Mikoplazmoza jest jedną z najczęstszych przyczyn chorób zapalnych układu moczowo-płciowego. Niebezpieczeństwo tego zakaźnego patogenu polega na tym, że przenoszony drogą płciową nie objawia się przez długi czas i nie powoduje żadnych wyraźnych objawów choroby. Ale przy hipotermii, nerwowym lub fizycznym przeciążeniu, w czasie ciąży mikoplazmoza wchodzi w ostrą fazę i bez odpowiedniego leczenia na czas powoduje ciężkie procesy zapalne, które często prowadzą do bezpłodności, zarówno u mężczyzn, jak i kobiet, a także w skomplikowanej ciąży.
Co to jest niebezpieczna mykoplazmoza i przyczyny jej aktywacji
Mikoplazma to wiele rodzajów, ale dla ludzi szczególnie niebezpieczne są te, które mogą powodować zapalenie układu moczowo-płciowego i są przenoszone poprzez kontakt seksualny. Mikoplazmoza dotyka zarówno mężczyzn, jak i kobiety. Procesy zapalne powodowane przez mykoplazmę mogą prowadzić zarówno do niepłodności męskiej, jak i niepłodności u kobiet, ponieważ oprócz innych narządów dotyczy to macicy i jej przydatków u kobiet oraz gruczołu krokowego u mężczyzn..
Mikoplazmoza i jej powikłania są szczególnie niebezpieczne dla kobiet w ciąży, ponieważ mogą powodować poronienia, wczesne wypróżnienie płynu owodniowego, rozwój patologii oka, płuc, układu moczowego u noworodków.
Zgodnie z obserwacjami specjalistów, podczas wizyty pacjentów cierpiących na choroby przewlekłe - takie jak odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie pęcherza moczowego, zapalenie cewki moczowej, zapalenie gruczołu krokowego, zapalenie błony śluzowej macicy i inne - u 60% pacjentów stwierdzono mykoplazmozę, która wywołała proces zapalny. Bardzo często mikoplazmoza nie objawia się przez długi czas, w przybliżeniu u 15% badanych zdrowych pacjentów stwierdza się mykoplazmy, które nie wywołują nieprzyjemnych wrażeń. Stres, hipotermia, aborcja, zaostrzenie innych chorób ginekologicznych lub urologicznych mogą stać się impulsem do przejścia mykoplazmozy w stan ostrej postaci..
Metody infekcji i charakterystyczne objawy mykoplazmozy
Mikoplazmoza może być zarażona praktycznie tylko poprzez kontakt seksualny, zakażenie domowe rzadko jest przenoszone. Objawy choroby są bardzo podobne do infekcji, które występują na organach układu moczowo-płciowego od innych patogenów (na przykład chlamydii lub trichomonad). Uśpiony okres rozwoju choroby wynosi średnio około dwóch tygodni, chociaż w osłabionym organizmie mikoplazmoza może rozwinąć się w ciągu trzech dni..
Często mikoplazmoza występuje bez żadnych objawów lub pacjenci nie zwracają szczególnej uwagi na okresowe pojawianie się wydzieliny z cewki moczowej lub pochwy (u kobiet), które mogą być przezroczyste lub białe lub żółtawe. Wśród skarg, które pacjenci wciąż zwykle robią, można wymienić:
- ból podczas stosunku płciowego,
- ciągnąc ból w podbrzuszu, okolicy lędźwiowej,
- palenie podczas oddawania moczu,
- swędzenie i stan zapalny w ujściu cewki moczowej.
Jeśli leczenie nie rozpocznie się we wczesnych stadiach mikoplazmozy, występuje dość silny ból w kroczu i okolicy odbytnicy. Powikłanie mykoplazmy często staje się procesem zapalnym pęcherza moczowego, przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego u mężczyzn i zapaleniem macicy u kobiet. Często pacjenci udają się do lekarza już z tym procesem zapalnym, co znacznie komplikuje diagnozę choroby i prowadzi do bardziej złożonego i długotrwałego procesu leczenia..
Właściwe podejście do leczenia mykoplazmy i rokowanie choroby
Mikoplazmoza dobrze reaguje na specjalne leczenie, szczególnie w początkowych lub najwcześniejszych stadiach choroby. Leki przeciwbakteryjne stają się podstawą terapii, ale należy je wybierać indywidualnie, w oparciu o wyniki diagnostyki laboratoryjnej i biorąc pod uwagę wrażliwość sprawcy na określony typ antybiotyku..
Leczenie przeciwbakteryjne mykoplazmy zalecane jest łączenie z immunomodulatorami, jeśli to konieczne, przepisać miejscowe leczenie objawowe. W miarę możliwości należy przepisać terapię obu partnerom seksualnym, aby wyeliminować ryzyko ponownej infekcji.