Dysplazja stawu biodrowego u noworodków jest niedorozwojem największego stawu w ludzkim ciele (biodra), a także jego segmentów. Te segmenty obejmują chrząstki, więzadła, struktury nerwowe, mięśnie i powierzchnie kostne. Wrodzona dysplazja powoduje dyslokację lub podwichnięcie stawu. Czasem można znaleźć pojęcie "wrodzonego zwichnięcia stawu biodrowego", ale trzeba zrozumieć, że w tym przypadku mówimy o powikłaniu dysplazji.
Często po urodzeniu dziecka powstają skręcenia i podwichnięcia. Bardzo rzadko występuje przemieszczenie stawu biodrowego, które występuje nawet w okresie prenatalnym. Taka dyslokacja nazywana jest tetralogią. Kiedy jest panewką, a także sąsiednią częścią kości udowej, są one w stanie rozwiniętym.
Dzieci cierpią na podobne patologie od czasów starożytnych. Pierwsze objawy dysplazji zostały opisane przez Hipokratesa, który zaczął prostować nogi niemowląt przy pomocy ładunku.
Po wysłuchaniu takiej diagnozy u pediatry nie należy wpadać w panikę, ponieważ w większości przypadków ta patologia jest doskonale leczona. Co więcej, w świecie dysplazji stawu biodrowego jest dość powszechny: na 1000 niemowląt urodziło się około 25 dzieci. Co więcej, głównie niemowlęta są chore.
Treść artykułu:
- Formy dysplazji stawów biodrowych u noworodków
- Przyczyny dysplazji stawu biodrowego u noworodków
- Picie dla dysplazji stawu biodrowego
- Objawy dysplazji stawu biodrowego u noworodków
- Rozpoznanie dysplazji stawu biodrowego
- Leczenie dysplazji stawu biodrowego u noworodków
- Skutki dysplazji u noworodków
- Środki zapobiegawcze
Formy dysplazji stawów biodrowych u noworodków
Rozróżniam trzy rodzaje dysplazji, w zależności od ich złożoności:
Predvyvykh, który charakteryzuje się tym, że głowa kości udowej nie jest unieruchomiona w panewce, ale jest w stanie poruszać się swobodnie. Pakiety, które powinny ją trzymać, są w stanie relaksacji, dzięki czemu pojawia się niestabilność. Ze względu na to, że zmiany są niewielkie, prawie niemożliwe jest samodzielne wykrycie tej patologii. Połączenie może nawet funkcjonować normalnie, ale istnieje ryzyko przejścia do podwichnięcia;
Następny, bardziej złożony etap dysplazji nazywany jest podwichnięciem. W takim przypadku głowa kości udowej jest lekko przesunięta w górę i na bok. Może wyjść z panewki i stać w miejscu, w tym momencie słychać charakterystyczne kliknięcie;
Najbardziej niebezpieczne i wymagające poważne leczenie uważa się za etap zwany "zwichnięciem stawu biodrowego". Dzięki niemu głowa zostanie umieszczona oddzielnie od torebki stawowej i porusza się nieco w przód iw tył. Panewka jest słabo rozwinięta. Jest to nagromadzenie tłuszczu i tkanki łącznej.
Przyczyny dysplazji stawu biodrowego u noworodków
Przyczyny dysplazji stawu biodrowego obejmują następujące czynniki:
Dziedziczna predyspozycja, określona przez cechy genetyczne. Lekarze stwierdzili, że dysplazja jest bardziej narażona na te właśnie dzieci, których matki również urodziły się ze zwichnięciem stawu biodrowego;
Niekorzystna sytuacja ekologiczna w miejscu zamieszkania ciężarnej kobiety. Według statystyk, dzieci są częściej narażone na tę wadę, jeśli na ciało matki wpływa promieniowanie jonizujące, nagromadzenie gazów spalinowych, a nawet bierne wdychanie dymu tytoniowego;
Wiek kobiet rodzących. Im później urodzi się dziecko, zwłaszcza jeśli jest to pierwsze dziecko, tym większe ryzyko, że będzie miał dysplazję;
Niektóre choroby matczyne, takie jak mięśniak i obecność zrostów. Zmiany hormonalne w organizmie mogą również wpływać w szczególności na wzrost poziomu progesteronu;
Ciężkie choroby somatyczne matki;
Toksykoza we wczesnym i późnym okresie ciąży;
Złe nawyki;
Przyjmowanie pewnych leków;
Irracjonalne odżywianie kobiety w ciąży, co powoduje brak witamin i pierwiastków śladowych w ciele dziecka. Mówimy o wapniu, fosforze, żelazie, jodzie i wit. E;
Nieprawidłowe umiejscowienie płodu w macicy: prezentacja miednicy lub pośladka;
Niektóre cechy rozwoju płodu: mała waga lub krótka długość pępowiny;
Brak równowagi metabolizmu woda-sól u płodu z powodu choroby nerek;
Uwikłanie nowo narodzonego przez pępowinę;
Wczesne życie;
Traumatyzuj dziecko podczas porodu lub po nim.
Picie dla dysplazji stawu biodrowego
Trzeba rozwodzić się nad pokryciem dzieci z dysplazją stawu biodrowego. W chwili obecnej naukowo ustalono związek między ścisłym owijaniem niemowląt a zwiększoną zapadalnością na dysplazję..
Na przykład w krajach afrykańskich i azjatyckich dzieci praktycznie nie cierpią na tę chorobę. Z uwagi na to, że dzieci noszone są na plecach, dając im swobodę ruchów, rzadko rozwija się w nich dysplazja..
Biorąc pod uwagę ten fakt, Japończycy porzucili ciasne powijaki dzieci, co było najstarszą tradycją w tym kraju. Rezultat nie był długi - częstość występowania zmniejszyła się dziesięciokrotnie.
Co więcej, nie można lekceważyć ważnej roli szerokiego pieluchy, aby zapobiegać istniejącej dysplazji i ją leczyć. Ta metoda daje bardzo dobre wyniki, zwłaszcza jeśli od urodzenia stosuje się szerokie pieluchy. Przyczynia się to do prawidłowego powstawania tkanek stawowych, normalizacji krążenia krwi oraz zmniejszenia ryzyka podwichnięć i dyslokacji u dzieci z dysplazją. Szerokie pieluszki pozwalają dziecku nie ograniczać swobody poruszania się, ale jednocześnie zatrzymuje on nieco kończyny, dzięki czemu dziecko płynnie dopasowuje się do warunków wielkiego świata. To nie tylko uspokaja dziecko, ale także poprawia jego sen..
W przypadku pieluch szerokich mogą być stosowane jako zwykłe pieluchy i specjalistyczne urządzenia. Te ostatnie obejmują pokrowce na szerokie pieluszki i poduszkę Freyka.
Objawy dysplazji stawu biodrowego u noworodków
Objawy, które determinują obecność dysplazji u noworodków, obejmują:
Napięcie mięśni rdzeniowych, które wyraża się w zwiększonym tonie;
Skrócenie nogi, po stronie której występuje wada rozwojowa, dotyczące zdrowej kończyny;
Obecność nadmiernych fałd na pośladku;
Zatrzymaj pozycję Jedna lub obie nogi mogą być nienaturalnie wyeksmitowane;
Asymetria fałd na zdrowej i obolałej nodze;
Niemożność całkowitego rozpuszczenia kończyn noworodka na bok. W tym celu muszą najpierw być zgięci w kolanach;
Dziecko może być w stanie nietypowym dla zdrowego dziecka. Jego grzbiet będzie wysklepiony w okolicy lędźwiowej, a łopatki i nogi będą uniesione. Ta pozycja ciała przypomina literę "C";
Głowa dziecka przechylona na bok. Palce na jednej ręce są stale zaciśnięte;
Tak zwany objaw "poślizgnięcia się". Charakteryzuje się kliknięciem, które będzie słyszalne podczas rozmnażania nóg na bok;
Objawy wtórne, które obejmują atrofię mięśni przylegającą do dotkniętego stawu, a także niski, ledwo słyszalny puls na tętnicy udowej.
Nie powinieneś szukać kombinacji kilku znaków w celu przeniesienia dziecka do ortopedy. Jeśli występuje co najmniej jeden z tych objawów, powinieneś wcześniej pomyśleć o zdrowiu dziecka..
Rozpoznanie dysplazji stawu biodrowego
W celu diagnozy i wyjaśnienia stadium dysplazji lekarze mogą stosować następujące techniki i badania:
Radiografia, która ma ograniczenia. Biorąc pod uwagę cechy wiekowe dziecka, badanie należy przeprowadzić tak szybko, jak to możliwe, stosując specjalną wyściółkę ochronną;
Diagnostyka ultrasonograficzna, która może być wielokrotnie używana, zarówno w celu diagnozy, jak i do dalszego monitorowania. Ultradźwięki rzetelnie pokażą kliniczne objawy choroby, a także dają możliwość określenia napięcia mięśni kończyn dolnych;
Za pomocą tomografii komputerowej można zidentyfikować dodatkowe parametry, na przykład w celu określenia stopnia zaniknięcia mięśni chorej kończyny;
MRI jest stosowany, gdy zachodzi potrzeba operacji;
Ogólna inspekcja w celu identyfikacji znaków zewnętrznych. Po pierwsze, jest produkowany przez pediatrę, a następnie przez ortopedę dziecięcą. Jeśli podejrzewa się dysplazję, stwierdza się historię choroby..
Leczenie dysplazji stawu biodrowego u noworodków
Im wcześniej zostanie rozpoznana patologia i rozpocznie się leczenie, tym szybciej dojdzie do uszkodzenia stawu dziecka. Sama terapia zależy od ciężkości choroby. Jeśli mówimy o predyzylokacji, to lekarze ćwiczyli masaż pośladków, ud i dolnej części pleców noworodka. Podano zalecenia dotyczące szeroko rozumianych pieluszek, które wymieniono powyżej. Dziecko zostaje również wysłane do procedur fizjoterapii, które polegają na elektroforezie stawów biodrowych za pomocą chlorku wapnia lub aminofiliny. W domu należy wykonywać gimnastykę, która składa się z zestawu ćwiczeń.
Jeśli dziecko ma podwichnięcie stawu, należy zastosować bardziej radykalne metody leczenia. Przede wszystkim polegają na noszeniu przez niemowlę specjalnych strzemion i przestrzeganiu zaleceń dotyczących pieluszki.
Jeśli noworodek ma dyslokację, oznacza to nałożenie opony. Czas zużycia zależy od ciężkości choroby. Czasami, jeśli istnieją pewne wskazania, stosowana jest interwencja chirurgiczna. Polega ona na tym, że głowa kości udowej jest wrzucana do torebki stawowej, pozostałe elementy stawu są regulowane, mięśnie i więzadła są zaciśnięte i wydłużone. Może być stosowany jako otwarta redukcja złącza i jego ustawienie za pomocą endoskopu.
Działania rehabilitacyjne obejmują wzmocnienie mięśni biodrowych, aktywację procesów regeneracyjnych i poprawę ukrwienia..
Skutki dysplazji u noworodków
Jeśli nie ma leczenia, to w młodym wieku może zagrozić dziecku poważnym problemom. Dzieci podczas chodzenia utykają, mogą być ledwo zauważalne lub wyraźne. Ponadto dziecko nie będzie w stanie przesunąć nogi na bok, lub zrobi to z wielkim trudem. Dziecko będzie cierpieć z powodu uporczywego bólu w kolanach iw okolicy miednicy, z możliwą niewspółosiowością kości. W zależności od nasilenia objawów dysplazji u dzieci obserwuje się atrofię mięśni o różnym nasileniu..
Stopniowo, wraz z rozwojem dziecka, konsekwencje nieleczonej dysplazji zostaną spotęgowane i wyrażona w rozwoju tak zwanej „spacer Kaczka”, gdy dziecko przewraca się z jednej nogi na drugą, trzymając miednicę do tyłu. Aktywność ruchową dziecka będzie ograniczona, co pociągnęłoby za sobą nie tylko niedorozwój reszty stawów, ale także wpływa na pracę wszystkich narządów i ogólnego rozwoju fizycznego. W przyszłości, mięśnie nóg są całkowicie zanikły, człowiek zacznie realizować stałą nieustanny ból. U dorosłych pacjentów obserwuje się hiperlordozę kręgosłupa w odcinku lędźwiowym kręgosłupa. Dotyczy to również wszystkich narządów zlokalizowanych w okolicy miednicy..
Tego wszystkiego można uniknąć, jeśli leczenie zostanie rozpoczęte na czas i będą przestrzegane środki zapobiegawcze..
Środki zapobiegawcze
Środki zapobiegawcze mające na celu wyeliminowanie ryzyka dysplazji są następujące:
Terminowe USG - diagnostyka. Jeśli nie zostanie to zrobione w szpitalu położniczym, musi minąć w wieku 3 miesięcy;
Obowiązkowe rutynowe badanie przez ortopedę;
Unikać obciążenia pionowego kończyn, do czasu zaleconego przez lekarza;
Powszechne pieluszki i noszenie w temblaku;
Regularne fizyczne rozgrzewki dziecka, zgodnie z wiekiem;
Zgodność ze wszystkimi zaleceniami lekarza i przyjmowaniem witaminowych kompleksów przez matkę na etapie ciąży.
Prognozy dotyczące powrotu do zdrowia są zwykle korzystne. Jeśli leczenie rozpoczęto przed ukończeniem trzech miesięcy, leczenie następuje w 97% przypadków..
W tym przypadku, te dzieci, które nie otrzymały odpowiedniej terapii do sześciu miesięcy, z powołaniem programu rehabilitacyjnego w tym wieku będzie odzyskać jedynie 30% przypadków. Dlatego należy rozumieć, że dysplazja jest chorobą uleczalną, ale nie można opóźnić jej leczenia..