Mycoplasma hominis u kobiet w czasie ciąży

Mikroorganizmy, które powodują mikoplazmozę w klasyfikacji medycznej są oznaczone wraz z bakteriami, grzybami i wirusami. Nie istnieją same, pasożytują na komórkach ciała zakażonej osoby, odbierając od nich składniki odżywcze. Wśród dużej liczby mykoplazmów znane są 4 gatunki chorobotwórcze. Powodują choroby w pewnych warunkach, wpływając na struktury komórkowe człowieka, a mianowicie w obecności procesu zapalnego..

Istnieje kilka sposobów przenoszenia zarazków: seksualnych, kropelkowych i domowych. Mycoplasmosis hominis przenoszone drogą płciową stanowi wyraźne zagrożenie dla kobiet, może wywoływać stan zapalny i powstawanie zrostów jajowodów oraz prowadzić do niepłodności i ciąży pozamacicznej. Często mikoplazmoza u kobiet w ciąży powoduje patologię płodu, prowadzi do poronień i przedwczesnego porodu.

Wynika to z faktu, że proces zapalny pokrywa błony, powodując ich rozerwanie, wylanie płynu owodniowego i początek porodu. Chociaż procent infekcji wewnątrzmacicznej płodu jest mały, tylko 20%, ponieważ płód jest chroniony przez łożysko, ale bakterie są niebezpieczne, gdy dziecko przechodzi przez kanał rodny zakażonej matki..

Niedostatecznie wyleczona mykoplazmoza powoduje zapalenie płuc u kobiet w ciąży i zapalenie opon mózgowych u niemowląt. Ta choroba objawia się tylko przez 3-5 tygodni od momentu zakażenia, zwiększa temperaturę ciała, kobiety doświadczają silnego swędzenia zewnętrznych narządów płciowych, cewki moczowej. To przyciąga uwagę ciągnąc ból w dolnej części brzucha, są wydzieliny z pochwy, dyskomfort, pieczenie podczas oddawania moczu.

W towarzystwie mikoplazmozy wysypki skórne, bóle wątroby, częste przeziębienia. Rozpoznanie mykoplazmy jest zbyt skomplikowane, ponieważ nie ma objawów charakterystycznych tylko dla tej choroby, są one podobne do innych chorób wenerycznych, a jest ich bardzo niewiele, aby dokonać dokładnej diagnozy za pomocą mikroskopu..

Objawy mykoplazmy u kobiet w ciąży należą do najcięższych objawów tej choroby. Ciąża może spowodować przedwczesne porody, spontaniczne poronienia, czynniki zakaźne mogą spowodować wczesne wypłynięcie płynu owodniowego, gorączkę podczas porodu iw okresie poporodowym. Mikoplazmy mogą również wywoływać zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych i zapalenie płuc w nie-wrodzonym.

Objawy charakterystyczne dla mykoplazmy pojawiają się 3-5 tygodni później po infekcji i prawie nie przeszkadzają pacjentom lub wcale się nie pojawiają (głównie u kobiet).

Aby zdiagnozować zakażoną kobietę, wykonuje się rozmaz i przeprowadza się analizę PCR lub immunofluorescencyjną, możliwa jest również diagnoza w celu wykrycia obecności przeciwciał w mykoplazmie, a także możliwe jest badanie krwi z żyły. Leczenie mykoplazmoz w nowoczesnej praktyce z użyciem antybiotyków pozwala łatwo i szybko osiągnąć zniknięcie klinicznych objawów mykoplazmy i pozytywne wyniki. Ale niektórzy lekarze zgłaszają małe prawdopodobieństwo całkowitego wyeliminowania mykoplazmy..

Statystyka stwierdza oporność na antybiotyki stosowane w około 10% przypadków. Jeśli leczenie antybiotykami nie powiedzie się, lekarze zalecają przejście na fluorochinolony. Schemat leczenia mykoplazmy preparatami homeopatycznymi został opracowany i opracowany przez specjalistów, ale tylko bardzo doświadczeni i wysoko wykwalifikowani homeopaci mogą kompetentnie budować proces leczenia..

Przy najmniejszym podejrzeniu choroby konieczne jest badanie, a po wykryciu mykoplazmy konieczne jest natychmiastowe rozpoczęcie leczenia wszystkich osób, które uprawiały seks z pacjentem z mykoplazmą. Obaj partnerzy seksualni muszą przejść leczenie chorób przenoszonych drogą płciową, ponieważ ponowna infekcja mykoplazmą zostanie powtórzona i stanie się nieunikniona. Opóźnienie i lekkomyślność w stosowaniu środków w celu rozpoznania i leczenia choroby jest niebezpieczne, ponieważ mikoplazmoza staje się chroniczna i czasami przypomina o nawrocie.

Złe nawyki, na przykład nadmierne picie i emocjonalne przeciążenie, wywołują powtarzające się zaostrzenia. Kobieta, która chce urodzić zdrowe dziecko, powinna zadbać o swoje zdrowie przed planowaną ciążą. Nie wchodź w przypadkowe relacje, a jeśli nadal nie unikniesz choroby, musisz być ostrożnie leczona, aby diagnoza nie ujawniła zagrożenia dla organizmu przed zarazkami. W czasie ciąży leczenie mykoplazmozy, w tym antybiotykoterapii, może być dozwolone tylko w drugim trymestrze ciąży..


Schematy leczenia mikoplazmozy podczas ciąży

Kwestia wykonalności leczenia mykoplazmy w dzisiejszej ciąży pozostaje otwarta. Specjaliści, którzy przypisują patogeny do całkowicie patogennych mikroorganizmów, uważają takie leczenie za konieczne, w przeciwieństwie do lekarzy, którzy klasyfikują mykoplazmy jako komensale dróg moczowych..

Leczenie powinno zostać przepisane, jeśli liczba hominis znajduje się w większej objętości. Współcześni lekarze uważają, że dziś konieczne jest wykonanie PCR, co zostało już udowodnione przez doświadczenie wielu specjalistów, ta metoda jest optymalna do ilościowego określenia patogennej flory.  

Wybór środków przeciwdrobnoustrojowych do leczenia mykoplazmozy jest skomplikowany przez niektóre cechy patogenu, w szczególności brak mikroorganizmów ściany komórkowej. Znana wrażliwość mykoplazm na leki hamujące syntezę białek, to antybiotyki tetracyklinowe, fluorochinolony, makrolidy. Schematy leczenia mykoplazmy mogą obejmować erytromycynę, rovamycin, klindamycynę, azytromycynę, której przebieg wynosi 10 dni.

Kwestię potrzeby wyznaczenia konkretnej terapii dla mykoplazmy w czasie ciąży można rozwiązać dopiero po przeanalizowaniu etiologicznej roli patogenów w pojawianiu się patologicznych procesów u matki i płodu.