Badanie krwi na wskaźniki krzepnięcia, dekodowanie / Diagnostyka

Badanie krwi pod kątem krzepnięcia nazywa się koagulogramem lub hemostazyogramem. Zawiera szereg testów, których wyniki odzwierciedlają zdolność krwi do krzepnięcia (krzepnięcia).

Coagulability (koagulacja) krew jest jedną z najważniejszych funkcji ochronnych, które zapewniają normalne funkcjonowanie organizmu. Ten proces jest regulowany przez układ nerwowy i hormonalny. W normalnej hemodynamice nie dochodzi do adhezji komórek krwi, ale agregacja płytek krwi jest konieczna, jeśli naruszona jest integralność ściany naczynia. Zazwyczaj układ hemostazy i układ antykoagulacyjny są w równowadze, dzięki czemu powstają skrzepliny i są one wchłaniane w razie potrzeby. Zagrożenie dla zdrowia i życia może być zarówno niedoczynne, jak i nadkrzepliwe..

Jest ważny

Hiperkoagulacja wiąże się z wysokim ryzykiem zakrzepicy i choroby zakrzepowo-zatorowej, czyli tworzenia się skrzepów zamykających światło naczyń. Hipokowaagulacja znacząco zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia niekontrolowanego krwawienia o różnej lokalizacji..

Pierwotny lub rozszerzony hemostazy może być przepisany przez lekarza prowadzącego. Ocenę przeprowadza się równolegle z badaniem KLA. Każdy ze wskaźników koagulogramu ma charakter orientacyjny. W przypadku stwierdzenia pewnych nieprawidłowości podczas badania podstawowego, jest to wskazówka do przeprowadzenia rozszerzonej analizy z definicją czynników krzepnięcia..

Kiedy badanie krwi na krzepnięcie krwi

Wskazania do krzepnięcia krwi to:

okres ciąży (w ramach zaplanowanego lub niezaplanowanego egzaminu);
przygotowanie do operacji;
okres pooperacyjny;
patologia krwi;
żylaki;
choroba wątroby;
patologia choroby autoimmunologicznej;
choroby układu sercowo-naczyniowego.

Kobiety, które przygotowują się do zostania matkami, muszą otrzymać koagulogram z powodu późnej zatrucia (gestozy)..

Hemostasiogram wymagany do podejrzenia zatorowości płucnej (PE), zawału mięśnia sercowego, udarów niedokrwiennych i krwotocznych oraz migotania przedsionków.

Badanie krwi pod kątem krzepnięcia wykonuje się w celu kontroli leczenia przeciwzakrzepowego i gdy pacjent otrzymuje leki anaboliczne, hormonalne (glukokortykoidy) lub doustne środki antykoncepcyjne..

Badanie krwi pod kątem krzepnięcia: wskaźniki i ich interpretacja

Kiedy koagulogram ocenił następujące wskaźniki:

Czas krzepnięcia;
APTT (czas częściowej tromboplastyny po aktywacji;
Czas protrombinowy;
Stosunek protrombiny;
Czas trombiny;
Fibrynogen (czynnik i);
Antytrombina III;
D-dimery;
RFMK.

Czas krwawienia

Czas krwawienia określa się przez nakłucie płatka ucha środkiem do szparyfikacji i ustalenie czasu niezbędnego do całkowitego zatrzymania krwi. Wartość diagnostyczna to tylko wzrost wartości w stosunku do normy (wynosi od 2 do 10 minut). Jeśli zanotowano skrócenie czasu, najprawdopodobniej wystąpił błąd techniczny. Ten test nie jest używany w ankiecie przed operacją..

Możliwe przyczyny przedłużonego czasu krwawienia:

przekraczanie zalecanych dawek w leczeniu przeciwpłytkowych i przeciwzakrzepowych;
hemofilia (genetycznie ustalone naruszenie hemostazy);
marskość;
hepatoza na tle przewlekłego alkoholizmu;
gorączka krwotoczna (niebezpieczna choroba zakaźna);
małopłytkowość (zmniejszenie liczby płytek krwi);
trombocytopatia (zmiany właściwości płytek krwi z naruszeniem ich zdolności do agregacji).

Aktywowany czas częściowej tromboplastyny

APTTV bardzo dokładnie odzwierciedla stan hemostazy plazmatycznej, tj. Stopień skuteczności czynników plazmatycznych. Wskaźnik ten jest uważany za najbardziej wrażliwy na różne zmiany patologiczne w ciele..

Zwróć uwagę

Liczby mogą się różnić, gdy analizowane są w różnych laboratoriach. Zależą od użytych odczynników. Wartości referencyjne muszą być wskazane na formularzu, w którym wprowadzono wyniki.

Granice normy - od 25,4 do 36,9 sekundy.

Możliwe przyczyny wzrostu wartości:

fibrynoliza;
hemofilia;
patologie autoimmunologiczne (w tym zespół antyfosfolipidowy);
niski poziom czynników II, V, VIII, IX, X, XI i XII;
rozsiane wykrzepianie wewnątrznaczyniowe (faza 2-3);
pobieranie heparyny pacjenta i leków na jej podstawie;
ciężkie uszkodzenie wątroby (aktywne zapalenie wątroby, marskość);
Choroba Hagemana (genetycznie zdeterminowany spadek aktywności czynnika XII);
dożylne substytuty osocza pod wpływem wstrząsu (reopolyglukina).

Skrócenie APTT obserwuje się podczas prawidłowej ciąży, w pierwszej fazie DIC, a także przy zakrzepicy. Wskaźnik może być zniekształcony z naruszeniem technologii pobierania próbek krwi..

Czas protrombinowy

Wskaźnik PTV służy do oceny stanu hemostazy osocza (fazy 1 i 2) oraz aktywności czynników II, V, VII i X. Odzwierciedla czas powstania skrzepu w surowicy z dodatkiem tromboplastyny i wapnia.

Zwróć uwagę

Leczenie lekami przeciwzakrzepowymi jest uważane za skuteczne, jeśli liczby zwiększają się co najmniej półtora do dwóch razy..

Normalne wartości (w sekundach):

pacjenci dorośli - 11-15;
przedwczesne noworodki - 14-19;
dzieci w wieku szkolnym - 13-17 lat;
małe dzieci - 13-16 lat;
starsze dzieci i nastolatki - 12-16 lat.

Redukcja PTV jest charakterystyczna dla ostatnich tygodni przed porodem, a także dla DIC. Inne możliwe przyczyny to przyjmowanie tabletek antykoncepcyjnych i leczenie czynnikami VII, X, V i II protrombiny..

Wydłużenie czasu protrombinowego może wskazywać na patologie wątroby i (lub) dróg żółciowych lub obecność swoistego antykoagulanta "tocznia" we krwi. Wskaźnik wzrasta na tle przyjmowania heparyny (niefrakcjonowanej) i wlewów IV substytutów plazmy..

Międzynarodowe znormalizowane podejście

Współczynnik INR lub protrombiny określa się matematycznie w celu standaryzacji numerów PTV. Wskaźnik ten jest stosunkiem czasu protrombinowego pacjenta do PTV prawidłowej plazmy zgodnie z przyjętym międzynarodowym wskaźnikiem czułości. Ocena INR jest wymagana przede wszystkim do oceny leczenia za pomocą pośrednich antykoagulantów (pochodne kumaryny). Zwykle ten wskaźnik jest jak najbliżej 1 (0,8-1,15). Zakres od 2 do 3 wskazuje na skuteczne zmniejszenie ryzyka zakrzepicy wewnątrznaczyniowej bez zwiększania prawdopodobieństwa krwawienia..

Wydłużenie PTV w połączeniu ze wzrostem INR może wskazywać na następujące patologie:

wirusowe i alkoholowe zapalenie wątroby (przewlekłe);
marskość wątroby;
dystrofia amyloidowa;
hypowitaminoza K;
Zespół DIC;
genetycznie stwierdzony niedobór czynników II, V, VII i X;
brak lub znaczący spadek poziomu fibrynogenu w surowicy.

Jeśli liczby są mniejsze niż normalnie, możemy mówić o aktywacji procesu fibrynolizy, zwiększeniu powstawania zakrzepów (z ryzykiem zakrzepicy z zatorami) lub zwiększeniu aktywności czynnika VII.

Czas trombinowy

Telewizja jest jedną z podstawowych wartości; odzwierciedla aktywność końcowego etapu krzepnięcia, w którym biotransformacja fibrynogenu następuje z bezpośrednim udziałem trombiny w fibrynę.

Test jest niezbędny do oceny skuteczności leczenia heparyną i terapią fibrynolityczną. Identyfikuje również patologie fibrynogenu uwarunkowane genetycznie. Wyniki są zawsze rozpatrywane w połączeniu z PTV i APTTV..

Granice normy - 18-24 sekund.

Przyczyny wzrostu indeksu:

Zespół DIC (ostry);
nieobecność fibrynogenu lub krytyczny spadek jego stężenia (< 0,5 г/л);
patologia choroby autoimmunologicznej;
choroba wątroby (z przewlekłym przebiegiem);
mocznica (samozatrucie na tle dysfunkcji nerek);
wysokie stężenie bilirubiny we krwi;
szpiczak wielopostaciowy.

Zwróć uwagę

TV wzrasta z fibrynolitykami i bezpośrednimi antykoagulantami.

Wskaźnik może spaść w początkowej fazie DIC (z ostrym i podostrym) oraz z bardzo wysokim poziomem fibryny w surowicy (> 6,0 g / l). Liczby spadają na tle terapii heparyną.

Fibrynogen

Fibrynogen należy do tzw. białka ostrej fazy. Jego wartości ilościowe są jednym z podstawowych wskaźników hemostazyogramu.

Jest ważny

Poziom białek fazy ostrej ma tendencję do zwiększania się podczas aktywnego procesu zapalnego, z infekcjami i pod wpływem silnych czynników stresowych..

Szybkość fibrynogenu wynosi 2,75 do 3, 65 g / l. Wzrost liczby nawet w granicach wskaźników referencyjnych wskazuje na wzrost ryzyka zaostrzeń i powikłań chorób układu sercowo-naczyniowego.

Fibrynogen jest podwyższony w następujących patologiach:

choroby zakaźne (z ostrym lub ciężkim nawracającym przebiegiem);
stan przed-zawałowy i stan przed udarem;
układowa kolagenoza (choroby autoimmunologiczne);
choroby onkologiczne;
palić chorobę;
stan po operacji;
choroba nerek (zapalenie nerek, odmiedniczkowe zapalenie nerek);
amyloidoza.

Stężenie fibrynogenu zwykle wzrasta u kobiet w czasie ciąży, a także podczas menstruacji.. Wskaźnik wzrasta na tle terapii heparyną, przyjmując hormony żeńskie (estrogeny) i stosując pigułki antykoncepcyjne..

Liczby poniżej normy mogą wskazywać na wrodzony niedobór fibrynogenu, alkoholowe uszkodzenie wątroby, białaczkę, rak gruczołu krokowego (w stadium przerzutowym) i ostre DIC. Fibrynogen wypada podczas leczenia lekami anabolicznymi, męskimi hormonami płciowymi, przyjmowaniem barbituranów, olejem rybim i podawaniem nadmiernie wysokich dawek heparyny..

Antytrombina III

AT III to kofaktor plazmowy heparyny. Jest to antykoagulant hamujący czynniki krzepnięcia. Definicja AT ma ciężki punkt do oceny skuteczności leczenia heparyną..

Granice normy - od 75 do 125%.

Zwiększony poziom AT III odnotowano w następujących patologiach:

proces infekcji;
ostra zapalna choroba wątroby;
hypowitaminoza K;
zastój żółci;
ostre zapalenie trzustki (ciężkie);
złośliwe nowotwory trzustki.

Stężenie antytrombiny zwiększa się w trakcie menstruacji, a także w leczeniu przeciwzakrzepowym i sterydami anabolicznymi. (hormony steroidowe).

Zmniejszenie AT III może wskazywać na jego genetycznie ustalony niedobór, hepatozę alkoholową, marskość, miażdżycową chorobę naczyń, chorobę wieńcową serca, zatrucie krwi (posocznicę), rak płuc, zakrzepicę lub ostre DIC. Ryciny mogą być poniżej normy podczas przyjmowania pigułek antykoncepcyjnych, w trzecim trymestrze ciąży i w okresie pooperacyjnym.

D-dimery

D-dimery są częścią zakrzepłej krwi; Związki te są produktami biodegradacji białka fibryny. Test jest przeprowadzany w celu określenia stopnia prokoagulacji. Zawartość D-dimerów w surowicy jest bezpośrednio zależna od ilości rozpadającej się fibryny i aktywności procesu jej lizy.

Normalna zawartość tych produktów wynosi od 33,5 do 727,5 ng / ml.

Prawdopodobne przyczyny wzrostu:

CHD;
zakrzepica (zarówno tętnicza, jak i żylna);
zawał mięśnia sercowego;
choroba wątroby;
reumatoidalne zapalenie stawów (postać seropozytywna);
krwiaki o znacznej objętości;
Zespół DIC;
guzy złośliwe.

Wysoki poziom D-dimerów obserwuje się u osób w wieku powyżej 80 lat, palaczy z dużym doświadczeniem i pacjentów poddanych zabiegowi chirurgicznemu. Ponadto stosunkowo wysokie wskaźniki są ustalane podczas ciąży..

Rozpuszczalne kompleksy monomeru fibrynowego

PFCM są produktami pośrednimi fibrynolizy. Są trudne do wykrycia ze względu na bardzo dużą szybkość wydalania z surowicy. Test dla tych kompleksów jest potrzebny przede wszystkim do wykrycia rozsianego wykrzepiania we wczesnych stadiach..

Wartości referencyjne mieszczą się w zakresie 4,0 mg / 100 ml (normalnie - 3,38 ± 0,2 mg / 100 ml).

Wzrost obserwuje się, gdy:

Zespół DIC;
zmniejszenie aktywności funkcjonalnej nerek;
zakrzepica;
układowe choroby kolagenowe;
powikłania septyczne;
warunki wstrząsów;
skomplikowany przebieg ciąży;
silny stres psycho-emocjonalny i fizyczny.

Ogólnie FSC u kobiet w ciąży i noworodków była podwyższona.. Liczba ta również wzrasta u pacjentów w okresie pooperacyjnym..

Postęp procedury

Pobieranie próbek odbywa się z reguły z żyły łokciowej. Analizę przeprowadza się na czczo. w celu uniknięcia zakłóceń wskaźników. Pacjent nie powinien jeść przez 8-9 godzin przed rozpoczęciem badania. W przeddzień wizyty w laboratorium nie można spożywać napojów alkoholowych. W dniu analizy osoby uzależnione od nikotyny powinny powstrzymać się od palenia. Rano zaleca się pić tylko czystą wodę..

Vladimir Plisov, lekarz, recenzent medyczny