Dysplazja stawu biodrowego

Treść artykułu:

  • Czym jest dysplazja stawu biodrowego?
  • Objawy dysplazji stawu biodrowego
  • Przyczyny dysplazji stawu biodrowego
  • Jak określić dysplazję stawów biodrowych?
  • Leczenie dysplazji stawu biodrowego

Czym jest dysplazja stawu biodrowego?

Dysplazja stawów biodrowych jest chorobą związaną z nieprawidłowym rozwojem stawu biodrowego. Ogólnie rzecz biorąc, dysplazja odnosi się do wszelkich odchyleń w tworzeniu narządu lub układu ludzkiego ciała..

Dysplazja stawów biodrowych nazywana jest również wrodzonym zwichnięciem stawu biodrowego. Ta patologia jest wrodzona. Staw jest niedorozwinięty, w wyniku czego może wystąpić podwichnięcie lub zwichnięcie głowy kości udowej. Jest to niebezpieczne i poważne naruszenie struktury wszystkich elementów stawu biodrowego. Te elementy to zarówno kości, jak i więzadła, mięśnie, stawy i nerwy. Dysplazja prowadzi do nieprawidłowego wyrównania głowy kości udowej i panewki.

Dysplazja stawów biodrowych jest bardzo częstą chorobą i dotyka głównie dziewcząt (80% przypadków). Najczęstsze przyczyny tej patologii to cechy genetyczne (obecność dysplazji u jednego z rodziców) lub niewłaściwa pozycja płodu..

Dysplazja może być reprezentowana przez:

  • niedojrzałość fizjologiczna. Oznacza to, że formowanie się elementów stawu nie zostało jeszcze zakończone, ale powierzchnie stawowe kości są prawidłowo wyrównane. Jest to najłagodniejsza postać dysplazji, wymagająca jedynie stałej obserwacji przez lekarza i stosowania prostych metod leczenia. Aby dojrzewanie stawu biodrowego przebiegało normalnie, często konieczne jest sztuczne stworzenie koniecznych do tego warunków..

  • pre-dyslokacja uda. Jest to bardziej złożona forma odkształcenia. Jest to brak stabilności głowy stawu, który znajduje się w panewce i może wyjść poza nią. Uprzedzenie wymaga odpowiedniego leczenia, w przeciwnym razie może wywołać chorobę, taką jak artroza. W rezultacie staw jest zdeformowany, a pacjent zaczyna odczuwać silny ból podczas ruchu. W wielu przypadkach pre-dyslokacja przekształca się w dyslokację biodra. Aby uniknąć poważnych konsekwencji, potrzebujesz czasu na leczenie.

  • zwichnięcie stawu biodrowego. Ta forma choroby jest uważana za najbardziej dotkliwą. W tym samym czasie powierzchnie stawowe głowy kości udowej w dużej mierze nie odpowiadają panewce i najczęściej znajdują się poza panewką. W takim przypadku ważna jest terminowa diagnoza i właściwe leczenie. W przypadku braku opieki medycznej staw biodrowy ulega deformacji, traci ruchomość, w wyniku której pacjent może pozostać niepełnosprawny.

Wszystkie te formy dysplazji są związane z zaburzeniami panewki, ponieważ nazywane są panewką. Nieprawidłowy rozwój może wpływać na proksymalny staw biodrowy. Ogromne znaczenie ma kąt szyi i diaphase. Musi spełniać normę wieku. W obecności odchyleń, dysplazja jest emitowana ze zmniejszeniem lub zwiększeniem kąta. Można to ustalić za pomocą rentgena.

Jeśli rozwój kości w płaszczyźnie poziomej jest zaburzony, oznacza to dysplazję rotacyjną. Osie stawów kończyn dolnych u osoby nie pokrywają się, to znaczy są umiejscowione pod pewnym kątem. Nieprzestrzeganie tej zasady prowadzi do dysplazji. Chód pacjenta jest zaburzony, obserwuje się stopę szponiastą.

Badania statystyczne wykazały, że jednostronne uszkodzenie jest charakterystyczne dla dysplazji. Choroba zwykle częściej dotyka stawu lewego biodra. Zidentyfikowana w pierwszych latach życia taka wada nie jest jeszcze poważnym problemem. Jednakże, jeśli nie jest leczone, po kilku latach staje się przyczyną kulawizn, zaburzeń chodu i bólu w stawie biodrowym..

Dobre rokowanie jest możliwe przy diagnozowaniu dysplazji w pierwszych sześciu miesiącach życia dziecka. W takim przypadku wymaga to tylko obserwacji od specjalisty. Jeśli diagnoza zostanie postawiona 6 miesięcy po narodzinach dziecka, leczenie potrwa lata. Ale w tym przypadku możesz całkowicie pozbyć się problemów ze stawem biodrowym. Najtrudniejszym przypadkiem wymagającym długotrwałego leczenia i powodującego poważne komplikacje jest późna diagnoza, gdy dziecko już zaczęło chodzić..


Objawy dysplazji stawu biodrowego

Jak rozpoznać objawy dysplazji stawu biodrowego? Przede wszystkim patologia przejawia się w:

  • Skrócenie uda. Objaw ten pojawia się, gdy dochodzi do przesunięcia głowy stawu biodrowego względem panewki. Zjawisko to nazywane jest wrodzonym zwichnięciem i jest uważane za najcięższą postać choroby. Możesz zobaczyć przemieszczenie, kładąc dziecko na plecach i zginając nogi. W takim przypadku zauważymy, że kolana znajdują się na różnych poziomach, zwykle na jednej nodze - poniżej, a na drugiej - powyżej.

  • Asymetria fałd skórnych. Objaw ten jest najbardziej widoczny u dzieci w wieku do 3 miesięcy. Jego cechą jest to, że asymetria fałd skórnych z obustronnym uszkodzeniem stawu biodrowego jest prawie niezauważalna. Dlatego zawartość informacji tego objawu jest maksymalna w odkształceniu stawu jednej nogi. Eksploracja powinna być podkolanowa, pośladki, pachwiny. Mogą mieć inny kształt, głębokość, znajdować się na różnych poziomach. Na nodze z dyslokacją lub podwichnięciem występuje większa liczba fałd. Rozpoznanie dysplazji stawu biodrowego tego objawu nie wystarcza, ponieważ występuje również u zdrowych dzieci.

  • Ograniczenie porwania hip. Ta funkcja jest zdefiniowana następująco. Dziecko leży na plecach, a jego nogi są wyhodowane z boku. U noworodka narożnik w tym samym czasie wykonuje 90 stopni. W wieku 7-8 miesięcy liczba ta zmniejsza się do 60 stopni. Obecność zwichnięcia biodra wskazuje na możliwość uprowadzenia tylko 40-50%.

  • Objaw poślizgnięcia. Jest lepiej znany jako objaw Marx-Ortolani. Otwarty na początku XX wieku, ten test jest dziś najbardziej informacyjną metodą określania dysplazji stawu biodrowego. Lekarz kładzie dziecko na plecach i powoli rozkłada nogi na bok. W przypadku dysplazji odczuwa się nacisk, ponieważ głowa stawu jest przesunięta względem panewki. U zdrowego dziecka, gdy nogi są usuwane, powierzchnia pod nimi jest prawie całkowicie dotknięta.

Określić obecność dysplazji stawu biodrowego może lekarz ortopedyczny nawet podczas wstępnego badania noworodka. Samodzielne wykrycie łagodnej postaci tej choroby jest trudne, a leczenie jest najskuteczniejsze w początkowych stadiach jego rozwoju. W przypadku dysplazji dziecko odczuwa ból podczas porwania biodra, można zauważyć różnicę w fałdach pachwinowych. Jednak takie objawy są charakterystyczne dla wielu innych chorób. Dysplazji stawu biodrowego nie można ustalić wyłącznie na podstawie objawów zewnętrznych, konieczne jest bardziej szczegółowe badanie. Dlatego konieczne jest pokazanie dziecku specjalisty, jeśli istnieje podejrzenie dyslokacji lub podwichnięcia stawu biodrowego. Pierwsze badanie przez ortopedę przeprowadza się natychmiast po urodzeniu, a następnie przeprowadza się je regularnie co kilka miesięcy. Jeśli wystąpiły zaburzenia w rozwoju stawu biodrowego na obu nogach, tylko lekarz może je zidentyfikować. Zewnętrznie ta deformacja nie będzie widoczna.

Szybkie rozpoznanie dysplazji jest bardzo ważne. W wieku dorosłym dyslokacja lub podwichnięcie staje się przyczyną rozwoju tak poważnej choroby, jak stawów biodrowych stawu biodrowego. Pacjenci cierpiący na nie cierpią z powodu silnego bólu, mają trudności z poruszaniem się i stają się niepełnosprawni. Dysplazja wywołuje również naruszenie postawy i chodu, przyczynia się do rozwoju artrozy.


Przyczyny dysplazji stawu biodrowego

  • Zaburzenia w czasie ciąży. W tym okresie produkcja relaksiny odbywa się w organizmie przyszłej matki. Jest to specjalny hormon, który pomaga zmiękczyć stawy udowo-krzyżowe. Muszą być elastyczne, aby skutecznie rodzić. Jednak ruchliwość i nabycie kości miednicy. Wpływając na kości kobiety w ciąży, relaxin wpływa na kości dziecka. Wciąż są słabo uformowane i łatwo zranione. Dlatego jeśli staw biodrowy matki jest odporny na taki efekt, dziecko ma deformację. Polega ona na tym, że głowa stawu wychodzi poza panewkę. Z tego powodu u dużej liczby dzieci bezpośrednio po urodzeniu diagnozuje się dysplazję. Stopniowo deformacja stawu biodrowego zostaje wyeliminowana. Czasami wymaga to pomocy specjalistów, ale częściej proces ten odbywa się bez pomocy zewnętrznej..

    Kobiety w ciąży z ich pierwszym dzieckiem są zagrożone. W końcu ciało wytwarza największą ilość relaksacji właśnie w tym przypadku, starając się ułatwić poród. Dysplazja jest również najbardziej charakterystyczna dla dziewcząt, ponieważ hormon ma najsilniejszy wpływ na ich stawy, ze względu na większą plastyczność niż chłopcy..

  • Znaczna waga płodu. Jeśli masa ciała noworodka przekracza 3 kg, stwarza to pewne trudności, które prowadzą do rozwoju dysplazji. Przyczyną tego zjawiska jest zwiększone obciążenie stawu biodrowego dziecka. Ponadto, znaczna masa płodu lub odwrotnie, zbyt mała waga dziecka ogranicza zdolność dziecka do poruszania się w macicy. To również prowadzi do dysplazji.. 

  • Połóg pośladka. Kiedy dziecko pojawia się z tyłu, a nie z głową, jak to zwykle bywa, staw biodrowy może łatwo ulec deformacji. Głowa stawu wychodzi z panewki, ponieważ kości są nadal zbyt plastyczne i nie wracają na swoje miejsce. Aby tego uniknąć, pozwala na wykonanie cięcia cesarskiego. Jeśli ultradźwięki pokazują nietypową lokalizację płodu, warto pomyśleć o operacji.. 

  • Predyspozycje genetyczne. Kobiety z dysplazją stawu biodrowego mają większe ryzyko posiadania dziecka z tą samą patologią..

  • Tight pieluszki. Tworzy nadmierny nacisk na staw biodrowy i zwiększa ryzyko jego deformacji. W krajach słabo rozwiniętych, w których dzieci w ogóle się nie pakują, problem dysplazji praktycznie się nie pojawia. W krainie wschodzącego słońca w XX wieku przeprowadzono nawet eksperyment. Zakazuje tradycyjnego, ciasnego pieluszki. W rezultacie obserwowano znaczny spadek dysplazji u dzieci..

  • Deformacja stopy. Staje się silnym naruszeniem chodu, co z kolei wywołuje dysplazję stawu biodrowego. Tak więc, w przypadku stopy końsko-szpotawej, dyslokacje i podwichnięcia często pojawiają się wraz z wiekiem..

  • Zła ekologia. Częstość występowania dysplazji stawu biodrowego jest większa w niekorzystnych obszarach. Istnieje przypuszczenie, że toksyny i zanieczyszczenie środowiska są również przyczyną deformacji układu kostnego dziecka..

Aby zapobiec dysplazji stawu biodrowego, można określić możliwość patologii podczas rozwoju płodu. Na przykład, dla prezentacji miednicy, którą określa się za pomocą ultradźwięków, zaleca się wykonanie cięcia cesarskiego, aby uniknąć problemów ze stawami noworodka..


Jak określić dysplazję stawów biodrowych?

Dysplazję stawów biodrowych określa się na podstawie zewnętrznych obserwacji i instrumentalnych metod badania. Spokojne i ciche otoczenie, dobre i ciepłe oświetlenie, całkowite rozluźnienie mięśni dziecka - to niezbędne warunki dla ortopedy. odbiór należy przeprowadzić po karmieniu dziecka. U starszych dzieci określana jest przede wszystkim asymetria fałdów skórnych. Jeśli kolano na jednej nodze u dziecka z usuniętymi nogami znajduje się niżej niż u drugiej, rozpoznawana jest najcięższa postać dysplazji - wrodzone zwichnięcie biodra.

Objawy poślizgnięcia w niektórych przypadkach nie dają wystarczająco pełnego obrazu deformacji stawu. W takich przypadkach należy skorzystać ze zmodyfikowanej wersji testu. W pierwszym etapie nogi poruszają się na zmianę, obserwując, czy głowa ślizga się w kierunku zawiasu. Następnie delikatnie naciśnij kciuk na wewnętrznej powierzchni uda. Może również wystąpić przesunięcie. Ale gdy głowa przyjmuje pożądaną pozycję natychmiast po wywieraniu nacisku, przemieszczanie biodra nie jest diagnozowane, chociaż jest to możliwe. Badanie powinno odbywać się miękkimi ruchami, aby nie uszkodzić słabych kości dziecka. Te metody diagnostyczne są najbardziej skuteczne do sześciu miesięcy.

Radiografia

Ta metoda badawcza jest używana rzadziej niż inne, ponieważ powoduje znaczne obciążenie promieniowaniem ciała dziecka. Pomaga jednak uzyskać pełny obraz struktury stawu i związku między głową a panewką. Większość elementów stawu biodrowego u dzieci tworzą tkanki chrzęstne. Trudno jest je odróżnić na zdjęciu rentgenowskim, dlatego do jego rozszyfrowania używa się specjalnych metod..

Trzymając poziome i pionowe linie, uzyskuje się kąt panewkowy. Według jego wielkości w zależności od wieku jest określona przez obecność naruszeń w rozwoju stawu biodrowego. Stopniowo kąt nachylenia maleje wraz ze skostnieniem. Jeśli proces ten jest spowolniony lub przebiega nieprawidłowo, diagnozuje się dysplazję stawu biodrowego..

Zdjęcie rentgenowskie identyfikuje takie wskaźniki, jak wartości "h" i "d", które charakteryzują różne typy przesunięcia głowy w stosunku do jamy zawiasowej, ich wartość porównuje się z wartością normalną iw obecności znaczących odchyleń wykrywa się dysplazję.

Diagnostyka ultrasonograficzna

Jest nieszkodliwy dla ciała dziecka. Pierwsze takie badanie przeprowadza się w szpitalu położniczym. W niektórych przypadkach, jeśli nie ma zewnętrznych objawów dysplazji, zaleca się wykonanie diagnostyki ultrasonograficznej. Aby upewnić się, że nie ma żadnych odchyleń w tworzeniu stawu biodrowego, rodzice powinni nalegać na obowiązkowe przeprowadzenie takiego badania przez chirurga ortopedę. U dzieci w wieku poniżej 6 miesięcy USG jest najbezpieczniejszą i najbardziej informatywną metodą diagnozowania dysplazji. W wieku 3-4 miesięcy może przeprowadzać radiografię.

Diagnostyka USG ma następujące zalety w porównaniu z innymi metodami:

  • dostępność - urządzenia do ultrasonografii znajdują się w najnowocześniejszych szpitalach;

  • bezbolesne - dziecko nie odczuwa dyskomfortu podczas badania;

  • nieinwazyjny - diagnostyka ultrasonograficzna nie obejmuje penetracji pod skórą, jest to badanie zewnętrzne przy użyciu odpowiedniego sprzętu;

  • bezpieczeństwo - w przeciwieństwie do radiografii, ultradźwięki nie mają skutków ubocznych i nie wpływają niekorzystnie na organizm dziecka.

 Jedyną wadą USG jest niedokładność jej wyników. Dlatego, jako dodatkowe źródło informacji, trzeba uciekać się do rentgenowskich..


Leczenie dysplazji stawu biodrowego

Leczenie dysplazji stawu biodrowego jest tym bardziej skuteczne, im wcześniej zostało rozpoczęte. Przywrócenie anatomii i funkcji stawu biodrowego może zająć dużo czasu. W tym czasie konieczne jest osiągnięcie unieruchomienia głowy stawu w pożądanym położeniu, co przyczynia się do powstania zawiasu.

U dzieci w wieku do 3 miesięcy nie ma potrzeby potwierdzenia radiologicznego rozpoznania, ponieważ stosuje się najczęściej stosowane metody leczenia. Ich istotą jest utrzymanie nóg dziecka w stanie rozmnażania..

Leczenie polega na zastosowaniu specjalnych urządzeń ortopedycznych i aktywnym rozwoju dotkniętych stawów. Wśród narzędzi ortopedycznych - różne opony, strzemiona, poduszki i urządzenia. Przeznaczone są do trzymania nóg w pozycji rozwiedzionej..

Przyjrzyjmy się bardziej szczegółowo głównym metodom leczenia:

Powszechne pieluszki

Polega ona na użyciu 3 pieluszek, przez które mocowane są stopy dziecka. Możesz nosić pieluchy dla dzieci, ale tylko wtedy, gdy nie powoduje podrażnień skóry i nie powoduje zapalenia skóry. Do rozdzielenia nóg potrzebna jest pierwsza pielucha, a za pomocą drugiej muszą być zamocowane pod kątem 90%. Używanie pieluszki zapobiega utrudnianiu. W trzeciej pieluszce owinięto dolną część ciała dziecka. Ręce pozostają wolne..

Strzępki Pavlika

To urządzenie zostało opracowane przez czeskiego naukowca i nazwane jego imieniem. Wynalazek został użyty po raz pierwszy w pierwszej połowie XX wieku, ale ze względu na swoją skuteczność jest dziś stosowany w medycynie. Strzemiona - bandaż wykonany z tkaniny i miękkich pasków, który przymocowany jest do klatki piersiowej dziecka. Z jego pomocą osiąga się koncentrację głowy stawu biodrowego, zajmuje ono niezbędne położenie. Strzemiona wzmacniają więzadła i mają pozytywny wpływ na panewkę. Urządzenie nie pozwala dziecku poruszać nogami, ale jednocześnie daje możliwość swobodnego poruszania się.

Wielkość strzemion Pavlika dobiera się w zależności od wieku i wysokości. Istnieją pewne osobliwości noszenia aparatu zgodnie z naturą patologii stawu biodrowego. Po raz pierwszy zaleca się powierzenie ich specjalistom. W przypadku pre-dyslokacji, uprowadzenie biodra na początku noszenia bandaża powinno być minimalne. Stopniowo kąt należy zwiększać aż do całkowitego przywrócenia anatomii biodra.

Podwichnięcie wymaga rozcieńczenia, w którym dziecko nie odczuwa dużego dyskomfortu. Z czasem kąt powinien osiągnąć 80%. Przepis ten należy utrzymać przez kilka miesięcy. Kiedy u dziecka pojawia się zauważalny dyskomfort, zgodnie z zaleceniami lekarza, stosuje się znieczulenie. Dyslokacja wymaga uprzedniej redukcji głowy stawu na miejscu, a następnie jego utrwalenia. Mięśnie utrudniają hodowlę bioder podczas leczenia dysplazji. Ważne jest, aby nie dopuścić do ostrego przechłodzenia, długotrwałego uczucia głodu, emocjonalnego dyskomfortu u dziecka. Prowadzi to do zapalenia ścięgien i mięśni..

Dziecko powinno mieć strzemiona przez całą dobę. Tylko w takim przypadku uzyskany zostanie pozytywny wynik. Aby uniknąć tarcia delikatnej skóry i podrażnień, należy uważnie monitorować stan higieny. Nie jest konieczne kąpanie dziecka, ponieważ w tym celu konieczne jest zdjęcie strzemion, ale nie można tego zrobić. Wystarczy okresowo myć ciało dziecka. Aby to zrobić, rozpiąć pas nogi, wspierając uprowadzenie biodra lub paski bandaż na klatce piersiowej..

Jeśli pod strzemionami dziecka znajduje się pielucha, trzeba ją zmienić w czasie, wkładając ręce pod pośladki. Miejsca krocza i doliny są szczególnie podatne na powstawanie zapalenia skóry i podrażnień, dlatego muszą być częściej badane i przetwarzane. Aby uniknąć ocierania skóry, zastosuj skarpetki do kolan i lekką bawełnianą bluzkę. Spodnie lub sukienka ubierz się prosto na strzemiona. Powinny być lekkie, aby dziecko się nie pociło. Chłodzenie ciała również nie powinno być dozwolone..

Ważne jest, aby strzemiona zawsze były suche i czyste. Nie pozwól, aby spadały na proszki, płyny, ponieważ może to spowodować wysypkę i zapalenie skóry. Czas karmienia jest trudnym momentem, kiedy wymagana jest specjalna kontrola bioder dziecka. W dowolnej pozycji ciała powinny być pod właściwym kątem.

Poduszka Frejka

To urządzenie ortopedyczne stosuje się w leczeniu dysplazji, ale nie jest profilaktyczne. Głównym celem używania takiej poduszki jest ustalenie bioder dziecka w pożądanej pozycji. Są hodowane pod pewnym kątem. Poduszka może być używana dla dzieci powyżej 1 miesiąca życia..

To urządzenie ortopedyczne jest wykonane z miękkich materiałów. Dlatego poduszka powoduje dziecku minimum dyskomfortu, nie ociera się o skórę. W dół zaleca się nosić lekkie luźne ubrania z bawełnianej tkaniny. Rozmiar poduszki dla dziecka jest uważany za odpowiedni, jeśli odległość między zgiętymi kolanami dziecka jest całkowicie przez niego ukryta. Przy wyborze urządzenia należy się skupić na wieku i wysokości dziecka.

Aby pokazać, jak położyć poduszkę na dziecku i naprawić, może ortopeda. Określa termin noszenia i podaje jego zalecenia. W przeciwieństwie do strzemion Pavlika, w niektórych przypadkach może być dozwolone wyjmowanie poduszki podczas karmienia lub kąpieli. Należy to jednak zrobić zgodnie z zezwoleniem lekarza prowadzącego. Kąt pomiędzy biodrami zwiększa się stopniowo, gdy dziecko przyzwyczaja się do poduszki..

Ważne jest, aby nosić go prawidłowo, w przeciwnym razie można nie tylko osiągnąć pożądany pozytywny efekt, ale także zaszkodzić zdrowiu dziecka. Nosząc poduszkę często towarzyszą pewne trudności: dziecko jest niegrzeczne, je słabo i śpi, próbuje pozbyć się poduszki. Musisz mieć cierpliwość w czasie leczenia. Ciepłe okłady, masaż, dodanie do kąpieli, gdy kąpiel kojąca aromatycznych olejków pomaga zminimalizować dyskomfort dla dziecka. Poduszka Frejka można kupić w sklepie lub zrobić samodzielnie.

Gimnastyka w dysplazji stawu biodrowego

Gimnastyka odbywa się codziennie 2-3 razy. Między ćwiczeniami zaleca się stosowanie ruchów masujących. Na sesję gimnastyki dziecko leżące na plecach. Najbardziej powszechnym i skutecznym ćwiczeniem jest imitacja jazdy na rowerze. Należy go wziąć w każdą dłoń na nodze dziecka i wykonywać ruch tam iz powrotem. Możesz powtarzać każde ćwiczenie w gimnastyce 10-15 razy..

Nogi mogą być również zgięte razem lub z kolei w stawie biodrowym i kolanowym. Ruchy powinny być miękkie i nie powodować bólu i dyskomfortu u dziecka. Kiedy naprzemiennie zginasz jedną nogę, musisz ją naprawić dłonią..

Ćwiczenie "panie" - to nie tylko jedna z metod leczenia dysplazji, ale także ekscytująca gra dla dziecka. W takim przypadku stopy powinny być starannie połączone. Jeśli dziecko lubi wykonywać takie ruchy, problemy z gimnastyką nie pojawią się, a on z przyjemnością pozwoli ci rozwinąć staw biodrowy. Gimnastyka służy do leczenia i zapobiegania dysplazji.

Wszystkie ćwiczenia powinny być wykonywane przez umieszczenie dziecka na plecach. Nie należy przeprowadzać gimnastyki na siedząco i na stojąco. Nogi dziecka nadal nie są wystarczająco silne, więc obciążenie to ma negatywny wpływ na stan stawu biodrowego, zwiększając jego deformację i uniemożliwiając normalny rozwój. Stopniowo możesz wykonywać ćwiczenia, takie jak odwracanie dziecka od pleców do brzucha. Pomaga wzmocnić mięśnie kończyn i tułowia. Gimnastyka medyczna prowadzona jest przez kursy, których czas trwania sięga 2 tygodni, po czym następuje krótka przerwa. Lekarz ortopeda powinien wydać szczegółowe zalecenia dotyczące stopnia zaawansowania choroby..

Masaż na dysplazję stawów biodrowych

Masaż jest jednym z najskuteczniejszych sposobów leczenia dysplazji stawu biodrowego. Zaleca się przechodzić kilka sesji ze specjalistą. W końcu stawy i kości małego dziecka są bardzo ruchliwe i nie silne, więc nieostrożny ruch może je łatwo uszkodzić. W odpowiednim czasie masaż można przeprowadzić samodzielnie, po konsultacji z lekarzem. Bardzo ważne jest, aby wykonywać go regularnie. Tylko pod tym warunkiem możliwe jest uzyskanie w krótkim czasie pozytywnego wyniku. Warto odmówić masażu, jeśli dziecko ma wysoką temperaturę ciała, jest nieutwardzona przepuklina, wykryto defekt serca. W takich przypadkach tylko terapeuta manualny może rozwinąć staw biodrowy..

W domu masaż wykonuje się raz dziennie, kiedy dziecko jest spokojne, pełne i nie chce spać. Na początek można głaskać zewnętrzną część nóg przez 2-3 minuty, wykonując spiralne ruchy w kierunku od golenia do uda. Nie można zbytnio zbliżyć się do organu płciowego, ponieważ istnieje wysokie ryzyko uszkodzenia węzłów chłonnych. Następnie należy delikatnie pocierać skórę. Ważne jest kontrolowanie siły ruchów, aby nie uszkodzić stawów. Największym wysiłkiem powinno być masowanie dolnej części pleców i nóg. Ruch powinien być bicie i głaskanie. Pośladki powinny znajdować się poza tym nadal dotykając i szczypanie. Ruch w stawie biodrowym powinien być okrągły.

Aby uścisnąć uda obiema rękami, a następnie przetaczaj każdą nogę, imitując formowanie klopsików. Aby poprawić krążenie krwi pomaga masaż stóp, lędźwiowego dziecka. Podczas tarcia, stukanie, mrowienie dziecka powinno leżeć na jego brzuchu. Dzieci często biorą masaż do gry i czerpią przyjemność ze wszystkich ruchów rąk matki. Skuteczność zabiegów określa chirurg ortopeda, który powinien być regularnie odwiedzany..

Leczenie chirurgiczne

Leczenie chirurgiczne jest wskazane dla pacjentów, którym nie pomagają metody zachowawcze. Istnieje wiele metod leczenia chirurgicznego dysplazji stawu biodrowego. Najpopularniejsze z nich to: otwarta redukcja dyslokacji, operacje na bliższej kości udowej, osteotomia korekcyjna, zmienna i derotacyjna, osteotomia miednicy według Hiari.

Niestety, nawet kilka operacji nie gwarantuje pełnego powrotu do zdrowia. Zawsze istnieje ryzyko, że funkcje stawów nie zostaną w pełni przywrócone, co prowadzi do pogorszenia chodu przez całe życie.