Przewlekłe zwężenie krtani - częściowe lub całkowite zwężenie światła krtani, które rozwija się stopniowo przez długi czas, w wyniku czego prowadzi do głodzenia tlenu w organizmie, a czasem nawet do uduszenia. Krtań jest częścią układu oddechowego ludzkiego ciała, mianowicie: rurka oddechowa (górna część) i struny głosowe.
Przyczyny przewlekłego zwężenia krtani
Głównymi przyczynami przewlekłego zwężenia krtani są: chondroperichondritis (zapalenie chrząstki i okostnej) i jego powikłania, blizny pooperacyjne, nowotwory złośliwe, łagodne nowotwory, różne oparzenia krtani, dysfunkcja dolnych nerwów, specyficzne choroby zapalne.
Czasami przewlekłe zwężenie jest wynikiem nieudanej lub nieprawidłowo wykonanej tracheotomii, niewłaściwie dobranej rurki lub jej długotrwałego noszenia. Może dramatycznie przekształcić się w ostre zwężenie, jeśli wystąpią pewne prowokujące warunki, na przykład krwotok, zapalenie, itp..
Objawy przewlekłego zwężenia krtani
Objawy przewlekłego zwężenia krtani zależą od stadium choroby. Istnieją trzy etapy:
· Etap I (etap kompensacji) - charakteryzujący się głębszym i rzadszym oddychaniem, utratą lub zmniejszeniem przerw między wdechem a wydechem, zmniejszeniem liczby oddechów, zaburzeniem normalnej zależności między pulsem a ruchami oddechowymi;
· Etap II (etap dekompensacji) - przejawiają się objawy uduszenia i niedotlenienia. Podczas oddechu pojawia się sinica błony śluzowej, białka oczu, skóra (wokół ust, pod oczami), ostre cofanie przestrzeni międzyżebrowych, szyjne i podobojczykowe, oddech staje się częstszy i towarzyszy im hałas podczas wdechu, pacjent pojawia się pot;
· Stadium III (asfiksja lub duszenie) - aktywność serca jest znacznie upośledzona, oddech staje się płytki i rzadki, źrenice rozszerzają się, pacjent staje się niebieski, staje się obojętny na wszystko, powolny. Może wystąpić niekontrolowane wydzielanie moczu i kału, utrata przytomności, zatrzymanie oddechu..
Stopień zwężenia zależy od stopnia zwężenia prześwitu głośni. Często, z powolnym przebiegiem choroby, ciało pacjenta samodzielnie dostosowuje się stopniowo do oddychania przez wąskie światło krtani. Podczas wysiłku fizycznego oddychanie staje się jeszcze trudniejsze i wraca do normy w stanie spoczynku. Ponadto funkcja głosowa jest osłabiona, pojawia się chrypka, czasami osoba może tylko szeptać (całkowite stopienie krtani).
Konsekwencje przewlekłego zwężenia krtani
W przewlekłym zwężeniu krtani, funkcje adaptacyjne są aktywnie zaangażowane w ciało, mające na celu dostarczenie organizmowi niezbędnej ilości tlenu. Można zaobserwować następujące zmiany:
- zwiększone napięcie ścian naczyń, zwiększona częstość akcji serca, niedociśnienie, przyspieszony przepływ krwi;
- zadyszka, zapewniająca zwiększoną wentylację płuc;
- częstsze oddychanie obejmujące nietypowe mięśnie (plecy, szyję, ramiona);
- zwiększa liczbę czerwonych krwinek i przepuszczalność naczyń;
- procesy anaerobowe są wyzwalane w komórkach;
- dochodzi do hipertrofii mięśnia sercowego.
W związku z koniecznością noszenia rurki tracheostomijnej (kaniuli) w przewlekłym zwężeniu, funkcje takie jak nawilżanie, podgrzewanie odcinka górnych dróg oddechowych, oczyszczanie powietrza biologicznego i mechanicznego są czasowo wyłączone. To z kolei prowadzi do wtórnych zmian w tchawicy, tchawicy, zapaleniu oskrzeli, a nawet może powodować rozwój odoskrzelowego zapalenia płuc lub rozedmę płuc..
Rozpoznanie przewlekłego zwężenia krtani
Rozpoznanie choroby opiera się na dolegliwościach pacjenta, objawach, historii i wynikach następujących badań (według uznania lekarza):
- Laryngoskopia bezpośrednia lub pośrednia, czasami z biopsją;
- Badanie rentgenowskie (tomograficzne, kontrastowe, bezpośrednie);
- bronchoskopia;
- badanie endoskopowe (wykrycie poziomu i częstości występowania zmiany).
Przy ustalaniu diagnozy ważne jest, aby wykluczyć obecność zwężenia tchawicy oraz chorób serca i płuc, które mogą powodować niewydolność oddechową..
Leczenie przewlekłego zwężenia krtani
Jeśli pojawią się pierwsze objawy zadławienia, należy natychmiast wezwać karetkę pogotowia. Zanim nadejdzie karetka, pacjent powinien udzielić pierwszej pomocy - uspokoić go, pocierać ręce i nogi pacjentowi, nawilżyć powietrze w pokoju, w którym przebywa dana osoba, lub umieścić go w łazience z wanną z ciepłą wodą. Pacjent jest objęty obowiązkową hospitalizacją..
Wybór metody leczenia zależy od pierwotnej choroby, która wywołała przewlekłe zwężenie krtani i na etapie stenozy. Leczenie może być zachowawcze (I, II etap) i chirurgiczne. W przypadku wystąpienia choroby zakaźnej stosuje się terapię antybakteryjną. Leki przeciwhistaminowe łagodzą obrzęk alergiczny. Przyczyną może być obcy obiekt (częściej u dzieci), ale jego niezależna ekstrakcja w domu jest prawie niemożliwa..
Często w leczeniu przewlekłego zwężenia konieczne jest leczenie chirurgiczne: tracheotomia (wprowadzenie rurki, która zapobiega zwężeniu krtani), laryngotomia (rozwarstwienie przedniej ściany krtani), dylatacja z użyciem rurek T, poszerzenie krtani i nabłonka. Są to złożone i często wieloetapowe operacje z dobrymi wynikami..