Udary to ostre zaburzenia krążenia mózgowego. Teraz są jedną z głównych przyczyn śmierci, wraz z zawałem mięśnia sercowego. Lekarze rozważają trzy typy patologii tego typu. Jest to krwotok podpajęczynówkowy, udar krwotoczny i niedokrwienny. Ta ostatnia stanowi ponad 80% wszystkich zdiagnozowanych przypadków..
Udar niedokrwienny często postrzegany jest nie jako niezależna choroba, ale jako zespół kliniczny rozwijający się na tle uszkodzenia naczyń mózgowych..
Przyczyny udaru niedokrwiennego
Udar niedokrwienny często nazywany jest "udarem mózgu". Towarzyszy temu pojawienie się ogniska nekrozy z powodu niedotlenienia tkanek. Niedokrwienie mózgu spowodowane gwałtownym spadkiem przepływu krwi wywołuje zmiany patologiczne w neuronach mózgu i ostatecznie niektóre komórki umierają.
Choroby, w których udar niedokrwienny często rozwija się:
- CHD;
- choroba nerek;
- miażdżyca;
- nadciśnienie;
- dystonia naczyniowa;
- niektóre patologie krwi;
- cukrzyca.
Czynnikami ryzyka są: nadużywanie alkoholu, uzależnienie od nikotyny, siedzący tryb życia, a także obfite jedzenie i inne błędy dietetyczne (na przykład niezdrowe jedzenie)..
Zgodnie z obecnie przyjętą klasyfikacją zwyczajowo rozróżnia się 3 formy udaru niedokrwiennego:
- lakunar (mały obszar cierpi, a zmianom towarzyszą niewielkie objawy neurologiczne);
- hemodynamiczny (jest wynikiem długiego skurczu spastycznego tętnicy);
- zakrzepowo-zatorowe (światło naczynia zamyka zakrzep).
Bezpośrednią przyczyną gwałtownego naruszenia przepływu krwi jest najczęściej blokada tętnicy o większej lub mniejszej średnicy z zakrzepem krwi (skrzepliną) lub blaszką miażdżycową oderwaną od ściany naczynia.
Objawy udaru niedokrwiennego
Patologia objawia się objawami neurologicznymi w pierwszych godzinach po rozpoczęciu rozwoju procesu patologicznego.. Jeśli złożona odpowiednia opieka medyczna nie zostanie dostarczona na czas, pacjent może umrzeć..
Trzy główne objawy udaru:
- Pacjent nie może się uśmiechać równomiernie; uśmiech nie jest symetryczny, a jeden z kącików ust zwykle jest opuszczany.
- Mowa pacjenta jest powolna i niewyraźna.
- Po stronie zmiany występuje wyraźna słabość kończyn. Ofiara nie może jednocześnie podnieść rąk.
Obserwuje się również nudności, wymioty, gorączkę i nadmierną potliwość, ale objawy te mogą towarzyszyć wielu innym chorobom..
Jest ważnyPo zlokalizowaniu zmiany w prawej półkuli, lewa połowa ciała cierpi i na odwrót.
Istnieje szereg oznak początkowych problemów z krążeniem mózgowym - tzw. "poprzednicy". Mogą manifestować się w różnych kombinacjach..
Następujące objawy powinny ostrzegać pacjenta i innych:
- zaburzenia mowy;
- dyskoordynacja;
- zawroty głowy;
- problemy z umiejętnościami motorycznymi;
- silny ból głowy bez wyraźnego powodu;
- omdlenia na tle pozornie normalnego samopoczucia.
Jeśli powyższe objawy nie ulegną nasileniu, a stan ogólny zostanie w pełni normalizowany w ciągu 24 godzin, wówczas zaburzenie to uważa się za przemijające niedokrwienie. Jest to również poważny stan, który należy zatrzymać..
Jeśli występują oznaki udaru, pacjent powinien być niezwłocznie hospitalizowany w specjalistycznym oddziale szpitala.. Pożądane jest dostarczenie ofiary do placówki medycznej w okresie tzw. "okno terapeutyczne" - następne 3-4 godziny. To jest z właściwą terapią rozpoczętą w tym okresie, konsekwencje udaru będą minimalne..
Udar niedokrwienny może powodować stopniowy rozwój śpiączki, poprzedzony osłabieniem, bólem głowy i przejściowymi niepełnymi paraliżem i zaburzeniami wrażliwości. Świadomość może zostać zachowana lub stopniowo (do kilku godzin) zakłócona.
Jeśli centrum niedokrwienia jest zlokalizowane w lewej półkuli mózgu, wówczas zmiany psycho-emocjonalne są bardziej wyraźne. Zaburzenia mowy są bardzo poważne, aż do całkowitej utraty. Pacjent jest świadomy tego, co się mówi, ale nie jest w stanie odpowiedzieć.
Ponieważ w przypadku porażki lewej półkuli wyższe funkcje psychiczne cierpią w mniejszym stopniu, pacjent pozostaje zmotywowany do szybkiego powrotu do zdrowia, a rehabilitacja przebiega szybciej.
Jest kilka okresów udaru:
- ostry (3 dni od pojawienia się pierwszych objawów);
- ostry (do 1 miesiąca);
- podostre (około 2 miesiące)
Wczesny okres rehabilitacji trwa do pół roku, a późny - do dwóch lat..
Przez resztę życia chorego na udar mogą dążyć do indywidualnych skutków resztkowych o różnym nasileniu..
Możliwe konsekwencje
Konsekwencje są różne - od drobnych po bardzo poważne. Decydującą rolę w tym przypadku odgrywa lokalizacja i wielkość zmiany.. Jeśli strefa niedokrwienia znajduje się w dorzeczu środkowej tętnicy mózgowej, prawie całkowity brak możliwości ruchu i brak wrażliwości po uszkodzonej stronie. Występują znaczne zaburzenia mowy, a umiejętność zapamiętywania cierpi, ale ogólnie zdolności umysłowe są zachowane..
Dzięki niedotlenienie móżdżku koordynacja ruchów zawsze cierpi.
Szczególnie niebezpieczne udar niedokrwienny trzonu, ponieważ w pniu znajdują się ośrodki oddechowe i naczynioruchowe. Dzięki tej lokalizacji zmian patologicznych ludzie często umierają z powodu zatrzymania akcji serca lub oddychania..
Po przeciwnej stronie zawsze się rozwija. częściowy paraliż (niedowład). Niedowład może być łagodny, umiarkowany lub ciężki.
Rozległy udar niedokrwienny spowodowany jest niedoborem tlenu na dużym obszarze półkuli, któremu towarzyszy miejscowy obrzęk. Stopień uszkodzenia neuronów w ognisku nie jest taki sam; zawsze zachowane komórki nerwowe zdolne do wyzdrowienia. Leczenie ma na celu ich zachowanie, ponieważ w przeciwnym razie nie będzie możliwe pełne odzyskanie mowy, a prawdopodobieństwo wystąpienia całkowitego porażenia jest niezwykle wysokie..
Rozpoznanie udaru niedokrwiennego
Rozpoznanie wymaga pełnej historii i ogólnego badania. Wykonano elektrokardiogram pacjenta i pobrano ogólne i biochemiczne badania krwi..
Obszar mózgu i szyi badany za pomocą tomografii komputerowej i obrazowania metodą rezonansu magnetycznego.
Leczenie udaru niedokrwiennego
Przede wszystkim opieka medyczna powinna mieć na celu zachowanie funkcji życiowych (oddychanie i aktywność serca), a także przywrócenie przepływu krwi w dotkniętym obszarze.. Zgodnie ze wskazaniami przeprowadzana jest intubacja i przeniesienie poszkodowanego do respiratora..
W pierwszych godzinach rozpoczynają podawanie dożylne leków rozszerzających naczynia krwionośne (rozkurczające naczynia) i trombolitycznych (w celu rozpuszczenia skrzepów krwi zamykających światło tętnicy). Bardzo dobrze skrzepy rozpuszczają lek Aktilize; jest mianowany dopiero po potwierdzeniu niedokrwiennego charakteru udaru, i jest ściśle przeciwwskazany w postaci krwotocznej.
Jednocześnie pacjent otrzymuje neuroprotektory, aby zachować maksymalną liczbę żywotnych neuronów w ognisku uszkodzenia. Najbardziej skutecznymi neuroprotektorami są Ceraxon i Cerebrolysin; te leki w pierwszych godzinach dają doskonały efekt nawet przy poważnych naruszeniach.
Główne środki farmakologiczne pokazane w udarze niedokrwiennym:
- leki rozszerzające naczynia krwionośne - (Trental, Vinpocetine);
- zmniejszyć lepkość krwi (kwas acetylosalicylowy, cardiomagnyl);
- antykoagulanty (Nadroparyna, Heparyna);
- nootropy (glicyna, piracetam);
- angioprotectors (Prodectin, Etamzilat);
- witaminy antyoksydacyjne (tokoferol, kwas askorbinowy).
Następstwa udaru niedokrwiennego
Wynik zależy od wielu czynników - terminowości właściwej diagnozy i prawidłowego doboru taktyk medycznych. Kompleksowa, adekwatna i systematyczna opieka medyczna ma ogromne znaczenie..
Gudkov Roman, lekarz, recenzent medyczny