Mięśniaki macicy - jeden z najczęstszych łagodnych nowotworów żeńskich narządów płciowych. Główną grupą wiekową podlegającą tej chorobie są kobiety w późnym okresie rozrodczym. Również ta patologia występuje u młodych kobiet. Leczenie włókniaków macicy jest często chirurgiczne i polega na usunięciu węzłów mięśniowych. Konserwatyzm tej interwencji polega na zachowaniu ciała macicy i przydatków, co jest bardzo ważne dla kobiet w wieku rozrodczym. Przeczytaj więcej o myomectomy na portalu estet w tym artykule..
Rodzaje konserwatywnej miomektomii i cechy ich zastosowania
Konserwatywna miomektomia to operacja, która może być wykonywana na kilka sposobów: otwarte brzuszne, laparoskopowe i histeroskopowe. Miomektomia brzuszna wykonywana jest przez otwarty dostęp w obszarze nadłonowym. Chirurgia laparoskopowa wykonywana jest przy użyciu specjalnego sprzętu, który bez wykonywania nacięcia w ścianie brzusznej umożliwia manipulację narządami. Te dwa podejścia służą do usuwania węzłów znajdujących się na ciele macicy. W przypadku mięśniaków znajdujących się w jamie ustnej wybraną metodą jest histeroskopowa konserwatywna miomektomia.
Konserwatywna miomektomia:
• techniczne cechy konserwatywnej miomektomii;
• główne wskazania do konserwatywnej miomektomii;
• przeciwwskazania i skutki uboczne konserwatywnej miomektomii.
Techniczne cechy wykonywania miomektomii konserwatywnej
Otwarta miomektomia brzuszna stwarza wysokie ryzyko rozwoju choroby adhezyjnej, aw konsekwencji niepłodności. Pod tym względem najlepsza metoda konserwatywnej miomektomii w obecności węzła na ciele macicy jest laparoskopowa.
Dostęp laparoskopowy zapewnia chirurgowi pełny przegląd narządów miednicy, co pozwala nie tylko usunąć węzeł mięśniaka, ale także ocenić stan jajowodów i jajników.
Histeroskopia jest najbardziej optymalną metodą dla mięśniaka podśluzówkowego macicy. Operację można przeprowadzić za pomocą skalpela, lasera lub sprzętu elektrochirurgicznego..
Główne wskazania do konserwatywnej miomektomii
Konserwatywna miomektomia w większości przypadków jest wskazana młodym kobietom w wieku rozrodczym, ponieważ ten rodzaj zabiegu, w przeciwieństwie do radykalnej histerektomii, zachowuje zdolność posiadania dzieci. Konserwatywne usunięcie węzła mięśniowego najczęściej pojawia się w przypadkach, gdy:
• wiek kobiety nie przekracza 50 lat;
• w przyszłości pacjent planuje ciążę;
• pacjent ma małe węzły mięśniaka na nodze.
Po operacji konieczne są antagoniści hormonu uwalniającego gonadotropinę, aby zapobiec nawrotowi choroby. Ponadto leczenie kontynuuje się stosując złożone doustne środki antykoncepcyjne..
Przeciwwskazania i skutki uboczne konserwatywnej miomektomii
Konserwatywna miomektomia jest przeciwwskazana w przypadku ostrego zapalenia macicy lub przydatków, podejrzenia o złośliwy proces, a także jeśli kobieta ma ciężki stopień anemii. Niemożliwe jest wykonanie tej procedury z wieloma węzłami mięśniaka, jak również z połączeniem mięśniaków macicy i adenomiozy..
Główną konsekwencją konserwatywnej miomektomii, wykonywanej przez otwarty dostęp, jest rozwój choroby adhezyjnej.
Laparoskopowe i histeroskopowe wycięcie węzłów nie ma praktycznie żadnych negatywnych konsekwencji. Metody te zastępują otwarte operacje brzuszne, ponieważ charakteryzują się mniejszą utratą krwi, a także niskim ryzykiem zrostów.