczną, ale także ją zniekształca, co prowadzi do zwiększonej wrażliwości skóry na czynniki zewnętrzne i zwiększa ryzyko zgorzelenia zgorzelinowego.

Ciężkie patologie somatyczne wpływają na układ odpornościowy, przyczyniając się w ten sposób do rozwoju piodermii zgorzelinowej. Najczęściej są to choroby układu życiowego - układu oddechowego i sercowo-naczyniowego.

Ubytek ciała, przyczyniając się do pogorszenia odporności i rozwoju zgorzelinowej zrębu, może rozwinąć się w takich okolicznościach, jak:

• niedożywienie lub głód;
• stan po ciężkich długich operacjach - zwłaszcza brzucha;
• warunki krytyczne (śpiączka).

Z patologii endokrynologicznych cukrzyca (naruszenie metabolizmu węglowodanów z niedoborem insuliny) i patologia gruczołu tarczowego, odpowiedzialna za procesy metaboliczne, mogą mieć najbardziej szkodliwy wpływ..

Jest ważny

Wszystkie złe nawyki przyczyniają się do naruszenia odporności, a zatem pośrednio zaangażowane przed rozwojem zgorzelinowej piodermii - palenia, nadużywania alkoholu, zażywania narkotyków.

Od 25% do 50% klinicznych przypadków piodermy zgorzelinowej ma charakter idiopatyczny - oznacza to, że na tle tych czynników patogennych jest niejasno..

Rozwój patologii

Mechanizmy rozwoju piodermii zgorzelinowej, a także czynniki sprawcze, nie są w pełni zrozumiałe..

Zgodnie z teorią odporności obserwuje się następujące. Prowokacyjne czynniki wpływają niekorzystnie na układ odpornościowy. Niektóre komórki odpornościowe zaczynają się "nieplanowane", aby wytworzyć przeciwciała, które prowadzą do zwiększonej wrażliwości skóry. Inne komórki supresorowe próbują tłumić powstałe przeciwciała. Końcowym rezultatem jest niestandardowa odpowiedź immunologiczna - powstaje martwica tkanek.

Bez względu na przyczyny i mechanizmy uruchomienia patologicznego procesu, powstawanie owrzodzeń ropni zgorzelinowej przebiega w trzech etapach: są to etapy:

• odpowiedzi immunologiczne;
• zaburzenia chemiczne;
• zaburzenia fizjologiczne.

Na etapie reakcji odpornościowych przeciwciała gromadzą się w skórze, zwiększając jej wrażliwość..

Na etapie zaburzeń chemicznych aktywowane są enzymy, które topią związki tworzące komórki i tkanki. Ponadto komórki skóry zaczynają wytwarzać substancje biologicznie czynne, które wywołują rozwój stanu zapalnego..

Na etapie zaburzeń fizjologicznych naczynia krwionośne skóry ulegają zniszczeniu, z powodu której cierpi trofizm (odżywianie) z powodu postu, tkanki zaczynają się rozkładać - pojawia się wrzodziejące uszkodzenie skóry.

Zidentyfikowano kilka odmian zgorzelin piodermy:

• klasyczny (wrzodziejące);
• nietypowy;
• Pourazowe;
• phagedenic;
• złośliwa powierzchnia ziarniniakowa.

W przypadku klasycznej piodermii zgorzelinowej pojawiają się rozległe głębokie wrzody o fioletowym zabarwieniu, ich krawędzie zwisają nad powierzchnią uszkodzenia skóry.. Ich występowanie łączy się z układowymi zaburzeniami przewodu żołądkowo-jelitowego, stawów, płuc - najczęściej są to choroby takie jak:

• zapalenie ropostaci - ropne zapalenie błony śluzowej wyściełającej jamę ustną;
• ropne zmiany zgorzelinowe jelita cienkiego i grubego;
• zgorzel wokół tkanek oczodołu;
• ropne zgorzelinowe zmiany błony śluzowej górnych dróg oddechowych.

Wyróżnia się dwa rodzaje atypowej zgorzelinowej zgorzelinowej:

• pęcherzowy
• krostkowy.

W pierwszym przypadku pęcherze rozwijają się, w drugim - erupcje krostkowe wzdłuż krawędzi owrzodzenia..

Pourazowa zgorzelina zgorzelinowa występuje w przypadku obrażeń skóry na tle zwiększonej wrażliwości organizmu.

W tej patologii pojawia się wiele wrzodów, których dno jest mocno zespawane z otaczającymi tkankami..

Zwróć uwagę

Złośliwa powierzchowna ziarniniakowa zgorzelinowa ropnia rozwija się w patologiach ogólnoustrojowych i złośliwych nowotworach.

Objawy Pyoderma gangrenosum

Obraz kliniczny piodermii zgorzelinowej przejawia się w różnych zmianach skórnych, które rozwijają się konsekwentnie..

Po pierwsze, na powierzchni skóry pojawia się wysypka w postaci wielu wrzodów. Występują one na tle zaczerwienienia skóry i mogą być wypełnione przezroczystą lub krwotoczną (krwawą) zawartością. Skóra w miejscu erupcji uległa infiltracji - stała się gęsta. Na tle takiej infiltracji wkrótce pojawiają się wyspy martwicy tkanek, z odrzuceniem wrzodów. Charakterystyka takich wrzodów:

• w kształcie - kształt jest niewłaściwy, bardzo zmienny. Czasami wyraźne kontury wrzodu nie są widoczne;
• w wielkości - często osiągają średnią wielkość dłoni dorosłego;
• na postęp - zwiększenie głębokości i szerokości.

W szczytowym stadium rozwoju patologiczne skupienie jest stałą powierzchnią wrzodziejącą. Jego cechy:

• krawędzie w postaci rolek;
• oryginalne "falbanki" z resztek naskórka;
• pagórkowate dno pokryte jasnymi granulkami;
• cuchnący zapach.

Sam wrzód jest dosłownie przepełniony treściami patologicznymi:

• ropa;
• skrzepy krwi;
• resztki naskórka.

Ponadto odnotowano regresję (odwrotny rozwój) owrzodzenia - oczyszczenie (nieprawidłowe tkanki odrzucono), ponowne nabłonkowanie (pokrycie warstwą komórek nabłonkowych) i wypełnienie tkanką łączną z tworzeniem blizny.

Pacjenci wskazują na obecność wrzodów - nie mają innych dolegliwości.. Czasami można zaobserwować:

• bóle stawów - ból stawów;
• ból mięśni - ból mięśni.

Generalnie, ogólny stan jest mało zakłócony, ból może być zaburzony tylko podczas powstawania wrzodów.

Obraz kliniczny piodermii zgorzelinowej jest dość charakterystyczny - często ta choroba zaczyna się ostro, ale szybko zmienia się w postać przewlekłą, jej przebieg jest falisty, z częstą zmianą okresów remisji i zaostrzeń.  

Jest ważny

W 50% wszystkich zdiagnozowanych przypadków patologiczny proces rozwija się na skórze nogi. Samo ognisko jest zwykle pojedyncze.

W przypadku pojawienia się wrzodów fagicznych najczęściej występują one w wielu przypadkach, tworząc się głównie na genitaliach.. Charakterystyczne cechy tego typu piodermii zgorzelinowej są odnotowane:

• szybkie tworzenie się wrzodów;
• ich ścisła spójność z leżącymi poniżej tkankami;
• ostre krawędzie wokół ubytku skóry i ich gęstej tekstury;
• pojawienie się szarego rozkwitu na typie diptera.

Diagnostyka ropne zapalenie skóry

Diagnozę przeprowadza się na podstawie skarg pacjenta, danych anamnezy (pacjent musi opisać, jak zmienia się skóra w miejscu zmiany), wyniki dodatkowych metod badawczych (fizycznych, instrumentalnych, laboratoryjnych). Istotne są również konsultacje z pokrewnymi specjalistami, ponieważ gangodia piodermy jest chorobą interdyscyplinarną, która może być powiązana z różnymi chorobami różnych narządów i układów..

Dane z badania fizykalnego są następujące:

• po badaniu wykrywane są duże wrzody o cechach opisanych powyżej;
• palpacja (palpacja) - zaznaczona tkliwość tkanek wokół owrzodzeń.

Zakres instrumentalnych metod badawczych jest bardzo szeroki i zależy od patologii zgorzelowej zgorzelinowej.. Można zatrzymać:

• elektrokardiografia (EKG) - graficzne rejestrowanie potencjałów elektrycznych serca z późniejszą analizą;
• radiografia stawów;
• fibroesophagogastroduenoskopia - badanie przełyku, żołądka i początkowych części dwunastnicy 12 przy użyciu fibroskopu (rodzaj endoskopu z wbudowaną optyką i oświetleniem)

i wiele innych.

Laboratoryjne metody badawcze biorące udział w diagnozowaniu piodermii zgorzelinowej to:

• pełna liczba krwinek - określona przez znaczny wzrost liczby leukocytów z przesunięciem formuły leukocytów w lewo i wzrost ESR;
• badanie histologiczne - badanie pod mikroskopem biopsji ścian wrzodów. Nie zawsze jest wskazówka, ale w trudnych przypadkach jest zalecana do diagnostyki różnicowej z wrzodami różnego pochodzenia. Biopsja ujawnia zagęszczenie tkanki, wysepki martwicy, ropę;
• elektroforeza białek serwatkowych - pozwala zidentyfikować naruszenia metabolizmu białek, które można zaobserwować przy piodermii zgorzelinowej;
• badanie mykotyczne - pod mikroskopem zbadać zawartość owrzodzenia pod kątem występowania grzybów chorobotwórczych;
• badanie bakterio-skopowe - zawartość owrzodzenia bada się pod mikroskopem w celu identyfikacji patogennej flory;
• badanie bakteriologiczne - zasiewają zawartość owrzodzenia na specjalnych pożywkach, oczekują wzrostu kolonii, określają czynnik sprawczy.

Diagnostyka różnicowa

Rozpoznanie różnicowe (charakterystyczne) pijawki zgorzelinowej wykonuje się przy takich chorobach i stanach patologicznych jak:

• wrzodziejąca gruźlica skóry - występowanie zmian gruźliczych w skórze z późniejszym rozwojem jej wad;
• Kiła trzeciorzędowa to trzeci okres kiły, rozwijający się u pacjentów, którzy nie zostali wyleczeni lub nie byli w ogóle leczeni. Objawia się przez występowanie nacieków syfilitycznych;
• głęboki grzybicy - zmiany skórne z patogennymi grzybami;
• wegetatywne wrzodziejące ropne zapalenie skóry - ropne i zapalne zmiany skórne, w których powstają wrzody z przerostami na krawędziach;
• carbuncle - ostre ropne martwicze zapalenie skóry i tkanki podskórnej wokół mieszków włosowych i gruczołów łojowych. Może to być guzek nie tylko nieswoisty, ale także jako objaw niektórych patologii - na przykład wąglika;
• Ziarniniak Wegenera - nekrotyczne zapalenie naczyń (zapalenie ściany) małych naczyń z tworzeniem ziarniniaków (pieczęci) w ich ścianach i otaczających tkankach;
• panniculitis - zapalenie podskórnej tkanki tłuszczowej, które prowadzi do zniszczenia komórek tłuszczowych i ich zastąpienia tkanką łączną;
• bromoderma - rodzaj dermatozy leczniczej, która występuje z powodu gromadzenia się bromu w tkankach;
• zgorzel - śmierć tkanki;
• pemphigus wegetatywny - jedna z postaci pęcherzyca, w której po otwarciu pęcherzyków na dnie erozji powstają małe wzrosty;
• mykobakteryjne zakażenie skóry - zmiany skórne przez patogenne grzyby;
• Clostridium infekcji skóry - ciężkie zapalenie skóry wywołane przez Clostridia;
• zaburzenia troficzne - patologia skóry spowodowana zaburzeniami żywieniowymi;
• łuszczyca krostkowa - najcięższa postać łuszczycy, w której występują żywe, ropne elementy ropne.

Komplikacje

Pyoderma gangrenosum najczęściej towarzyszą takie komplikacje jak:

• zapalenie wielonerwowe - liczne uszkodzenia nerwów obwodowych;
• zapalenie naczyń chłonnych - zapalenie naczyń limfatycznych.

Leczenie ropne zapalenie skóry

Leczenie zgorzelin piodermy rozpoczyna się od eliminacji lub korekty choroby, przeciwko której się pojawiła. Jednocześnie wpływa na powstałe owrzodzenia - celem leczenia jest:

• złagodzenie objawów zapalnych;
• uśmierzenie bólu;
• Naprawa skóry.

Leczenie może być ogólne i lokalne.

Podstawą ogólnej terapii są następujące cele:

• leki hormonalne;
• leki przeciwbakteryjne;
• cytostatyki;
• leki immunosupresyjne;
• immunoglobulina.

Pokazano również wykonanie plazmaferezy - oczyszczanie krwi z toksycznych substancji za pomocą specjalnego sprzętu..

Jako miejscowe zabiegi są przeprowadzane:

• leczenie wrzodów roztworami antyseptycznymi;
• oczyszczanie powierzchni wrzodów za pomocą kąpieli wibracyjno-turbulentnych;
• zastosowanie opatrunków do suszenia na mokro z roztworami srebra, preparaty hormonalne.

Zapobieganie

Ponieważ dokładne przyczyny rozwoju patologii nie są znane, nie opracowano konkretnych środków zapobiegawczych..

W świetle istniejącej teorii odpornościowej ryzyko rozwoju ropni zgorzelinowej można zmniejszyć, unikając ekspozycji na czynniki chorobotwórcze opisane powyżej na układ odpornościowy - fizyczny, chemiczny, zakaźny i tak dalej..

Ze względu na dziedziczne pochodzenie tej choroby, konieczne jest przeprowadzenie wczesnego badania osób, których krewni już zdiagnozowano piodermii zgorzelinowej..

Jest ważny

Duże znaczenie mają badania profilaktyczne, które pomogą zidentyfikować wczesne objawy piodermii zgorzelinowej..

Prognoza

Rokowanie dla piodermii zgorzelinowej jest bardzo różne - zależy od pierwotnej patologii, przed którą pojawiła się opisana choroba. Ogólnie rzecz biorąc, powstałe owrzodzenia można leczyć, w miejscu ich powstawania, raczej szybko re-nabłonkiem.

Prognozy pogarszają się w takich okolicznościach, jak:

• rozwój powikłań;
• samodzielne leczenie wrzodów przez wątpliwe "metody ludowe" - kauteryzacja, leczenie domowymi maściami, i tak dalej.

Kovtonyuk Oksana Vladimirovna, komentator medyczny, chirurg, lekarz konsultant