Zwichnięcie stawu biodrowego

Dyslokacje w obszarze uda nie stanowią więcej niż 5% wszystkich dyslokacji. Co do zasady, szkoda powstaje w wyniku wystarczająco silnego zastosowania siły traumatycznej przeprowadzanej z dużą prędkością. Na przykład może się to zdarzyć podczas wypadku, spada ze znacznej wysokości, z różnymi zawałami.

Zwichnięcie biodra tylnego jest częstszym uszkodzeniem. Występuje z ostrym zgięciem lub obróceniem uda do wewnątrz. Następnie tylna część torebki stawu biodrowego zostaje zerwana przez głowę kości udowej, która wyłoniła się z panewki. To, w jaki sposób zlokalizowana jest przemieszczona głowa stawu, zależy od tego, czy dyslokacja jest biodrowa, czy spiralna..

Przedwczesne zwichnięcie stawu biodrowego jest rzadszym urazem. Jest ona pośrednia i może wystąpić, gdy dana osoba spada z wysokości na odłożoną nogę. Głowa kości udowej przesunie się w dół łamiąc wspólną kapsułę. Przednie dyslokacje są obturacyjne i łonowe.

Osobno należy rozważyć wrodzone zwichnięcie stawu biodrowego, wynikające z niewłaściwego rozwoju płodu. Ta patologia jest dość powszechna, a w przypadku jej szybkiego wykrycia i odpowiedniego leczenia, funkcjonowanie stawu zostaje w pełni przywrócone. W przeciwnym razie, wrodzone zwichnięcie stawu biodrowego grozi dziecku kulawizną, "chodem kaczki" i zespołem bólowym..

Treść artykułu:

  • Objawy zwichnięcia stawu biodrowego
  • Przyczyny zwichnięcia stawu biodrowego
  • Rodzaje zwichnięć stawu biodrowego
  • Diagnoza zwichnięcia stawu biodrowego
  • Leczenie zwichnięcia stawu biodrowego
  • Zapobieganie dyslokacji stawu biodrowego

Objawy zwichnięcia stawu biodrowego

Objawy zwichnięcia stawu biodrowego należy podzielić w zależności od rodzaju uszkodzenia. Ogólnie rzecz biorąc, ofiara skarży się na dość poważny ból w stawach biodrowych..

Oprócz deformacji i wymuszonej pozycji uszkodzonej kończyny, głównym objawem zwichnięcia stawu biodrowego jest silny ból. Z tylnym zwichnięciem uda, noga wygina się i obraca kolano do wewnątrz. Im większe zgięcie, tym większe prawdopodobieństwo zwichnięcia stawu biodrowego. W związku z tym, w przypadku zwichnięcia jelita krętego, noga jest mniej zgięta.

Następujące fizyczne objawy są charakterystyczne dla każdego rodzaju zwichnięcia stawu biodrowego:

  • przymusowe umieszczanie kończyn;

  • zmiana kształtu stawu biodrowego;

  • mocno lub niezbyt wiele, ale mimo to oczywiste skrócenie nogi po stronie, w której doszło do uszkodzenia.

Nawet najmniejsze przemieszczenia w okolicy stawu są bolesne, ostro ograniczone i towarzyszy im specyficzny opór. Jeśli mówimy o bardziej aktywnych ruchach, wydają się niemożliwe.

W przypadku zwichnięcia przedniego kończyna osoby jest obracana do części zewnętrznej, odkładanej na bok. W tym samym czasie będzie również złożony nie tylko w kości udowej, ale także w stawie kolanowym. Przedwczesne zwichnięcie ma miejsce, gdy towarzyszy mu wyraźniejsze zgięcie i porwanie uszkodzonego obszaru..

Zwichnięciu, które wystąpiło bezpośrednio w udo, może towarzyszyć i oddzielenie małej części depresji zawrotów głowy. W niektórych przypadkach chrząstka wierzchołków kości udowej jest zerwana. Przy urazach grzbietu i dna stawu biodrowego często określa się ciężkie stłuczenie nerwu kulszowego. Po otrzymaniu dyslokacji kości udowej w przedniej części, ściskanie naczyń udowych jest prawdopodobnie, z przednim i gorszym, silnym naciskiem na nerwy obturatora, co powoduje ostry ból.

Zwichnięciu stawu biodrowego, które przyjęto dawno temu lub nie jest świeże, towarzyszą znacznie mniej oczywiste objawy natury klinicznej, ponieważ bolesne odczucia w okolicy stawów zmniejszają się z czasem. Zmiana długości i kształtu nóg zaczyna być kompensowana przez przechylenie obszaru miednicy i nagły wzrost lordozy (zgięcie w okolicy lędźwiowej) kręgosłupa.

Ponieważ zwichnięcia stawu biodrowego są często łączone ze złamaniami, konieczne jest poddanie się badaniu rentgenowskiemu w celu postawienia diagnozy..

Pierwsza pomoc w zwichnięciu stawu biodrowego polega na wprowadzeniu znieczulenia do chorego i natychmiastowej hospitalizacji pacjenta. Równocześnie należy postarać się, aby pacjent się nie poruszył..


Przyczyny zwichnięcia stawu biodrowego

Zwichnięcia stawu biodrowego występują w wyniku urazu pośredniego. W tym przypadku to kość udowa otrzymuje rolę dźwigni, która działa na cały staw biodrowy..

Po wprowadzeniu wymuszonego wpływu górna kość udowa:

  • rozdarcie wnęki torebki stawu;

  • niszczy lub uszkadza więzadła;

  • wychodzi z jamy do stawów.

Powodem, dla którego nastąpiło zwichnięcie stawu biodrowego, jest z reguły uraz samochodu. Mechanizmem takiego szkodliwego działania jest namacalny obrót lub rozszerzenie rozszerzonej do wewnętrznej części, zredukowanych i zgiętych kończyn..

Zwichnięcie biodra w odcinku przednim najczęściej występuje w przypadku upadku z wysokości do rozszerzonej, rozciągniętej na część zewnętrzną, kończyny w pozycji zgiętej.


Rodzaje zwichnięć stawu biodrowego

Klasyfikacja dyslokacji stawu biodrowego odbywa się według kilku zasad. Przede wszystkim należy podkreślić przednie i tylne zwichnięcia tego obszaru..

Zwichnięcia z przodu powinny być podzielone na przednią i górną (supral), a także przednią i dolną (blokowanie). Te tylne są klasyfikowane następująco: tylny i górny (biodrowy), tylny i dolny (kulszowy). Biorąc pod uwagę przedstawioną klasyfikację, proces realizacji leczenia może być inny, w zależności od niuansów diagnozy..

Osobną kategorią zwichnięcia stawu biodrowego jest wada wrodzona. Dotychczasowe badania wykazały, że jest to dysplazja, która jest podstawą wrodzonego zwichnięcia w okolicy biodra. Jest to naruszenie optymalnego kształtowania każdej z części prezentowanego stawu przez cały rozwój w łonie matki..

Te dysfunkcje natury początkowej stają się katalizatorami dla dalszego: niepełnego rozwoju kości miednicy, ruchu wierzchołków uda, spowalniania procesu kostnienia (kostnienia) opisanych elementów stawu.


Diagnoza zwichnięcia stawu biodrowego

Rozpoznanie "zwichnięcia stawu biodrowego" w przeważającej większości przypadków nie powoduje żadnych trudności u traumatologa lub innego specjalisty. W celu wyjaśnienia położenia końca kości udowej i wykluczenia możliwego uszkodzenia kości, konieczne jest przeprowadzenie badania typu radiologicznego. Jednak musi być w dwóch rzutach..

W tym samym przypadku, jeśli diagnoza budzi wątpliwości, wykonywany jest rezonans magnetyczny całego stawu..


Leczenie zwichnięcia stawu biodrowego

Proces leczenia jest dość prosty i wymaga najszybszego możliwego uzupełnienia i dość krótkiej fiksacji. Następnie obowiązkowe jest prowadzenie określonej terapii (procedury fizjologiczne i fizjoterapia)..

Zwichnięciu pourazowego typu uda towarzyszy odruchowe skurczenie dużych mięśni w okolicach ud i pośladków. Aby uzyskać skuteczną i odpowiednią redukcję, należy rozluźnić te mięśnie najlepiej, jak potrafisz. Pod tym względem redukcję dyslokacji kości udowej przeprowadza się w warunkach leczenia szpitalnego w znieczuleniu holistycznym za pomocą środków zwiotczających mięśnie. To powinno być uważane za warunek wstępny..

W procesie repozycjonowania nowo otrzymanych przednich i dolnych, dolnych pleców i tylnych urazów bocznych uda, należy zastosować metodę Janelidze (jako najmniej traumatyczną, ale raczej bolesną). Jeśli mówimy o redukcji starszych lub świeżych dyslokacji górnych i górnych, wówczas metoda Kochera będzie miała znaczenie..

W przypadku zwichnięć przednich i górnych w okolicy biodra, metoda Janelidze nie jest stosowana, ponieważ prawdopodobieństwo zmniejszenia kości udowej jest zbyt wysokie.

Po przeprowadzeniu nakładania trakcji szkieletowej konieczne jest stosowanie go przez co najmniej trzy do czterech tygodni. Następnie ofiara będzie musiała poruszać się z kulami przez około 10 tygodni. Rozmawiamy również o powołaniu specjalnego leczenia terapeutycznego i gimnastyki..

Uszkodzenia chrząstki końca kości biodrowej w realizacji jego zwichnięcia prawie zawsze towarzyszy rozwój artrozy stawu biodrowego, który staje się katalizatorem zmiany jej kształtu. Alternatywna nazwa fenotypu stawów biodrowych w długim okresie.

W takich sytuacjach, zwłaszcza z oczywistym rozwojem zaburzeń w obrębie stawu, może być konieczne wykonanie endoprotezy stawu biodrowego. Aby to zrobić, najpierw usuń go, a następnie przymocuj protezę..

Jeśli mówimy o wrodzonych zwichnięciach stawu biodrowego, opracowaliśmy dwa podstawowe sposoby leczenia prezentowanej patologii: zachowawczą i operacyjną (czyli chirurgiczną). Jeśli diagnoza zostanie postawiona nie tylko na czas, ale prawidłowo, wówczas stosowane są tylko konserwatywne metody leczenia..

W takim przypadku opona jest indywidualnie wybierana dla dziecka, co umożliwia trzymanie kończyn w następujących pozycjach:

  • na kroczu stawów biodrowych i kolanowych pod kątem 90 stopni;

  • prowadzi w stawach biodrowych, co ma pozytywny wpływ na ich późniejszy prawidłowy rozwój i tworzenie.

Zmniejszenie końca kości udowej powinno następować powoli, stopniowo i bez powodowania obrażeń. Jakikolwiek silny atak jest niedopuszczalny, ponieważ łatwo uszkadza głowicę uda, a także resztę tkanki stawowej..

NajwaŜniejszym sposobem jest leczenie zachowawczego charakteru dzieci z wrodzonymi zwichnięciami jakiejkolwiek kategorii. Ponadto, im wcześniej okaże się, aby uzyskać kombinację panewki i końca uda, tym bardziej skuteczne warunki zostaną stworzone dla późniejszego tworzenia całego stawu biodrowego..

Optymalnym okresem do rozpoczęcia leczenia są pierwsze dni życia dziecka, czyli okres, w którym zmiany wtórne w obszarze wnęki i proksymalnego wierzchołka kości udowej są minimalne. Jednocześnie leczenie zachowawczej natury jest bardziej niż odpowiednie i z późną diagnozą u starszych dzieci. Mogą to być dzieci, które osiągnęły wiek jeden lat, czyli dokładnie w momencie wykrycia w pełni rozwiniętej dyslokacji w okolicy biodra.

Wszystkie czynności związane z diagnozowaniem i leczeniem dzieci ze wszystkimi typami zwichnięć stawu biodrowego powinny być wykonywane w ciągu pierwszych trzech miesięcy życia. Wszelkie późniejsze terminy należy uznać za późno. Jeśli mówimy o interwencjach chirurgicznych, są one przeprowadzane w przypadku starszych dyslokacji. 


Zapobieganie dyslokacji stawu biodrowego

Aby zapobiec dyslokacji w okolicy, zaleca się ścisłe monitorowanie bezpieczeństwa w życiu codziennym i podczas uprawiania sportu..

Tak więc istnieje potrzeba:

  • trening różnych grup mięśniowych, racjonalna aktywność fizyczna;

  • używanie wyjątkowo wygodnej odzieży i obuwia, aby zapobiec upadkom;

  • używać w trakcie korzystania z profesjonalnych środków ochrony. Dotyczy to przynajmniej ochraniaczy na kolana i zamków biodrowych;

  • unikanie wszelkich wycieczek po lodzie, zwracając uwagę na śliskie i mokre powierzchnie.

Aby całkowicie przywrócić staw biodrowy po zwichnięciu, zajmie to, jeśli nie wystąpią żadne komplikacje, 2 do 3 miesięcy. Ten okres można przedłużyć tylko wtedy, gdy występują powiązane złamania. Tak więc lekarz może nalegać na nie długotrwałe rozciąganie typu szkieletowego przy kolejnych ćwiczeniach. Odbywa się to za pomocą urządzenia ciągłego, nieaktywnego ruchu..

Samo-ruch za pomocą kul jest możliwy tylko przy braku jakiegokolwiek bólu. Aż do momentu, w którym utykanie znika, zaleca się uciekanie się do dodatkowych pomocy dla robienia ruchów, powiedzmy, do laski..

Następnie zaleca się stosowanie środków wzmacniających, które będą wpływać na strukturę tkanki kostnej. Ważne jest również wykonanie pewnych ćwiczeń, których lista musi być sporządzona przez specjalistę. Regularność ich realizacji będzie kluczem do odzyskania. Ponadto musisz być tak ostrożny, jak to tylko możliwe, na uszkodzonym obszarze uda, ponieważ teraz jest ona jednym z najsłabszych punktów ciała..

Pamiętając o wszystkich zasadach zapobiegania i leczenia, możliwe jest szybkie i trwałe pozbycie się wszelkich konsekwencji zwichnięcia stawu biodrowego przy zachowaniu optymalnego rytmu i tonu życia..