Wrodzona infekcja wirusem cytomegalii

Kiedy rodzice po urodzeniu słyszą, że dziecko ma wrodzoną infekcję, zawsze jest to alarmujące. Zwłaszcza jeśli nazwa tej infekcji jest im nieznana, nie słyszeli o tym wcześniej. Zakażenie wirusem cytomegalii u osób dorosłych nie występuje bardzo często, zwykle z pojawieniem się bezobjawowego karetki. Ale w odniesieniu do dzieci, zwłaszcza noworodków, obecność takiego wirusa (a jest to infekcja wirusowa) to niebezpiecznie poważne zmiany narządów wewnętrznych..

 

Co to jest - cytomegalia?

Wrodzona cytomegalia (i jeśli jest to bardziej poprawne - zakażenie wirusem cytomegalii) jest jedną z najniebezpieczniejszych infekcji rozwijających się nawet w okresie płodowym lub podczas porodu, jeśli dziecko jest zarażone tym wirusem od matki.

Jest ważny

Główną cechą tej patologii jest powstawanie wielu poważnych wad rozwojowych (jeśli dziecko zostało zarażone w macicy) lub zmian narządów wewnętrznych i ogólnoustrojowych objawów infekcji (podczas infekcji przed urodzeniem i podczas ich przebiegu).

Często nie ma objawów choroby u matki, a następnie w okruchach, oprócz przenoszenia wirusa we krwi, ale mogą również występować poważne uszkodzenia układu nerwowego - defekty mózgu w postaci wodogłowia lub małogłowia, powstawanie encefalopatii. Wpływa także na narządy wewnętrzne z żółtaczką, ciężkim zapaleniem płuc lub zapaleniem nerek, patologiami ze zmysłów - ślepotą lub głuchotą. Możliwe jest postawienie rozpoznania podobnej wrodzonej patologii według danych testowych, poprzez wykrycie przeciwciał przeciwko wirusowi we krwi lub moczu, rozmazów z nosogardzieli i płynu mózgowo-rdzeniowego. Trudno jest wyleczyć taką infekcję, zakres leków jest bardzo mały..

Jak często rozwija się wrodzona cytomegalia

Spośród wszystkich wrodzonych zakażeń uważa się, że cytomegalia jest jedną z wiodących wad wrodzonych.. Według różnych autorów, występuje ona z częstością od 0,2 do 3%, a jeśli matka przed ciążą nie była obeznana z wirusem i miała infekcję, już na pozycji, ryzyko dla dziecka wzrasta dziesięciokrotnie, osiągając 30-50%. Wynika to z braku przeciwciał ochronnych. W przypadku wtórnej infekcji, czyli reaktywacji zakażenia wirusowego będącego w posiadaniu matki podczas ciąży, szanse na uszkodzenie płodu wynoszą około 1%..

Jest ważny

Dziś ta infekcja jest bardzo istotna dla neonatologii, ponieważ zwiększa się częstość występowania cytomegalii i infekcji wrodzonych, zastępując infekcje bakteryjne, które zostały już częściowo nauczone do walki.

Często poważne konsekwencje wiążą się z późnym rozpoznaniem i brakiem widocznych objawów klinicznych po urodzeniu dziecka. Dlatego dziś ważne jest, aby zapobiegać takim chorobom tak wcześnie, jak to możliwe, potrzebujesz dokładnego i szczegółowego badania przyszłych matek w celu wykrycia czynników powodujących ukryte infekcje, aby następnie doprowadzić te kobiety do specjalnych standardów. Jeśli leczenie zostanie rozpoczęte szybko, możliwe jest zmniejszenie liczby niepożądanych wyników i niepełnosprawności u niemowląt. Obecnie lekarze starają się również opracować szczepionki przeciwko temu wirusowi, aby chronić matki w ciąży i ich dzieci..

Przyczyna wrodzonej cytomegalii

Głównym powodem prowadzącym do rozwoju wrodzonej cytomegalii jest infekcja szczególnym typem wirusa zawierającym łańcuch DNA. Należy on do grupy opryszczki i zgodnie z jej posiadaniem, podobnie jak jego bracia, powinien być trzymany w ciele na całe życie po początkowej infekcji. Patogen pozostaje dobrze w temperaturze pokojowej, ale nie toleruje ekspozycji na środki dezynfekujące. Wewnątrz dotkniętych komórek może przetrwać przez długi czas, pozostawiając system immunologiczny pod obserwacją..

Jeśli kobieta nie miała wcześniej styczności z wirusem, ryzyko jej zakażenia wzrasta, a jeśli jest w ciąży, kontaktuje się z pacjentami z tą infekcją, na służbie, odwiedza zatłoczone miejsca lub obiekty medyczne, w których ludzie mogą być zarażeni. Znaczącą rolę odgrywa siła odpowiedzi immunologicznej samej kobiety, zwłaszcza w warunkach nosicielstwa wirusa i późniejszej reaktywacji..

Jest ważny

Kiedy infekcja zostaje aktywowana w czasie ciąży, szanse na to, że dziecko zostanie zaatakowane, są niskie, układ odpornościowy jest już zaznajomiony z infekcją i wstrzymuje jej rozwój. Jeśli kobieta jest osłabiona, pojawiają się problemy z układem odpornościowym i patologią, możliwe jest przeniesienie wirusa na płód.

Jak przebiega infekcja??

Dziecko może zostać zarażone na dwa sposoby - nawet wewnątrzmaciczne (przezprzełykowe) i podczas okresu narodzin (w obrębie intranetu), przechodząc przez kanał rodny matki, która ma wirusa. Jest to druga opcja u niemowląt, która jest obserwowana częściej, dlatego nie występują objawy w pierwszych dniach po urodzeniu, podczas gdy wirus rozprzestrzenia się przez narządy i tkanki. Po pierwsze, infekcja ma tropizm do tkanki gruczołów ślinowych, wirus przenika do ich komórek i jest tam ustalony. Szczególnie często dotyczy to ślinianek przyusznych, jak również podskórnej. W obszarze przewodów wydalniczych wirus aktywnie namnaża się, nie opuszczając tkanek, komórki się zmieniają, można je zobaczyć pod mikroskopem - nabywają one charakteru cytomegalii. Rosną znacznie, wewnątrz znajdują się skupiska wirusowych cząstek, widoczne jako patologiczne wtrącenia. Na tych komórkach, jeśli zostaną wykryte, możesz dokładnie zdiagnozować. Oprócz gruczołów ślinowych może to również dotyczyć wątroby i trzustki, nerek i mózgu..

Zgodnie z klasyfikacją istnieją dwie formy infekcji wrodzonej - zlokalizowane i uogólnione. Ale taki podział jest względnie warunkowy, ponieważ najmniejsze tłumienie odporności u płodu prowadzi do przejścia z ograniczonej formy do wspólnych zmian..

Z natury przebieg zakażenia może być ostry, długotrwały i przewlekły. Dzięki ostry i utrzymujące się formy typowe objawy są wykrywane, postać chroniczna często mogą być wykrywane tylko przez przeciwciała i aktywność wirusa we krwi.

Możliwe jest również klasyfikowanie według dominującego rodzaju uszkodzeń - od wątroby i śledziony, płuc lub mózgu, formy jelitowej, ale często można je łączyć ze sobą..

Jak cytomegalia występuje u dzieci?

Wszystko zależy od czasu infekcji lub reaktywacji infekcji. Jeśli jest to wczesna ciąża, płód może być zarażony poważnymi wadami rozwojowymi, co prowadzi do poronienia lub zanikania ciąży. Możliwe jest również zakażenie w drugim i trzecim trymestrze ciąży, co może skutkować śmiercią dziecka w okresie prenatalnym.

Zwróć uwagę

Jeśli dziecko urodzi się zarażone, prawie 90% dzieci ma wrodzoną infekcję bez objawów, a tylko około 10% dzieci ma pewne objawy uczucia. Ale te dzieci mają duży procent urazów powodujących niepełnosprawność lub śmierć w pierwszych tygodniach życia z powodu poważnych patologii narządów wewnętrznych..

W przypadku klasycznej cytomegalii wewnątrzmacicznej występują zazwyczaj trzy wiodące zespoły:

  • Żółtaczka
  • Powiększona wątroba ze śledzioną
  • Objawy krwotoczne.

U noworodków pojawia się wysypka w postaci małych krwotoków, punktów, igieł, siniaków i siniaków na skórze i błonach śluzowych. Pojawienie się krwi w kale. Zwykle zjawisko to znika w ciągu dwóch tygodni..

W przypadku wrodzonej cytomegalii typowe są również uszkodzenia mózgu w postaci wodogłowia (gromadzenie się płynu w mózgu), małogłowie (zmniejszona wielkość głowy), encefalopatia z drgawkami, drżenie kończyn i podbródek. Możliwe jest również powstawanie ostrego zapalenia mózgu z późniejszymi zwapnieniami w tkance mózgowej. Ponadto często wykrywa się ciężkie wrodzone zapalenie płuc, uszkodzenie nerek i zapalenie wątroby, zapalenie ślinianek i uszkodzenie siatkówki oka, nerw słuchowy i powstawanie niedosłuchu czuciowego. Rzadziej, w cytomegalii mogą rozwijać się wady serca z defektami w ścianach między przedsionkami lub komorami, wadami zastawki w tętnicy płucnej, aorcie lub w okolicy zastawki mitralnej.

Jednym z charakterystycznych objawów patologii może być zmniejszenie masy ciała dziecka przy urodzeniu i około 30% przypadków wcześniactwa.. Kiedy dorastamy, powstaje hipotrofia (niedobór masy ciała), wymagająca specjalnej techniki korekcji. Poważne uszkodzenie mózgu może później doprowadzić do opóźnienia rozwoju psychoruchowego i powstania upośledzenia umysłowego (oligofrenii), co może później stanowić problem z uczeniem się i uczeniem się, pamięcią i myśleniem. W przypadku ciężkiego uszkodzenia wątroby marskość może rozwinąć się w okresie od sześciu miesięcy do roku..

Jak postawić diagnozę?

Jeśli kobieta w ciąży ma pierwotną infekcję wirusem cytomegalii podczas ciąży, przedstawiono szczegółową diagnozę prenatalną.. Pozwala płodu wykryć wady wrodzone, które mogą towarzyszyć aktywności wirusa, ale nie samą infekcję..

Jest ważny

Jeśli podejrzewa się cytomegalię podczas ciąży bezpośrednio po porodzie, od niemowlęcia pobiera się badanie krwi, aby potwierdzić lub zaprzeczyć zakażeniu. Wynika to z faktu, że objawy tej patologii na początkowym etapie są nieobecne..

Dlatego podstawą diagnozy są testy laboratoryjne..  

Rozpoznanie można potwierdzić, gdy sam wirus zostanie wykryty w moczu lub krwi wirusa metodą PCR lub w celu wykrycia przeciwciał IgM i IgG przeciwko wirusowi za pomocą testu ELISA.

Trudność wczesnej diagnozy polega na tym, że przeciwciała u noworodków mogą być zarówno zastrzeżone, jak i matczyne, jeśli kobieta doznała infekcji podczas ciąży, a płód nie został zarażony. W celu odróżnienia przeciwciał matczynych od badań infantylnych, przeprowadza się je kolejno kilka razy, a przy wzroście miana przeciwciał 4 razy lub więcej w powtarzanych badaniach można mówić o infekcji u niemowlęcia. Powtórz analizę po tygodniu od pierwszego i oceń poziom przeciwciał.

Jeśli, zgodnie z analizą PCR, wirus został zidentyfikowany, to potwierdza diagnozę w stu procentach.. Ale taka analiza jest wykonywana przez długi czas, a obecność wirusa we krwi nie wskazuje jeszcze na jego aktywność i powstawanie infekcji. Dlatego te dwa badania są przeprowadzane jednocześnie, co uzupełnia dane nawzajem. Szczególnie uważnie należy zbadać dzieci, których matki doznały ostrej infekcji podczas ciąży i wykryły przeciwciała przeciwko cytomegalii.

Zalecamy przeczytanie: Cytomegalia podczas ciąży

Czy leczenie cytomegalowirusem u noworodków?

Praktycznie nie ma konkretnych leków przeciw cytomegalii, po potwierdzeniu diagnozy u niemowląt w szpitalu stosuje się tylko specyficzny typ immunoglobuliny - anty-cytomegalowirus. Zawiera gotowe przeciwciała przeciwko infekcjom, które wiążą wirusowe cząsteczki w krwi dziecka. Uzupełnia leczenie stosowania preparatów zawierających interferon i jego induktorów. W przypadku niektórych narządów należy zastosować specjalne leczenie w zależności od występujących objawów. Sukces w leczeniu osiąga się, gdy wirus nie zostanie wykryty we krwi..

Alyona Paretskaya, pediatra, recenzent medyczny