Endogenna depresja jest powszechnym zaburzeniem psychicznym, które charakteryzuje się spadkiem nastroju, letargiem, spowolnionym myśleniem, szczególnym nasileniem przebiegu i długim okresem regeneracji. Stale będąc w stanie depresji, osoba jest absolutnie niezdolna do prowadzenia zwykłego sposobu życia i angażowania się w pracę.
Częstość występowania tego stanu jest taka sama u mężczyzn i kobiet. Ludzie w średnim wieku są zagrożeni.
Endogenna depresja może występować jako niezależna choroba lub być jednym z przejawów psychozy maniakalno-depresyjnej. Te subtelności są wyjaśnione w procesie badania lekarskiego..
Treść artykułu:
- Główne oznaki depresji endogennej
- Rozpoznanie depresji endogennej
- Leczenie depresji endogennej
Główne oznaki depresji endogennej
Aby podejrzewać, że taka diagnoza może być oparta na następujących objawach:
Patologicznie niski nastrój o każdej porze dnia;
Obecność hamowania silnika;
Powolne myślenie i funkcja mowy.
Rozważ szczegółowo każdy z objawów..
Patologicznie obniżony nastrój
Jest to najbardziej charakterystyczny objaw endogennej depresji. Towarzyszącym temu objawowi może być nierozsądne poczucie melancholii, doświadczanie uczuć mentalnych bez żadnego powodu. Osoby z endogenną depresją wiążą swój stan z obciążeniem, które wkładają na klatkę piersiową. Pod wpływem tego wrażenia cierpi percepcja otaczającego świata. Pacjenci z endogenną depresją postrzegają świat jako czarno-biały film..
Możliwe warianty codziennych wahań nastroju, szczególnie wyraźnie widoczne po porannym przebudzeniu..
Powolne myślenie
Taki stan jest poza kontrolą człowieka i nie zależy w ogóle od jego kaprysów. W razie niebezpieczeństwa takie osoby nie zmieniają prędkości mowy i działań. Z powolnym myśleniem osoba nie jest w stanie szybko i wyraźnie odpowiadać na pytania, czasami pamięć jest zakłócona..
Wraz z mową i upośledzeniem umysłowym, tacy ludzie zaostrzają poczucie winy, dręczą ich wyrzuty sumienia w połączeniu z niską samooceną. Typowymi objawami tego stanu są ciągła samokrytycyzm, samooskarżenie, hipochondria (zaufanie do śmiertelnej diagnozy).
W trudnych sytuacjach mogą pojawić się halucynacje zawierające fragmenty gwałtownych działań..
Hamowanie ruchu
Przy diagnozie endogennej depresji, osoba nie jest w stanie wykonać szybkich i wyraźnych ruchów. Częste przypadki zranienia samego siebie, a także samobójstwa z połączeniem hamowania silnika i zwiększonego podniecenia emocjonalnego.
Pojawienie się myśli samobójczych jest wynikiem patologicznie niskiego nastroju, stale doświadczanego poczucia winy i wyrzutów sumienia.
Wtórne objawy endogennej depresji obejmują:
Naruszenie aktu zasypiania;
Wcześniejsze przebudzenie, przerywany sen;
Po snu czuję się zmęczony;
Zmniejszony lub całkowity brak apetytu, nudności i inne zaburzenia trawienia.
Ta forma depresji charakteryzuje się częstością, niezwiązaną z żadnymi czynnikami..
Rozpoznanie depresji endogennej
O wiele trudniej jest zdiagnozować ten stan niż inne typy zaburzeń depresyjnych. Wynika to z braku widocznych objawów w początkowej fazie choroby. Co do zasady depresja endogenna u osoby może być podejrzewana jedynie w już zaawansowanej formie. Określ obecność tej patologii psychicznej, a także stopień jej nasilenia, dopiero po wstępnym badaniu lekarskim i eksperckim wywiadzie z osobą.
Leczenie depresji endogennej
Nadzieja na samoleczenie w tej sytuacji nie jest w żaden sposób niemożliwa, ponieważ może tylko doprowadzić do pogorszenia stanu pacjenta. Leczenie endogennej depresji polega na prowadzeniu terapii lekowej, a także na przepisywaniu sesji psychoterapeutycznych..
Aby osiągnąć maksymalny efekt terapeutyczny, stosuje się pewien schemat, który obejmuje następujące punkty:
Powołanie leków przeciwdepresyjnych, biorąc pod uwagę indywidualne cechy osoby, a także nasilenie depresji. Zastosowanie tej grupy leków ma na celu normalizację produkcji hormonów (dopaminy, serotoniny);
Czas trwania leczenia może wynosić od kilku miesięcy do kilku lat. Punktem odniesienia dla przerwania terapii jest całkowita normalizacja stanu osoby;
Jeśli to konieczne, stosowanie środków uspokajających, nootropowych i uspokajających.
Psychoterapeutyczne leczenie endogennej depresji polega na prowadzeniu rozmów z lekarzem, omawiając kwestie budzące obawy. Psychoterapia w tym przypadku ma na celu wyeliminowanie dyskomfortu i doświadczeń. Podczas sesji te cechy charakteru, które mogą wywołać stan depresyjny, powinny być stopniowo wygładzane..
Powiązany temat: Lista leków na depresję
Ważne jest, aby pamiętać, że ważną rolą w leczeniu stanu depresyjnego jest stworzenie korzystnego środowiska psychologicznego w bliskim otoczeniu osoby. Krewni powinni traktować ten stan ze zrozumieniem, w jak największym stopniu, aby chronić człowieka przed duchowymi wstrząsami i stresującymi sytuacjami.
Zdarzają się sytuacje, w których osoba z endogenną depresją nie zauważa zmian w swoim stanie i nie może sobie pomóc. W tym przypadku inicjatywa musi pochodzić z bliskiego otoczenia i polega na szukaniu pomocy medycznej. To na temat terminowości wykrywania patologicznych zmian w psychice zależy skuteczność i czas dalszego leczenia..
Jeśli dana osoba ma skłonność do stanów depresyjnych, powinien unikać zwiększonego stresu psychicznego, przestrzegać regularnego trybu dnia, eliminować palenie tytoniu i picie napojów alkoholowych, przestrzegać zdrowej diety..