Treść artykułu:
- Czym jest dyslokacja?
- Rodzaje zwichnięć
- Objawy zwichnięcia
- Przyczyny dyslokacji
- Pierwsza pomoc w przypadku zwichnięcia
- Leczenie
Czym jest dyslokacja?
Zwichnięcie jest naruszeniem artykulacji stawowych powierzchni kości (kongruencji), która pojawia się w wyniku destrukcyjnych procesów w stawach (artroza, artretyzm) lub urazów. W przypadku urazów pod działaniem sił mechanicznych, końce kości są zmuszone do przesunięcia się z normalnej pozycji..
Nawet podczas rozwoju macicy może dojść do kontuzji osoby, co spowoduje przemieszczenie. Tego typu obrażenia towarzyszą ludziom we wszystkich fazach życia..
Podczas przemieszczenia dochodzi do naruszenia integralności i funkcjonalności połączenia. W ciężkich przypadkach można zaobserwować pęknięcie torebki stawowej i uszkodzenie więzadeł, tętnic i zwojów. Taka choroba wymaga interwencji specjalistów, którzy udzielą pierwszej pomocy pacjentom i zalecą leczenie konstruktywne..
Najczęściej dyslokacje występują podczas wstrząsów i upadków. Grupami szczególnego ryzyka są sportowcy kontaktowi (piłka nożna, hokej, siatkówka itp.) Lub osoby uprawiające sporty, w których często spadają (narty, łyżwy)..
Zwichnięty staw czasowo zdeformowany i unieruchomiony. Charakterystyczne objawy to silny ból i obrzęk. Dyslokacja musi być koniecznie zresetowana poprzez zwrócenie przemieszczonego złącza w jego miejsce.
Rodzaje zwichnięć
Dyslokacje są klasyfikowane zgodnie ze stopniem przemieszczenia, w zależności od pochodzenia i wielkości przemieszczenia, które zostało przesunięte..
W zależności od stopnia przemieszczenia, przemieszczenie może być całkowite, to jest takie, któremu towarzyszy całkowita rozbieżność końców stawów lub niepełna (podwichnięcie) - gdy powierzchnie stawów są częściowo w kontakcie. Zwichnięty staw to taki, który jest dalej od ciała. Wyjątkiem są kręgi (rozważmy przesunięty kręg, znajdujący się powyżej), obojczyka, bark (dyslokacja może być przednia i tylna).
W zależności od pochodzenia dyslokacje mogą być wrodzone i nabyte. Wrodzony występuje z powodu upośledzonego rozwoju prenatalnego dziecka. Powszechną patologią jest dyslokacja stawu biodrowego (dysplazja), rzadziej dochodzi do przemieszczenia stawu kolanowego. Nabyte dyslokacje wynikają z urazów lub różnych chorób (artretyzm, artroza, zapalenie kości i szpiku, polio itp.)
Skręcenia mogą być również otwarte i zamknięte. Zamknięte dyslokacje występują bez zrywania skóry i tkanek powyżej stawu, a otwarte dyslokacje - z tworzeniem się rany. Uszkodzenie mięśni, naczyń krwionośnych, kości, ścięgien lub nerwów powoduje, że dyslokacja jest skomplikowana. Ludzie mówią o zwykłym zwichnięciu w sytuacjach, w których, z powodu złego traktowania, dyslokacja może powtórzyć się nawet przy niewielkim wpływie. Patologiczna dyslokacja, charakterystyczna głównie stawów biodrowych i barkowych, występuje, gdy patologiczny proces niszczy powierzchnię stawów.
Jeśli mięśnie otaczające staw są podatne na paraliż lub niedowład, mówią o paraliżowym zwichnięciu..
Ponadto współczesna medycyna identyfikuje więcej niż dziesięć rodzajów skręceń, które mogą wpływać na następujące stawy w następujących częściach ciała:
Zwichnięcie kostki
Zwichnięta kostka
Zwichnięcie stawu barkowego
Zwichnięcie nóg
Zwichnięcie szyi (kręgu szyjnego)
Zwichnięcie palców u rąk i nóg
Zwichnięcie stawu łokciowego
Zwichnięcie stawu kolanowego
Zwichnięcie stawu biodrowego
Zwichnięcie akromatycznego końca obojczyka
Porzucone ręce
Zwichnięta szczęka
Objawy zwichnięcia
Objawy zwichnięcia zależą od jego rodzaju. Na przykład, wrodzone zwichnięcie stawu biodrowego objawia się zaburzonym chodem, ponieważ uprowadzenie nogi jest ograniczone, fałdy pośladkowe są asymetryczne, z czasem jedna noga staje się krótsza niż druga, co jest obarczone kulawizną. Jeśli przemieszczenie uda jest obustronne, chód staje się "kaczką".
Wrodzonej dyslokacji stawu kolanowego towarzyszy silny zespół bólowy, zaburzenia chodu; staw jest zaogniony i nieruchomy. Traumatyczne dyslokacje objawiają się obrzękiem, sztywnością i bólem stawu..
Ale jeśli mówimy o typowych objawach, obserwujemy następujące objawy:
zaczerwienienie pojawia się w obszarze uszkodzonego stawu;
istnieje silny zespół bólowy, który zwiększa się wraz z każdym ruchem kończyny;
ofiara wizualnie określa deformację stawu, w wyniku przemieszczenia zmienia nie tylko jego wielkość, ale także kształt;
silny obrzęk pojawia się w obszarze zwichnięcia;
niektórzy pacjenci tracą czucie w kończynach (z uszkodzeniem nerwów);
naruszenie funkcji motorycznej;
wzrost temperatury;
gorączka, naprzemienny chłód itp..
Przyczyny dyslokacji
W większości przypadków dyslokacje są wynikiem urazów pośrednich, tj. Tych, w których miejsce urazu jest oddalone od uszkodzonego stawu. Na przykład, padając na ramię wyciągniętego ramienia, osoba prawdopodobnie zwichnie staw barkowy. Ponadto może wystąpić traumatyczne przemieszczenie z nagłymi ruchami przekraczającymi szybkość ruchomości stawów. Dyslokacje od bezpośredniego uszkodzenia stawu są znacznie rzadsze..
Wiele osób zdiagnozowano z przemieszczonymi stawami w tle poprzednich chorób, takich jak:
wszelkie obrażenia, podczas których staw jest ustalony na pewien czas;
gruźlica;
zapalenie kości i szpiku;
artroza, zapalenie stawów itp..
Tego rodzaju uszkodzenia stawów można nie tylko nabyć, ale także wrodzone, rozwijając się w wyniku nieprawidłowego tworzenia się układu mięśniowo-szkieletowego nawet w okresie rozwoju wewnątrzmacicznego..
Pierwsza pomoc w przypadku zwichnięcia
W przypadku dyslokacji niemożliwe jest samoleczenie, ponieważ możliwe jest spowodowanie nieodwracalnego uszkodzenia uszkodzonego stawu..
Ambient może udzielić ofierze pierwszej pomocy w następujący sposób:
unieruchomić uszkodzony staw i unieruchomić go w tej pozycji, używając opony medycznej lub dostępnych w tym celu środków;
jeśli dojdzie do uszkodzenia skóry w okolicy stawu, należy je leczyć alkoholem lub nadtlenkiem wodoru;
zastosuj zimny kompres do uszkodzonego obszaru, co przyczyni się do zmniejszenia obrzęku;
podać poszkodowanemu lek medyczny, który złagodzi silny zespół bólowy;
wezwać pogotowie lub przewieźć pacjenta do najbliższej placówki medycznej (nie później niż 2-3 godziny po urazie).
Jeśli ktoś jest ranny w kończynach górnych, powinien zostać przetransportowany do placówki medycznej w pozycji siedzącej. W przypadku, gdy ofiara ma obrażenia kończyn dolnych, konieczne jest zabranie go do szpitala w pozycji poziomej..
Diagnostyka
Podczas badania, traumatolog (chirurg) dotknie uszkodzonych obszarów ciała, po czym skieruje pacjenta na badanie sprzętu. Dzięki radiografii możliwe jest określenie zakresu i dokładnej lokalizacji uszkodzenia. Jak tylko wstępna diagnoza została potwierdzona na zdjęciu rentgenowskim, pacjent jest leczony z powodu dyslokacji..
Leczenie
Istotą każdej metody leczenia dyslokacji jest zmiana położenia kończyn stawowych i przywrócenie ich do normalnej pozycji fizjologicznej. Wszystkie środki terapeutyczne tej kategorii pacjentów powinny być wykonywane w znieczuleniu miejscowym lub ogólnym. Wybór rodzaju znieczulenia zależy bezpośrednio od lokalizacji zwichnięcia i jego złożoności..
Specjalista przechodzi do zmiany położenia stawu dopiero po całkowitym unieruchomieniu uszkodzonej kończyny. Proces redukcji powinien być bardzo ostrożny. Lekarz nie powinien wykonywać żadnych gwałtownych ruchów, które mogłyby zaostrzyć sytuację. Połączenie odbędzie się równolegle z charakterystycznym dźwiękiem - kliknięcie.
Leczenie traumatycznego zwichnięcia po wymianie stawu polega na manipulacjach fizjoterapeutycznych (masaż, ćwiczenia terapeutyczne, akupunktura). Patologiczna dyslokacja czasami wymaga zabiegu chirurgicznego w celu przywrócenia funkcjonowania stawu. Powinieneś zdecydowanie leczyć chorobę podstawową, jeśli jej konsekwencją jest dyslokacja stawu..
Zwykle trwa jeden miesiąc, aby osoba w pełni przywróciła funkcje uszkodzonej kończyny. W tym okresie zaleca się minimalizację obciążenia stawu. W drugim miesiącu możesz zacząć ćwiczyć, stopniowo zwiększając ich.
Wrodzone zwichnięcia są traktowane inaczej. Terapia powinna rozpocząć się jak najwcześniej, optymalny wiek - do dwóch lat. W przeciwnym razie konieczne będzie nałożenie specjalnych opon, butów ortopedycznych, a nawet operacji..
Rehabilitacja
Po usunięciu opatrunku gipsowego pacjenci muszą przejść rehabilitację, dzięki której przywrócona zostanie pełna funkcja stawów..
Wszyscy bez wyjątku są polecani:
przejść kurs fizjoterapii;
czy fizykoterapia;
basen;
chodzić na świeżym powietrzu itp..
Zapobieganie
Aby zapobiec dyslokacjom, należy przede wszystkim zadbać o swoje zdrowie. Każda osoba powinna unikać upadków i innych rodzajów urazów, które mogą powodować dyslokacje. Regularne ćwiczenia wzmocnią stawy i sprawią, że więzadła będą bardziej elastyczne. Nie zapominaj o prawidłowym odżywianiu, stosowaniu kompleksów witaminowo-mineralnych, które zawierają komponenty niezbędne do pełnej pracy stawów.