Guz chromochłonny jest łagodnym nowotworem rdzenia nadnerczy, który jest rodzajem hormonu aktywnego guza. Guz chromochłonny może również pochodzić z nadnerczowej tkanki chromatynowej i jest umiejscowiony w większości przypadków w jednym nadnerczu..
Dlaczego pojawia się guz chromochłonny? Przyczyny nowotworów nadnerczy
Do chwili obecnej przyczyna powstawania guza chromochłonnego nie została w pełni wyjaśniona i nie została wyjaśniona. Istnieje silna opinia na temat genetycznego pochodzenia tego nowotworu nadnerczy..
W dzieciństwie guz chromochłonny częściej występuje u chłopców, u dorosłych częściej u kobiet w wieku od 26 do 50 lat. 10% wszystkich przypadków ma rodzinne uszkodzenie..
Guz chromochłonny może towarzyszyć niektórym nowotworom gruczołów dokrewnych - rakowi tarczycy lub gruczolakowi przytarczyc. Guzy nadnerczy mogą być złośliwe, ale takie przypadki występują bardzo rzadko..
Jak manifestuje się guz chromochłonny? Główne kliniczne objawy guza chromochłonnego
Pheochromocytoma może mieć lokalizację gruczołów nadnerczy i nadnerczy. Wraz z rozwojem guza chromochłonnego nadnerczy, gwałtownie wzrasta wydzielanie katecholamin - adrenaliny i norepinefryny.
Gdy zlokalizowane poza gruczołami nadnerczy, wydzielana jest tylko noradrenalina, która nie wpływa tak bardzo na metabolizm. Dlatego nowotwory nadnerczy są zawsze wyraźniejsze i szybciej wykrywane..
Najczęstszym objawem pheochromocytoma jest wzrost ciśnienia krwi, który występuje w postaci kryzysów nadciśnieniowych. Poza okresem kryzysu presja jest utrzymywana na poziomie normy wieku. Istnieją formy pheochromocytoma, które przejawiają się w stale podwyższonym ciśnieniu krwi bez wywoływania kryzysów lub z nimi..
Ludzie z guzem chromochłonnym mają zaburzony metabolizm, co widać po utracie wagi.
Cechy kryzysu nadciśnieniowego w pheochromocytoma
Przełomom nadciśnieniowym towarzyszy wiele objawów i zaburzeń. Są to zaburzenia metaboliczne, objawy żołądkowo-jelitowe, zaburzenia neuropsychiatryczne i zaburzenia krwi. Podczas takich ataków z guzem chromochłonnym osoba odczuwa lęk, lęk, drżenie całego ciała, ból w okolicy serca, szybkie bicie serca i zaburzenia rytmu serca. Pacjenci mogą odczuwać nudności i suchość w ustach. Temperatura ciała wzrasta, pojawia się pocenie.
W badaniu krwi obserwuje się zwiększoną ilość cukru, eozynofili, leukocytów i limfocytów. Objawy mogą towarzyszyć kryzysowi w różnych kombinacjach, niekoniecznie w obecności wszystkich objawów w tym samym czasie.
Kryzys z pheochromocytoma kończy się tak szybko, jak się zaczyna. Po zakończeniu ataku nacisku powrót do normy skóra twarzy staje się różowa. Obserwowano obfite pocenie się i wydzielanie lekkiego moczu do 5 litrów.
W ciężkim przebiegu pheochromocytoma możliwe są krwotoki siatkówki, obrzęk płuc i ostry krąż mózgowy..
Takie kryzysy pojawiają się nagle na tle spożycia alkoholu, fizycznego lub psychicznego przeciążenia, po hipotermii lub na tle przyjmowania pewnych leków. Częstotliwość kryzysów nie jest taka sama i może wahać się od 15 razy dziennie do kilku miesięcy, a kryzys może trwać od kilku minut do kilku godzin..
Jak wykryć guz chromochłonny? Metody diagnozowania guza chromochłonnego
W analizie krwi podczas kryzysu pojawiają się leukocytoza, limfocytoza, wzrost eozynofilii, wzrost szybkości sedymentacji erytrocytów, wzrost aktywności fibrynolitycznej. W częściach moczu po kryzysie zawiera kilka razy więcej katecholamin. Również w moczu może być białkomocz, cylindruria i glikozuria.
Do celów diagnozy określa się poziom katecholamin we krwi. U pacjentów znacznie wydłuża się wydalanie katecholamin. Z moczem uwalnia się metabolit katecholaminowy - kwas winylowy, którego zawartość przekracza 2-10 razy i wynosi 10 mg na dzień, w normie kwas ten nie znajduje się w moczu.
We wszystkich przypadkach nadciśnienia tętniczego, w przypadku braku danych dotyczących uszkodzenia nerek, wykonuje się testy funkcjonalne za pomocą alfa-blokerów, które są wskazane w przypadku nadciśnienia tętniczego..
Wykonuje się również scyntygrafię złożoną, aortografię, tomografię komputerową, ultrasonografię narządów jamy brzusznej..
Leczenie pheochromocytoma jest możliwe tylko po zabiegu chirurgicznym. Proces leczenia jest długi i rozpoczyna się dopiero po chirurgicznym usunięciu guza nadnercza..
Jeśli z jakiegoś powodu operacja nie jest możliwa, przeprowadza się cykl leczenia lekiem z grupy alfa-metylo-L-tyrozyny..
Reszta leczenia to leczenie objawowe..