Zapalenie ścięgna ścięgna Achillesa

Zapalenie ścięgna ścięgna Achillesa nazywa się procesem zapalnym samym w sobie i pochwą (błoną, która go otacza).

Przyczyny rozwoju tej patologii mogą być liczne - to wpływ patogennej mikroflory, podrażnienie włókien ścięgna Achillesa i jego rękawa podczas wysiłku fizycznego, wpływ na nie toksycznych substancji, które mogą przepływać przez krwioobieg. W każdym razie pojawia się ból, przez który pacjent nie może w pełni załadować kostki.

Leczenie tej patologii jest zachowawcze i operacyjne - w zależności od postaci zmiany i zmian, które rozwinęły się w ścięgnie..

Dane ogólne

Ścięgno Achillesa odnosi się do ścięgien, osłoniętych miękkim sprzężeniem, które składa się z tkanki łącznej. Jeśli w włóknach ścięgien pojawi się proces zapalny, szybko rozprzestrzenia się on na osłonę ścięgna - i na odwrót.

Mężczyźni i kobiety chorują niemal z taką samą częstotliwością. Mężczyźni częściej biorą udział w zawodach charakteryzujących się przeciążeniem fizycznym - w tym kończynami dolnymi, a zwłaszcza kostką, której obciążenie funkcjonalne wiąże się z obciążeniem ścięgna Achillesa. A kobiety często nadużywają noszenia butów z niewygodnymi obcasami, co również prowadzi do przeciążenia ścięgien.

Najczęściej wpływa na wiek aktywny - od 23 do 47 lat. Choroba ścięgna Achillesa u dzieci rozwija się znacznie rzadziej - głównie nastolatki, które zaczynają aktywnie uprawiać sport.

Powody

Zapalenie ścięgna Achillesa może być:

• aseptyczne;
• septyczny (lub zakaźny).

W pierwszym przypadku proces zapalny przebiega bez obecności patogennej mikroflory. Wirusowe zapalenie ścięgna Achillesa rozwija się na tle zakażenia ścięgna i pochwy różnymi patogenami.

Bezpośrednią przyczyną aseptycznego zapalenia ścięgna Achillesa może być:

• fizyczne przeciążenie;
• uraz;
• wpływ jakichkolwiek toksycznych substancji na tkankę łączną ścięgna i otaczające "sprzężenie".

Przedstawiciele niektórych zawodów są skłonni do fizycznych przeciążeń, które mogą prowadzić do rozwoju opisanej patologii:

• ładowarki;
• porterzy;
• robotnicy rolni - stajenni, pasterze;
• niektóre kategorie sportowców - łyżwiarze, narciarze, sportowcy.

Do ścięgna ścięgna Achillesa może powodować uraz:

• wymawiane jednocześnie;
• regularne (nawet na poziomie mikrourazów).

W pierwszym przypadku uszkodzenie ścięgna Achillesa i jego pochwy obserwuje się podczas traumatyzacji, co może być przypadkowe (w wyniku wypadków) lub celowe (podczas walki). W niektórych przypadkach powstaje zapalenie ścięgien i jelit z powodu urazu więzadeł (rozciąganie, stłuczenie lub pęknięcie).

Niewielki, ale regularny uraz, który może doprowadzić do końcowego efektu w rozwoju zapalenia ścięgna Achillesa, można zaobserwować u wszystkich tych samych kategorii osób, które ulegają fizycznemu przeciążeniu. Wśród sportowców trauma ścięgna Achillesa jest najczęściej obserwowana wśród przedstawicieli drużyny i sportów siłowych - piłkarzy, hokeistów, siatkarzy, koszykarzy, zapaśników i tak dalej. W prawie każdym sporcie (z wyjątkiem warcabów i szachów) może zaistnieć sytuacja obarczona uszkodzeniem ścięgna Achillesa i jego pochwy, a następnie rozwinięcie opisanej patologii.

Wpływ jakichkolwiek toksycznych substancji na tkankę łączną ścięgna Achillesa i otaczającego sprzężenia można zaobserwować w takich przypadkach, jak:

• liczne choroby, którym towarzyszy toksyczny wpływ na tkanki ciała;
• spożycie toksycznych substancji, które są przekazywane przez krwioobieg do ścięgna Achillesa i jego pochwy i niszczenie ich tkanek.

Zwróć uwagę

Aseptyczne zapalenie ścięgien i jelit rozwija się niekiedy z chorobami reumatycznymi - jego bezpośrednią przyczyną jest w tym przypadku toksyczne, reaktywne zapalenie..

Szwardokowe zapalenie ścięgna ścięgna Achillesa może rozwijać się przy pomocy:

• przebicia urazu kostki;
• wszelkie choroby ze składnikiem infekcyjnym, w którym krew jest zalewana toksynami mikroorganizmów, ich produktami metabolicznymi i zapadnięciem się martwych ciałek bakteryjnych.

Z kolei septyczne zapalenie stawów i pochwy może być:

• niespecyficzne;
• specyficzne.

Niespecyficzny proces zachodzi, gdy ścięgno Achillesa i jego pochwa dostają się do niespecyficznych patogenów - tych, które mogą wywołać rozwój wielu patologii infekcyjnych (w tym ropnych)..

Swoiste ścięgno ścięgna Achillesa rozwija się w patologiach takich jak:

• gruźlica - wywoływana przez prątki gruźlicy (kije Kocha);
• kiła - bladą treponema powoduje jego wystąpienie;
• bruceloza - wywołana przez brucella;
• rzeżączka - patologia wywołana przez gonococci.

W tym przypadku patogeny z reguły wpadają do tkanek ścięgien i pochwy z krwią.

Rozwój patologii

Aby zrozumieć, jak rozwija się ten patologiczny proces, należy znać anatomiczne i fizjologiczne cechy ścięgna..

Ścięgno Achillesa to gęsty nieelastyczny przewód, który zaczyna się w momencie zrośnięcia mięśni łydki i podeszwy łydki i łączy guzek kości piętowej. Jest to najsilniejsze ścięgno ludzkiego ciała - wytrzymuje głód nawet do 350 kg, niemniej jednak odnosi się do ścięgien, które najczęściej są ranne i poddawane procesom zapalnym. Na szczycie ścięgno jest szerokie i stosunkowo cienkie, zmienia swoją strukturę od dołu w dół - zwęża się i staje się grubsza, a w odległości około 4 cm powyżej kości piętowej rozszerza się ponownie. Podczas ruchu mięśnie kurczą się, a ścięgno przesuwa się w stosunku do otaczającej tkanki..

Ścięgno Achillesa jest pokryte specjalną osłoną tkanki łącznej, która jest wyłożona od wewnątrz membraną maziową, która wytwarza oleisty płyn. Ze względu na obecność tego płynu podczas ruchów ścięgno ślizga się łatwo i płynnie. Z objawami zapalenia ścięgna i jego pochewki ścięgna, taki poślizg staje się trudny - rozwija się klinika skłonno-ścięgna.

Biorąc pod uwagę czynnik etiologiczny, wyróżnia się takie postacie opisywanej patologii, takie jak:

• zawodowy;
• reaktywny;
• pourazowe.

W zależności od natury procesu zapalnego, zapalenie ścięgna ścięgna Achillesa to:

• surowiczy - z tworzeniem surowiczego wydzielania (bezbarwny wysięk, który powstaje z płynu pozakomórkowego);
• serofibrynowy - z tworzeniem włóknistych włókien w płynie surowiczym;
• ropny - z tworzeniem treści ropnej.

W przypadku przepływu ta patologia może być:

• ostry;
• przewlekły.

Ostre, aseptyczne zapalenie ścięgien i pochwy

Ten typ zapalenia ścięgien Achillesa rozwija się głównie na tle fizycznego przeciążenia - z:

• wzmożone szkolenie przed sportem;
• duża odległość

i tak dalej.

Obraz kliniczny jest ostry. Główne objawy są następujące:

• ból;
• chrupnięcie;
• obrzęk tkanek miękkich.

Charakterystyka bólu:

• lokalizacja - w okolicy ścięgna;
• w dystrybucji - może podać w stopę;
• z natury - ostry, ostry;
• intensywność - wyraźna;
• przez występowanie - pojawiają się podczas ruchów od początku patologii, a następnie wzrastają.

Chrupanie występuje w obszarze dotkniętego ścięgna i towarzyszy ruchowi, zgodnie z jego cechami jest miękki i cichy.

Opuchlizna - miejscowa, w okolicy ścięgna Achillesa, może się nasilać.

Jeśli zostanie przepisane na czas i odpowiednie leczenie, opisane objawy znikają w ciągu dosłownie kilku dni, jeśli stan zapalny jest wyraźny - tygodnie. Ale z powtarzającym się procesem, który powstał z powodu regularnych nadmiernych obciążeń tego ścięgna, który już został poddany zapaleniu, ostre zapalenie ścięgna Achillesa może stać się przewlekłe..

Leczenie opiera się na następujących przepisach:

• ograniczenie obciążenia stawu skokowego;
• stosowanie zimnego miejsca;
• użycie ortezy, specjalnego urządzenia, które unieruchamia kostkę w pozycji spoczynkowej, przyczyniając się w ten sposób do wyleczenia ścięgna Achillesa;
• niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ);
• środki przeciwbólowe - z silnym zespołem bólowym;
• fizjoterapia - terapia falą uderzeniową i inne;
• blokada terapeutyczna glikokortykosteroidami - z ciężkim zespołem bólowym, którego nie można złagodzić środkami przeciwbólowymi;
• Terapia ruchowa - po złagodzeniu stanu zapalnego.

Ostre pourazowe zapalenie ścięgien i stawów

Ta forma opisywanej patologii często rozwija się z urazami stawu skokowego - często są to:

• rozciąganie;
• siniaki.

Obraz kliniczny składa się z następujących objawów:

• ból;
• obrzęk.

Charakterystyka bólu:

• lokalizacja - w okolicy ścięgna, a także stawu skokowego;
• według dystrybucji - napromieniowanie nie jest typowe;
• Z natury - ostry, ostry
• intensywność - wyraźna;
• przez wystąpienie - pojawiają się bardzo szybko po kontuzji, mogą więc nieznacznie się zmniejszyć.

Obrzęk może występować jako proces reaktywny (częściej), a w wyniku gromadzenia się krwi podczas krwotoku do pochewki ścięgna (rzadziej).

Leczenie tego typu zapalenia ścięgna Achillesa jest następujące:

• unieruchomienie za pomocą obcisłego opatrunku, gipsu lub plastiku;
• w pierwszym dniu po urazie, lokalna ekspozycja na zimno (dołączanie gorących butelek z zimną wodą lub lodem);
• w drugim dniu i później - procedury termiczne, procedury fizjoterapii (UHF);
• przebicie z aspiracją krwi - w przypadku krwawienia w pochwycie ścięgna.

Obraz kliniczny jest całkowicie zatrzymany, co do zasady, przez kilka tygodni po urazie..

Przewlekłe aseptyczne zapalenie ścięgien i pochwy

Ta forma patologii może być:

• pierwotny przewlekły - to znaczy taki, który staje się chroniczny od początku;
• wtórnie przewlekłe - pojawia się po złagodzeniu objawów ostrego aseptycznego lub pourazowego zapalenia ścięgien i pochwy. W tym przypadku przewlekła mikrouraza staje się impulsem do pojawienia się patologicznego procesu.

Głównym objawem jest ból, który pogarsza ruch kostki, ale nie ma obrzęku tkanek.. Obserwuje się następujące objawy obmacywania (palpacji):

• ból wzdłuż ścięgna;
• trzeszczenie (chrupanie) podczas ruchów.

Zwróć uwagę

Jako typ przewlekłego aseptycznego zapalenia ścięgna Achillesa może wystąpić tak zwane zwyrodnienie stawów. Kanał tkanki miękkiej, w którym przebiega ścięgno Achillesa, jest zwężony, a ruchy ścięgien są częściowo zablokowane, funkcja zginania / rozciągania w stawie skokowym jest zakłócona.

Leczenie zależy od stadium zaawansowania patologii..

W momencie zaostrzenia są mianowani:

• unieruchomienie kończyny;
• szczególnie zalecane są zabiegi fizjoterapeutyczne - fonoforeza z hydrokortyzonem, elektroforeza z jodkiem potasu lub nokakoiną;
• niesteroidowe leki przeciwzapalne;
• blokada glikokortykosteroidami - z ciężkim zespołem bólowym.

W okresie odzyskiwania przyznawane są:

• zastosowania ozocerytu;
• Terapia ćwiczeń.

Jeśli efekt leczenia zachowawczego jest nieobecny, wykonaj sekcję pochewki ścięgna.

Reaktywne zapalenie ścięgien i stawów

W przypadku schorzeń reumatycznych może rozwinąć się ta forma zapalenia ścięgien i krętków, najczęściej:

• Zespół Reitera - równoczesne uszkodzenie stawów, układu moczowo-płciowego i błony śluzowej oczu;
• zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa - przewlekłe ogólnoustrojowe uszkodzenie stawów (głównie stawów krzyżowo-biodrowych i stawów kręgosłupa);
• Skleroderma układowa - poważne uszkodzenie tkanki łącznej z jej twardnieniem i zagęszczeniem;
• reumatyzm - ogólnoustrojowe zapalenie tkanki łącznej z pierwotną zmianą stawów i serca;
• reumatoidalne zapalenie stawów - układowe uszkodzenie tkanki łącznej, w którym głównie dotykają małe stawy.

Reaktywne zapalenie ścięgna kończynowego ścięgna Achillesa, z reguły, jest ostre. Jego objawy to:

• ból - według cech podobnych do bólu z ostrym aseptycznym zapaleniem ścięgien i pochwy;
• nieznaczne obrzęki w okolicy ścięgien.

Działania terapeutyczne to:

• funkcjonalny odpoczynek;
• unieruchomienie;
• niesteroidowe leki przeciwzapalne;
• środki przeciwbólowe.

Ostre niespecyficzne zakaźne zapalenie ścięgien i przełyku

Ta forma zapalenia ścięgien i ścięgien może wystąpić, gdy mikroflorę pyogenną wprowadza się do ścięgna Achillesa i jego pochwy..

Najczęściej spotykana niespecyficzna forma patologii występuje, gdy czynnik zakaźny przenika z:

• ropny fokus, który jest następny;
• środowisko podczas urazu.

W pierwszym przypadku może to być:

• przestępstwo któregokolwiek z palców;
• ropne zapalenie stawów stawu skokowego lub małych stawów stopy;
• zapalenie szpiku - tworzenie ropnego ogniska kości kości piszczelowej, strzałkowej i stopy, z późniejszym tworzeniem ropnego przewodu;
• shin lub stopa stopy

i tak dalej.

W drugim przypadku infekcja występuje w przypadku ran penetrujących - dźgniętych nożem, siekanych, siekanych, rozdartych, wystrzałów lub nawet z głębokim uszkodzeniem skóry w tym obszarze.

Choroba ma charakter klasyczny - najpierw rozwija się proces surowiczy, potem przekształca się w ropny. Ropa gromadzi się w jamie pochewki ścięgna. Z powodu obrzęku i ściskania ścięgna z ropnym wysiękiem pojawiają się następujące objawy:

• ból;
• osłabienie ścięgien;
• pogorszenie ogólnego stanu organizmu.

W surowym procesie ból przypomina ból, tak jak w ostrym aseptycznym zapaleniu ścięgien Achillesa. Wraz z rozwojem procesu ropnego obraz wygląda następująco:

• ból;
• wyraźny obrzęk;
• zaczerwienienie skóry w okolicy ścięgien;
• naruszenie ścięgna Achillesa.

Charakterystyka bólu:

• lokalizacja - w okolicy ścięgna;
• w dystrybucji - może "strzelać" w górę w kierunku goleni;
• z natury - ostre szarpanie lub pulsowanie;
• w stopniu nasilenia - silne, nasilone podczas prób ruchów w stawie skokowym. Z powodu bólu pacjent nie może spać w nocy;
• na występowanie - są zakłócane od momentu powstania surowiczej zawartości, zwiększają się podczas ropienia.

Z powodu obecności ropy pojawiają się oznaki zatrucia:

• hipertermia (podwyższona temperatura ciała) - często do 38,5-39,0 stopni Celsjusza;
• słabość;
• złamanie;
• niepełnosprawność.

Regionalne zapalenie węzłów chłonnych jest wykrywane - mianowicie zapalenie węzłów chłonnych podkolanowych.

Zwróć uwagę

Jeśli ropa "przechodzi" do worka maziowego, który znajduje się w okolicy ścięgna Achillesa, może rozwinąć się zapalenie ścięgna.

Jeśli badanie z innymi rodzajami zapalenia ścięgna Achillesa, cechy nie różnią się, to w ostrym niespecyficznym zakaźnym zapaleniu ścięgien i pochwy na etapie ropienia obserwuje się:

• powłoczki w obszarze dotkniętego ścięgna - purpurowo-niebieskawe;
• wyraźny obrzęk;
• delikatne sztuczne unieruchamianie stopy.

Leczenie zależy od stadium, na którym zlokalizowana jest patologia..

Środki terapeutyczne przed powstaniem ropnia leżą w konserwatywnych zaleceniach - to jest:

• unieruchomienie plastra stopy lub plastiku Longuet;
• blokowanie nokabiny z ciężkim zespołem bólowym;
• balsam półalkoholowy;
• metody fizjoterapii - UHF, laseroterapia.

Podczas transformacji procesu patologicznego od surowiczego do ropnego wykonuje się zabieg chirurgiczny - pochewkę ścięgna otwiera się, przemywa roztworami antyseptycznymi, odwadnia. Prowadzona jest także terapia zachowawcza - to przede wszystkim stosowanie leków przeciwbakteryjnych..  

Diagnostyka

Rozpoznanie zapalenia ścięgna Achillesa dokonuje się na podstawie skarg pacjenta, danych anamnestycznych i wyników badania fizykalnego. Metody instrumentalne i laboratoryjne mogą być stosowane jako pomocnicze, ale z reguły w diagnozowaniu opisanej patologii należy je wykonywać bez nich.

Podczas przeprowadzania badania fizykalnego:

• podczas badania - ocena aktywności ruchowej stawu skokowego, kontury ścięgna Achillesa, stan skóry nad nim;
• badanie palpacyjne (badanie dotykowe) - identyfikacja bólu i obrzęków.

Z metod instrumentalnych przebicie może być przydatne, jeśli podejrzewa się proces ropny. W takim przypadku zawartość zasysana (zasysana) jest przesyłana do laboratorium w celu przeprowadzenia badań..

Laboratoryjne metody badań, które są zaangażowane w diagnozę opisanej patologii, są następujące:

• pełna liczba krwinek - zwiększona liczba leukocytów i ESR wskazują na rozwój procesu zapalnego, dalszy wzrost tych wskaźników może sygnalizować ropienie;
• badanie bakterio-skopowe - jeśli jest punktowane, jest badane pod mikroskopem, identyfikuje patogen, który doprowadził do wystąpienia opisanej patologii;
• badanie bakteriologiczne - punktowe wysiewa się na pożywce, zgodnie z pojawiającymi się koloniami mikroorganizmów, określa się ich gatunek, a także określa się czułość na antybiotyki.

Diagnostyka różnicowa

Diagnostyka różnicowa powinna być często wykonywana pomiędzy różnymi postaciami zapalenia ścięgna Achillesa..

Komplikacje

Następujące powikłania mogą towarzyszyć tej chorobie:

• phlegmon nogi - rozlane ropne zmiany;
• ropień stawu skokowego;
• zapalenie kości i szpiku kości piszczelowej, strzałkowej i stopy;
• kostka przykurcz - upośledzona mobilność w niej.

Ogólne zasady leczenia

Zapalenie ścięgna Achillesa jest klasyczną chorobą zapalną o różnych postaciach i podejściach do jej leczenia, klasyczne: odpoczynek, zimno we wczesnych stadiach, termiczne zabiegi w późnej terapii przeciwzapalnej, antybiotyki w przypadku zakaźnych zmian chorobowych.

Zapobieganie

Główne metody zapobiegania tej patologii to:

• unikanie wyraźnego obciążenia ścięgna Achillesa;
• unikanie traumy;
• ulga w procesach zakaźnych w sąsiednich tkankach.

Prognoza

Rokowania dla ścięgna ścięgna Achillesa są ogólnie korzystne - opisane leczenie choroby jest skuteczne.

Rokowanie może się pogorszyć w przypadku zaawansowanych schorzeń, a także w skomplikowanym przebiegu, na tle którego dochodzi do bliznowacenia ścięgna, z późniejszą awarią czynnościową..

Kovtonyuk Oksana Vladimirovna, komentator medyczny, chirurg, lekarz konsultant