Urologia

Nadciśnieniowe i hipotoniczne objawy dysfunkcji pęcherza i leczenie

W niniejszym artykule rozważamy hipertoniczne i hipotoniczne dysfunkcje pęcherza z powodu nietrzymania moczu. Podajemy objawy nadw nadaktywnego pęcherza moczowego, atonii pęcherza moczowego, głównych przyczyn rozwoju patologii. Poinformuj także o leczeniu dysfunkcji pęcherza, w zależności od typu - rozważ leczenie reżimem listy leków na nietrzymanie moczu.

 

Nadmierny pęcherz

Pęcherz neurogenny (nadaktywny pęcherz, OAB) jest zespołem objawów, któremu towarzyszy nieodparta potrzeba oddawania moczu (pilne), nietrzymania moczu i częstego oddawania moczu, bez względu na zakażenie.

Kod ICD - N31.0

Nadczynny zespół pęcherza moczowego jest dość powszechny, według statystyk objawy OAB z nietrzymaniem moczu występują u 10% pacjentów, bez nietrzymania moczu - w 7,5%.

Choroba występuje częściej u kobiet; U starszych mężczyzn mogą pojawić się objawy patologii z powodu przerostu prostaty i związane z nią zabiegi chirurgiczne.

Neurogenne zaburzenia ośrodków układu nerwowego i szlaków rdzenia kręgowego dla patogenezy. Nieneurogenny obejmuje osłabienie wypieracza, objawy niedrożności dolnych dróg moczowych i osłabienie mięśni dna miednicy, co prowadzi do zmiany położenia cewki moczowej i pęcherza moczowego.

Nie ma zunifikowanej teorii rozwoju patologii do dnia dzisiejszego, ale eksperci uważają następujące teorie warte uwagi:

  • neurogenny;
  • myogeniczny;
  • urotelialny.

Czynniki predysponujące do nadreaktywnego pęcherza

Należą do nich:

  • wiek;
  • nadwaga i otyłość;
  • przewlekłe zatrucie nikotyną;
  • dysfunkcja jelitowego typu hipotonicznego z zaparciami;
  • uporczywa flora bakteryjna;
  • niestabilność hormonalna.

Objawy nadreaktywnego pęcherza

Nadreaktywny pęcherz charakteryzuje się zwiększonym napięciem mięśniowym, w tym wypieraczem i zwieraczem. W przeciwnym razie OAB nazywa się "nadciśnieniową neurogenną dysfunkcją pęcherza".

Patologia ta charakteryzuje się nagłym (nagłym) spontanicznym spontanicznym przepływem moczu.

Z powodu stałego hiperonia, dyskomfort pojawia się w dolnej części brzucha. W nocy chęć oddania moczu może wystąpić od 6 do 10 razy, z wydaleniem 15-20 ml moczu..

Pacjent odczuwa upływ moczu przez układ moczowy, ale nie może kontrolować oddawania moczu..

Hipotoniczna dysfunkcja pęcherza

Przydzielenie dysfunkcji pęcherza typu hipotonicznego.

W formie hipotonicznej pęcherz przelewa się z moczem i raczej trudno jest rozpocząć akt oddawania moczu.. Podczas mieszania musisz ciągle naciskać, uczucie pełności pęcherza nie przechodzi nawet po pójściu do toalety.

Gdy nadmierne rozciąganie ścian i słaby ton występują spontaniczne oddawanie moczu (pasożytnicza ischuria, pasożytnicza ischuria).

Dysfunkcja pęcherza, w połączeniu z niedociśnieniem, może mieć takie niepożądane skutki, jak:

  • tworzenie się refluksu;
  • hydronofrotyczna transformacja nerek;
  • nefirololit;
  • przewlekłe zakażenie dróg moczowych;
  • zapalenie pęcherza,
  • odmiedniczkowe zapalenie nerek i pr.

OchGłówne przyczyny niedociśnienia pęcherza moczowego (atonia) są następujące:

  • urazy i nowotwory rdzenia kręgowego i mózgu;
  • historia operacji neurologicznych;
  • choroby ogólnoustrojowe;
  • niektóre patologie psychiatryczne;
  • choroby powodujące niedrożność dolnych dróg moczowych;
  • trudny poród;
  • uderzeń.

Środki diagnostyczne dotyczące dysfunkcji pęcherza

Pęcherz neurogenny - diagnoza ustalona przez wykluczenie innych patologii, ponieważ objawy neurogennego pęcherza mogą być podobne do innych chorób układu moczowo-płciowego: zapalenie pęcherza moczowego, zapalenie dróg moczowych, zapalenie gruczołu krokowego itp..

W związku z tym zaleca się badanie moczu, test Nechiporenko, pełną morfologię krwi.

Jeśli bakteriuria jest obecna w moczu, bakposev przeprowadza się w celu zidentyfikowania patogenu i jego wrażliwości na leki..

Z normalnym wynikiem moczu, zasiew jest przepisywany, gdy objawy kliniczne nie eliminują procesu zapalnego w pęcherzu..

U pacjentów związanych z wiekiem, szczególnie kobiet, bakteriurię często rozpoznaje się w ogólnej analizie moczu.. Jeśli nie ma objawów zapalenia, wówczas leczenie w celu pozbycia się nietrzymania moczu u pacjentów w podeszłym wieku jest niewłaściwe..

Test krwi na poziom glukozy jest uzasadniony, ponieważ objawem cukrzycy jest częste oddawanie moczu w ciągu dnia, co nie jest związane z pęcherzem neurogennym.

Kobiety są bez przeszkód badane na fotelu ginekologicznym, są badane przez pochwę i szyjkę macicy na lusterkach.

Oceń następujące aspekty:

  • napięcie mięśni miednicy;
  • anatomiczna pozycja narządów;
  • kurczliwość mięśni;
  • wygląd tkanin.

Zmiany zanikowe, suchość błony śluzowej pochwy jest konsekwencją braku estrogenu, który jest jednym z czynników predysponujących do rozwoju pęcherza neurogennego.

Dodatni odruch kaszlowy może wskazywać na wysiłkowe nietrzymanie moczu..

Przejście neuropatologa jest uzasadnione, ponieważ uważa się za ważne utrzymanie wrażliwości w obszarze bioder, krocza, odbytu.

Całkowita utrata takich wypowiedzi przemawia na korzyść neuropatii obwodowej i uszkodzenia rdzenia kręgowego..

http://kuncevo.open-clinics.ru/upload/medialibrary/2c5/2c5aad8849ccb30b3fcd56cc251643c2.jpg

Badanie cystoskopowe będzie ważne w następujących przypadkach:

  • podejrzewa się współistniejącą patologię, na przykład nowotwór, kamienie pęcherza moczowego na tle krwiomoczu;
  • jeśli istnieje potrzeba wyeliminowania pozajelitowego nietrzymania moczu.

Ultradźwięki pomogą zdiagnozować współistniejące choroby.

Badanie przeprowadza się z kontrolą resztkowego moczu. Nie zawsze możliwe jest ścisłe wypełnienie pęcherza, co jest konieczne do lepszej wizualizacji..

Jest ważny

Jeśli rozpoznanie OAB z nietrzymaniem moczu występuje przez długi czas, to mikrocysta rozwija się jako powikłanie - zmniejszenie pojemności pęcherza..

Aby ocenić stan dolnych dróg moczowych i określić dalsze taktyki postępowania, należy wykonać badania urodynamiczne:

  • uroflowmetria,
  • cystometria.

MRI kręgosłupa i czaszki jest przepisany na hipotonię pęcherza moczowego..

Leczenie zaburzeń czynnościowych pęcherza

Nadmierny pęcherz

Aby stworzyć nowy model oddawania moczu, należy przeszkolić pęcherz podczas leczenia i gimnastyki., mające na celu wzmocnienie mięśni dna miednicy.

Zaleca się stopniowe zwiększanie odstępu między aktami oddawania moczu, co najmniej 15 minut w ciągu 7-10 dni, aż do osiągnięcia 3 - 3,5 godziny..

Zaleca ostatnie spożycie płynów 4 godziny przed snem.

Wyeliminować drażniące działanie na napoje z pęcherza:

  • alkohol, w tym piwo;
  • soda;
  • mocna kawa i herbata.

Leczenie farmakologiczne

We współczesnej urologii Vesicare (Solifenacyna) jest uważana za najbardziej skuteczną, przyjmuje się ją w dawce 5 mg raz na dobę przez 1 do 3 miesięcy. W pierwszych 10 dniach leczenia można stosować zwiększoną dawkę Vesicare w ilości 10 mg.

Jest ważny

Przedłużające się formy M-antycholinergików, do których należy Vesicard, rzadziej powodują suchość w jamie ustnej, a efekt terapeutyczny rozwija się szybciej..

Istnieją leki antymuskarynowe o różnym składzie chemicznym, ale pacjenci tolerują je gorzej ze względu na bardziej niepożądane reakcje..

Należą do nich:

  • tolterodyna;
  • chlorek tropii;
  • oksybutynina.

U pacjentów w podeszłym wieku leki przeciwmuskarynowe są przepisywane z ostrożnością, ponieważ istnieją dowody na zwiększone upośledzenie funkcji poznawczych..

Nowy lek nietrzymania moczu - Mirabegron, znany pod nazwą marki Betmiga, z grupy agonistów beta-3.

Według badań, lek nie wykazuje niechcianych działań antycholinergicznych:

  • suchość w ustach;
  • zaparcie.

Betmiga jest odpowiednia dla pacjentów, którzy nie zostali przepisani m-antycholinergikom z powodu przeciwwskazań do wzrostu ciśnienia wewnątrzgałkowego..

Regimen: 50 mg raz na dobę.

Na zalecenie psychiatry czasem włączane są tricykliczne leki przeciwdepresyjne..

W przypadku udowodnionego niedoboru estrogenu (hipoestrogenizmu) możliwa jest hormonalna terapia zastępcza..

Jest ważny

Kobiety nie powinny same używać estrogenów, ponieważ bez wstępnego badania gruczołów sutkowych i genitaliów istnieje ryzyko wystąpienia nowotworów złośliwych..

Neurogenny pęcherz z hipotonicznymi zaburzeniami oddawania moczu

Nie ma specjalnych przygotowań..

Korekta choroby podstawowej, przeciwskurczowej, diuretyków, środków wzmacniających, terapii witaminowej, nootropowych i fizjoterapii.

Jeśli środki nie doprowadziły do ​​sukcesu, możliwe jest nałożenie drenażu epicystostomii lub okresowego wydalania moczu przy użyciu cewnika.

Usunięcie przeszkód w odpływie moczu (na przykład zabieg chirurgiczny w celu usunięcia rozrostowych gruczołów prostaty) nie gwarantuje przywrócenia tonu ścian i wypieracza.

Fizjoterapia

Jako dodatkowy element schematu terapii ogólnej stosuje się terapię laserową, elektrostymulację i termiczne..

Zwróć uwagę

Wybór fizjoterapii zależy od rodzaju zaburzeń czynnościowych pęcherza..

Fizjoterapia w przypadku nadciśnienia pęcherza moczowego

Uderzenie odbywa się na obszarze pęcherza, zwieracza i wypieracza. W przypadku hipertonusa stosuje się procedury, które mają działanie sympatykomimetyczne i przeciwskurczowe, mające na celu rozluźnienie mięśni..

Manipulacje, relaksujący zwieracz i wypieracz z neurogennym pęcherzem:

  • Chlorolityczna elektroforeza (Platyfilina, Eufilina, Atropina), przebieg 10-12 dni, czas ekspozycji 10-15 minut.
  • Wpływ ultradźwięków na kręgosłup i obszar pęcherza, 5-7 minut na strefę, kurs 10-12 dni.
  • Zastosowanie parafiny ze względu na efekt termiczny rozluźnia spazmatyczny wypieracz, zabieg trwa do 40 minut, przebieg leczenia wynosi 12-14 sesji.

Obszarem zastosowania jest dolna część brzucha lub aplikacje majtkowe..

Fizjoterapia hipotonicznych zaburzeń czynności pęcherza

Jeśli zostanie zdiagnozowane zaburzenie pęcherza o typie hipotonicznym, należy stymulować mięśnie, wręcz przeciwnie.. Użyj:

  • sinusoidalne modulowane prądy, przebieg 10 dni;
  • terapia diadynamiczna przez 7 minut 10 dni;
  • elektroforeza cholinomimetyczna (Prozerin, Galantamine), kurs 12 sesji.

Aby znormalizować działanie układu autonomicznego w pęcherzu neurogennym, należy zastosować następującą fizjoterapię:

  • galwanizacja;
  • laseroterapia w podczerwieni;
  • promieniowanie ultrafioletowe;
  • terapia błotem.

W klinikach specjalistycznych efekty cewki moczowej i odbytu wykonywane są na szyi pęcherza moczowego, co pomaga, jeśli systemy przewodzenia są bezpieczne..

Mishina Victoria, urolog, recenzent medyczny