Ciąża przebiega zgodnie z planem określonym przez naturę, kończącym się aktem gatunkowym i narodzinami dziecka. W normalnych warunkach poród rozpocznie się dokładnie w momencie, gdy dziecko jest w pełni gotowe do porodu, zyskał niezbędną wagę i jest wystarczająco dorosły, dojrzały do urodzenia i niezależnego istnienia. Lekarze uważają, że akt generyczny jest całkowicie naturalnym procesem i nie wymaga specjalnej interwencji ze strony specjalistów. Dotyczy to jednak normalnego, fizjologicznego porodu..
Jeśli w ich trakcie pojawią się różnego rodzaju anomalie związane ze stanem zdrowia matki lub płodu, czas trwania porodu dramatycznie się rozszerza, lub aktywność zawodowa jest skomplikowana przez pewne groźne warunki, wówczas lekarze powinni interweniować, aby uratować życie i zdrowie zarówno matki, jak i jej dziecka..
W przypadku dezordynacji aktu pracy, gdy znacznie odstaje od idealnego planu, korzyści położnicze, pomoc w porodzie, a nawet efekty leczenia, korekta z powodu wprowadzenia pewnych leków jest często konieczna. Aby zrozumieć istotę dysonwencji i procesy zachodzące w niej, warto krótko zdecydować, co powinno być w pracy w normalnych, fizjologicznych warunkach..
Akt ogólny: Fizjologia
Aby zrozumieć istotę zmian i przyczyny odchyleń od normalnego scenariusza przy porodzie, ważne jest, aby zrozumieć, w jaki sposób powinien wyglądać poród w ogóle. Ważne jest, aby znać nie tylko samych lekarzy, którzy pomagają kobiecie w porodzie i śledzić proces porodu, ale także oczekującej matce, aby zrozumieć, co robić i jak, aby monitorować swoje uczucia, skonsultować się z położną i lekarzem w trakcie porodu. Aktywność ogólna jest inicjowana przez wiele bodźców samego organizmu, przechodzących przez szereg kolejnych etapów, które mają swój przybliżony czas trwania i intensywność..
Jeśli mówimy o fizjologii procesu - poród rozpoczyna się od skurczów mięśniówki macicy, powstawania skurczy, naprzemiennie z okresami relaksacji ścianek macicy. Skurcze stają się coraz krótsze i krótsze do końca w próbach, silnych skurczach wypychających płód z jamy macicy.. W czasie porodu, a są to trzy kolejne etapy, ze względu na regularne skurcze ważne i niezbędne do prawidłowego przebiegu procesów porodowych:
- W początkowym okresie szyja jest najpierw skracana i wygładzona, co jest konieczne do jej późniejszego otwarcia..
- Następnie rozpoczyna się płynne i niespieszne otwarcie gardła szyjnego, aby opuścić owoc;
- Płód powoli przemieszcza się do kanału rodnego z jamy macicy, głowa jest wprowadzana do miednicy, zwłaszcza po otwarciu błon płodowych i pęknięciu wody owodniowej;
- Gdy szyja otwiera się całkowicie, silne bolesne skurcze przepychają dziecko przez pierścień miednicy przez kanał rodny, a on się rodzi.
Następnie z powodu kilku skurczów zmniejsza się objętość macicy, łożysko i pozostałości błony płodowej odchodzą od ściany, rodzą się po płodzie przez kanał rodny, a poród można uznać za zakończony, rozpoczyna się okres poporodowy..
Przyczyny rozwoju dyskoordynacji
W normalnym stanie płodu i matki praca charakteryzuje się dwiema wiodącymi cechami: - jest to jej regularność, a także dynamika aktu pracy.
Jeśli mówisz o regularność, ten termin odnosi się do obecności skurczów, które mają mniej więcej taki sam czas trwania i siłę, a okresy odpoczynku i relaksu między nimi są w przybliżeniu równe. Np. Walczy przez ostatnie 20 sekund z przerwą na odpoczynek 10 minut.
Dynamiczny w odniesieniu do aktywności zawodowej, charakteryzującej się stopniowym i stałym wzrostem skurczów w ich sile, wydłużeniem czasu trwania każdego skurczu, a przerwy między kolejnymi skurczami są również stopniowo zmniejszane. Ciało potrzebuje tego, aby szyjka stopniowo otwierała się coraz szerzej..
Jeśli na początkowych etapach skurczów porodowych są słabe, trwają one nie dłużej niż 10 sekund z długimi przerwami wynoszącymi prawie 20-30 minut, pod koniec pierwszego okresu są silne i silne, trwają do minuty, a przerwy między nimi rzadko przekraczają kilka minut. Konieczne jest, aby szyjka macicy była w pełni zmaksymalizowana, pomijając płód.
Poza faktem, że włókna ciągną za region szyjki macicy, otwierając ją, umożliwiają one również popchnięcie płodu do wyjścia. W próbach porodu, najostrzejszych i najbardziej aktywnych, z powodu ucisku i skurczenia mięśniówki macicy, macica wyciska płód z siebie..
Jest ważnyIm silniejsze są normalne skurcze, tym bardziej aktywne jest otwieranie, a następnie wyrzucanie płodu. Przy braku koordynacji pracy te dwa procesy są zaburzone - zarówno dynamika, jak i regularność procesu generycznego.
Manifestacje dyskoordynacji: typowe objawy
Drosordacja powstająca w akcie ojcowskim może być opisana jako bolesne i burzliwe skurcze, które jednak nie dają rezultatów - słabo wygładzają i otwierają szyję, a z tego powodu dziecko nie może normalnie poruszać się wzdłuż ogólnego kanału. Stan dyskoordynacji różni się od kamieni milowych innych anomalii przy porodzie faktem, że zawsze powstaje on od pierwszych, początkowych stadiów i ma te znaki, zgodnie z którymi stosunkowo łatwo jest rozpoznać doświadczone położne..
Zwróć uwagęPierwsze uczucia kobiety pracującej z początkiem jej porodu będą dość intensywne i wrażliwe, podczas gdy podczas normalnej pracy pierwsze skurcze prawie nie będą bolesne. Od samego początku poród kwitnie, ale praktycznie bezproduktywny, matka odczuwa jedynie zmęczenie takimi wyraźnymi skurczami.
Normalne działanie ogólne stopniowo zwiększa siłę i intensywność: od pierwszych skurczów, które są odczuwane przez kobietę jako napięcie macicy przez około 15 sekund, po czym następują interwały około 20 minut. Discoordination rozpoczyna się natychmiast z częstymi i długimi skurczami, mogą trwać dłużej niż minutę, a przerwa z nimi zwykle pozostawia 5-7 minut.. To męczy i wyczerpuje kobietę, a przy tym niezwykle słabo rodzi dziecko.
Na tle dyskoordynacji traci się regularność ataków, mogą one być chaotyczne, różnić się czasem trwania, siłą i interwałami, przypominając trening, ale niezwykle bolesne i silne ataki. Ich główną różnicą w stosunku do Braxton-Higgs jest to, że są silne i bolesne, i są odczuwane bardzo wyraźnie..
Inną charakterystyczną cechą braku koordynacji pracy jest brak pozytywnej dynamiki, to jest stopniowy wzrost i intensyfikacja skurczów, ich wzrost siły i bólu.. Normalne skurcze stają się częstsze, wydłużane i nasilane na drodze prób, z dyskoordynacją to po prostu nie jest obserwowane.
Kolejną oznaką, że kobieta zwraca uwagę, są szczególne bolesne odczucia podczas każdej walki.. W normalnym porodzie zaczynają być odczuwane jako ból bliżej drugiej połowy, a ból ma charakter fali - rośnie w kierunku środka walki i stopniowo zmniejsza się w kierunku końca. Między skurczami ból znika. Na tle dyskoordynacji ból przypomina skurcze, jest ostry i ostry, nie zmienia intensywności w skurczu macicy i nie znika całkowicie w przerwach między sąsiadującymi skurczami.
Jest ważnyLekarze w diagnozie koncentrują się na braku normalnego ujawnienia gardła macicy w obecności mieszanych i częstych skurczy. W tym przypadku kobieta jest podekscytowana, a następnie wyczerpana, przygnębiona i skarży się na silny ból.
Mechanizm powstawania dyskoordynacji: rola układu nerwowego
Jeśli mówimy o niezgodności koordynacji aktu urodzenia, to powikłanie nie jest związane z przebiegiem ciąży lub z somatycznymi, endokrynologicznymi lub innymi powikłaniami, z którymi matka zbliżyła się do porodu. Zasadniczo stan ten związany jest z anomaliami w reakcji układu nerwowego matki na początek porodu. Rozwój skurczów związany jest z wieloma impulsami, specjalnymi sygnałami generowanymi w mózgu i wysyłanymi do mięśniówki macicy, dzięki czemu zmniejsza się. Jeśli mózg działa nieprawidłowo, jest nadmiernie podekscytowany lub w jego pracy występują awarie, wtedy impulsy są nadmiernie silne i przybywają nadmiernie często, co prowadzi do niesystemowych skurczów i braku koordynacji procesu narodzin.. Często ten stan wiąże się ze strachem przed porodem i bólem, a także z brakiem gotowości matki do porodu w psychice.. Wtedy specjalna "dominująca ciąża" nie jest przekształcana we właściwym czasie w ogólną i nie koordynuje procesu..
Naturalne jest odczuwanie lęku przed porodem, a także uczucie strachu o życie dziecka i własne. Przez to przechodzi każda oczekująca matka w ścianach szpitala. Ale jeśli matka nie ma pojęcia o tym, co czeka ją na poród, jak długo będą płynąć, jeśli nieświadomie się ich boi i nie chce rodzić, to stwarza podobne problemy na poziomie ośrodków podkorowych. Strach przed niepewnością, paniką, niepokojem i szczególnym stanem psychicznym prowadzi do awarii systemu nerwowego. W wyniku tego sygnały z mózgu nie działają systemowo, chaotycznie, z różną częstotliwością i siłą, powodując dyskoordynację. W rezultacie skurcze z takich impulsów stają się silne, silne, ale całkowicie nieproduktywne, bez otwierania szyjki macicy..
Jest ważnyTen typ skurczy nie tylko negatywnie wpływa na matkę oczekującą, wyczerpując jej siłę i męczy, ale także na płód. Przy częstych i silnych skurczach przepływ krwi w łożysku jest zaburzony, cierpi na niedobór tlenu dla płodu, dochodzi do niedotlenienia tkanek, a to zagraża powikłaniom, nawet do śmierci dziecka.
Jak zdiagnozować dyskoordynację
Do równoczesnej oceny płodu, jego możliwej hipoksji, wraz z ustaleniem faktu dyskoordynacji, używa się CTG, który rejestruje ruchy dziecka i ton macicy. Na brzuchu kobiety w ciąży czujniki są przymocowane za pomocą specjalnych wstążek, które jednocześnie odczytują tętno płodu, aby ocenić jego stan domaciczny i reakcje na skurcze. Inny czujnik zarejestruje skurcze, odzwierciedlone na taśmie w postaci wykresów. Analiza tych zapisów pozwala lekarzom dokładnie i dogłębnie ocenić brak koordynacji aktu pracy, a także ilość niezbędnych środków, aby go wyeliminować..
Jak pomóc w porodzie, jeśli rozwinie się dyskoordynacja?
Lekarze wiedzą, że normalizuje proces porodu i eliminuje nieproduktywne i bolesne skurcze normalizujące stan psycho-emocjonalny matki. Wynika to z faktu, że chodzi o problemy mózgu i zarządzanie porodem - jest to kluczowy problem w braku koordynacji. Zadaniem personelu porodowego jest stworzenie dla przyszłej matki najbardziej komfortowych i zrelaksowanych warunków dla porodu - często umieszcza się je w indywidualnym pokoju porodowym lub pozwala poruszyć poród przez psychologa lub krewnego. Potrzebna jest pomoc lekarza i obecność położnej, która pomaga uspokoić kobietę i pokazać, jak zachować się podczas porodu, wykonać masaż znieczulający, wspomóc relaksujący oddech. Również dzisiaj używają ciepłych pryszniców, masaży i dużej piłki gimnastycznej. Często, na tle dyskoordynacji takich środków, może to nie wystarczyć, wtedy lekarze decydują się na stosowanie leków w celu zmniejszenia ryzyka powikłań dla matki i płodu..
Dzisiaj skuteczna metoda - znieczulenie pozajelitowe - przyszła z pomocą lekarzom w celu korekty dyskoordynacji pracy i normalizacji aktu pracy. Efekt tego znieczulenia jest bardzo prosty i klarowny. Matka w trakcie porodu przestaje odczuwać ból skurczów, uspokaja i relaksuje się, i może spać spokojnie. Tak więc, nie tyle wiele chaotycznych sygnałów z ciała wchodzi do mózgu, proces porodu jest znormalizowany, zaczynają wracać do normy. Jednocześnie ze znieczuleniem znieczulenie zewnątrzoponowe ma działanie przeciwskurczowe, szyjka rozluźnia się, mięknie szybciej i nie jest tak traumatyczna, płynnie się otwiera.
Przygotowanie do porodu i zapobieganie dyskoordynacji
Chociaż personel szpitala położniczego stara się poświęcić tak dużo czasu jak to możliwe, ważne jest, aby pamiętać, że kilka kobiet rodzi w tym samym czasie, a często tylko akuszerka towarzyszy jej w porodzie. Dlatego ważne jest wcześniejsze przygotowanie się do porodu w celu nauki relaksacji, kontroli nad własnymi emocjami i tłumienia lęku, prawidłowego zachowania podczas skurczów. Kursy przygotowawcze do porodu są częścią zapobiegania poważnym powikłaniom ogólnym, w tym zaburzeniom porodu.
Dla wielu kobiet posiadanie partnera, współmałżonka lub przyjaciela, matki lub innego krewnego pomaga poradzić sobie z problemami związanymi z porodem. Posiadanie bliskiej osoby daje siłę i pewność siebie, pomaga wyeliminować strach i zmniejszyć stres.
Alyona Paretskaya, pediatra, recenzent medyczny