Choroby skórne w tej chwili są dość liczne. Niektóre z nich w praktyce dermatologów znaleźć prawie codziennie, a niektóre są bardzo rzadkie. Jednak prawdziwy profesjonalista jest po prostu zobowiązany do posiadania wystarczających informacji o nawet najrzadszych chorobach dermatologicznych w celu zdiagnozowania i rozpoczęcia leczenia patologii w odpowiednim czasie. Wynik choroby często zależy od tego, jak szybko rozpoczyna się terapia. Dziś przeczytaj o przyczynach, mechanizmach rozwoju i charakterystycznych objawach tak rzadkiej patologii dermatologicznej, jak anetodermia..
Przyczyny i charakterystyczne objawy anetodermy
Anetodermia lub atrofia cętkowana jest rzadką niezapalną dermatozą. Jego nazwa pochodzi od greckiego słowa anetos, co oznacza "luźny", "pusty".
Choroba charakteryzuje się zniszczeniem włókien elastyny w skórze, w wyniku czego pojawiają się na niej atrofie.
Jednocześnie obraz kliniczny może się różnić w zależności od tego, która z trzech postaci patologii jest obserwowana u pacjenta. Należy zauważyć, że na późniejszych etapach choroba jest bardzo trudna do leczenia, a proces patologiczny jest praktycznie nieodwracalny, dlatego tak ważne jest szybkie rozpoznanie i rozpoczęcie leczenia anetodermy..
Anetodermia:
- główne przyczyny pierwotnego i wtórnego anetodermy;
- patogenetyczne mechanizmy rozwoju różnych postaci anetodermy;
- obraz kliniczny anetodermii: objawy, w zależności od postaci choroby.
Główne przyczyny pierwotnej i wtórnej anetodermii
Anetodermia to patologia skóry, która może być pierwotna, to znaczy wrodzona, a także wtórna lub nabyta. Etiologia pierwotnej antodermii dzisiaj nie jest w pełni zrozumiała. Zakłada się, że choroba może rozwinąć się w wyniku:
- predyspozycje genetyczne organizmu;
- obecność przewlekłych chorób zakaźnych;
- patologie gruczołów dokrewnych odpowiedzialnych za metabolizm organizmu;
- patologie układu odpornościowego.
Wtórna antymermia rozwija się po wcześniejszym wystąpieniu zapalnych chorób skóry, takich jak trądzik, opryszczka, ospa wietrzna, mięczak zakaźny, sarkoidoza, gruźlica skóry, onkopatologia, układowy toczeń rumieniowaty i inne.
Patogenetyczne mechanizmy rozwoju różnych postaci anetodermii
Patogeneza anetodermy, jak również etiologia choroby, nie zostały w pełni zbadane. Jednak obecnie uważa się, że utrata włókien elastyny występuje w wyniku następujących mechanizmów:
- genetycznie zaprogramowany defekt w tworzeniu lub strukturze włókien elastyny;
- nadmierna synteza metaloproteinaz macierzy, która niszczy włókna elastyny;
- brak inhibitorów hamujących aktywność elastazy;
- degradacja elastyny w wyniku miejscowych zaburzeń krążenia, wywołanych tworzeniem mikroukładów w naczyniach;
- obecność wspólnych miejsc w molekułach elastyny i fosfolipidów.
Wszystkie te mechanizmy patogenetyczne mogą w rezultacie doprowadzić do zniszczenia włókien elastyny i pojawienia się anetodermii.
Obraz kliniczny anetodermy: objawy, w zależności od postaci choroby
Obraz kliniczny anetodermy zależy od tego, jaką postać choroby obserwuje się u pacjenta. Istnieją trzy typy procesu patologicznego:
- Rumieniowata antodermia lub antidermia Yadassona charakteryzuje się uszkodzeniami skóry tułowia, twarzy i kończyn. Na skórze występują plamy o średnicy od 5 do 20 mm z cienką, pomarszczoną powierzchnią, najpierw jasnoróżową, a następnie niebieskawą lub białawą. Ogniska mogą być wielokrotne lub pojedyncze, ich pojawieniu się nie towarzyszy świąd, bolesność lub inne nieprzyjemne odczucia. Charakterystycznym objawem jest gnijący dół po naciśnięciu na powierzchnię plamek;
- Antylemia lub anetodermia Schwenninger-Buzzi charakteryzuje się powstawaniem zmian na ramionach lub plecach. W tym samym czasie wysypka ma wygląd małych guzków i wystaje ponad powierzchnię skóry. Mogą wykazywać sieć rozszerzonych naczyń krwionośnych;
- Urtikarny anetodermia lub anestroderma Pellizzazzi jest rzadką postacią choroby charakteryzującą się pojawieniem się wysypki przypominającej pokrzywkę. W przyszłości obszary skóry w miejscu wysypki ulegną atrofii. Charakterystyczną cechą jest ten sam symptom upadającego dołu pod naciskiem..
Ważną cechą anetodermy jest możliwość wystąpienia wszystkich trzech form uszkodzenia u tego samego pacjenta w tym samym czasie..
Jednak metody diagnozy i leczenia wszystkich postaci choroby są takie same. Przeczytaj więcej o nich w następnym artykule. Dzięki za pobyt. Przeczytaj więcej ciekawych artykułów na stronie w dziale "Dermatologia".
Możesz być także zainteresowany: "Protein elastin: dlaczego nasza skóra tego potrzebuje i jak wypełnić jej niedobór".