Ostra niewydolność nerek to nagłe, wyraźne zaburzenie lub całkowite zatrzymanie czynności nerek. Ten proces patologiczny jest potencjalnie odwracalny, chociaż wszystkie funkcje nerek - wydalanie, filtracja i wydzielanie - są w nim zmienione..
Według dostępnych statystyk, na milion osób w Europie, ostra niewydolność nerek rozwija się u około 200 osób. Ponad 50% przypadków patologii spowodowane jest operacją serca lub dużymi naczyniami, a także wielokrotnymi uszkodzeniami. Od 15 do 20% przypadków ostrej niewydolności nerek występuje w praktyce położniczej. Ponadto w ciągu ostatnich 10 lat wzrosła liczba przypadków ostrej niewydolności nerek podczas leczenia. Warto zauważyć, że w krajach afrykańskich niewydolność nerek rozwija się głównie na tle infekcji wirusowej lub pasożytniczej. Podczas gdy w krajach europejskich najczęściej przyczyną są nadciśnienie i cukrzyca..
Treść artykułu:
- Przyczyny niewydolności nerek
- Etapy i objawy niewydolności nerek
- Powikłania niewydolności nerek
- Rozpoznanie niewydolności nerek
- Jak leczyć niewydolność nerek?
- Jaki rodzaj leczenia można zorganizować w domu?
- Jakie leki leczyć ostra niewydolność nerek??
- Co lekarz leczy niewydolność nerek?
Przyczyny niewydolności nerek
Przyczyny niewydolności nerek są liczne, ale wszystkie są pogrupowane w trzy duże grupy, które są również formami choroby..
Przyczyny niewydolności nerek (forma hemodynamiczna):
Zmniejszenie pojemności minutowej serca, które obserwuje się w niewydolności serca, arytmii, wstrząsie kardiogennym, zatorowości płucnej, tamponadzie serca;
Wyraźne zmniejszenie poziomu płynu pozakomórkowego, które może być spowodowane biegunką, przedłużone wymioty, ciężka utrata krwi, odwodnienie, oparzenia, wodobrzusze na tle marskości;
Niedrożność jelit, zapalenie otrzewnej, ostre zapalenie trzustki, jako warunki prowadzące do sekwestracji płynu w tkankach;
Wazodilatacja układowej genetyki na tle posocznicy, anafilaksja, wstrząs endotoksyczny lub przyjmowanie leków rozszerzających naczynia.
Przyczyny niewydolności nerek w nerkach (postać miąższowa):
Toksyczny wpływ na miąższ nerek trucizn, nawozów, kadmu, rtęci, uranu, soli miedzi. Być może rozwój stanu patologicznego na tle ukąszeń jadowitych węży i owadów;
Niekontrolowane podawanie leków, które mają toksyczny wpływ na nerki. Wśród nich są sulfonamidy i niektóre inne antybiotyki, leki przeciwnowotworowe. Jeśli dana osoba ma już upośledzoną czynność nerek, podawanie środków kontrastowych w celu przeprowadzenia badania rentgenowskiego, a także wszystkich wymienionych leków, może spowodować rozwój ostrej niewydolności, nawet jeśli obserwowana jest dawka;
Zwiększenie stężenia hemoglobiny i mioglobiny we krwi ze śpiączką alkoholową lub narkotyczną, z niewłaściwymi transfuzjami krwi, z makrohemaglobinurią, na tle przedłużonego ucisku tkanek;
Zapalenie nerek, choć rzadkie, ale nadal może prowadzić do rozwoju niewydolności nerek. Są to kłębuszkowe zapalenie nerek, cewkowo-śródmiąższowe zapalenie nerek;
Choroby zakaźne - gorączka krwotoczna z ciężkim zespołem nerkowym, wirusowe zapalenie wątroby, leptospiroza, zakażenie wirusem HIV, itp .;
Usunięcie jednej nerki lub jej uszkodzenie.
Przyczyny niewydolności nerek nadnerczy (postać obturacyjna):
Kamica moczowa z niedrożnością kamieni dróg moczowych, co prowadzi do zaburzenia przepływu moczu;
Guz gruczołu krokowego, moczowodów, pęcherza moczowego;
Dystroficzne zmiany w tkance zaotrzewnowej;
Zapalenie cewki moczowej, zapalenie oponowe;
Gruźlica nerki;
Przypadkowe podwiązanie moczowodu podczas operacji.
Czasami możliwe jest połączenie kilku czynników powodujących niewydolność nerek..
Etapy i objawy niewydolności nerek
Objawy niewydolności nerek będą się różnić w zależności od stadium choroby:
Objawy początkowego stadium choroby. Stan pacjenta zostanie określony przez chorobę, która spowodowała niewydolność nerek. Dlatego osoba nie jest w stanie samodzielnie określić jej manifestacji, patogeneza jest zasłonięta przez symptomatologię czynnika etiologicznego. Chociaż zapaść krążeniowa pojawia się, jest krótka w czasie i dlatego pozostaje niezauważona. Takie objawy dysfunkcji nerek, takie jak utrata apetytu, nudności i osłabienie, pacjent odnosi się do urazu, zatrucia lub innego stanu, który doprowadził do manifestacji procesu niewydolności nerek.
Objawy fazy oligoanicznej fazy choroby. Całkowity brak wydalanego moczu jest rzadko obserwowany, ale jego objętości są znacznie zmniejszone (do 500 ml lub mniej na dzień).
Ponadto istnieją takie naruszenia, jak:
Ciężkie białkomocz - duża ilość białka znajduje się w moczu;
Azotemia - wzrost zawartości azotowych produktów przemiany materii we krwi;
Hyperphosphatermia - wzrost poziomu fosforanów we krwi;
Kwasica metaboliczna z nudnościami i wymiotami, senność, narastające osłabienie, zwiększone oddychanie i zadyszka;
Nadciśnienie tętnicze rozpoznaje się u 20-30% pacjentów;
Hypernatremia - zwiększenie sodu w przestrzeni śródmiąższowej;
Hiperfosfatemia - zwiększone stężenie fosforanów we krwi;
Ostra mocznica wywołuje uszkodzenie wątroby (wraz ze wzrostem wielkości) i inne narządy przewodu pokarmowego. Być może rozwój krwawienia z przewodu pokarmowego z powodu owrzodzenia, który występuje w 10-30% przypadków.
Na tle nadmiernego nawodnienia możliwy jest obrzęk płuc, który wyraża się w występowaniu wilgotnych rzęs, pojawieniu się duszności. Poza tym, że pacjent zostaje zahamowany, istnieje zagrożenie zapadnięciem w śpiączkę..
Innym częstym objawem tego stadium choroby jest zapalenie osierdzia i mocznicowe zapalenie żołądka i jelit. Często te stany są komplikowane przez krwawienie..
Na tle osłabienia sił odpornościowych mogą łączyć się infekcje. Rozwój sepsy, zapalenia trzustki, zapalenia jamy ustnej i zapalenia płuc nie jest wykluczony. Ostre infekcje znacznie pogarszają stan pacjentów.
Ten etap rozwija się w ciągu pierwszych trzech dni po tym, jak czynnik etiologiczny wpłynął na organizm, prowadząc do niewydolności nerek. Etap oligoanuryczny trwa od 10 dni do 2 tygodni, można go jednak zredukować do kilku godzin lub rozciągnąć na 2 miesiące. Jeśli stadium oligoanuryczne trwa dłużej niż 4 tygodnie, konieczne jest wykluczenie zapalenia naczyń nerkowych, zapalenia kłębuszków nerkowych, martwicy kory nerek..
Objawy fazy powrotu diurezy. Wyraźnym objawem tej fazy jest wielomocz, który rozwija się na tle faktu, że zniszczone kanaliki nerkowe straciły zdolność do reabsorbcji. Codzienna diureza stopniowo wzrasta i może wynosić od 2 do 5 litrów. Równowaga wody i elektrolitu stopniowo wraca do normy. Istnieje jednak ryzyko wystąpienia hipokaliemii z powodu wymywania potasu z moczem. Ta faza trwa średnio dwa tygodnie. Jeśli pacjent otrzyma niewystarczającą terapię, może rozwinąć się odwodnienie, hipofosfatemia i hipokalcemia..
Objawy fazy pełnego wyzdrowienia. W tym czasie funkcjonowanie nerek zostaje przywrócone do pierwotnego poziomu. Ten okres może trwać od sześciu miesięcy do roku. Jednak możliwe jest, że ostra niewydolność nerek rozwinie się w przewlekłą. Dzieje się tak, jeśli dotknięta zostanie większość tkanki nerkowej..
Powikłania niewydolności nerek
Powikłania niewydolności nerek zależą od stopnia niesprawności narządów, a także od obecności skąpomoczu. To na tle jasnego oliguria spada poziom przesączania kłębuszkowego, co zmniejsza podaż elektrolitów, metabolizm azotu i wodę. W rezultacie kompozycja krwi cierpi znacznie..
Wadliwe działanie w metabolizmie soli wodnej. Hiperkaliemia jest najbardziej niebezpieczna pod tym względem, ponieważ na jej tle pacjenci zaczynają narzekać na osłabienie mięśni, czasem tworzą się tetrapareza i bradykardia. Im wyższe stężenie potasu we krwi, tym większe ryzyko niewydolności serca.
Naruszenia krwi. Ponieważ zwiększa poziom azotu, staje się przyczyną szybkiej śmierci krwinek czerwonych. W rezultacie rozwija się powikłanie, takie jak normocytowa anemia normochromiczna..
Zaburzenia w funkcjonowaniu układu odpornościowego. Prowadzi to do tego, że pacjenci rozwijają różne infekcje, które występują w 30-70% przypadków. Komplikacje w postaci zaburzeń immunologicznych są bardzo niebezpieczne, ponieważ przylegające infekcje najczęściej prowadzą do śmierci. W jamie ustnej cierpią rany pooperacyjne, które nie goją się przez długi czas, a układ oddechowy i moczowy mogą ulec uszkodzeniu. Sepsis, jako najpoważniejsze powikłanie niedoboru, jest zwykle wywoływany przez bakterie Gram-ujemne i Gram-dodatnie..
Naruszenie układu nerwowego przejawia się w tym, że dana osoba ma zamieszanie, letarg, który zostaje zastąpiony przez ekscytację. Być może dezorientacja w kosmosie. Neuropatia często rozwija się w starszym wieku.
Ze strony układu sercowo-naczyniowego możliwe są takie powikłania jak arytmia, zastoinowa niewydolność serca, nadciśnienie tętnicze..
Ze strony narządów trawiennych, takie powikłania jak nudności, wymioty, ból brzucha, brak apetytu, krwawienie na tle zapalenia żołądka i jelit są możliwe..
Rozpoznanie niewydolności nerek
Rozpoznanie niewydolności nerek obejmuje wykonanie różnych testów, w tym:
Krew do określania poziomu potasu, związków azotowych;
Próbka moczu Zimnitsky;
Biochemiczne badanie krwi w celu określenia poziomu mocznika, elektrolitów, kreatyny;
Mocz jest również przesyłany do analizy ogólnej i bakteriologicznej..
Wykryj awarię, badając pęcherz. Nie ma w nim moczu. Ważne jest, aby rozróżnić między bezmoczem a ostrym zatrzymaniem moczu, co może również towarzyszyć niedoborowi. Kiedy ciało przelewa się z moczem, anuria nie rozwija się..
W odniesieniu do instrumentalnych metod badania konieczne jest wykonanie USG pęcherza moczowego i nerek w celu określenia formy niepowodzenia. Będzie można ocenić obecność lub brak niedrożności dróg moczowych..
Naczynia USG nerek są przeprowadzane w celu oceny przepływu krwi w narządach. Biopsja nerki jest wykonywana w celu diagnostyki różnicowej..
Możliwe jest wykonanie prześwietlenia klatki piersiowej w celu wyeliminowania zespołu nerkowo-płucnego i obrzęku płuc. Chromocytoskopia jest wskazana, jeśli istnieje podejrzenie, że ujście moczowodu zostało zablokowane..
Dla każdego pacjenta z niewydolnością nerek wykonuje się elektrokardiogram w celu wykrycia arytmii w czasie..
Jak leczyć ostrą niewydolność nerek?
Leczenie niewydolności nerek determinowane jest przede wszystkim przez to, na jakim etapie choroby, a także przez czynnik, który sprowokował rozwój procesu patologicznego. Sukces terapii zależy również od bliskiej interakcji pacjenta z nefrologami i urologami..
Głównym celem jest wyeliminowanie czynnika etiologicznego, który spowodował niewydolność nerek. Równolegle podejmowane są działania w celu wyeliminowania istniejącego szoku, normalizacji pracy serca, aby wypełnić utratę krwi. Ważne jest, aby naczynia były w dobrym stanie i przywrócono przepływ krwi w nerkach..
Środki detoksykacyjne powinny być wykonywane w przypadku zatrucia pacjenta solami metali ciężkich, co doprowadziło do rozwoju niedoboru. Są to środki, takie jak spożycie enterosorbentów, płukanie żołądka, hemosorpcja.
Aby pozbyć się pacjenta z niewydolnością nerek, konieczne jest usunięcie niedrożności dróg moczowych. W tym celu można wprowadzić cewniki do moczowodów, wykonano nefrostomię i pyelostomię..
Tak więc początkowy etap niepowodzenia wymaga zmniejszenia działania nefrotoksyn na organizm, eliminując zaburzenia krążenia. Jeżeli ostra niewydolność jeszcze się nie ujawniła, a jedynie grozi jej rozwój, wówczas do celów profilaktycznych można podać dożylnie lek Mannitol, który poprawia filtrację i działa jak osmotyczne środki moczopędne. Na etapie oligurowym nie ma sensu go stosować..
Ważne jest, aby zrozumieć, że terapia mająca na celu wyeliminowanie przyczyny, która spowodowała niedobór, będzie skuteczna tylko wtedy, gdy zostanie przeprowadzona na początkowych etapach rozwoju patologii. Oprócz interwencji terapeutycznych konieczna jest wysoka jakość pielęgnacji jamy ustnej, błon śluzowych i skóry. Być może powołanie antybiotyków, w przypadku, gdy podkreśli florę bakteryjną. Chociaż często leki te są przepisywane w celu zapobiegania rozwojowi infekcji bakteryjnej. Pożądane jest jednak porzucenie streptomycyny, neomycyny i monomycyny, ponieważ mają one wysoką nefrotoksyczność..
W przypadku postaci oligoanicznej choroby pacjentowi przepisuje się aparat do dializy pozaustrojowej, a także prowadzi się skuteczną terapię detoksyfikacyjną..
Aby nie prowokować hiperhydratacji, zatrucia wodą, należy szczególnie starannie kontrolować ilość płynu przypisanego pacjentowi w okresie oligurowym i bezmoczowym.
Jeśli chodzi o odżywianie pacjentów, to w pierwszych trzech fazach rozwoju patologii białko musi być całkowicie wyłączone z diety. Być może stosowanie śmietany, śmietany, syropów. Jeśli zaburzenia dyspeptyczne są trwałe, pacjent jest przenoszony do pozajelitowej metody żywienia..
W celu wypłukania toksyn azotowych, które wywołują silne wymioty i nudności, konieczne jest długotrwałe płukanie żołądka. Na tle drgawek sole wapnia wprowadza się metodą pozajelitową..
Wszystkie formy niewydolności nerek wymagają umieszczenia osoby w szpitalu. Według zeznania otrzymuje hemodializę. Czasem wykonuje się to przed operacją - przed nefrostomią lub przed pyelostomią. Interwencja chirurgiczna wykonywana jest na nerce, która działa lepiej. Kryteriami oceny w tym przypadku są objawy kliniczne. Ból zawsze będzie bardziej intensywny, gdy nerka działa lepiej. Po wyeliminowaniu bezmoczu pacjentowi przepisuje się leki mające na celu normalizację przepływu krwi przez nerki i poprawę reologicznych właściwości krwi..
Należy wziąć pod uwagę, że hemodializa pozwala uratować życie nawet najtrudniejszym pacjentom, dlatego nie należy go porzucać. Jest skuteczny nawet w patogenach patologicznych, gdy stan pacjenta jest bardzo poważny. Po hemodializie możliwe jest wykonanie przeszczepu nerki..
Nefrostomię nakłucia wykonuje się w obecności złośliwego guza w obszarze miednicy lub w przestrzeni zaotrzewnowej, jeśli pacjent ma niedrożność moczowodów..
Unitiol jest przepisany na rozwój niedoboru, spowodowany zatruciem rtęcią.
Diuretyki osmotyczne, połączenie dopaminy i furosemidu, pomagają normalizować stan pacjenta. Połączenie dwóch metod - hemodializy i hemosorpcji krwi metodą zewnątrznerkową - pozwala skorygować bilans soli i wody..
Wskazania do sztucznej nerkowej hemodializy:
Brak efektu leczenia zachowawczego.
Ilość kreatyny we krwi wynosi ponad 114 mmol / l.
Resztkowy azot przekracza 113 mmol / l.
Mocznik powyżej 49 mmol / l.
Nie można wykonać dializy na posocznicę, na tle zawału mięśnia sercowego, z krwawieniem z przewodu pokarmowego, na tle niewydolności wątroby i serca, z chorobą zakrzepowo-zatorową podczas zaostrzenia.
Zaleca się odwiedzanie ośrodków w celu zapobiegania patologiom nie wcześniej niż sześć miesięcy po wypisaniu pacjenta ze szpitala.
Jeśli chodzi o rokowanie w celu wyzdrowienia, całkowicie zależy to od ciężkości choroby, wieku pacjenta i od tego, jak skutecznie przyczyna leczenia prowadzi do ostrej niewydolności nerek. Przy odpowiedniej terapii całkowite wyleczenie obserwuje się w 35-40% przypadków, częściowe - w 10-15%. Do 3% pacjentów będzie potrzebować stałej hemodializy. Szczególnie niekorzystny pod tym względem jest uważany za postać nerek choroby. Następnie ponad 40% pacjentów przechodzi na trwałą hemodializę..
Śmierć pacjentów występuje z powodu śpiączki mocznicowej, sepsy i zaburzeń hemodynamicznych. Oliguria pogarsza rokowanie. Nieskomplikowany przebieg opracowanej początkowo patologii pozwala nam przewidzieć pełne wyleczenie w 90% przypadków. Jednak ważnym warunkiem jest terminowa wizyta u lekarza..
Jaki rodzaj leczenia można zorganizować w domu?
Jeśli chodzi o leczenie ostrej niewydolności nerek w domu, odpowiedź może być prosta - należy natychmiast skontaktować się z zespołem pogotowia ratunkowego. Ostra niewydolność nerek jest poważnym stanem, który niesie zagrożenie dla życia pacjenta i wymaga nagłej hospitalizacji. W domu nie można wyleczyć osoby..
W przypadku późniejszej wykwalifikowanej pomocy, im gorsza prognoza. Ponadto, przy wczesnym leczeniu, istnieje szansa, że osoba będzie ponownie pracować w ciągu najbliższych kilku lat..
Jakie leki leczyć ostra niewydolność nerek??
Aby złagodzić objawy zatrucia, pokazano roztwór wodorowęglanu sodu (2-3%) + insulinę i glukozę..
Aby zapobiec rozwojowi patologii, Mannitol (20%) wstrzykuje się w objętości 300 ml. Zastosuj lek tak wcześnie, jak to możliwe..
Jako osmotyczny środek moczopędny działa roztwór glukozy (10-20%) + insulina. Wstrzyknięto dożylnie w pierwszych godzinach manifestacji niewydolności nerek w objętości 0,5 litra.
Dopamina + furosemid przez 6-24 godzin. Dawka dopaminy od 3 do 5 mcg na kg na minutę, Furosemid od 30 do 50 mcg na kg na godzinę.
Venoruton jako wstrzyknięcie lub doustnie trzy razy w ciągu 24 godzin.
Domięśniowo lub pod skórą Unithiol, jeśli patologia postępuje w kontekście zatrucia rtęcią. Dawka 1 ml na każde 10 kg masy ciała pacjenta.
Trental dożylnie lub doustnie. Dożylnie wstrzykuje 100 mg, doustnie 1-2 tabletki trzy razy w ciągu 24 godzin..
Dożylne furosemid 200 mg + mannitol.
Co lekarz leczy niewydolność nerek?
Urolog i nefrolog leczą niewydolność nerek, ale jeśli podejrzewasz, że ten stan się objawia, powinieneś wezwać karetkę pogotowia i nie czekać na następną wizytę..