Wyprysk to choroba skóry (dermatoza), która charakteryzuje się przewlekłym przebiegiem z nawracającymi zaostrzeniami (nawrotami). W tej patologii rozwija się proces zapalny w powierzchniowych warstwach skóry..
Ten typ dermatozy jest chorobą polietylogiczną, tj. Wynika z połączonego działania zewnętrznych i wewnętrznych czynników uszkadzających. Przyczynami endogennymi są zaburzenia metaboliczne, endokrynologiczne i immunologiczne, a także patologie narządów układu trawiennego. Przyczyną wyprysków drobnoustrojowych jest wprowadzenie mikroflory paciorkowcowej lub gronkowcowej na tle obniżenia oporności (oporności) organizmu..
Spis treści: Formy egzemy u dzieci Przyczyny wyprysku Objawy egzemy Rozpoznanie egzemy Leczenie wyprysku - Podstawowe taktyki leczenia - Leczenie lekowe egzemy u dzieci - Leczenie egzemy u dzieci środki folk
Formy egzemy u dzieci
Ważne: Wyprysk u dzieci często rozwija się w bardzo młodym wieku na tle atopowego zapalenia skóry lub skazy.
Charakterystyczną kliniczną manifestacją patologii jest formowanie się na powierzchni skóry wielu pierwotnych elementów w postaci pęcherzyków, które następnie łączą się i otwierają. W ich miejsce powstają sączące się stany zapalne lub tworzą się skorupy..
Etapy egzemy
Pierwotna lokalizacja wysypek na skórze twarzy i szyi, a także uszkodzenie skóry głowy są charakterystyczne dla egzemy u dziecka. Bąbelki mogą również pojawiać się z egzemą na nogach, dłoniach oraz w okolicy fałdów pachwinowo-udowych i pośladkowych. W miarę postępu przewlekłego egzemy, pierwotne elementy stopniowo rozprzestrzeniają się na inne części ciała..
Wyróżnia się następujące typy dermatoz:
- prawdziwy wyprysk;
- postać łojotokowa;
- wyprysk mikrobowy;
- suchy wyprysk (zapalenie skóry);
- wyprysk dyshidrotyczny.
Przyczyny Wyprysk
Rozwijający się proces zapalny ma charakter alergiczny. Duże znaczenie w rozwoju wyprysku u dzieci ma predyspozycja uwarunkowana genetycznie (dziedziczna).
Najczęstszą bezpośrednią przyczyną zmian patologicznych są poważne zaburzenia odżywiania i zaburzenia metaboliczne spowodowane chorobami wątroby i narządów przewodu pokarmowego. Reakcje nadwrażliwości (alergia) na produkty higieny dziecięcej i silne stresy prowadzące do upośledzenia funkcjonalnego układu nerwowego są również czynnikami wywołującymi egzemę. Rozwój patologii przyczynia się do znacznego obniżenia ogólnej i lokalnej odporności..
Uwaga: wysypki skórne szczególnie często rozwijają się w ciągu pierwszych sześciu miesięcy życia, ponieważ w tym wieku skóra dziecka jest szczególnie wrażliwa, a narządy przewodu pokarmowego nie są w pełni ukształtowane. U starszych dzieci i młodzieży zmiany metaboliczne i hormonalne mogą być rodzajem impulsu do pojawienia się egzemy..
Objawy egzemy
Główne objawy egzemy u dzieci to:
- wysypki dotykające dużych obszarów;
- świąd;
- uczucie pieczenia.
W większości przypadków u dzieci zdiagnozowano ostre prawdziwa (idiopatyczna) forma. Najczęściej rozwija się w wieku od 2 do 6 miesięcy. Już na początkowym etapie wyprysku tego gatunku na skórze pojawia się wiele podstawowych pierwiastków o jaskrawym czerwonym zabarwieniu. Bąbelki z surowiczą zawartością najpierw umieszcza się na twarzy, a następnie rozprzestrzenia się na fałdy kończyn (głównie kolano i łokieć). W miejscu pęknięcia pęcherzyków formowane są wtórne elementy morfologiczne - erozja punktowa, pokryta łusek i skorup. W przypadku procesu podostry charakterystyczne są przekrwienie warstwy naskórkowej skóry, pojawienie się obrzęku i erozji płaczu (tak zwana "płaczliwa egzema"). Ogniska zapalne w niektórych przypadkach nabrały różowo-niebieskawego zabarwienia. Objawy kliniczne w takim przebiegu mogą spontanicznie zniknąć, a następnie pojawić się ponownie.
Prawdziwa przewlekła egzema ma tendencję do pogarszania się w okresie jesienno-zimowym i wczesną wiosną z powodu zmniejszenia ilości witamin z pokarmu i związanego z tym osłabienia układu odpornościowego..
Dla łojotokowy wyprysk, najczęściej rozwija się u niemowląt i nastolatków w okresie dojrzewania, charakteryzujących się lokalizacją ognisk zapalnych w tych częściach ciała, w których skóra ma największą liczbę kanałów wydzielniczych gruczołów łojowych. Największą liczbę określonych pierwiastków pierwotnych obserwuje się na twarzy i na części głowy pokrytej włosami. Pokryte są tłustymi łuskami żółto-brązowymi blaszkami, wznoszącymi się ponad skórą.
Wyprysk drobnoustrojów, rozwijające się na tle zakażenia gronkowcami lub paciorkowcami (zwykle ze specyficznym lub nieswoistym niedoborem odporności), charakteryzującym się występowaniem wielu skorupowych zmian erozyjnych o różnej lokalizacji.
Suchy wyprysk (zapalenie skóry) pojawia się ze zwiększoną suchością skóry. Ta forma charakteryzuje się sezonowymi zaostrzeniami w zimie, gdy wilgotność otaczającego powietrza jest niska.
Wyprysk dyshidrotyczny, rozwija się z powodu zaburzeń endokrynologicznych i immunologicznych (często na tle predyspozycji genetycznych), objawiających się tym, że w głębokich warstwach naskórka skóry tworzą się pęcherzyki wypełnione przezroczystą surowicą o średnicy do 5 mm. Pojawieniu się pierwiastków pierwotnych towarzyszy intensywne swędzenie..
Rozpoznanie egzemy
Rozpoznanie każdego rodzaju egzemy z reguły nie powoduje trudności. Kluczowe znaczenie ma zewnętrzne badanie i staranne zbieranie wywiadu (w tym alergii).
Diagnostyka różnicowa jest wykonywana w przypadku patologii, takich jak zapalenie skóry Dühring i rozproszone neurodermit.
Leczenie wyprysku
Leczenie taktyczne jest określane przez specjalistę dermatologa po dokładnej diagnozie i identyfikacji etiologicznego czynnika choroby. Warunkiem skutecznego leczenia jest wyeliminowanie lub zminimalizowanie kontaktu pacjenta z substancją drażniącą..
Podstawowa taktyka leczenia
Jeśli choroba rozwinęła się u niemowlęcia, to najpierw matka musi dostosować dietę i stosować hipoalergiczną dietę do końca okresu laktacji..
Uwaga: kobiety planujące ciążę powinny wziąć pod uwagę, że aby zapobiec rozwojowi wyprysku u dziecka, należy jeść dobrze przez całą ciążę.
Niemowlęta karmione butelką muszą zastąpić swoje preparaty mleczne analogami. W przypadku starszych dzieci należy wykluczyć z menu produkty, które mogą być alergenami (czekolada, orzechy, cytrusy itp.), A także tzw. histaminol - mocne buliony mięsne i kakao.
Szczególną uwagę należy zwrócić na ubranie dziecka. Konieczne jest wykluczenie kontaktu tkanin syntetycznych ze skórą - bielizna powinna być wyłącznie bawełniana. Ważne jest, aby szwy nie stykały się z wrażliwymi częściami ciała. Noszenie obcisłych ubrań nie jest dozwolone; Szafa powinna być regularnie aktualizowana wraz z rozwojem dziecka. Do mycia ważne jest, aby wybrać specjalne hipoalergiczne proszki dla dzieci.
Ważne jest, aby dziecko pociło tak mało, jak to tylko możliwe. Aby to zrobić, pomieszczenie musi być utrzymywane w optymalnej temperaturze i wilgotności..
Dzieci muszą szybko obcinać paznokcie, aby zapobiec zranieniu skóry podczas drapania..
Leczenie farmakologiczne egzemy u dzieci
Preparaty medyczne wybiera się zgodnie z rodzajem egzemy i charakterem towarzyszących patologii. Wybierając taktykę terapeutyczną, bierze się pod uwagę indywidualne cechy konstytucyjne pacjenta, a także charakter i dotkliwość naruszeń układu odpornościowego, nerwowego i hormonalnego..
Główne grupy leków przepisanych w leczeniu egzemy:
- środki uspokajające (środki uspokajające);
- przeciwalergiczne (odczulające i przeciwhistaminowe);
- przeciwzapalne;
- środek przeciwświądowy;
- immunomodulatory.
W ciele dziecka poziom wapnia jest stosunkowo niski, a przepuszczalność naczyń krwionośnych jest wysoka. Biorąc pod uwagę te cechy, pokazano zastosowanie leków zawierających wapń w połączeniu z lekami przeciwhistaminowymi i przeciwzapalnymi, a także kompleksami witaminowymi..
Wapń w postaci fosforanu glicerolu, mleczanu lub glukonianu podaje się doustnie dzieciom w dawkach 0,25-0,5 g na dawkę (w zależności od wieku) w postaci roztworu (2-5%). Częstotliwość odbioru - 2-3 razy dziennie.
Tiosiarczan sodu jest zalecany w celu zmniejszenia uczulenia i zmniejszenia stanu zapalnego. Do podawania doustnego oznacza przepisany 0,25-0,5 g 2-3 razy dziennie. 10-20% roztwór może być stosowany do infuzji dożylnych co drugi dzień w 5-8 ml. Kurs wymaga 8-10 zastrzyków..
Jako niesteroidowy środek przeciwzapalny pokazano 1-2% roztwór salicylanu sodu, którego dawkowanie oznacza się w dawce 0,1 g na 1 kg masy ciała na dzień. Dzienna dawka podzielona jest na 2-3 dawki. Dzieci, które osiągnęły wiek 2 lat, lek podaje się 0,25 g na każdy rok życia..
Dawkowanie leków przeciwhistaminowych określa się w zależności od wieku dziecka. Są przepisywane krótkie kursy (od 1 tygodnia do 10 dni).
Do najskuteczniejszych leków przeciwhistaminowych, które w szczególności mają właściwości antyserotoninowe i przeciw bradykininie należą:
- Difenhydramina;
- Suprastin;
- Sandosten;
- Diazolin;
- Tavegil;
- Fencarol;
- Peritol;
- Peritol.
Uwaga: równoległe spożycie kwasu askorbinowego pozwala nieco zmniejszyć dawki leków przeciwhistaminowych, ponieważ witamina C jest ich synergetykiem.
Długotrwały przebieg choroby wymaga recepty na środki uspokajające (Meprobamate, Andaksin). Jeśli występują zaburzenia neurotyczne i (lub) dystonia naczyniowa, pokazano leki o właściwościach antycholinergicznych i przeciwlękowych (Tazepam, Amizil).
Wraz z rozwojem liszajec (krostkowe zmiany skórne) na tle postaci idiopatycznych i łojotokowych, a także w wyprysku drobnoustrojów, terapia antybiotykowa jest pokazana przy użyciu leków o szerokim spektrum działania.
Najbardziej skuteczne i bezpieczne są następujące środki przeciwbakteryjne:
- półsyntetyczne antybiotyki penicylinowe (oksacylina, ampicylina);
- makrolidy (erytromycyna).
Ważne: nie zaleca się dzieciom w wieku poniżej 9 lat stosowania leków tetracyklinowych, ponieważ mają one negatywny wpływ na osteogenezę (tworzenie się szkieletu) i mają skłonność do gromadzenia się w stałych tkankach zębów.
Leczenie wyprysku u rąk dziecka z uporczywym przebiegiem choroby często wymaga stosowania preparatów hormonalnych do stosowania miejscowego (na przykład maści z hydrokortyzonem).
W ciężkim wyprysku można podawać doustnie leki hormonalne z grupy glukokortykoidów (deksametazon, prednizolon lub urbazon)..
W przypadku powolnego lub utajonego i niewyjaśniającego wyprysku przez długi czas ze skłonnością do rozwoju neurodermitów często wymagane jest stosowanie plazmy i hemoterapii..
Jest ważny: Wszystkie leki powinny być przepisane przez lekarza, samoleczenie jest niebezpieczne dla zdrowia Twojego dziecka. Przed użyciem leków należy dokładnie zapoznać się z instrukcjami - istnieją przeciwwskazania i ograniczenia wiekowe.
Leczenie wyprysku u dzieci środki folk
Podczas leczenia wyprysku za pomocą środków ludowych w domu pokazano wywary z następujących roślin leczniczych:
- motherwort;
- sukcesja;
- waleriana (root);
- głóg;
- stokrotka.
Zwróć uwagę: wywary z ziół są przygotowywane w tempie 5-10 g suchego substratu warzywnego na szklankę wody. Przygotuj ziołowe środki na 1 łyżkę. l 3-4 razy dziennie.
Promieniowanie ultrafioletowe stosuje się również w metodach nielekowych. Technikę można zastosować tylko w fazie regresji zmian, tj. Bez zaostrzenia choroby. Procedury fizjoterapeutyczne, takie jak procedury UHF i fonoforeza hydrokortyzonowa, również mogą osiągnąć dobry efekt..
Dzieciom w wieku powyżej 3 lat pokazano leczenie uzdrowiskowe (w okresie ustępowania ostrych objawów egzemy).
Dermatolodzy opowiadają o objawach wyprysku u dzieci, mechanizmach rozwoju choroby i sposobach jej leczenia:
Konev Alexander, terapeuta