Ostra niewydolność nerek (ARF) jest zespołem objawów spowodowanych nagłym pojawieniem się dysfunkcji nerek lub pojedynczej nerki i związanym ze zmianą aparatu kanałowego narządu. Bardzo różnorodne przyczyny i całkowity brak wczesnych objawów choroby sprawiają, że jest to bardzo niebezpieczne dla pacjenta..
Spis treści: Funkcje nerek Przyczyny ostrej niewydolności nerek Rozpoznanie kliniczne ostrej niewydolności nerek Diagnostyka laboratoryjna i instrumentalna ostrej niewydolności nerek Leczenie ostrej niewydolności nerek
Funkcja nerek
Przez długi czas możliwe jest opisanie mechanizmów działania nerek na narządy i układy organizmu człowieka I możesz po prostu powiedzieć, że posiadają "honor" utrzymania równowagi chemicznej w ciele. Dzięki nerkom lwia część trucizn, leków i produktów przemiany materii zostaje wypłukana z krwi. Odciążają nas od nadmiaru wody, biorą udział w przemianie materii, a nawet syntetyzują hormony. I dlatego człowiek nie może żyć bez nerek, jeśli jego krew nie jest oczyszczona innymi metodami..
Przyczyny ostrej niewydolności nerek
Wszystkie przyczyny niewydolności nerek można podzielić na trzy grupy w zależności od umiejscowienia ich w stosunku do struktur nerek:
- Choroby przednerkowe są chorobami, w których dochodzi do upośledzenia dopływu krwi do nerek;
- nerek, w którym patologia znajduje się w samych nerkach i wpływa na ich struktury (kłębuszki i kanaliki);
- nadnercza, które występują z powodu zaburzeń odpływu moczu:
- z powodu zablokowania lub ściśnięcia moczowodów;
- zmiany pęcherza moczowego, utrata zdolności do popychania moczu;
- zwężenie cewki moczowej.
Przyczynami przednerkowymi są wstrząs i podobne stany, w których gwałtownie spada dopływ krwi do nerek. Z powodu głodu tlenu i pogarszania się odżywiania narządu, kanalik zaczyna się w nim uszkadzać, przez co dochodzi do wydalania moczu..
Przyczynami nekologicznymi są infekcje, zatrucia różnymi truciznami, działania niepożądane niektórych leków..
Przyczynami nadnerczy są wszystkie choroby, które zakłócają odpływ moczu z układu kanałowego. Należą do nich:
- niedrożność moczowodów z kamieniami, skrzepy krwi, cząsteczki nabłonka w nekrotycznym zapaleniu brodawki;
- wyciskanie moczowodów z guzami brzucha i miednicy, zwłóknienie zaotrzewnowe;
- uszkodzenie pęcherza przez kamienie, nowotwory, pasożyty;
- zapalne zatkanie szyi pęcherza (zablokowanie wyjścia z niego w wyniku zapalenia);
- gruczolak prostaty;
- naruszenie nerwowej regulacji mięśni, popychanie moczu od urazów rdzenia kręgowego, cukrzyca z neuropatią (uszkodzenie nerwów);
- zwężenie cewki moczowej z powodu zapalenia cewki moczowej.
Szczególnym przypadkiem jest ostra niewydolność nerek, która rozwija się w wyniku nieprawidłowego rozwoju - braku obu nerek u noworodka. Takie dzieci niestety nie są rentowne i umierają w pierwszych dniach życia. Możliwe jest również włączenie ograniczników z powodu usunięcia pojedynczej nerki lub jej traumatycznego zniszczenia..
Więcej szczegółów na temat przyczyn niewydolności nerek opisano w recenzji wideo:
Rozpoznanie kliniczne ostrej niewydolności nerek
Zgodnie ze standardowym algorytmem badania każdego pacjenta, lekarz przede wszystkim musi poznać historię choroby, ze szczególnym uwzględnieniem:
- współistniejące choroby przewlekłe;
- ostatnie ostre patologie;
- ostatnio przyjmowane leki;
- możliwy kontakt z substancjami toksycznymi.
Następnie pojawiają się subiektywne objawy ostrej niewydolności nerek, czyli to, co pacjent odczuwa lub zauważa:
- Zmniejszenie ilości uwolnionego moczu lub jego całkowity brak;
- pojawienie się obrzęku;
- oznaki zatrucia:
- utrata apetytu, szczególnie w przypadku żywności białkowej;
- zaburzenia snu, osłabienie, bóle głowy;
- nudności, wymioty, biegunka, wzdęcia.
Badanie wykazało tkliwość w badaniu palpacyjnym nerek, obrzęku, bladości skóry i widocznych błon śluzowych. Nadciśnienie tętnicze jest częstym towarzyszem ostrej niewydolności nerek, a jeśli istniało wcześniej, wówczas jego przebieg staje się znacznie cięższy, co czasami prowadzi do rozwoju ostrej niewydolności serca z wyjątkowo niekorzystnym rokowaniem na całe życie..
Ogólnie rzecz biorąc, ogranicznik w swoim toku przechodzi przez kilka etapów:
- Początkowe, w którym występują tylko objawy choroby podstawowej lub oznaki zatrucia odpowiednią trucizną.
- Stadium oligoanurii jest etapem, w którym wydalanie moczu stopniowo zmniejsza się do zera. Właśnie na tym etapie ochroniarz jest najbardziej widoczny..
- Etap odzyskiwania diurezy, gdy objawy stopniowo ustępują, mocz zaczyna się oddzielać, jego ilość stopniowo wzrasta.
- Stopień wyleczenia wraz ze zniknięciem wszystkich objawów choroby.
Objawy i metody diagnozy ostrej niewydolności nerek zostały opisane w filmie wideo:
Diagnostyka laboratoryjna i instrumentalna ostrej niewydolności nerek
Głównym kryterium rozpoznania ostrej niewydolności nerek jest brak moczu w pęcherzu moczowym. Jest to określane bardzo prosto przez cewnikowanie narządów. Jeśli nie ma moczu, oznacza to, że pacjent ma ostrą niewydolność nerek, jeśli jest, to tylko kwestia zatrzymania moczu..
Wprowadzenie cewnika do miednicy nerek pozwala określić, czy w moczowodzie występuje niedrożność, która powoduje rozwój ostrej niewydolności nerek.
Ważną metodą diagnostyczną jest badanie moczu, jeśli jest ono dostępne przynajmniej w minimalnej ilości:
- obecność w nim hemoglobiny wskazuje na hemolizę (zniszczenie czerwonych krwinek);
- domieszka mioglobiny mówi o syndromie zderzenia (zespół długiego zgniotu);
- sulfonamidowe kryształy - o uszkodzeniu nerek lekami z odpowiedniej grupy.
Badania instrumentalne typu radiografii nerkowej za pomocą środka kontrastowego, ultrasonografii, tomografii komputerowej umożliwiają identyfikację rozszerzenia układu miedniczkowo-nerkowego nerek, określenie pozycji narządów, ich wielkości, a także identyfikację guzów i kamieni zamykających światło moczowodów.
Obowiązkowa metoda laboratoryjna polega na identyfikacji poziomu mocznika, kreatyniny, elektrolitów w osoczu i określenia jego statusu kwasowo-zasadowego. Na podstawie tych danych podjęto decyzję o wyznaczeniu hemosorpcji, plazmaferezie, hemodializie.
Leczenie ostrej niewydolności nerek
Niektóre przypadki ostrej niewydolności nerek nie są złe w leczeniu, chociaż wskaźnik umieralności z tego powodu wynosi od 26 do 50%. Jednak im szybciej choroba zostanie wykryta, tym większe szanse na odzyskanie pacjenta, czasami nawet bez konsekwencji.
Biorąc pod uwagę, że ARF nigdy nie jest chorobą niezależną, a jedynie komplikuje istniejącą patologię, jej leczenie powinno rozpocząć się od wyeliminowania przyczyny. Aby to zrobić, należy wykonać środki przeciwwstrząsowe, przywrócić aktywność serca, wyeliminować utratę krwi, podać dożylnie substytuty krwi, poprawiając w ten sposób dopływ krwi do nerek..
Jeśli występują mechaniczne przeszkody, chirurgicznie usuwa się je przez cewnikowanie moczowodu, nefrostomię.
W przypadku zatrucia truciznami lub lekami ważne jest wczesne rozpoczęcie czynności detoksykacyjnych z płukaniem żołądka, wprowadzeniem dużych ilości sorbentów do układu pokarmowego, zastosowaniem antidotum. W zależności od rodzaju trucizny można stosować hemosorpcję i hemodializę. Ta ostatnia metoda w niektórych przypadkach staje się jedyną szansą przeżycia pacjenta..
Pod względem leczenia ostrej niewydolności nerek na pierwszym miejscu jest przywrócenie diurezy (wytwarzanie moczu). W tym celu dożylne wlewy ściśle odmierzonych dawek roztworów stosuje się w połączeniu z lekami moczopędnymi..
Po wyeliminowaniu ostrych zjawisk i przywróceniu wydalania moczu lekarze przechodzą do stosowania leków poprawiających mikrokrążenie w nerkach, aktywujących w nich metabolizm, przywracających ich funkcję.
Ostra niewydolność nerek jest klasyfikowana jako choroba terminalna, czyli choroba, w której istnieje wysokie ryzyko zgonu. Na szczęście w wielu przypadkach jest on odwracalny, dlatego każdy pacjent ma szansę na przeżycie. Terminowe leczenie chorób współistniejących, stały monitoring osób z chorobami nerek u urologa, znacznie zmniejsza ryzyko ostrej niewydolności nerek.
Współczesne metody leczenia ostrej niewydolności nerek zostały szczegółowo opisane w recenzji wideo: