Zapalenie ścięgna - grupa chorób ścięgien zapalnych i dystroficznych. Jest ich wiele w ludzkim ciele - każdy mięsień szkieletowy w miejscu przywiązania do kości kończy się ścięgnem, ale nie każdy z nich ulega zapaleniu i się zużywa. W strefie szczególnego ryzyka ścięgien kończyn dolnych i górnych: bark, biodro, piszczel, nadgarstek.
Przyczyny zapalenia ścięgien
Proces zapalny w ścięgnie może być ostry i przewlekły. Rozważ warunki, w których rozwija się każda z tych postaci choroby..
Ostre zapalenie ścięgna jest zawsze wynikiem urazu.. Przez uraz rozumie się zbyt duże rozciąganie ścięgna, co prowadzi do rozdarcia lub całkowitego zerwania poszczególnych włókien ścięgien i ich późniejszego stanu zapalnego. Jest podobny do nagłych ruchów, podnoszenia ciężarów, upadków, kiedy mięśnie kurczą się i ściągają ścięgno. Osoba może doznać takich obrażeń w życiu codziennym, podczas wykonywania obowiązków zawodowych, a także podczas zajęć sportowych.. W szczególności następujące sporty są najbardziej ryzykowne pod względem rozwoju zapalenia ścięgien:
- Tenis.
- Podnoszenie ciężarów i lekkoatletyka.
- Narciarstwo i łyżwiarstwo szybkie.
Jeśli chodzi o przewlekłe zapalenie ścięgna, rozwija się stopniowo i charakteryzuje się kilkoma innymi zmianami patologicznymi. - procesy dystrofii (zwyrodnienia) przeważają w ścięgnie, a stan zapalny pozostaje w tle. W rzeczywistości możemy powiedzieć, że ścięgna po prostu się zużywają. Przyczyny tego mogą być następujące:
- Zbyt intensywny trening sportowy. Kiedy mięśnie i ścięgna nie mają czasu na relaks, gdy ich mikrourazy występują codziennie.
- Ciągłe obciążenie ścięgien podczas wykonywania obowiązków służbowych.
- Zaburzenie metaboliczne.
- Systemowe choroby autoimmunologiczne, w których najważniejszym celem jest tkanka łączna.
- Przewlekłe choroby zakaźne i przewlekłe ogniska zapalne w organizmie. Na przykład stawy i ścięgna mogą być dotknięte przewlekłą chlamydią..
- Deformowanie chorób stawów. Wiele mięśni jest przywiązanych do kości stawów, więc jeśli są jakieś deformacje na powierzchni stawów międzykostnych, ścięgna mięśnie zostaną trwale uszkodzone..
- Patologie szkieletowe, w których określone grupy mięśni i ich ścięgna odczuwają podwyższone obciążenia.
Objawy zapalenia ścięgien
Podejrzenie zapalenia ścięgna może wynikać z następujących objawów:
- Lokalne bolesne odczucia, które pojawiają się podczas aktywnych ruchów. Ta osobliwość natury bólu jest wyjaśniona po prostu: kiedy mięśnie są rozluźnione, ścięgno znajduje się również w pozycji swobodnej, jeżeli mięsień kurczy się, ścięgno również się rozciąga, pojawia się ból. W przypadku niektórych odmian zapalenia ścięgna (na przykład z powodu zapalenia ścięgna zwapniającego barku) bolesne odczucia są szczególnie wyraźne. Pasywne ruchy na zapalenie ścięgna mogą być również niewygodne, ale nie bolesne..
- Ograniczenie ruchliwości dotkniętej kończyny. To ograniczenie powstaje wyłącznie instynktownie - pacjent boi się zranić siebie, więc stara się nie ruszać ręką jeszcze raz, chodzić delikatnie, jeśli ścięgno nogi jest uszkodzone, itp..
- Tworzenie się guzków pod skórą w obszarze ścięgna zaognionego. Te guzki to nic innego jak wzrost tkanki bliznowatej. Pojawiają się z ciągłym urazem ścięgien i długotrwałym procesem zapalnym. Aby zrozumieć, że są to rzeczywiście guzki, konieczne jest wykonanie aktywnego ruchu kończyny, a guzki będą poruszać się wraz ze ścięgnem.
- Opuchnięcie tkanek miękkich. Obecność tego objawu nie jest konieczna, szczególnie jeśli proces jest przewlekły..
Kiedy pojawią się powyższe objawy, należy skontaktować się z traumatologiem lub ortopedą..
Diagnostyka
W większości przypadków lekarz może zdiagnozować "zapalenie ścięgna" bez stosowania dodatkowych metod badawczych.. To mu pomoże:
- Rozmowa z pacjentem - historia danych traumatycznych, informacje o preferencjach sportowych i cechach zawodu związanych z urazem ścięgien.
- Inspekcja. Pasywne ruchy w dotkniętej kończynie nie będą bolesne, a aktywne ruchy będą bolesne, a nawet bardzo. W miejscu największego dyskomfortu można określić odkształcenia struktur anatomicznych i obrzęk tkanek..
W przypadku wątpliwości związanych z rozpoznaniem, traumatolog nada kierunek:
- Radiografia. W tym badaniu ścięgna nie są wizualizowane, ale można znaleźć uszkodzenia kości i stawów..
- Diagnostyka MRI - najlepszy sposób na badanie stanu ścięgien i mięśni.
- Testy laboratoryjne - badanie krwi na czynniki reumatyczne i markery chorób ogólnoustrojowych.
Ogólnie rzecz biorąc, rozpoznanie zapalenia ścięgna nie jest trudnym zadaniem dla wykwalifikowanego specjalisty.. Najważniejsze, aby się do niego zwrócić, a nie angażować się w amatora i nie leczyć się poradą z Internetu w domu.
Leczenie zapalenia ścięgien
Taktyka leczenia zapalenia ścięgien jest determinowana naturą procesu patologicznego i przyczynami choroby.. W przypadku urazów działania terapeutyczne polegają na czasowym unieruchomieniu chorej kończyny, skutecznym znieczuleniu i leczeniu przeciwzapalnym. W przypadku przewlekłego zapalenia ścięgien, oprócz środków mających na celu zmniejszenie bólu i stanu zapalnego, podstawowa choroba jest koniecznie leczona.
Przewlekłe zapalenie ścięgna związane z wykonywaniem zawodu wymaga nie tylko leczenia, ale przynajmniej czasowej odmowy uprawiania sportu lub przyczyniania się do urazu ścięgien. W przeciwnym razie nawrót choroby będzie trwały..
Terapia lekami na zapalenie ścięgien
Leczenie zapalenia ścięgna opiera się na niehormonalnych lekach przeciwzapalnych.. Ich pacjenci są przepisywani doustnie, zewnętrznie i przez wstrzyknięcie - wszystko zależy od ciężkości zespołu zapalnego. Ponadto, w celu poprawy mikrokrążenia i odbudowy tkanki łącznej stosuje się leki na zapalenie ścięgna..
Jeśli przyczyną zapalenia ścięgna jest układowa choroba autoimmunologiczna, można go użyć do zapobiegania postępowi procesów zwyrodnieniowych w włóknach ścięgien. terapia hormonalna.
Fizjoterapia i terapia ruchowa
Po zmniejszeniu bólu można przejść do następnego etapu leczenia, którym są efekty fizjoterapii i zajęcia z fizykoterapii.
Pacjenci z zapaleniem ścięgna mają przepisaną fizjoterapię, która poprawia procesy metaboliczne w dotkniętym obszarze, przyspiesza gojenie ścięgna i lepiej przywraca jego funkcje funkcjonalne..
Zazwyczaj w przypadku zapalenia ścięgna stosuje się następujące rodzaje efektów fizjoterapeutycznych:
- Elektroforeza z lekami przeciwzapalnymi.
- Leczenie laserowe.
- Terapia ultradźwiękowa.
- Krioterapia.
Przed rozpoczęciem terapii ruchowej pacjent musi udać się do lekarza. Jest to konieczne, aby lekarz potwierdził, że ścięgno zostało wyleczone i że może ono zostać rozwinięte.. Zestaw ćwiczeń do wyleczenia po zapaleniu ścięgien dla każdego pacjenta jest wybierany indywidualnie przez instruktora w terapii ruchowej. Głównym celem takich ćwiczeń jest osiągnięcie przez pacjenta początkowego poziomu motorycznego (który był przed urazem). Aby to zrobić, od treningu po trening zwiększa obciążenie, wprowadza nowe ćwiczenia itp..
Chirurgiczne leczenie zapalenia ścięgien
Interwencje chirurgiczne stosuje się tylko w skrajnych przypadkach, na przykład w przypadku całkowitego zerwania włókien ścięgna lub rozpoczęcia ropienia.. Aby zmniejszyć uraz i zmniejszyć czas potrzebny na odzyskanie pacjenta, operacje są wykonywane przy użyciu sprzętu endoskopowego. Po takich zabiegach operowana kończyna jest koniecznie tynkowana (zwykle przez 1 miesiąc), a pacjentowi przepisuje się antybiotyki i leki przeciwzapalne. Później (po upływie miesiąca) rozpoczyna się faza rehabilitacji - powtarzane kursy z fizjoterapii i fizykoterapii..
Olga Zubkova, komentator medyczny, epidemiolog