Niewydolność wątroby - zmniejszenie czynności wątroby spowodowane zniszczeniem komórek wątroby (hepatocytów). W praktyce medycznej istnieją dwa różne pojęcia - ostra i przewlekła niewydolność wątroby. Przewlekła niewydolność, w przeciwieństwie do ostrej, rozwija się stopniowo wraz z długotrwałą ekspozycją na czynniki hepatotoksyczne..
Przyczyny
Przewlekła niewydolność wątroby postępuje stopniowo przez kilka miesięcy lub nawet lat. Ten stan patologiczny charakteryzuje się stopniowym rozwojem obrazu klinicznego..
Powoduje rozwój niewydolności wątroby z następujących powodów:
- Przewlekłe choroby wątroby (takie jak przewlekłe aktywne zapalenie wątroby, marskość wątroby, rak, wątrobowce skóry);
- Długoterminowy wpływ zagrożeń zawodowych (praca z tetrachlorkiem węgla, benzenem, fosforem);
- Długotrwałe stosowanie leków hepatotoksycznych (NVPS, leki cytotoksyczne, antybiotyki hepatotoksyczne).
Tkanka wątrobowa ma wysoką zdolność regeneracji. Jednak gdy wyczerpią się możliwości regeneracyjne wątroby, hepatocyty giną i już nie dochodzi do siebie. Krytyczne zmniejszenie liczby aktywnych hepatocytów faktycznie prowadzi do rozwoju przewlekłej niewydolności wątroby, przez co organizm nie jest w stanie w pełni funkcjonować. Wzmocnienie śmierci hepatocytów i tym samym przyczynienie się do gwałtownego wzrostu niedoboru mogą takie czynniki, jak używanie napojów alkoholowych, choroby zakaźne, zatrucie, krwawienie z przewodu pokarmowego.
Objawy przewlekłej niewydolności wątroby
W przypadku przewlekłej niewydolności wątroby charakteryzuje się stopniowym, stopniowym wzrostem objawów. I bez względu na to, jak długo choroba istniała w początkowej fazie, prędzej czy później zacznie się rozwijać..
Przewlekła niewydolność wątroby występuje w czterech etapach:
- Pierwszy etap jest kompensowany;
- Drugi etap jest zdekompensowany;
- Trzeci etap to terminal;
- Etap czwarty - śpiączka wątrobowa.
Kompensowany etap
Objawy występujące podczas fazy kompensacji nie są specyficzne. Pacjent niepokoi się utratą apetytu, a także sporadycznymi nudnościami, wymiotami.
Funkcja detoksykacji wątroby jest upośledzona, co powoduje gromadzenie się toksycznych substancji w organizmie. Substancje te zakłócają funkcjonowanie układu nerwowego, w wyniku czego rozwija się encefalopatia wątrobowa. W początkowych stadiach encefalopatia objawia się tym, że osoba szybko się męczy, czuje się słabo i jest zahamowanie. Pacjent jest dręczony ciągłą sennością w ciągu dnia, aw nocy - bezsennością. Fluktuacje nastroju są charakterystyczne dla niewydolności wątroby, szczególnie w kierunku bieguna depresyjnego..
Zdekompensowany etap
Proces patologiczny w wątrobie postępuje, dzięki czemu istniejące objawy stają się wyraźne i trwałe. Na tym tle występują objawy, takie jak zaburzenia koordynacji ruchowej, pojawianie się wstrząsów, problemy z pamięcią.. Osoba może nie zachowywać się całkowicie adekwatnie, a nawet agresywnie. W kosmosie jest dezorientacja. Ponadto pacjent może poczuć specyficzny słodkawy zapach wątroby z jamy ustnej spowodowany nagromadzeniem produktów metioniny..
Etap końcowy
Na tym etapie rozwoju niewydolności wątroby objawy nasilają się. Objawy uszkodzenia układu nerwowego stają się bardziej wyraźne - pojawia się zamęt, osoba nie reaguje na wezwanie do niego, ale reakcja na bolesny efekt pozostaje.
Stagnacja żółci w wątrobie (cholestaza) prowadzi do żółtaczki i świądu. Nadciśnienie wrotne nieuchronnie rozwija się, objawiając się wzrostem brzucha spowodowanym nagromadzeniem płynu w jamie brzusznej (wodobrzusze), ekspansją naczyń krwionośnych w skórze brzucha. Pacjent może zauważyć zaczerwienienie dłoni - jest to tak zwany rumień dłoni i małe krwotoki naczyniowe, asteryski w całym ciele. Ponadto może wystąpić krwawienie z przewodu pokarmowego..
Stage Coma
Na tym etapie niewydolności wątroby występują poważne, często nieodwracalne zmiany.. Pacjent ma wyraźną depresję układu nerwowego, przez co dochodzi do utraty przytomności. W początkowej fazie śpiączki reakcja na ból jest obecna, ale wkrótce znika. Mogą wystąpić napady padaczkowe, rozszczepione oczy. W stanie śpiączki, niewydolność wielonarządowa stopniowo się zwiększa. Wszystkie te naruszenia prowadzą do nieodwracalnych konsekwencji i śmierci..
Diagnostyka
Aby potwierdzić rozpoznanie przewlekłej niewydolności wątroby, konieczne jest przeprowadzenie kompleksowej diagnostyki.. Przybliżony zestaw badań wygląda następująco:
- Morfologia krwi - może być określona przez zwiększenie liczby leukocytów, jak również zmniejszenie liczby czerwonych krwinek, płytek krwi i zmniejszenie poziomu hemoglobiny;
- Biochemiczna analiza krwi - zwróć uwagę na poziomy bilirubiny, ALaT i ASaT, fosfatazy alkalicznej, kreatyniny;
- Koagulogram - zmniejszenie wskaźnika protrombinowego krwi;
- Ultradźwięki narządów jamy brzusznej - pozwala lekarzowi ocenić stan miąższu wątroby, wielkość wątroby.
Zasady leczenia przewlekłej niewydolności wątroby
Kiedy wyłączysz funkcjonowanie wątroby, ciało gromadzi toksyczne substancje, które mają naprawdę toksyczny wpływ. Aby zwalczyć to zjawisko, przepisuje się środki detoksykacyjne (Reosorbilact, Neogemodez). Ponadto pacjentowi pokazano zastosowanie laktulozy (Duphalac). Jest to lek, który wiąże amoniak, który gromadzi się podczas niewydolności wątroby. Ponieważ bakterie jelitowe produkują amoniak, leki przeciwbakteryjne (neomycyna) są również przepisywane w celu ich hamowania. Dzięki nieskuteczności terapii detoksykacyjnej pacjent otrzymuje plazmaferezę, gdy plazma krwi przechodzi przez specjalne filtry, aby oczyścić ją z toksyn..
Równie ważne jest leczenie objawowe. Na przykład środki antydiuretyczne (Furosemid, Mannitol) są przepisywane w celu usunięcia zastoinowej cieczy z organizmu. Aby zatrzymać krwawienie przepisane Vikasol lub kwas aminokapronowy, a także duże straty krwi - przetoczenie składników krwi. W celu skorygowania mózgu, pacjentowi pokazano użycie leków poprawiających jego ukrwienie (Cerebrolysin, Actovegin), leki uspokajające. Aby zapobiec niepożądanym działaniom na hepatocyty, pacjentowi przepisano hepatoprotektor (Essentiale, Hepabene), preparaty witaminowe..
W przypadku niewydolności wątroby pacjent powinien przestrzegać specjalnej diety. Aby zmniejszyć zawartość amoniaku we krwi, konieczne jest ograniczenie spożycia produktów białkowych do 40-60 gramów. Również lekarze zalecają zmniejszenie ilości soli w żywności, aby zapobiec rozwojowi wodobrzusza..
Valery Grigorov, recenzent medyczny