Artroza stawu łokciowego

Treść artykułu:

  • Co to jest artroza stawu łokciowego?
  • Przyczyny artrozy łokcia
  • Objawy artrozy stawu łokciowego
  • Stopień zwężenia stawu łokciowego
  • Deformacja artrozy stawu łokciowego
  • Leczenie artrozy stawu łokciowego

Co to jest artroza stawu łokciowego?

Artroza stawu łokciowego jest zaburzeniem w jego normalnym funkcjonowaniu, spowodowanym wieloma przyczynami i zwyrodnieniowym charakterem - zwyrodnieniowym. Możesz również znaleźć nazwę epicondilosis. Miejscem lokalizacji procesu patologicznego jest obszar epiklejonu Choroba charakteryzuje się tym, że w stawie zmniejsza się objętość mazi stawowej, co prowadzi do zwiększenia tarcia, zwężenia przestrzeni stawowej i wzrostu osteofitów. Stąd występowanie bólu i ograniczona mobilność. Ważną cechą artrozy jest to, że gdy to nastąpi, wszystkie elementy stawu, w tym torebka maziowa, błona maziowa, mięśnie okołostawowe, więzadła i kość podchrzęstna są pokryte..

Łokieć nie jest zbyt często podatny na rozwój artrozy, ponieważ nie doświadcza takich naprężeń, jak na przykład staw skokowy lub biodrowy. Niemniej jednak - choroba występuje, częściej dotyka starszych osób, które przekroczyły 45-letni etap. Jest możliwe, że patologia zaczyna się rozwijać znacznie wcześniej, ale ze względu na fakt, że pacjenci prawie nigdy nie radzą sobie z takimi dolegliwościami, uważa się, że manifestacja artrozy spada na ten wiek. Obszary wysokiego ryzyka to kobiety, ze względu na zmiany hormonalne w organizmie, a także sportowcy (na przykład gracze w tenisa) i osoby zaangażowane w tego typu prace, w których imponujące obciążenie spada na łokieć (na przykład pisarze, zawodowi kierowcy, pianiści).


Przyczyny artrozy łokcia

Przyczyny artrozy łokcia są następujące:

  • Uraz łokcia, który pojawia się w młodym wieku. Obejmuje to siniaki i uszkodzenie łąkotki oraz złamania kości nadgarstka i łzy więzadeł oraz dyslokacje.

  • Disbolizm w ciele, który prowadzi do tego, że staw nie otrzymuje elementów niezbędnych do jego normalnego funkcjonowania.

  • Reumatoidalne zapalenie stawów, które w miarę postępu choroby wpływa na wszystkie stawy.

  • Naruszenie reżimu picia.

  • Choroby przewlekłe: zapalenie migdałków, próchnica, zapalenie żołądka, zapalenie pęcherzyka żółciowego.

  • Procesy zapalne, które występują w wyniku spożycia worka stawowego infekcji.

  • Zmiany wieku.

  • Choroby endokrynologiczne.

  • Czynniki zewnętrzne związane z warunkami pracy i życiem człowieka.

  • Czynnik dziedziczny. Naukowcy odkryli, że rozwój artrozy jest bardziej prawdopodobny u ludzi, których bezpośredni krewni cierpieli na tę chorobę..

  • Toksyczne zatrucie organizmu.

  • Częste choroby układu oddechowego, a także hipotermia.


Objawy artrozy stawu łokciowego

Zwyczajowo rozróżnia się 4 duże grupy objawów charakteryzujących artrozę stawu łokciowego:

  • Ból podczas zginania, prostowania ramienia, kiedy się obraca, a nawet podczas chodzenia. Ale na początkowym etapie objawy te nie są zbyt wyraźne i pojawiają się dopiero po pewnym obciążeniu, na przykład podnoszeniu ciężarów, uprawianiu sportu. Następnie, w miarę postępu artrozy, ból w łokciu będzie obserwowany nawet w spoczynku. Napromieniowanie kręgosłupa szyjnego występuje dość często, dlatego objawy artrozy stawu łokciowego są często związane z objawami szyjno-stawowego zapalenia kości i stawów..

  • Szorstki i suchy zgrzyt podczas ruchu łokcia. Dźwięk ten powstaje w wyniku tarcia o siebie kości. Im dalej choroba, tym chrupanie staje się wyraźniejsze i głośniejsze. Jednocześnie towarzyszy mu ból. Konieczne jest rozróżnianie dźwięcznych kliknięć, bez towarzyszących im nieprzyjemnych doznań, które czasami można usłyszeć podczas wykonywania ruchów łokciem - te dźwięki są normą i nie stanowią zagrożenia.

  • Ograniczenie ruchomości stawu łokciowego, zmniejszenie amplitudy obrotu ręką. Jest to spowodowane rozprzestrzenianiem się kolczastych kręgów, zwężeniem przestrzeni stawowej, a także skurczami mięśni. Często w przypadku artrozy łokciowej występuje tak zwany objaw Thompsona. Wyraża się to w tym, że pacjent nie jest w stanie utrzymać zgiętej do tyłu szczotki zaciśniętej w pięść. Z takiej "niewygodnej" pozycji dla chorego szybko przechodzi w tryb rozwijania palca. Charakterystyczny jest również objaw Vetli, gdy pacjent prawie nie spełnia prośby lekarza o zgięcie i rozwinięcie ramion w przedramieniu na wysokości brody. Ruchy z nie dotkniętymi rękami będą łatwiejsze i szybsze..

  • W stawie łokciowym trwają modyfikacje. Są one związane ze wzrostem osteofitów, zwiększeniem objętości płynu maziowego, który naciska na ból stawów od wewnątrz. Łokieć staje się obrzękliwy, mogą pojawić się na nim guzy.


Stopień zwężenia stawu łokciowego

Natychmiastowe leczenie lekarza, z pierwszymi objawami, jest kluczem do pomyślnego leczenia. Ale, niestety, większość pacjentów powoli idzie do lekarza i ignoruje początkowe objawy choroby. Chociaż są zauważalne na pierwszym etapie. Ogólnie rzecz biorąc, zwykle rozróżnia się 3 stopnie rozwoju choroby, z charakterystycznymi objawami dla każdego z nich..

Artroza stawu łokciowego 1 stopień

Początek choroby charakteryzuje się mniejszymi bolesnymi odczuciami, które najczęściej pojawiają się po wysiłku fizycznym na uszkodzonym stawie. Nie ma żadnych zewnętrznych objawów choroby, ale lekarz może zauważyć pewne zmniejszenie napięcia mięśni podczas badania i mogą wystąpić trudności w poruszaniu przedramieniem..

Jeśli pacjent odczuwa trudności przy próbie wyciągnięcia ręki z powrotem za biodrem, a także po zgięciu i wyprostowaniu, to wyraźnie wskazuje na źródło artrozy i potrzebę dodatkowych badań. Aby wykluczyć osteochondrozy szyjki i zespół tunelowy, konieczne jest badanie rentgenowskie. Jeśli artroza zaczęła mieć niszczący wpływ na staw, to na zdjęciu widać niewielkie zwężenie luki.

Artroza stawu łokciowego 2 stopnie

Ból na tym etapie rozwoju choroby jest znacznie pogarszany, pacjent cierpi z tego powodu znacznie ciężej. W tym czasie większość ludzi zwróciła się do lekarza o pomoc. Dzieje się tak ze względu na fakt, że nawet w spoczynku, dyskomfort będzie nadal nawiedzać osobę. Ruchom ręki może towarzyszyć suchy chrupnięcie. Normalna funkcjonalność stawu jest upośledzona, pacjentowi trudno jest odciągnąć ramię lub go zgiąć. Można zaobserwować zanik mięśni. Z uwagi na to, że ból stale nawiedza człowieka, jakość jego życia pogarsza się. Wykonywanie zwykłych czynności domowych staje się trudniejsze.

Badanie rentgenowskie daje następujący obraz: przyrosty kości są wielokrotne, są wyraźnie widoczne, tkanka stawowa ma wiele nieregularności i deformacji, ale na zewnątrz mogą pozostać niezauważalne. Wizualnie można zobaczyć tylko obrzęk, który jest charakterystyczny dla ostrej fazy choroby i powstaje w wyniku pojawienia się mazi stawowej..

Artroza stawu łokciowego 3 stopnie

Bóle stają się silnie dokuczliwe, nie puszczają nawet podczas nocnego odpoczynku. Ruch jest znacznie ograniczony. Często pacjenci, którzy nie odwiedzają lekarza, ustalają ramię w pozycji dogodnej dla stawu. Odbywa się to w ten sposób, że jedynym sposobem na zmniejszenie intensywności bólu.

Na obrazie radiologicznym widać całkowicie zniszczoną chrząstkę, całkowity brak przestrzeni stawowej, liczne przyrosty kości. Choroba staje się wykrywalna nawet gołym okiem, ponieważ widoczne są zniekształcenia stawu. Jedna ręka może być krótsza od drugiej. Całkowicie pozbyć się patologii na tym etapie nie uda. Osoba nie może wykonywać zwykłych czynności..

Powiązany temat: Ból w stawie łokciowym, co robić?


Deformacja artrozy stawu łokciowego

Udział deformującej artrozy odpowiada za około połowę całej artrozy stawów łokciowych. W przypadku deformującej artrozy podobne dolegliwości są charakterystyczne. Polegają one na bolesnych odczuciach w okolicy stawu łokciowego, z ich późniejszym wzrostem.

W zależności od stadium choroby, która również rozróżnia trzy, zależy od zdjęcia rentgenowskiego. Im dalej postępuje choroba, tym wyraźniejsze są przyrosty kości, już szczelina stawowa i deformacja łokcia. Niemniej jednak są pewne funkcje:

  • W pierwszym etapie wzrostu są one zamocowane na dystalnej grzebieniu kości ramiennej, jednak nie zwiększają się znacznie później. Największym niebezpieczeństwem są wzrosty, które pojawiają się wokół stawu łokciowego. Czasem są wciskane do dołu łokciowego, a w pierwszym stopniu utrudniają poruszanie ramionami. Czasami zlokalizowane głównie wokół procesu koronoidalnego i nie mogą swobodnie rozkręcić ramienia.

  • W drugim etapie osteofity prawie równomiernie otaczają całe staw łokcia, ale jednocześnie możliwe jest funkcjonowanie kończyny. Ograniczenia następują stopniowo. Często obserwuje się wzrosty otaczające głowę promienia..

  • Trzeci etap, oprócz wzrostu osteofitów, charakteryzuje się także stwardnieniem sąsiadujących frakcji kostnych..

Końcówka stawowa kości ramiennej podlega w większym stopniu restrukturyzacji i deformacji, a same przyrosty kości znajdują się w pobliżu jamy stawowej. Ból i niemożność wykonywania ruchów ręki prowadzą do tego, że formacje dostawowe muszą być usunięte chirurgicznie..


Leczenie artrozy stawu łokciowego

Leczenie artrozy stawu łokciowego sprowadza się do następujących zasad:

  • Konieczność wykonywania ćwiczeń zaprojektowanych w celu opracowania bolesnego miejsca.

  • Brak przeciążenia bolesnej ręki.

  • Stosowanie leków w celu zmniejszenia bólu i stanu zapalnego.

  • Interwencja chirurgiczna, pokazana w najbardziej zaniedbanych przypadkach.

  • Korzystanie z alternatywnych metod leczenia.

Główne kierunki terapii:

  • Kontrola bólu.

  • Zwiększona ruchliwość stawu łokciowego.

  • Utrzymuj dobry styl życia.

Powiązane: Dieta na zapalenie stawów

Aby osiągnąć ten wynik, konieczne jest użycie jednej, ale kilku metod leczenia, aby je połączyć i zastąpić. Naukowcy odkryli, że ćwiczenia fizyczne są jednym z najskuteczniejszych sposobów leczenia artrozy łokcia. Nie tylko zwiększają ogólny ton, ale zmniejszają ból, a także poprawiają przepływ krwi. Po prawidłowym wykonaniu ćwiczenia są całkowicie bezpieczne, a także nie mają przeciwwskazań i skutków ubocznych..

Ale naturalnie, przed rozpoczęciem ćwiczeń, konieczne jest zmniejszenie stanu zapalnego..

Schemat leczenia jest następujący:

  • Akceptacja niesteroidowych leków przeciwzapalnych, domięśniowo lub w postaci zastrzyków bezpośrednio w strefie zapalenia (diklofenak, woltaren, ortofen). Jeśli to konieczne, powtórz kurs..

  • Podczas leczenia konieczny jest delikatny reżim, dlatego zaleca się mocowanie obolałej kończyny bandażem lub szarfami.

  • Terapia manualna daje również dobre wyniki..

  • Po złagodzeniu ostrego zapalenia zaleca się uczęszczanie na zajęcia z fizykoterapii, które polegają na prowadzeniu sesji elektroforezy hydrokortyzonowej, a także laseroterapii, okładów parafinowych.

  • Chondroprotektory są przepisywane w celu odtworzenia tkanki chrzęstnej. Najpopularniejsze z nich to siarczan glukozaminy, struktum, ostenil. Chondroprotector można stosować jako maść, czasami również bezpośrednio w stawie łokciowym..

  • Powiązane: Jakie chondroprotektory brać na zapalenie stawów?

  • Kiedy ból nie będzie już przeszkadzał pacjentowi, wskazane jest rozpoczęcie realizacji kompleksu sportowego. Przydaje się wizyta w gabinecie masażu.

  • Wszystkim pacjentom z artrozą poddawana jest coroczna kuracja sanatoryjna..

  • Interwencja chirurgiczna jest konieczna w przypadku, gdy wszystkie inne metody były nieskuteczne, a choroba osiągnęła apogeum..  

Co do zasady zintegrowane podejście do leczenia artrozy stawu łokciowego daje doskonałe wyniki, a rokowanie jest bardzo korzystne. W tym samym czasie, jeśli choroba jest ignorowana przez długi czas, może to prowadzić do trudności w poruszaniu się lub całkowitego ograniczenia funkcji przedramienia, deformacji stawów i gwałtownego spadku jakości życia..